Hoi, Lola hier.
Toen wij zo’n 3 weekjes oud waren zijn we bij onze opvangmamma terecht gekomen, mensen hadden ons namelijk gevonden in een doos zonder mamma en een bakje beschimmeld eten. Gelukkig zijn we wel op tijd gevonden want we hadden het maar koud en waren uitgedroogd. Die mensen zijn met ons naar de meneer met de witte jas gegaan en die heeft ervoor gezorgd dat we ons weer wat fitter voelde.
Toen we eenmaal bij onze opvangmamma kwamen en in een warm bedje werden gelegd fluisterde ik zachtjes tegen mijn zusjes en broertje, nu komt het goed met ons!

Nu ben ik groot en sterk, eet goed mijn bordje leeg en ren erop los achter alle balletjes, veertjes en muisjes aan. Als ik mijn buikje rond heb gegeten en uitgespeeld ben dan val ik heerlijk in slaap en droom ik over mijn toekomstige huisje.