10 jarig bestaan VZW

Volg ons op Facebook

VZW Zwerfkat in Nood I en II

Dit jaar, 2008, bestaat onze VZW tien jaar. Vandaar een terugblik op de afgelopen 10 jaar in een  notendop ...

1997
Na jarenlang voor een zwerfkatproject in Maastricht gewerkt te hebben, vond ik dat het tijd werd om Maastricht vaarwel te zeggen en mijn eigen VZW voor zwerfkatten op te richten in Belgie! Daar was echt de nood aan de man.
Ik had ervaring en kennis opgedaan, maar had helemaal geen kaas gegeten van: “hoe pak je zoiets nou aan, hoe richt ik nou zoiets op.”
Ik maakte voor mezelf een plannetje op papier: wat heb ik nodig? Een officiële VZW,  geld, vrijwilligers, materialen, ruimte en bekendheid. Mmm….
Mijn ex collega Fleur stopte ook bij het zwerfkatproject Maastricht en besloot me te helpen.
We belden het dagblad Het Belang van Limburg en we lieten ons groots op een halve pagina zetten. We vroegen om hulp…. Er gebeurden twee dingen: Ik kreeg meteen meldingen, en kreeg gelukkig ook enkele nieuwe vrijwilligers! Aan de slag dus!
Na lang wikken en wegen (o.a  VZW zwerfkat, katjes in nood, cats in need,) kwam de naam VZW Zwerfkat in Nood  uit de bus. We kozen voor een gele kleur, sprankelend en opvallend.

1998
De VZW werd een officieel feit.  Zij bestond uit 7 vrijwilligers en 3 gastgezinnen!
We kochten een oude caravan op en bouwde deze om tot nazorg ruimte voor de gecastreerde en gesteriliseerde katten. Alles werd van binnen gesloopt en er werden hokken ingebouwd, 6 stuks.  De caravan werd geplaatst bij een vrijwilliger in de tuin.
We hadden maar een beperkt aantal materialen, beperkt budget. We kochten het hoognodige: 2 vangkooien, een opduwkooi, handschoenen, een paar benches, kattenbakken, voerbakjes en warmtelampen. Aan de slag!

Harrie werd de eerste officiële opvangkat van de VZW: Hij werd gewond gevonden op een kinderboerderij, hij had met zijn poot in een klem gezeten. Gelukkig is alles goed gekomen met dit ventje.
We hadden amper geld in het laatje, dus er werd met grote regelmaat gecollecteerd langs de deuren in Lanaken, ook werden er steunkaarten verkocht. Ook kerstmarkten en braderien werden afgestruind: het was een zwaar eerste jaar, maar wel verdorie de moeite waard!
Met deze beperkte middelen hadden we in 1998 toch maar liefst 152 katten opgevangen, waarvan  32 castraties en sterilisaties.
Onze doelstelling was nl niet enkel opvang van kittens, maar ook waren we actief in het veld met vangen van verwilderde katten: castratie en sterilisatie, om hen vervolgens weer op oude woonplek terug te zetten.

1999
Met 300 euro als startkapitaal hadden we niet veel te willen: werken, werken, werken, sponsorbrieven vlogen de deur uit. Een website hadden we niet, we mailden niet, alles werd met de post verstuurd en er werd flink heen en weer gebeld. De kosten rezen de pan uit.
De eerste nieuwsbrief ging in maart 1999 de deur uit.
Mijn eigen kat Jip ( ondertussen al 8 jaar), heb ik als kleine kitten moeten vangen op een psychiatrische instelling.

 
Uren hebben we gedoold op het grote terrein, avond na avond zaten we steevast met onze vangkooien en visnetten te zoeken naar Jip en haar broertjes en zusjes: ze waren nl vreselijk ziek. Uiteindelijk werden we beloond: we konden hen handmatig vangen, tussen de prikkelstruiken: Het oogje van Jip hing er half uit, dus ze werd met spoed geopereerd, amper 4 weekjes oud… Ook haar broertje kreeg een spoedoperatie, ook zijn oog moest verwijderd worden.
In 1999 hebben we enorm veel veldwerk gedaan met ons kleine groepje vrijwilligers: 149 kittens werden opgevangen, en er werden 133 castraties en sterilisaties uitgevoerd. Maar liefst 282 katten werden geholpen…
Financieel ging het beter! We eindigen met 2500 euro in kas.

Ik zal onze  ‘puinkat’ nooit vergeten… zij werd onder het puin gevonden, ze zat vast. Ze was het magerste katje wat ik ooit gezien had (en nu nog).  Ze had geen spieren meer, een infuus was al dodelijk, na enkele zware dagen verzorging is ze gestorven..
We kregen vergiftigde katjes binnen die we ook niet meer konden helpen.
Een volwassen kat werd gered van de verdrinkingsdood. Men zag hoe een dame een volwassen kat in het kanaal aan het verdrinken was. De kat werd uit haar armen gerukt en kletsnat kregen we het dier binnen. Gelukkig gered.
We kwamen op TV! Op VTM ‘de dag van honderdduizend’. Op 1 dag moesten ze zoveel mogelijk katten zien te castreren en steriliseren. Er werd een tent opgezet waar we de dieren konden laten revalideren.

2000
De VZW bestond uit 9 vrijwiligers en 10 gastgezinnen!
Gelukkig komen er steeds meer castratie en sterilisatiecampagnes over het hele land. Gemeentes worden heel langzaam wakker geschud. In sommige steden betaalt de gemeente deze actie. Nog altijd veel en veel te weinig, want in onze streek kan men het probleem van de zwerfkatten niet echt onder ogen zien.
Een camping had haar deuren gesloten voor bezoekers. De stacaravans werden afgebroken, de mensen die jaarlijks maanden in een caravan hebben gewoond zijn eruit, de hekken zijn DICHT. Er liepen ontelbare zwerfkatten daar rond die gewend zijn om gevoerd te worden. We zaten met ons handen in het haar. We zijn zelf gaan voeren buiten de hekken, maar dat is een druppel op een hete plaat. We hebben een twaalftal katten ondergebracht in een kattenopvang in Nederland.
We hebben een poes met een ernstige nierafwijking gehad, 2 volledig blinde poesjes, een oude kater met een hartafwijking, een bejaarde kater met botvergroeiingen en een nierafwijking. Een poes op drie poten. We hebben haar zwaar aangetaste poot laten amputeren. Een jong katertje met een hersenafwijking, een blaasgruispoes, ga zo maar door...
Hectische vergaderingen: Bijna op elke vergadering kwam er wel een spoedgeval binnen, waardoor de vergadering werd afgebroken:
Dozen kittens doorweekt in het bos, kittens onder de maden, een stervende kat op straat, flessenkindjes. Tijdens vergaderingen werden flesjes en warme kruiken gemaakt en de groep werd opgesplitst. Rijden! Vergeet die vergadering!

2001
Een citaat uit het jaarverslag 2001:
“Vanaf mei jl. tot en met december 2001 is onze VZW in pauzetijd geweest.
Waarom toch, wat is er toch gebeurd met de VZW, zoveel vraagtekens bij onze donateurs en buitenstaanders…. Ik had in overleg met mijn collega’s besloten niets los te laten over het drama wat zich afspeelde achter de schermen bij de VZW.
Nu, een half jaar verder, hebben we besloten om u wel op de hoogte te brengen van het vreselijke feit, gezien de consequenties die VZW met zich heeft moeten meedragen.
Een tweetal mensen van de VZW hebben de VZW in mei jl. bestolen. Zij hebben al het materiaal (verblijfskooien, reismandjes, medicijnen, dwangkooien, vangkooien, etc…) weggehaald, waardoor de VZW in enorme grote problemen kwam. Wij konden geen katjes meer redden. We hebben alles, maar dan ook alles eraan gedaan om de spullen van de VZW retour te krijgen. Niks hielp, wij bleven verslagen achter……
Door deze diefstal kwam  VZW Zwerfkat in nood in de allergrootste problemen. Heel acuut hebben we de hele boel stil moeten leggen. Geen castraties/sterilisaties meer, geen normale opvang van jonge katjes, geen nieuwsbrieven, collectes...niks meer. Maar we konden het nooit over ons hart krijgen om de spoedgevallen buiten te laten liggen. Nooit. We moesten ons herpakken en brainstormen over de VZW: hoe nu verder.
De kleine katjes bleven bij ons binnenkomen, en de aangereden katten bleven we ophalen. Onze liefde voor de zwerfkatten was te groot om ze in de kou te laten liggen. Dat ging niet.
Ik was emotioneel zwaar aangeslagen, maar mijn collega’s hebben de moed gehad om positief te blijven en te blijven vechten voor ons ideaal. Dankzij deze mensen bleef ook ik geloven in het feit dat het ons vast weer ging lukken om de VZW opnieuw op te bouwen.
We hebben dit jaar dan ook veel minder kunnen doen als de jaren voorheen. De VZW had niks aan materialen meer en de emotionele klap moest ook verwerkt worden. Vandaar dat we maar 77 jonge katjes in de opvang hebben gehad (waarvan 70 in onze pauzetijd!!!), en 50 castraties/sterilisaties hebben kunnen laten verrichten.
Het jaar 2002 zal ons wijzen hoe de VZW verder gaat.
Maar wij blijven strijden, hoe dan ook…wij zullen nooit en te nimmer opgeven!"

2002
In dit jaar bleef de vzw strijden voor alle kattenleed, maar enkel met een handjevol vrijwilligers. De verwerking van het leed speelde nog altijd, maar toch bleven we de spoedgevallen helpen. 

  

We hadden besloten NIET op te geven, we moesten zouden doorgaan, want de meldingen gaven ons aan dat er nog een hoop werk aan de winkel is.
Maar de doelstelling castratie en sterilisatie van zwerfkatten, konden we niet meer uitvoeren, gezien het materiaalverlies, plus bestonden er meer castratie/sterilisatie VZWs, zodat wij ons nog meer konden richten op de allerzwaksten, en voor castr/ster verwezen wij door naar oa VZW Felix.
We wilden met een frisse schone lei beginnen: De VZW moest in een nieuw jasje, we besloten daarom VZW Zwerfkat in Nood II op te richten.

2003
Het jaar 2003 stond in het teken van de oprichting en het van start gaan van onze vernieuwde VZW. Ditmaal een ander logo en andere kleur, nl grasgroen.
Na de opheffing van de oude VZW Zwerfkat in Nood, begonnen we met een bijna geheel nieuwe groep aan de opvolger nl. VZW Zwerfkat in Nood II.
De VZW neemt in het kort gezegd meldingen aan van melders met  een zwerfkatprobleem. Deze diertjes worden ondergebracht in tijdelijke opvanggezinnen waar ze verzorgd worden. Vervolgens zoeken we goede tehuizen voor hen. In onze statuten staat letterlijk beschreven:
Het doel:
• Vangen en tijdelijk opvangen, verzorgen en definitief plaatsen van (jonge) zwerfkatten.
• De aanverwante bezigheden daartoe.
• Allerhande begeleiding met betrekking tot de (jonge) zwerfkatten.

Veel nieuwe vrijwilligers hadden zich afgelopen jaar aangemeld en moesten natuurlijk ingewerkt worden.
Achter de schermen is er nl  veel meer te doen dan alleen maar meldingen aannemen en kittens onderbrengen. We moeten bijvoorbeeld geld in het laatje krijgen, we moeten sponsors aanschrijven, een website onderhouden, op markten staan, collectes houden,  krantenartikelen schrijven, kittens plaatsen, adverteren, materialen onderhouden, gastgezinnen werven, contacten onderhouden met gastgezinnen en externe instanties, de boekhouding bijhouden, etc.
Al gauw vond iedereen zijn plekje in de VZW en de bedrevenheid van de vrijwilligers was en is groot. Iedereen maakte tijd vrij voor de VZW en kwam zijn / haar afspraken na. We streven tot slot allemaal hetzelfde doel na. Heel simpel gezegd komt het neer op: zwerfkatten redden en hen een toekomst bieden. Het is prachtig om te zien hoeveel liefde er vanuit een vrijwilliger komt en hoezeer  de zwerfkatten hem / haar aan het hart gaan.
Het jaar 2003 was de eerste stap naar een goede samenwerking en de mogelijkheid om ons doel zo goed mogelijk te verwezenlijken. En dat hebben we met z'n allen prachtig gedaan. Ik ben trots op onze organisatie en alle mensen die het mogelijk hebben gemaakt om zoveel zwerfkatjes voor een ellendig zwerfkattenleven te behoeden. Laat staan hoeveel kattenleventjes er gered zijn…

Het was een bewogen jaar 2003. Er waren veel hoogtepunten, maar er was ook veel verdriet in de VZW. Er zijn veel katjes gestorven. Waar ligt dit aan?
Wat in ieder geval heeft meegespeeld was de lange hete zomer. De virussen konden lekker gaan broeien en eventueel gaan muteren. Het herpes virus heeft flink haar intrede gemaakt. Zelfs de dierenarts zat af en toe met zijn handen in het haar. Hij ontwierp bv. een geheel eigen oogzalfje. Sommige katjes reageerden hier goed op, maar bij anderen bleek er niks opgewassen te zijn tegen dit agressieve virus. Verschillende katjes verloren er hun oogje door en  sommigen stierven. Sommige katjes waren zwakker door het hete weer, anderen weer veel te klein om opgevangen te worden.
Onze prachtigste inzet was deze zomer, nl de vangactie op de Oude Burelen. Dit is een groot terrein waar een groot gebouw op gevestigd is. Rondom het gebouw waren er grasveldjes, plantsoenen, hekwerken, verschillende bedrijven waaronder een auto garage, een auto sloperij etc.. Het was eigenlijk een  ideaal terrein voor zwerfkatten, want er waren  veel schuilmogelijkheden. Sommige katten sliepen in oude autowrakken, anderen weer tussen autobanden, onder struiken, onder houten  paletten etc. Maar het trieste was eigenlijk: ze waren allemaal ziek. Veel volwassen zwerfkatten liepen met hun zieke kroost te zoeken naar wat schamele etensrestjes. De gehele VZW was in touw om de kleine zwerfkatjes te vangen met vangkooien. In totaal zijn er 7 kleine zieke diertjes gevangen.

Allen hebben na een intensieve verzorging (één katje is gestorven in de opvang, een ander katje werd doodgereden, nog voordat we haar konden redden) een goed tehuis gevonden. Wat prachtig voor deze zes katjes.  Het was een intensieve actie, maar het was zo de moeite waard. De vangkooien stonden verspreid op het terrein en om de paar uur werd deze door ons gecontroleerd. We hebben er tevens voor gezorgd dat de volwassen zwerfkatten gecastreerd en gesteriliseerd werden door VZW Felix, want anders was de actie niet compleet geweest. Nu blijft de kattenpopulatie op de oude Burelen hopelijk onder controle.
De meldingen waren veelzijdig zoals gewoonlijk. Van het verkrijgen tot advies voor zieke zwerfkatten tot dreigementen van doodknuppelen van katjes als we niet zouden komen. We kregen zelfs een melding van iemand die haar katjes zojuist had verdronken. Haar zoon had ingesproken op de voice-mail: "Mamma is rare dingen aan het doen met de katjes". Onmiddellijk na het horen van de voice-mail belden we terug. Helaas kregen we mam lief aan de telefoon. Ze was zojuist klaar met "de daad" en was verwonderd dat haar zoon had ingesproken….daar word je niet alleen stil van, maar je wordt er ook echt ZIEK van…
De afkomst van de katjes was tevens uiteenlopend. Waar werden ze o.a gevonden in 2003? In tuinen, een bushokje, in een doos voor de deur van de dierenarts, langs de weg aangereden, op een dak, uit de auto gegooid, uit een huis gegooid, bij boerderijen, voor een winkel, uit de badkuip, in het bos, in een doosje op het schoolplein, uit het asiel gered en ga zo nog maar even door.
Het asiel in Maasmechelen had te kampen met de gevreesde kattenziekte en de VZW maakte er melding van in de krant. Het dierenasiel was verre van blij met onze actie, maar de reakties van mensen gaven aan dat we er niet alleen voor stonden. De voorlichting die we gaven werd dankbaar geaccepteerd door de lezers. Nog altijd blijft het asiel van Maasmechelen een moeilijk item..
Naast de opvang van onze katjes ging ook onze website: www. zwerfkat.com de lucht in. We kregen door onze website nog meer bekendheid, meer plaatsingen, meer steun en natuurlijk ook meer meldingen.  Maar dat is normaal.
Wekelijks zijn we verschenen we in de weekkrant "Passe- Partout" in de regio Lommel en Maasland. Op deze manier wilden we bereikbaar zijn voor de melders.
Kortom: onze VZW is voortdurend in beweging en gaat met haar tijd mee. Er is bijvoorbeeld besloten dat vanaf januari 2004 alle katten gevaccineerd geplaatst worden. Dat is een goede vooruitgang en ook hard nodig. In 2004 zullen we weer alles eraan doen om zoveel mogelijk kwetsbare katten te redden. Met de neus vooruit

2004
We hebben een lange nazomer gehad in 2004. Wat een drukte hebben we mogen ervaren. In de maand september liep ons aantal opvangkatten hoog op. We hebben zelfs op 17 september het absolute record gehaald van maar liefst 70 katten tegelijkertijd in de opvang! Toen werd ik wat angstig dat mag u best weten. We zaten PROP vol, er kon geen kitten meer bij.
Met een opvang van 70 katten, konden we ons gerust gaan vergelijken met een dierenasiel, we draaiden eventjes asielniveau. De opname van nieuwe katten kon toen  echt niet meer plaatsvinden, dus besloten we met pijn in ons een hart een stop in te lassen. Enkel de spoedgevallen namen we nog wel op. We konden het op financieel gebied echt niet meer bolwerken. Zolang gemeentes / overheden niet over de brug komen met degelijke subsidiefondsen, zullen we ons moeten beperken tot hetgeen we nu hebben.  Onze uitgave van januari t/m oktober dit jaar alleen al bedroeg 23.000 euro... Misschien zijn we ook niet meer zo klein meer als we dachten, want het aantal opvangkatten van januari t/m begin november is dit jaar schrikbarend gestegen naar 210.
Onze groep mensen bestaat nu al zelfs uit 17 vrijwilligers en een kleine 20 tal opvanggezinnen. Er zijn dus 37 mensen op directe wijze gemoeid met de organisatie van de VZW. Daarnaast zijn er nog verschillende mensen actief voor onze VZW, waaronder Brecht Loyson onze dierenarts, Leny Peeters van de krant ‘Pass Partout’, Ann Voordeckers onze kunstenares, Andris Versteeg onze webmaster, de NSHD voor hun financiele steun en niet te vergeten de kinderen van onze vrijwilligers die achter de schermen actief meedraaien.
Allen dragen hun steentje bij om onze VZW groot en sterk te maken, want geloof me…we hebben het nodig, wil je kunnen overleven tussen alle andere gesubsidieerde organisaties.
We hebben er samen voor gezorgd dat we onze aidskatten een kans konden geven, onze leucose poes medisch konden bijstaan, onze terminale patient Lovely een dak boven haar koppie konden bieden, een zware operatie zoals een poot amputatie van Liam konden uitvoeren, katjes van enkele dagen oud konden voorzien van onze dure KMR melkpoeder en ga zo maar door, want de lijst is lang…heel lang. En ze hebben allemaal een naam bij ons gekregen, ze zijn uit hun erbarmelijke situatie geplukt en hun naambordje: ‘de dood”, hebben we kunnen verwisselen voor ‘leven’. Wat een bofkonten! En ze verdienen het, stuk voor stuk…

2005
Onze VZW blijft gestaagd groeien, wat zeker nodig is, wil je als zwerfkatproject nog meer dieren kunnen bereiken.
Enkele hoogte- en dieptepunten uit 2005:
Maart: Binnenkomst van twee katjes besmet met de dodelijke ziekte leucose. Na een lange revalidatieperiode, mogen Ariel en Maggy hun laatste jaartjes ( hopelijk) slijten bij onze vrijwilligster Trudy.
April: Twee aanrijdingen in 1 week. Onze hulp kwam te laat: beiden katten stierven op de behandeltafel bij onze dierenarts, ondanks een anti shockbehandeling.
April: Oprichting van Buddy Kat! Opvang van aidskatten, op later tijdstip.
Mei: In Maaseik lagen 5 kittens , bibberend van de kou, 3 dagen zonder mamma in het natte gras. Ze waren maar 3 weekjes oud, maar wogen amper 110 gram ( geboortegewicht bij katjes!). Vier kittens stierven kort achter elkaar, ze waren al veels te verzwakt. Maar Jessy, ons kleine wondertje vocht door en woont nu bij onze vrijwilligster Jeanette.
Juni: Juul , een hoogbejaarde kater zat midden op een kruispunt in Lanaken wezenloos voor zich uit te staren.

Niemand reageerde op hem. Hij werd genegeerd. Toch, uiteindelijk stopte er iemand. Hij kwam bij ons binnen, zwaar ondervoed, verteerd door de vlooien, uitgedroogd, bloedarmoede etc.. Na een wekenlange strijd tussen leven en dood, stierf Juulke in alle rust. Hij was veels te ziek..
Half juni: de eerste opnamestop. Het seizoen moest nog beginnen en we zaten al vol. Een enorm dieptepunt voor ons allemaal. Nog nooit had de VZW zoveel katten tegelijkertijd in haar opvang: 90 katten! We hadden geen gezin meer vrij, we hadden het financieel moeilijk en de plaatsingen moesten ook nog allemaal gebeuren! Verschrikkelijk moment, dan voel je je even helemaal ontredderd.
Eind juni: Een eigenaar liet zijn eigen kittens aan hun lot over, ze waren ziek: ze zijn vervolgens gestorven omdat hij niet naar een dierenarts wilde gaan.
Juli: Drie kittens: Flora, Trinity en Iris komen doodziek binnen. Van dezelfde melder hierboven. Ze waren op sterven na dood. Wekenlang moesten zij gedwangvoederd worden, ze hadden zeer ernstige herpes. Na wekenlange zware verzorging, zijn ze uiteindelijk gezond verklaard!
Juli: Sivomatic schenkt ons honderden liters kattengrit!
Juli: Alie en Marja, twee lieve mensen uit Nederland kwamen ons te hulp! Kilo’s droogvoer, blikvoeding, mandjes, kattenbakken, twee prachtige klimpalen voor Buddy Kat etc… werden geschonken!
Juli: Buddy Kat is een feit geworden. In de stallen in Lauw, zal deze opvang gaan starten, hopelijk over medio 2006. Eerst maar eens verbouwen..
Juli: Stichting Poekie schenkt ons heel veel voeding voor kittens!
Augustus: Een boer wilde 6 kittens van 12 dagen oud verdrinken. We kregen amper 10 minuten de tijd om ze te redden. Helaas kwam de hulp bij enkele kittens te laat. Hij had er al 3 verdronken, hij kon de andere 3 niet vinden…( lagen verborgen onder het hooi). Deze zijn alsnog bij ons binnengekomen. Verschrikkelijk verdrietig allemaal..maar we hebben er 3 gered..
Augustus: Special Cattery Services bracht ons 500 kilo droogvoer!!
September: Suki, Shanti, Wesley, Noa, 4 kleine kittens,  zijn allemaal op zeer korte tijd achter elkaar gestorven bij hetzelfde gastgezin. Uit autopsie bleek: Kattenziekte
September: Gesprek met de burgemeester van Maasmechelen. We willen dat de zwerfkattenproblematiek in Maasmechelen aangepakt wordt: castreren/ steriliseren. Gemeente zou dan de kosten van de dierenarts betalen. Helaas nog geen toezegging gehad. Maar we volgen dit op!
Oktober: Een zwerfkat werd opgemerkt door zeer betrokken en aardige mensen uit Heusden Zolder. Ze zag er ziek uit, maar liet zich niet vangen. De dag erna lag ze uitgeput op de weg. Onder de maden. Ze werd opgepakt, en twee dierenartsen hebben zich over haar ontfermd. Ze heette Cleo. Cleo bleek leucose te hebben. Na een zeer intensieve verzorging, moesten we afscheid nemen van deze lieve, lieve meid..
Oktober: Twee aanrijdingen. Helaas zijn ook deze lieve diertjes gestorven…we hebben ze eigenlijk niet in de opvang gehad. We hebben ingegrepen, de dierenarts heeft zijn best gedaan maar….

`

Oktober: het 300 e katje in de opvang! Azrael.
November: Twee vrijwilligsters, Miranda en Sabine, gingen naar de Canarische eilanden om een kattenopvang geld/ spulletjes te brengen, te helpen en om 9 katten weer mee terug te nemen.
November: Bandit kwam in onze opvang. Hij was verwaarloosd door zijn eigenares. Hij had verstopping van urinewegen ivm blaasgruis. Dit was zo dramatisch, dat we hem hebben moeten laten omdopen tot een meisje: Tijdens een zware operatie is zijn piemeltje verwijderd en is hiervoor in de plaats een groter gaatje gekomen..Bandit maakt het uitstekend na deze grote operatie!
December: Heidi en Gaëlle hebben een grote wafelbak actie georganiseerd voor de VZW: maar liefst 400 euro voor de zwerfkatjes!
December: Eny, Buffie en Bliksem stierven aan de gevreesde kattenziekte. Dit was een dramatisch moment voor de VZW. Het was verschrikkelijk verdrietig allemaal.

2006
Januari : Grote vangactie in Beringen. Op een parkeerplaats van een bedrijf lopen 8 schuwe zwerfkatten. De baas wil deze zo snel mogelijk weg, anders worden er ‘maatregelen’ genomen … Na veel moeite en met ‘kattengeduld’ kunnen we alle diertjes vangen, socialiseren én plaatsen!
Maart: Bowie, een aangereden kater, wordt met spoed bij onze dierenarts binnen gebracht.
De eigenaar is gekend, maar door het schrikbeeld van torenhoge dierenartskosten doet hij alsof hij de kat niet kent! Bowies voorpoot is zó verbrijzeld, dat besloten wordt deze te amputeren. Hij moet dan maar verder door het leven met drie pootjes, wat voor hem en de meeste katten (én dieren) gelukkig geen enkel probleem oplevert.
April: De Nederlandse Stichting voor Hulp aan Dieren (NSHD) schenkt ons zomaar een heuse auto, zo eentje dat de VZW enorm goed van pas komt: een prachtig wit bestelwagentje. Nu kunnen we o.a. ook eens echt grote spullen en materialen gaan vervoeren!

 
-Verbouwingen van Buddy Kat!
Mei: Na lang ‘knokken’ voor een fatsoenlijk castratie- en sterilisatiebeleid in Maasmechelen, worden we beloond. Vanaf dat moment zou de gemeente Maasmechelen alle castraties en/of sterilisaties van zwerfkatten in de gemeente voor haar rekening nemen.
-De aanvang van het kittenseizoen: de eerste hummeltjes komen binnen. Och, wat waren ze nog zo klein: hooguit 2 daagjes oud. Gelukkig vinden we na een noodoproep mensen met een zogende mammapoes die haar kleintjes had verloren. Ze vindt het prachtig de twee kittens te kunnen grootbrengen!
-Timo, een stervende kater, liep al weken doodziek rond te strompelen; niemand die ingreep. Dat doen wij natuurlijk wel, maar ook wij kunnen hem er niet bovenop helpen. Met veel verdriet laten we hem inslapen.
Juni: Drie ijskoude kittens worden gevonden. Na een intensieve verzorging over-lijden zij alsnog, 1 voor 1. Hartbrekend!
Juli: Uit Heusden-Zolder komen drie kletsnatte kittens binnen. Ze waren half verdronken in een bakje melk en zaten buiten, ziek en volledig onderkoeld. Gelukkig kunnen we hen alle drie redden.
Juli: Redding van konijntjes (sic) op de landbouwmarkt te Alden Biezen. Daar zaten ze, in de verzengende hitte, zonder water, te wachten op …, ja, op wat? Wat een geluk voor hen dat wij daar zijn!
-Na maanden van verbouwingen is het er: Buddy Kat, de eerste opvang voor aidskatten in België! Tot 8 aidskatten kunnen nu gezellig in twee huiskamers hun leventje verder zetten, als ze al niet geadopteerd worden. Wat zijn we trots op deze realisatie!

 

-Onze VZW heeft ditmaal in de gemeente Overpelt een overwinning behaald: ook deze gemeente zal nu borg staan voor de betaling van castraties en/of sterilisaties van zwerfkatten.
-Micky, ons kitten met het waterhoofdje, moet naar de faculteit geneeskunde in Gent voor onderzoek. Daar wordt beslist Micky niet te opereren. Ondertussen gaat het prima met ons dikhoofdje!
Augustus: Grote steun voor onze VZW! We krijgen maar liefst 60.000 kilo kattengrit geschonken door het Nederlandse bedrijf Moster Absorbents. Het vervoer wordt dan nog eens gratis aangeboden door transportbedrijf Pax Transport B.V. uit Geldermalsen (ook al Nederland!)
- Onze 2000ste opvangkat!
- Op een stuk snelweg in de buurt waren kittens uit een auto gegooid. Ze worden allemaal gevonden, op enkele meters van elkaar. Helaas sterft er eentje: hij zat volledig onder de maden!
- Ook de gemeente Neerpelt komt over de brug met subsidies voor castraties en/of sterilisaties van zwerfkatten in hun gemeente. Het gesprek tussen hen en onze VZW verliep vlot. Wat een mooie overwinning!
September: Veel sterftes van jonge katjes in onze opvanggezinnen, paniek in de tent!
- Thijs, 4 daagjes oud en 68 gram komt binnen. Thijs werd geboren in een vangkooi, waar mammapooes wachtte op sterilisatie. Ze verstoot het mannetje dat vervolgens wordt grootgetrokken met een flesje. Alles gaat prima!
- Maar liefst 30 schuwe zwerfkatten moeten weg in Aarschot. De eigenaar in kwestie was uit zijn huis gezet. Er wordt een grootscheepse actie op touw gezet door onze VZW.
Oktober: Onze VZW stapt uit de Dierenark, een overkoepelend orgaan van de Provincie Limburg dat alle initiatieven inzake dierenwelzijn en -opvang in de provincie Limburg coördineert, ondersteunt en optimaliseert. Reden van de opstap? In een dierenasiel - tevens lid van de Dierenark - waren dier-onvriendelijke praktijken  vastgesteld die bovendien ook nog eens on-wettelijk bleken te zijn: er werden structureel katten vergast en één van de medewerkers, een ongetrainde vrijwilliger, mocht zonder enige onder-steuning deze dodelijke machine bedienen. Onze VZW is de eerste die het asiel hiermee confronteert, waarna deze laatste het bestaan van deze handelswijze toegeeft. Helaas blijft het daarbij: er worden geen verdere (juridische, disciplinaire) stappen ondernomen door de Dierenark en de Provincie.
- Boyke en Lilou, ten dode opgeschreven, komen binnen als spoedgeval.

 Onze dierenarts ziet geen toekomst voor deze twee rakkers van slechts 4 weekjes oud.
 Ze zijn zwaar onderkomen en hebben ernstige oogletsels. Ze hebben uitpuilende ogen en zijn volkomen blind. We vrezen voor hun leven en onze dierenarts is bang dat het rottingsproces in de hersentjes reeds is ingezet. Er wordt gepraat over een mogelijke euthanasie. Uiteindelijk besluiten we ze nog een kans te geven … Alles is nu helemaal goed! Ze zijn blind gebleven, maar hebben het gehaald!
November: Onze VZW organiseert een pannekoekendag in ‘s Herenelderen. Het wordt een daverend succes en brengt heel wat geld in het laatje!
- Buddy Kat stelt de betrouwbaarheid van SNAP-testen in vraag
- Het dierenasiel Genk is gestopt met het vergassen van dieren, dit onder druk van onze VZW
-  December: Vier zieke zwerfkatten lopen al geruime tijd rond te Nerem. Ze krijgen van verschillende mensen voedsel aangeboden, maar worden steeds zieker. We kunnen ze vangen, op eentje na. Ze maken het naar omstandigheden goed!
- Er loopt een schuwe mammapoes met 3 kittens rond in een tuin van een melder te Hamont-Achel. Wij kunnen deze dieren jammer genoeg niet opvangen, omdat ze te oud zijn voor socialisatie. We willen natuurlijk helpen met castratie en sterilisatie, zodat ze alsnog een dierwaardig leven buiten kunnen leiden. Dit voorstel wordt bizar genoeg helemaal van de hand gewezen! De katten moeten weg en wel zo snel mogelijk.
Nu, we hebben een boerderij voor hen gevonden in Milsbeek! En zeg nog eens dat we geen goed werk leveren!

2007
De meldingen kwamen uit geheel Belgie en zelfs uit Nederland. In een mum van tijd zat onze VZW dan ook barstensvol met hulpeloze hummeltjes of oudere katten. In juni moesten we reeds de noodklok luiden en gingen we in pauze: we hadden maar liefst 115 katten in de opvang en bij onze opvanggezinnen was elke centimeter plaats in gebruik. We bleven wel open voor echte spoedgevallen, maar ook die waren er elke week! Niet altijd echter werd onze noodstop gewaardeerd, want de melders begonnen soms met dreigen: “Als u ze niet aanneemt, smijt ik ze in het bos” hoorden we meer dan eens. We houden er niet van zo het mes op onze keel gedrukt te krijgen.
En ook nu weer waren de noodgevallen schrijnend. Ik denk aan het nestje bange kittens uit Hees. Een buurvrouw had een vorig nest opzettelijk opgesloten in een schuur waar de kittens de hongerdood stierven. Nu waren we maar net op tijd. Ik denk aan de mammapoes met drie muppies die zomaar eventjes "van kant" zouden worden gemaakt. Ik denk aan die ene kitten die letterlijk uit een rijdende wagen werd gegooid! Ik denk aan … ik kan nog lang zo doorgaan.
Het afgelopen seizoen was het drukste ooit. Het calicivirus (vorm van niesziekte) hield een grote intrede en de allerkleinsten bezweken eraan. Veel aangereden katten kwamen in verschrikkelijke toestand binnen en wij konden vaak niet anders dan ze uit hun lijden verlossen. We hebben enkele gehandicapte kittens gehad die stierven door een hartafwijking of aangeboren maagprobleem. Veel flessenkindjes hebben het dit jaar niet gered, omdat zij doodgewoon een veel te slechte levensstart hadden: onderkoelde eerste week, maden in hun lijfjes, geen zuigreflex, te mager en te verzwakt … we hebben enorm veel verdriet gekend deze periode. Veel tranen zijn gevloeid en er was veel woede en machteloosheid, maar we konden en mochten hier niet te lang bij stilstaan. De hulpbehoevende katjes bleven komen en verdienden onze zorg en aandacht.
Maar naast alle ellende waren er gelukkig ook veel mooie dingen.

  
Pippi                                                                 Isis
                                                                                             
Pippi was een gedumpte kitten die op straat was aangereden: beide achterpootjes waren gebroken. Een pootje moest worden geamputeerd en het andere gespalkt. Maar wat een wondertje is Pippi: ze gaat gewoon op de kattenbak, voelt zich prima en zal binnenkort al huppelend op haar drie pootjes door het leven gaan.
Olga en Shiwa hebben op het randje van de dood geleefd. Beide kwamen vel over been binnen en hadden zware bloedarmoede. We wilden niet alleen, maar moesten ze toen ook meteen verwennen: zij kregen sappig, rauw biefstuk om de aanmaak van rode bloedcellen te bevorderen. Het gaat nu uitstekend met hen!

We heten dan wel Zwerfkat in Nood, maar we hebben natuurlijk een hart voor alle dieren. Zo redden we reeds enkele honden en een paard, nu was het de beurt aan 8 slachtkonijntjes! We kochten ze op en plaatsten ze in de tuin van een van onze medewerkers. Wat een verschil met de vieze, enge kooitjes waarin we ze vonden.
We hebben tot nu toe alle spoedgevallen kunnen onderbrengen en ook dat vind ik bijzonder! In 2007 hebben wij maar liefst 472, plus 1 paard en 8 konijnen kunnen helpen. VZW Zwerfkat in Nood II mag er niet alleen wezen, ze móet er wezen. Wat een club!

2008
VZW Zwerfkat in Nood II bestaat 10 jaar!
Aantal vrijwilligers: 37
Aantal gastgezinnen: 37
Volledige opvang mei 1998 t/m 24 februari 2008: 2697 katten, 5 honden, 1 kalkoen, 31 konijntjes en 2 paarden. Hiervan zijn er helaas 162 dieren gestorven.

Ook dit jaar zal de VZW niet stilzitten en er volledig voor gaan!

Sabine van der Meer, voorzitter en oprichter