In herinnering 2010

Volg ons op Facebook

Chloe

Lieve Chloé,
 
Lieve sterke meid, wat vind ik het jammer dat jij bent moeten gaan...
Ik ben erg blij dat ik jou heb mogen kennen. Ik heb bewondering voor de kracht die je had om steeds weer uit de ellende van een ziekte te kruipen... Het hield maar niet op voor jou, je hebt heel wat moeten doorstaan, maar steeds bleef je sterk en kwam je er weer uit! Ik heb je amper horen klagen, je bleef ervoor gaan en je bleef kopjes geven.
Wat was jij toch een kat om van te houden... Je laat echt een pootafdruk achter in mijn hartje... Ik ben blij dat je de laatste maanden bij ons een warm mandje hebt gehad met lekker eten en de liefde en aandacht die je zo verdiende!
Wie weet hoe lang jij al op straat rond zwierf, helemaal onderkomen en ziek! Maar die laatste maanden heb je mogen voelen hoe het is om verzorgd te worden en ergens bij te horen. Daar ben ik dankbaar voor! Ik zal jou nooit vergeten, zo'n moedige meid als jij! Het ga je goed waar je nu bent, zonder pijn, zonder operaties...
dikke kus, Anne

Lieve Chloe,
Ik heb je een weekje mogen kennen. Een weekje vol zorgen, maar ook  vol ontroering. Je kwam bij mij om even aan te sterken, maar ik heb je helaas in mijn armen laten gaan.
Ik vond jou zo'n pittige en stoere oude dame. Tegelijk ook zo zo zo lief en flexibel. Je hield je zo kranig en paradeerde in alle sierlijkheid tussen mijn katten.
Kusje aan jou, kusje voor al jouw kracht en liefde
Sabine

Pjotter



Pjotter en Eden
Ons gevoel kunnen we niet met woorden omschrijven.
Jullie zijn weer bij jullie moeder. Hier is geen pijn en ziekte meer.
Harry, Anki, David en Jamo

Janosh



Roman, Juscu, Janosh en Sveta

Ons gevoel kunnen we niet met woorden omschrijven.
Jullie zijn weer bij elkaar, hier is geen ziekte en geen pijn meer en hier kunnen jullie weer met elkaar ravotten zoals jullie een week geleden nog bij ons deden.
Harry, Anki, David en Jamo

Jusco

Roman



Sveta

Eden



Hei Eden, verdorie kleintje.

Je kwam een week geleden samen met je broertje Pjotter schreeuwend binnen, goed gezond.
Jullie moeder was doodgereden. Jullie waren maar 3 daagjes oud, het navelstrengetje zat er nog aan.
We maakten ons een beetje zorgen om je broertje die wilde niet zo goed drinken. Bij jou merkten we niets, je dronk goed, bewoog goed. En opeens lag je daar zo stil. Snel naar de dierenarts, je had een flinke inwendige ontsteking in je buikje, veroorzaakt door de navelstreng. Dit was van buitenaf niet te zien...
Je hebt het niet gered kleine meid.
Wij hopen dat je nu op een plekje bent waar je flink kunt spelen en waar je in ieder geval geen pijn meer hebt.
Met je broertje gaat het nu goed, we zullen goed voor hem zorgen.
Dag Eden..

xxxx

Harry, Anki, David en Jamo

Mickey

 

Lieve Mickey
We zullen jou nooit vergeten.
Jij kwam bij ons binnen en had het grootste woord.
Helaas was ook jij maar heel kort bij ons, jij met je broertje Pluisje leken precies op elkaar en deden allebei precies hetzelfde. Jullie zagen er al heel slecht uit bij binnenkomst. Jullie broertje Boris daarin tegen was het tegenover gestelde en heel erg levendig en hij zag er uit als een "normale" kitten.
Jullie waren mager en liepen slecht en speelde niet.
Toen had je opvangmama al zo'n gevoel  van: volgens mij gaan deze het niet redden.
Maar we zouden er alles aan doen om jullie te redden, al mocht het niet zo zijn.
Gister is je opvangpapa nog met je naar de dierenarts geweest, toen moest ie jou met pijn in zijn hart daar achterlaten omdat het te slecht met je ging, hopend dat je het zou redden en bij ons terug zou komen..
Helaas kreeg je opvangmama vanmorgen het telefoontje dat ook net als je broertje jij ook was overleden: je was aan het stikken en daarom hebben ze jou laten inslapen,want lieve Mickey ook voor jou was dit het beste nu heb ook jij geen pijn meer en kun je naar je broertje in de kattenhemel gaan en kunnen jullie daar lekker samen gaan spelen
Lieve Mickey,  ook jij blijft voor altijd in ons hart
Heel veel knuffels en aaitjes je opvangmama en papa Roger en Melissa

Pluis

Lieve pluis,
We zullen je nooit vergeten jij kwam bij ons binnen en je was net een bolletje wol vandaar je naam.
Helaas was jij maar 3 dagen bij ons en is het snel bergaf waarts met jou gegaan en hadden we je vanmorgen in je mandje gevonden. Je leefde wel nog en miauwde ook, maar dat was van de pijn, je kon niet meer op je pootjes staan, je was te zwak en met pijn in ons hart hebben we afscheid van je moeten nemen. We zijn er echt kapot van,
Je blijft voor altijd in ons hart en houden heel veel van jou lieve Pluis. Het was zo beter voor jou, nu heb jij geen pijn meer en kun je naar je poezen vriendjes in de kattenhemel gaan.
Heeeeeel veel knuffels en aaitjes je opvang mama en papa Roger en Melissa

Arthur



Lieve Arthur
 
Weet je, ik mis je nu al. Die blik van je,...
 
Kleine hoopvolle ster
we mikten misschien te ver
maar verdomme wat was jij speciaal
jij had je eigen verhaal
prachtige ogen
meededogen
je had zoveel pretentie
de dood bleek je interventie
 
ik hou van je, je stal mijn hart
niet gehard
je wilde zo graag en genoot even
ze zeggen dat hoop doet leven
 
maar niets was minder waar
ga  mijn lief
ik stop met rijmen.
je bent alles waard
je was het leven lief
 
dag kleine jongen, ik heb je niet zien groeien
oneerlijk of niet, jij was mijn kleine schat
 
het spijt me
life sucks
 
je ogen zitten hier, heel goed verborgen
soms zal ik eens spieken
weet je wel.....
 
dag kleine jongen ,  Sabine x

Mutsi



Mutsi,
lieve schat.. jij was degene die het minst sterk was maar schatjé toch ,, wat had jij een mooie toekomst voor de boeg!
je had al een nieuw baasje jaja lieveling de mama en papa die jou en je zusjes en broer gevonden hebben.
Jij stak er bovenuit met je mooie kleurtjes, jij was zo lief!
We hebben elkaar niet lang gekend he schat maar toch zag ik in je lieve kleine oogjes dat je zo'n lieverd was.
Musti, zo zouden je baasjes je noemen. Maar goed dat ze jou gevonden hadden.. want anders lieve schat was je bevroren van de kou!
Wie doet er nu zoiets? 4 kleine ukkies in een grote doos steken waar jullie niet eens uitkonden.. zo eng!
Kleine schat je bent nu boven in de kattenhemel samen met zus bijoux.. Dat heb je niet meer meegemaakt he schatje.
Maar je zal haar wel herkent hebben.. jullie zullen nu wel samen lief aan het spelen zijn..
Schat nog een traan voor jou en ja zo zullen er nog veel volgen..
Lieveke i love you!!
 
Bijoux



Bijoux,
schattiie.. wat erg je zusje sterft en de dag erna kan jij het ook niet meer houden.
Lieve je hebt nog gevochten he? je bleef ervoor gaan.. maar moppie ik zag dat je niet meer kon..
ik zag dat je aan het vechten was maar je hartje gaf niet op hé. Ik heb je uit je lijden verlost schat.
Ik hoop dat ik er goed mee gedaan heb maar denk het wel. Schatje je was toch zo lief en ja ook jij
had een nieuw baasje gevonden net als zusje musti.
Kleine lieverd 's morgens heb ik je nog je flesje gegeven en er was toch niets aan de hand?
Ik ben blij lieveling dat ik je toch je laatste 2 dagen warmte heb kunnen geven en je heb verzorgd.
Schatteke ik zie je graag,..
speel maar lekker met zus want dat kon je goed éh baby.
Kleintje, i love you!

Chaplin



Lieve lieve Chaplin,
 
jouw naam hadden we al bedacht nóg voor jij in ons leven kwam. ’t Was alsof we wisten dat we kennis gingen maken met een héél speciaal ventje. Jouw leven was broos en fragiel, net zoals jijzelf. Maar een o-zo sterk karakter, je hebt gevochten en geknokt voor je leven. Spijtig genoeg heb je niet meteen de juiste verzorging gekregen die je nodig had om te overleven. Al bedoelden jouw vinders het goed… We hebben er alles aan gedaan om jou beter te maken, maar het mocht niet baten lieve vent. Wat hadden we graag gezien dat je zou uitgroeien tot een prachtige kater die minstens 20 jaar zou worden. Het lot had iets anders voor jou in petto. Lieve Chaplin, ik beloof je dat we gaan blijven vechten voor kittens zoals jij. Een kitten hoort niet te sterven zonder naam en liefde. ’t Was fijn dat we dat laatste jou toch nog konden geven. Dikke knuffel en kus op je toeter.
 
Slaap zacht lieve jongen,
je opvangmama’s

Pepijn

Mijn Tarzan, mijn gekke
Je stierf zo snel, zo plots, en je hing enkele dagen geleden nog aan de klimpaal te bengelen van plezier.
Je maakte ons aan het lachen, jij was de gekke pipo van de kattenfamilie en zo zo slim en behendig! En zo'n zwaan kleef aan: je hobbelde vol plezier  en adoratie achter ons aan. Maar weet je? Wij adoreerden je nog veel meer.. Het is moeilijk om over je te schrijven, omdat je zo snel en zo diep in ons hart zat.
Sabine

Tippel

 

Kleine lieve tippelmeisje waarom... zo bruisend vol leven, zo vrolijk en onschuldig...
Ik vond je zo mooi en zo lief, je was de sterkste van de familie en jij stierf als eerste. Dat kan toch gewoonweg niet, dat is toch zo oneerlijk als het maar kan zijn!
Met die mooie warrige lange haartjes sprong je van de ene stoel naar de ander. Ik zag enkel zonneschijn in je oogjes.
Maar toen werd je plots enorm snel ziek en kon je niet meer lopen. Waarom meisje, waarom...
Kusje op je warrige vachtje.
Sabine


Dini


Penelope


Locke



Ana Lucia



Dag Ana Lucia, Locke en Penelope,

Wat had ik hier graag geschreven dat jullie vertrekken naar een nieuw baasje!
Als kleine ienie mienie kittens kwamen jullie binnen, weliswaar met niesziekte maar die kregen we er wel onder. De ‘koetjes’ noemden we jullie. Een vrolijk, speels en actief 5-tal!
Helaas, het heeft heel anders uitgepakt. Na 8 weken zorgen, knuffelen en spelen werden jullie van de een op de andere dag ineens ziek, heel erg ziek! En ondanks alle medicijnen en hulp van de da hebben jullie 3 het niet gered!
Gelukkig kwamen Benjamin en Eloise er wel weer bovenop! En voor jullie broertje en zusje gaan we echt een superbaasje zoeken!

Dag lieve koetjes!

Kus, Sabine en co.


Dag lieve Sjtroevel....

Enorm mager en verzwakt heb ik je opgehaald bij de dierenarts. Ik was meteen verliefd op
jouw koppie en had zodoende zo'n beetje direct besloten dat jij nooit meer weg zou gaan. 
Drie dagen heb ik van je mogen genieten, van alle momenten dat je dicht tegen me aangekropen
kwam om lekker warm te liggen. Je was zo'n prachtig en wollig wezentje, en ik was ervan overtuigd dat we je samen groot en sterk zouden krijgen, net als je broertje Biggie.
Meerdere malen ben ik in de auto gesprongen richting de dierenarts omdat je het heel erg zwaar had, en elke keer kregen we je er weer enigzins bovenop. Tot gisteravond...je had besloten dat het genoeg was geweest. Je was te zwak, te vermagerd, je kon niet meer, je was gewoon helemaal op. De tranen schieten weer in mijn
ogen als ik eraan denk hoe ik afscheid van je heb moeten nemen, maar het is goed zo.
Geen pijn, honger en ellende meer, vanaf nu mag je lekker spelen in de poezenhemel. Je hebt een mooi plekje in mijn tuin gekregen zodat je toch altijd bij me mag blijven. Ooit zien we elkaar weer.
Rust zacht lieve Sjtroevel!!!
Roos
 
Ouzo



Lieve kleine Ouzo. Het is niet te bevatten. Hoe kon dit zomaar gebeuren? Je kwam bij ons, een klein en mager maar ogenschijnlijk gezond scharminkeltje. In zeer korte tijd had jij je draai hier helemaal gevonden. Zo klein als je was, dolde je direct met alle katten hier, trap op trap af, onvermoeibaar. Je was ook gelijk dikke vriendjes geworden met de andere opvangertjes, Nessy en Nikos, een heerlijk rood bolletje om te zien tussen al dat zwart. Je groeide als kool, in een weekje tijd kwam je anderhalf ons aan. Altijd vrolijk en monter kwam je aangerend als je ons hoorde. Ieder ogenblik meldde je je al piepend in de keuken om alweer een bakje eten. We struikelden dan ook vaak over je, omdat je dezelfde kleur hebt als onze vloer. En toen, toen was er die dag, je hoefde je eten niet zo, je lag wat stilletjes op de bank, je wilde niet zo onstuimig spelen, enkel lekker tegen ons aan liggen. 's Avonds waren John en Helma hier, daar heb je ook nog lekker mee geknuffeld, zij wilden je dan ook dolgraag adopteren, als je wat groter was. Maar wat een dipje leek, bleek even later een afschuwelijke ziekte. Ondanks alle medicijnen, de versterkende middelen, de hulp van dierenarts Brecht werd je al maar zwakker en zwakker. En drie dagen later was het gebeurd, je lichaampje gaf het op, helemaal verzwakt en uitgeteerd. Lieve Ouzootje, we missen je verschrikkelijk. Ik hoop dat jij nu als een vrolijk rood moppie op de regenboogbrug kunt spelen, maar ons rest enkel veel pijn in ons hart en een heel lieve herinnering.
Een dikke knuf van Ilse en Martin

Odette



Dag lieve, kleine Odette. Je werd in erbarmelijke toestand gevonden hier in Maasmechelen en je woog maar net 300 gram. Je hele oogje was kapotgesprongen door een verwaarloosde niesziekte. Het moest geopereerd worden, maar daarvoor moest je eerst aansterken en minstens nog 200 gram aankomen. Samen hebben we heel erg ons best gedaan, maar de ontstekingen waren niet te stoppen en bleven hun verwoestende werk doen in dat lieve koppetje van je. Alle goede zorgen hebben niet meer mogen baten en uiteindelijk hebben we afscheid van je moeten nemen. Klein Odetje, we hadden je zo graag willen laten opgroeien tot de mooie witte kattin die jij beloofde te worden. En het verdiende gouden mandje hebben wij jou helaas niet kunnen geven, enkel een blijvend plekje in ons hart.
Een dikke knuf van Ilse en Martin

Wodka, Mojito, Fiero en Ginn

 

Op een mooie donderdagnamiddag werd mijn eerste opvangnestje bij mijn thuis geboren.
Wat vond ik het mooi om mee te maken en het was allemaal zo spannend: hoe gaan ze eruit zien? hoeveel zouden het er zijn? Ze gaan toch allemaal ok zijn?
Plots waren jullie er: vier prachtig kittens, drie katertjes en één poes.
Jullie waren zo mooi, drie witte ventjes met mooie crèmekleurige vlekjes en één zwart-wit meisje, net zoals haar mama.
De eerste dagen verliepen zo goed, jullie konden goed eten en kwamen iedere dag lekker bij...
Maar mama kwam van een vreselijke plek waar ze heel wat ziektes had opgeraapt.
We hoopten met zijn allen dat de kleintjes gespaard zouden blijven van de ziekten, maar het mocht niet zijn...
De vierde dag merkten we dat jullie ook ziek werden.
Iedere dag werd het moeilijker, jullie wogen steeds minder en het eten lukte niet meer goed.
Ondanks alle goede zorgen van jullie zieke mama, de dierenartsbezoekjes, de medicatie en de extra voeding stierven onze drie mooie ventjes en ons lieve meisje...
 
Mojito: Jij was de dikste van het nestje, jij was zo lief en zo mooi en je kon eerst zo goed eten bij mama...
           We zullen je nooit vergeten, ook al hebben we je maar heel kort mogen kennen...
           Je laat een grote leegte achter, wat ben ik verdrietig om jou geweest... 
Wodka: Jij was het witte wollige bolletje van het nestje, zo schattig.
             Ik had je graag willen adopteren, spijtig genoeg heeft dit niet mogen zijn.
            Je hebt een plaatsje in mijn hart, het ga je goed waar je nu bent kleine ventje!
Fiero: Jij was het kleinste katje uit mama's kroost, maar je was ooh zo dapper...
         Je hebt echt gevochten en je gaf niet op... Maar we konden het niet meer aanzien,
          je zag te veel af... We hebben je moeten laten gaan tot ons groot verdriet...
          Ook jou zal ik nooit vergeten, zelden zo een dapper ventje gezien!
Ginn: Even dachten we dat ons meisje het wel ging halen, maar ook jij begon heel hard af te zien.
         Ook jou hebben we met heel veel verdriet moeten laten gaan...
         Het is niet eerlijk dat sommige kleintjes als jij geen kans krijgen om groot te worden...
         kleintje, ik zal je nooit vergeten, we zullen je missen...
 
Onze drie ventjes en ons meisje hebben samen een rustplekje gekregen in onze tuin...
Ik hoop dat ze nu ergens mogen zijn waar ze wel gezond en gelukkig kunnen zijn...
 
Dikke kus Anne
 

Tutje

Ik ben er pas nu aan toe om iets over jou te schrijven....
Ik kan het nog steeds niet accepteren.
Jij leek het te gaan halen, jou zouden we het erge lijden kunnen besparen... maar ook jij bent
eraan onderdoor gegaan.
Ik mis je heel erg, want ik had je helemaal in mijn hart gesloten... en daar is nu een leeg plekje.
Ik laat dit plekje leeg, speciaal voor jou, ik wil het niet opvullen en want het is jouw plekje en dat zal me altijd aan jou blijven herinneren.

dikke kus van Lianne.

Ruby



Lieve kleine Ruby,

Een paar weken geleden kwam je bij ons in opvang. Je was een klein vrolijk monstertje, altijd op ontdekkingstocht. Als er een deur open ging, was jij als eerste er doorheen. In het begin was je veel te nieuwsgierig om lekker bij ons te komen liggen en je te laten aaien, maar later werd je een echt knuffeldier en een kletskous bovendien! Het leek zo goed met je te gaan, tot de laatste 2 dagen toen je plotseling zo snel achteruit ging. We hadden zo graag gewild dat je beter werd en we hebben alles gedaan wat we konden, maar je had pijn en je lijfje hield ermee op dus zag de dierenarts nog maar een oplossing…

Dag lieve Ruby, we zullen je missen.

Joyce en Chris 


Musje

arm lief musje...ik had het je zo beloofd.
een mooi lang leven bij mensen die om je geven.
een leven zonder pijn en verdriet.
Ik heb je beloofd dat je het zou gaan halen en dat ik voor je zou zorgen...maar je hebt het niet gehaald.
Ik heb mijn belofte niet gehouden... ik voel me zo machteloos, zo verdrietig, zo leeg...
Dinsdag liep je nog waggelend rond en gaf je me de lieftse kopjes, maar gisteren lag je heel zielig stilletjes op je dekentje.
Ik keek in je ogen en ik wist het... ik wist dat je pijn had en dat je bang was.
Ik wist dat je het niet lang meer ging uithouden... maar ik had het gehoopt. Ik had gehoopt dat de arts je nog net dat beetje hulp kon bieden...
ik had het je beloofd, maar ik heb mijn belofte niet gehouden.
slaap zacht lief meisje, ben niet boos op me.......ik hou van je
 
Lianne

Rafke

Begraven in de tuin heb ik je.......
ik kende je maar zo kort, je was zo ziek en niemand die het zag.
Ik heb je meegenomen, maar voordat ik je kon verzorgen ben je gestorven, zonder echte liefde gekend te hebben.
Ik zal je niet vergeten en ik zal de mensen die je ziek gemaakt hebben confronteren.
Ik zal ervoor zorgen dat dit gaat stoppen.
Rust zacht lieve Raf, dikke kus
 
Lianne

Sam

Sam,

Wie had dit nu kunnen denken. 15 juni kwam je bij ons vanuit het asiel van Genk. Het ging verdorie zo goed. Geen vuiltje aan de lucht. Je was een echte kleine rakker die de hele dag blij was.
En opeens was je niet meer zo blij, je ging in een hoekje zitten. Vanalles hebben we geprobeerd, 1 x waren we heel blij dat je weer met smaak at. Maar hierna ging het heel snel bergafwaarts.
Snel naar de DA, hier aan het infuus. Je hebt het niet gered kleine vent. Het is allemaal zo verschrikkelijk snel gegaan.
We hadden zo graag een fijn tehuis voor je willen zoeken.

Dag kleine rakker

xxxxx
Harry, Anki, Jamo en David.

Aldo

Waarde Aldo,
 
We hebben mekaar niet écht gekend.
We hebben mekaar een paar keer gezien.
We mochten even knuffelen.
Die blik in jou mooie ogen heeft mij ontroerd.
Nu is alle leed geleden.
Rust zacht lieve  ALDO.
namens VZW Zwerfkat in Nood II
 
"een deel van onze ziel
 blijft onaangeroerd
 zolang we geen dier
 hebben lief gehad"
 aut. Anote France

Billy

Lieve Billy,

Toen je bij ons gebracht werd en Mariëlle je aaide, wisten we eerst niet of je aan het spinnen of aan het grommen was. Het bleek spinnen te zijn en we moesten alle drie lachen. Ook al was je mager, je was een mooie rooie kater. Al snel merkten we dat je steeds moeilijker ging ademen dus zijn we nog snel met je naar de dierenarts gegaan. Daar had je duidelijk geen zin in!! Ook bij de dierenarts liet je zien dat er toch nog wel wat in je zat. Helaas mocht het niet meer baten, je had een tumor in je buik en was in het terminale stadium. De dierenarts zag dan ook maar een oplossing en heeft je rustig laten inslapen. Met pijn in het hart lieten we je achter, maar aan de andere kant zijn we blij dat we je verder lijden hebben kunnen besparen.

Dag, lieve Billy, we hadden je graag langer bij ons gehad!!

 

Ellie



Lief Ellie,

Doordat het beter was voor jullie, zijn jij en je zusjes overgeplaatst.
Helaas leek er toch wat mis te zijn en heb je het niet gehaald..
Wat er met je aan de hand was weten ze niet precies..
Je zou een mooi lief meisje geworden zijn!

Liefs, Katinka en Bart

Fe



Verdorie Fe,

Van alle katjes die we op dit moment in onze opvang hebben was jij de sterkste, de gezondste, de dikste en de jongste.
Toen wij jou en je broertje kregen waren jullie pas 1 dagje oud, het navelstrengetje zat er nog aan.
Met je broertje ging het helemaal niet goed, hij wilde niet drinken, hij is maar 2 daagjes oud geworden. Met jou ging het zelfs buitengewoon goed, je dronk goed, je had praatjes voor 10 en was een kleine druktemaker, als ik je wilde voeden was je zelfs al zo snel dat je al uit de bench was voordat ik het in de gaten had.
Drie weken heb wij je mogen hebben, je groeide als kool, was een modelkitten, niets wees erop dat je ziek zou worden, tot gisteren. Je at minder als normaal, waren we niet gewend van jou, maar ook dat kan gebeuren, je was nog steeds jezelf, had ook geen koorts.
Maar 's avonds was daar opeens die hoge koorts, je at niet meer. De dierenarts gebeld, je kreeg medicijnen. Een paar uur later was de koorts weg, je at zelfs weer.
Ik heb je 's nachts nog het flesje gegeven, ook nu leek het nog de goede kant op te gaan.
Totdat ik je vanmorgens in je mandje vond, je was net gestorven....

Verdorie Fe, we voelen ons zo machteloos.

Ga nu maar spelen met je broertje kleine meid.

XXXX

Harry, Anki, Jamo en David

Umit

Umit, je werd gevonden in erbarmelijke toestand. Je hebt een vies plakkerig goedje binnengekregen. De dierenarts heeft een nacht voor je geknokt, maar we konden je niet redden. Je bent vanochtend zachtjes ingeslapen, je mocht maar 10 weekjes oud worden...

Rowan



Rowan, lieve jongen
Tig keer heb ik me al voor de pc gezet om afscheid van jou te nemen, maar ik kon t niet. Jou afscheidsverhaaltje betekende dat ik moest aanvaarden dat je er niet meer was…….  Dat kon niet, dat mocht niet, je was nog veel te jong, lieverd.  Ik heb je gevonden op de parking naast het voetbal terrein, een slap vodje was je.  Ik bracht je naar de dierenarts en daar bleek dat je net als Arne ( op dezelfde plek in erbarmelijke toestand gevonden) fiv + was. Je werd aan infuus gelegd en verzorgd. Je knapte redelijk goed op, kwam aan en werd sterker.
Jou oogjes waren zo mooi, ik verdronk er dagelijks in, die kijkers, die wijs de wereld in keken. Je was een lieve, tevreden jongen, veel moest je niet hebben om luidkeels te spinnen. Je had artrose, wat geregeld toch wel voor pijn zorgde en toch was je altijd een lieve knuffel.
Je mocht na een tijdje naar een ander gastgezin, met pijn in men hart liet ik je gaan. Ik wist dat het beter was voor jou, veel meer ruimte om te lopen en alle knuffels voor jou alleen. Je ging bij Elly in opvang, ze heeft je alle liefde en zorgen gegeven, je hebt mogen genieten jongen.
Wat ben ik geschrokken toen de telefoon kwam dat t helemaal niet goed met je ging, je had kanker. Een agressieve vorm, die op korte tijd je leventje heeft verwoest. De toekomst, die wij voor jou in petto hadden, was weg geveegd, het lot had anders beslist…….
Rowan, lief ventje, nu werd het hoog tijd dat ik je verhaaltje ging schrijven. Ik moest het eindelijk onder ogen zien, je los laten, het was en is niet fair om je te laten rond dwalen, dat heb je niet verdiend. Het is goed jongen, ga maar over die brug, daar is een wereld zonder pijn, zonder kou en zonder honger. Ooit zie ik je weer, lieve vent, ooit sluit ik je weer in men armen en dan laat ik je nooit meer los…..
Ik zeg geen vaarwel, ik zeg tot ziens.
Wil je men lieverds daar over de brug gedag van me zeggen en een dikke knuff geven? Voor jou nog een warme zoen, een zachte virtuele streling over je bolletje. Dag lieve jongen, ga nu maar gauw, steek de brug over en wees gelukkig !!!!
Ik zal je nooit vergeten, xxx
Je opvangmama,
Marina

Balou



Balou

Afscheid hebben wij van jou moeten nemen lieve, lieve schat.
Onverwachts en heel snel ben je van ons gegaan. Het is zoooo moeilijk te vatten!!!

Je was zo vol energie, een levensgenieter....zo lief, zo gek.
Tranen tijdens het schrijven, wat een pijn doet ons hart.

Lieve, lieve schat... wij missen je en je hebt een plekje in ons hart voor altijd.

Rust zacht Balou!

Knuffels van Ute, Chris, Malou, Lili en Momo.


Klein klein kittentje

Je was maar een uurtje of 3 oud toen je bij ons binnenkwam en helemaal onderkoeld...

Helaas was je te zwak en ben je stilletjes heengegaan...

Robijntje



Lieve Robijntje
 
Wat een verdriet om jou te verliezen, wat een enorme pijn doet ons hart nu.
 
Je was niet alleen een prachtig dier, maar wat was jij groot, dik en sterk. Je zusje Lotus was de helft van jouw formaat, ik zag jou al spelend voor me, groot worden en ik kreeg toekomstideeen hoe mooi en prachtig je zou worden.
 
Jouw karaktertje was zo lief en gek. Je was altijd stabiel, altijd goeie honger, altijd gekke fratsen uithalen met je zusje en Floris.
 
Jouw dood is niet te vatten, niet te vatten lieve lieve lieve schat.
 
Tranen vloeien alweer tijdens het schrijven, ik mis je nu al.
 
Je zusje heeft je nu vast omarmd, je krijgt vast een kusje van haar. Ik geef je een kusje op je lieve snoetje, je liefste snoetje. Kon ik je maar terug toveren.
 
Jouw naam droeg je met eer: de zeldzame edelsteen, de levensteen met magische krachten. Je hebt mij en Peter betoverd...
 
Kusje, Sabine Peter en Floris

Lotus



Dag kleine beatle meisje
 
Ik heb je 4 1/2 week mogen verzorgen.... je was ook nog maar 4 1/2 week, want je was  maar 1 dagje oud toen je bij mij kwam, samen met je zusje Robijn en broertje Bo. Bo stierf helaas al heel snel, jullie waren ook zo klein.
Jij, klein klein kleutertje, was toen maar 65 gram en je groeide zo slecht. Maar die vinnigheid liet me steeds weer opgelucht ademhalen en genieten en ik kreeg lachbuien van jou.
Je zusje is 2x zo groot als jij, jij bleef een iel klein ding, zonder enige reserve, maar wat was jij geweldig... ons wondertje.
Je kreeg extra zorg, af en toe een maagsonde, want je dronk niet altijd even goed. Daarna was het knuffeltijd: je spinmachientje ging aan, je rolde op je rug en deed tikkie tik met je pootjes. Je speelde zo lief, je deed af en toe een rollebol spelletje met je zus en je huppelde kwiek door ons huis. Maar je was een mammakindje... als de rest sliep keek je  me aan, doordringend met die mooie kijkers van je. Ik moest je altijd nog even na knuffelen, dan pas ging je slapen.
Alles ging goed, tot vanmorgen....
Ik heb je laten gaan, zo zo plots, je had zoveel pijn mijn lieve kleine beatle.

Je zou een mooie zwaan worden, zeiden we gisteren. Met je mooie lange haartjes alle kanten op, jij zou een absolute schoonheid worden.
 
Je leventje is ten einde, mijn hart bonkt en de tranen vloeien. Ik voel me misselijk en machteloos. Jij was zo'n zonnestraal in ons huis, je liet ons allemaal zo lachen... nu ben je er niet meer.
Een laatste aaitje, een laatste kus op je snoetje: dag mijn kleine meisje en zo... zo ging je heen, in alle rust.

Sabine, Peter, Robijntje en Floris

Lou



Onze lieve kleine Lou is vandaag zachtjes ingeslapen. Geheel onverwacht werd onze Lou ziek door een aangeboren afwijking die zijn vochtregulatie compleet in de war stuurde. Hij was een heel aanhankelijk katertje en zat al op je schootje voor je zijn naam goed en wel had uitgesproken. Hij liet niets merken van zijn almaar verslechterende conditie. Tot vanochtend. Zijn buikje zwol zo hard op dat hij niet meer op zijn pootjes kon staan en zijn favoriete plekje, bij zijn gastmama op het schootje, niet meer op kon zoeken. Zelfs knuffelen konden we hem niet meer. Hij hield zich toch zo sterk. Hij had pijn, en hij was toch nog zo klein. Nu is hij jammer genoeg niet meer bij ons, maar gelukkig is zijn pijn nu weg en hoeft hij zich niet meer sterk te houden voor ons en zijn broertje en zusje. We gaan hem zo hard missen, maar zullen hem nooit vergeten. Vaarwel, kleine Lou.  Dikke kussen van je mama's.

Lenna en Luuk  
 
Jullie kwamen bij mij zo weerloos klein en zo ziek.
Gevochten hebben jullie,helaas mocht het niet zo zijn.
In mijn armen zijn jullie heengegaan,ik weet dat zo moest zijn maar het doet zon pijn.
Rust zacht weet dat ik van je hield en dat je in mijn hart altijd zal blijven bestaan.
 
jullie mama

Bindi



Lieve Bindi,

Waarom, lieve schat? Waarom moest jij ook gaan? Net als je broertje Steve en zusje Terri was je maar 1 dagje niet lekker.
Je werd al zo groot. Je was al 5 weken oud. Je had zelfs al een nieuw baasje gevonden. De avond voor je stierf  heb je nog gestoeid met onze Merlin. Je hebt nog in de krabpaal geklommen. Het leek allemaal goed te komen. Maar toen ik de volgende morgen beneden kwam, schrok ik me een ongeluk. Je lag in de bench naar adem te snakken. Je dekentje was nat van de diarree. En je voelde ijskoud aan. Je temperatuur was nog maar 32 graden. Ik wist dat je aan het sterven was. Maar gek genoeg was ik niet in paniek. Ik pakte je bij me en probeerde je op te warmen. Je ging spinnen. Een prachtig geluid. Een kwartier later stopte je met spinnen. Je had het erg benauwd. Ik gaf je nog een kus op je kopje. Je knipoogte naar me en toen ben je in mijn armen gestorven.
Het lijkt er nu wel erg op dat jij en je broertje en zusje het slachtoffer zijn geworden van kattenziekte. Daar kan niemand iets aan doen. Maar ik weet zeker dat jij in je korte leventje alles hebt gekregen wat je hartje begeert. Jij was ons meisje en dat zul je blijven. Voor altijd!
Dag, lieve Bindi!

knuffels van Leon, Bianca, Camiel en Lynn

Noob



Dag kleine rooie,

Je bent een dagje bij Sabine geweest en 1 dagje bij ons. Je wilde niet drinken, we moesten je een sonde geven.
Zo verschrikkelijk klein, zo teer. Het ging niet goed he vent.
Ik heb je het laatste uur vastgehouden, dicht tegen me aan,dat maakte je rustig. Ik wist het, dit was helemaal niet goed.
Slaap nu maar lekker, we hadden je zo graag willen zien opgroeien samen met je zusje, maar het mocht niet zo zijn.
Je bent 2 dagen oud geworden maar ik geloof dat een leven nooit voor niets is, al is het maar zo kort.

Dag kerel.

xxx
Harry, Anki, Jamo en David


Steve



Lieve Steve,
Maandag had je koorts en wou niet drinken. Na wat koortsremmers knapte je geweldig op. Je dronk weer en speelde op de krabpaal. Je rende als een bezetene door het huis. Alles okay!
Dinsdag had je weer koorts en wilde weer niet drinken. Na wat koortsremmers zakte de koorts, maar je knapte niet op. Dan maar naar de dierenarts. Je had waarschijnlijk het Calici virus opgelopen. Dat is niet erg! Wat medicatie en je kon weer naar huis. Je leefde iets op, maar toen ging het helemaal mis.
Steve, je hebt gevochten tot het bittere eind. Maar de nachtelijke rit naar de dierenarts is je toch fataal geworden. Zo ontzettend snel. Daar zijn geen woorden voor. Niemand had dat kunnen voorzien.
Met heel veel verdriet hebben we afscheid van je genomen, maar diep in ons hart zul je altijd verder leven. Je bent nu weer verenigd met je zusje Terri. Dag, Steve!
Heel veel liefs van
Leon, Bianca, Camiel en Lynn


Cinta



Kleine Cinta,

Je naam betekent liefde.
Je bent samen met je 2 broertjes helemaal vanuit Dendermonde eerst naar Sabine en toen naar ons gekomen. Met zoveel liefde en zorg is dat gebeurd, die lange reis.
Je moeder was ziek, een kleintje was al gestorven.
Bij Sabine stierf een van je broertjes.
Je kwam bij ons, het leek goed te gaan kleine uk, maar het lot besliste anders.
Kleine meid, je bent maar heel even bij ons geweest, veel te kort.

We zullen goed voor Dashuri, je broertje zorgen.

Dag meisje

xxxx
Harry, Anki, David en Jamo
 

Bo

Terri



Lieve Terri,
Slechts 1 week mocht je bij ons zijn. Toen kwam die vreselijke nacht. Die nacht die jou noodlottig werd. Je ging zo snel achteruit. Er was geen houden aan. Bij de dierenarts heb je veel vocht gekregen, maar dat maakte niets meer uit. Bij thuiskomst was je overleden. Zo snel en zo plotseling.
Je was pas 3 weken oud.
Terri, we zullen je missen. Je houdt voor altijd een plekje diep in ons hart.
Heel veel liefs van
Leon, Bianca, Camiel en Lynn


Pippi

Lieve Pippi
 
Wat was jij een dapper poesje, zo sterk en kranig...
 Je was maar 1 dagje oud, maar je kon zelfs ook die dag zijn geboren.
 
Je mamma werd een verkeersslachtoffertje, ze was op slag dood, zo afschuwelijk.
Jij was zo zo sterk en zo vol leven! Je was de sterkste meid van je zusjes en toch verliet jij het leven. Je was maar 1 dagje niet zo goed, maar ik wist ook: als je zo klein bent, dan is 1 dagje al fataal.
Je bent in alle rust, warmte en omringd door je zusjes ingeslapen. Ik zag je letterlijk je laatste adem uitblazen. Ik wist het toen nog niet, maar toen ik 1 minuut later keek was je overleden.
Lieverd, mooie, gekke, dappere Pippi: je bent nu bij je mamma en dat troost mij ook. Bij mamma....

Lieve knuffel Sabine

Jommeke

Abje



Abje, lief prutsemieke, na bijna 5 maanden is het onvermijdelijke afscheid gekomen. 6 december 2009, in de avond gaat de telefoon over. Nummer van de VZW, raar want we zijn in pauze, dan moet het wel echt dringend zijn. En of het dringend was!!! Er werd een katje gemeld met een grote open wonde in de flank, er werd zelfs gesproken over darmen, die zichtbaar zouden zijn. De melding was in onze buurt, of Kim even een kijkje kon gaan nemen. Wat was het schrikken toen ik de naam en adres van de melders kreeg. Die plek was niet onbekend voor ons, dit was het adres waar Moon, Yiffin, Ibbe en Silke vandaan kwamen.
Kim ging ter plekke kijken en snel was duidelijk dat jij dringend hulp nodig had. De melders probeerden jou al 6 weken te pakken te krijgen. Diezelfde avond verdween je, niet meer te bespeuren. De meldster vertelde dat je elke avond klokslag 18u kwam eten, afspraak werd dus voor de volgende dag gemaakt, de meldster zou jou opsluiten in het gebouwtje waar je eten kreeg. Je liet je niet zomaar vangen, telkens er gedacht werd, nu kan ze niet meer weg, schoot je toch weer over een schouder of tussen benen door. Uiteindelijk werd er, aan de buitenkant, voor het kattenluikje een vangkooi geplaatst. Het kattenluikje werd van t slot gehaald. De meldster stond buiten de deur en hield het deurtje van de vangkooi open, Kim dreef jou naar de deur en je liep in de vangkooi, deurtje dicht en je was gevangen. Het was intussen bijna 20u, dus nog even naar de dierenarts gebeld of ze jou nog dezelfde avond konden helpen. Natuurlijk mocht je nog komen, je kreeg onmiddellijk de eerste zorgen, dezelfde avond werd nog de wonde schoon gemaakt en alles werd gehecht. Op eerste zicht, voor je in slaap was en goed onderzocht kon worden, werd gedacht aan een open gesprongen abces. Bij de operatie werd op nog twee andere plaatsen een bolletje gevonden, zag er verdacht uit. Er werd weefsel naar het labo gestuurd. Het verdikt kwam hard aan, het was kanker, een soort die snel weer terug komt en woekert. Jij kon niet terug naar buiten, dat was zeker. Oké, dan kwam je maar bij ons in opvang, we wilden jou nog de kans geven en je moest ook onder controle blijven. Ik zag je pas na de operatie, ik was sprakeloos, wat een gelijkenis, je was zoooo het zusje van Silke en Ibbe. Vooral Silke haar snoetje was zo herkenbaar.
De eerste keren dat je moest verzorgd worden en voor behandeling naar de DA moest, was je erg moeilijk te vangen. Je liet Kim alle hoeken van de kamer zien. Naarmate de tijd verstreek liet je je makkelijker vangen en moest je ook niet meer telkens een roesje voor een check-up. Je kreeg 4 operaties in totaal, de tumoren bleven uitwendig en konden goed verwijderd worden. Bij de laatste operatie werd gemerkt dat er een abnormale zwelling onder de ribben zat, er groeide dus ook inwendig iets. Dat kon niet zomaar weg genomen worden, grote kans dat je de operatie niet zou overleven. Het zou ook weer terug komen, genezen kon je niet. We kozen dus om jou nog zo lang mogelijk comfortabel te houden, geen operaties meer. Het verkregen resultaat zou niet opwegen tegen de pijn, die jij zou moeten doorstaan, de strijd was niet te winnen. Jij mocht niet nodeloos afzien, dat had je niet verdiend lieve meid. Spijtig genoeg hebben we nog weinig tijd met mekaar mogen doorbrengen, twee weken na je laatste operatie ging je minder eten en merkten we dat je benauwd begon te worden. Ik moest een pijnlijke beslissing nemen, uit pure liefde, moest ik je laten gaan. Lief Abje, sorry, ik had je echt de wereld gegund, maar het lot heeft anders beslist... Woensdag 28 april om 13:55 hebben  we in alle rust thuis afscheid genomen, jouw strijd is gestreden. 
Rond hetzelfde tijdstip werd er een kitten geboren. Wat er gebeurd is, weet niemand, de kitten werd gevonden in het bos in Postel, placenta nog aanwezig. Het kleintje is geadopteerd door mama Brynn. Abje haar vuurtje is gedoofd, op dat tijdstip is Elin (fakkel) haar vuurtje gaan branden, Abje heeft de fakkel door gegeven aan Elin.

Ter nagedachtenis van Abje zou ik graag even haar leventje schetsen. Mei 2005 komen 3 hoogzwangere moederpoezen aanlopen bij de melders. Ze bevallen op een tijdspanne van 1 week. In totaal worden er 14 kittens geboren. Melders hebben zelf 1 geholpen poes. Het zal je maar gebeuren, op 1 week tijd van 1 kat naar 18 katten. De mama’s en kittens krijgen een droge, warme plek en krijgen eten. De meldster probeert zoveel mogelijk de kittens te socialiseren, maar 14 kittens is een enorme taak. Voor 7 kleintjes vinden ze een goed thuis. 2 katertjes Moon (broertje van Abje) en Yiffin komen op de leeftijd van 4 maanden in opvang. Later komen nog Ibbe en Silke (zusjes van Abje) op de leeftijd van 5 maanden in onze opvang, via Felixproject. De 3 mama’ en 3 overige katjes, waaronder Abje, worden ook gesteriliseerd en gaan terug naar de melders. De katjes worden gevoed en mogen ook in huis als ze willen en durven. Abje is steeds bang gebleven, maar vertoefde ook veel in huis en ’s nachts ging ze zelfs bij op bed. Ze liet zich echter nooit aanraken, verstopte zich als ze vreemde stemmen hoorde. De melders hadden in een aanbouw tegen het huis een kattenluikje geïnstalleerd. Als de katjes niet in huis durven, vinden ze daar een warme, droge plaats, er wordt ook eten en drinken voorzien.  Abje had ondanks het feit dat ze als zwervertje geboren is, toch nog geluk, ze heeft wel liefde mogen ervaren en heeft nooit honger of kou geleden.

Abje jij zal altijd in mijn hart wonen, ik zal je nooit vergeten. De kittens van die plek, waren elk op zich heel speciaal, 1 blik in hun ogen en je was verkocht. Abje je was dan wel bang, maar schuw kon ik je niet echt noemen. Je genoot van de andere katten, je was ook graag in onze buurt, je werd enkel niet graag aangeraakt. Als we babbelden, ging je plimpen en genoot je duidelijk. Je was vrolijk, speelde, knuffelde met elke kat. Je liep met je staartje hoog door het huis en lag ontspannen in een mandje te slapen. Alex was jouw beschermer en vriendje, jullie werden onafscheidelijk. Alex treurt om jou, lieve meid. Alle katten zijn maar stillekes, zelfs Wodan, onze hond, treurt om jou. Kim en ik hebben al veel traantjes om jou gelaten, je laat een enorme leegte achter…
Dag Abje, dag lieverd, ooit zie ik je weer…

Nog een kusje van je opvangmama Marina en Kim

Lonneke



Helaas slecht nieuws over Lonneke... Gisterenmorgen is ze nog naar een andere da gebracht omdat er géén verbetering in haar toestand kwam. Ze is daar onmiddelijk aan het infuus gelegd en kreeg een boel medicijnen toegediend. Maar de kleine meid heeft gisteravond de strijd opgegeven. Lonneke bleek niet eens aangereden te zijn, maar moedswillig met een zwaar voorwerp op haar hoofdje geslagen te zijn. Vermoedelijk is Lonneke dus gewoon de kop in geslagen met een schop. Wie doet nou zoiets? Ze had de meeste lieve oogjes en absoluut géén kwaad in zich. We hadden Lonnneke de wereld gegund... Helaas mocht het niet zo zijn. Slaap zacht lieve meid. Vergeten doen we je nooit...

Sem



Lieve Sem,

Wat had jij een levenslust. 1,8 kg schoon aan de haak en je liep nog gewoon met stevige pas door het huis. In korte tijd wist je ieders hart te winnen met je charmante blik en je opgewekte natuur. Altijd was je in voor een aai over je broodmagere lijfje of een kriebel onder je kale kinnetje. Soms was je een beetje vergeetachtig, je was tenslotte al een oud mannetje. "Wat was ik ook alweer van plan...?" kon ik je vaak zien denken als je tijdens een van je wandeltochten door het huis even tot stilstand kwam, wazig voor je uit kijkend. Of zat er misschien een klein filosoofje in je opgesloten die zo af en toe het leven moest overdenken, zo plotseling midden op de route naar je bestemming :-)

Je huisgenootjes wisten niet wat ze met je aan moesten. Zo mager, zo plukkerig, zo stijfjes en stram...was dit een soortgenoot? Van kattenetiquette had je nog nooit gehoord. Andere katten waren als lucht voor je, je liep er zo voorbij. Vriendelijk knipogen, neusje-neusje, een staartje omhoog ter begroeting... dat wilde je alleen met jouw personeel delen. Mensen vond je helemaal geweldig; je waande je er volgens mij zelf één. Je lag zo graag al spinnend op schoot of aan het voeteneinde van het bed en na al die keren dat ik je moest kwellen met medicijnen en voer, wilde je toch nog steeds graag mijn vriendje zijn.

Na een duister verleden leek jouw toekomst er nu rooskleurig uit te zien. Helaas heeft het lot anders beslist, jongen. We hebben er hard voor gevochten, maar uiteindelijk liet je hartje het toch afweten. Je moest de strijd opgeven. We zullen je vriendelijke karakter en je charmante oudemannenblik gaan missen. Zo klein en mager als je was, zo groot is de leegte die je achterlaat...

Noah

Dag Noah,

Je was bij onze dierenarts zo fel dat hij je onder narcose moest brengen om je te onderzoeken. Het was duidelijk dat jou iets mankeerde, maar het was niet duidelijk wat, we moesten de bloeduitslagen afwachten. Er werd besloten dat je die uitslagen beter in een opvanggezin kon afwachten, zo'n klein kooitje bij de dierenarts was toch echt niets voor jou. Je kwam naar ons. Ik stond al klaar met een leren jas en handschoenen aan, maar het was al goed mis, je was zo mak als een lammetje.
Al snel lag je alleen nog maar en als ik met je praatte kreeg ik antwoord, je was zo hulpeloos. Als ik je voorzichtig aaide zag ik wel dat je een beetje met je pootjes begon te kneden, dus je vond het aaien toch best wel fijn. Pijn had je gelukkig niet. Je lag ook lekker warm op ons verwarmingsdekentje, je was zo mager dat het je niet meer lukte jezelf warm te houden.
's Avonds hebben we besloten je weer naar onze dierenarts te brengen, hier kwam je direkt aan het infuus. Daar wilde je niet meer vechten, je lijfje was op en je bent rustig ingeslapen. Je bent maar 2 dagen bij ons geweest maar je hebt een indruk van een heel leven bij ons achtergelaten.

Dag lieve vent,
we zullen je nooit vergeten.

Harry, Anki, David en Jamo  



Sunny

Lieve, lieve Sunny, helaas kwam hulp voor jou te laat. Je was te gewond om ooit nog een normaal leventje te kunnen leiden. Je zenuwen, staart en ruggenwervels waren gewoon kapot. Je zou nooit meer kunnen plassen of poepen, leven hiermee was onmogelijk. Wat heb jij een kort en ellendig leven gehad, maar je kwam bij ons en het was je zo gegund mijn lieve schat. Ik had zo gehoopt dat je het zou halen, en uiteindelijk je gouden mandje zou krijgen waar je zo lang op gewacht hebt. Hopelijk ga je nu naar een mooi en rustig plekje, waar je eindelijk kan spelen en lekker kan dollen. Rust zacht, lieve Sunny. Je kreeg bij ons je laatste zorg en in elk geval een naam. Ik zal je in elk geval nooit meer vergeten. Vandaag brandt er hier een kaarsje, speciaal en alleen voor jou. Word nu maar een mooi zonnestraaltje aan de hemel, zodat we elke dag een beetje van jou kunnen genieten.

Marcha

Tommy en Billy

Kattenziekte kreeg jullie in haar greep. Jullie hebben gevochten als leeuwtjes, maar helaas waren jullie er niet tegen bestand...

Fuzzy

Dag kleine Fuzzemus. Wat was je toch een scheetje. Je kwam op men voet zitten om toch maar op arm te mogen. Dan legde je, je kopje tegen men schouder, een kleine, flauwe scheet. Je kreeg zelf niet genoeg energie binnen, dus kreeg je extra voeding met een spuitje. Eerst was je bokkig, maar al snel wist je dat lekkers wel te waarderen. Je genoot van ons theekransje en owee als dat verstoord werd, dan kon je echt wel mokken. Even zag het er naar uit dat we samen die nare ziekte te baas werden, maar spijtig genoeg had je niet meer voldoende energie voor de overwinning. We moesten helaas afscheid van je nemen, veel te vroeg kleine meid. Je ging je vriendjes na, naar de eeuwig groene weide, daar kan je nu naar hartelust spelen en genieten. We missen je, kleine Fuzzemus….
Dikke tranen van verdriet, maar ook van woede om het onverantwoord gedrag van mensen, een tam konijntje dump je niet zo maar in de natuur, jullie hadden geen kans...
Ooit drinken we weer thee samen, kleine Fuzzy, ooit…
Geef een kusje en een knuffel aan Hazeltje, Liesje en je andere vriendinnetjes, jullie zitten voor eeuwig in ons hart.


Fuzzy, jij was de laatste van 7 konijntjes. Jullie zijn allemaal bezweken aan een nare ziekte. Nu zijn jullie 7 sterretjes aan de hemel. Een gedicht voor jullie allemaal:

Tikkie

Trotse oortjes rechtop
Nieuwsgierig maar stout, maar eigenlijk wel  lief

Tikkie jij bent em
Is het een spel?
Je stierf zo plots

Knabbelend aan hooi, wat witlof
wortel is ook jammie, geef maar hier
Kraaloogjes staren je aan
Gaan we spelen? Oortjes gespitst

Tikkie jij bent em
Is het een spel?
Je stierf ook zo plots
Elkaar wassen
een likje aan het oor
Huppel de huppel
Zie je me? Ik ren weg!

Tikkie jij bent em
Is het een spel?
Nee

Op groen heuvelland, stralende zon
Huppelen zij
vol plezier en genot het gras tegemoet
Zeven hartjes
Ze zijn niet meer
Allen op drijvende wolkjes
op weg naar de hemel
op weg naar de groene gloed
Tikkie , jullie zijn em
In de groene hemel
Vol liefde en genot
 

Liesje

Mooie lieve Liesje,
 
Half januari kwam jij bij ons binnen, samen met nog 6 andere vriendinnetjes. Je kwam helemaal uit Antwerpen, uit het stadspark.
Al vrij snel had ik in de gaten dat jij een heel ondeugend konijntje was. Je moest effe  wennen aan mij, maar je had lol voor twee. Je plaagde je vriendinnetje Lotje, je crosste door de kamer en als je mij in je vizier had dook je snel weg. Maar dan kwam je weer even spieken, en huppelde weer weg, dan kwam je vlak voor me en hup weer weg. Je had er wel lol in he ukkepuk. Het was geen echte angst, je had duidelijk plezier.
Maar toen kwam het vreselijke drama, je werd ziek. Heel ziek….Ik zat uren achter de pc om zoveel mogelijk informatie te vinden, de apotheek werd gek van me. Noodgedwongen werd ik plots een konijnenexpert.
Met veel verdriet en zorg ontfermde ik me over je, wekenlang. Je kende me al goed, je kon zo lekker in me kruipen en liet je vertroetelen.
Lieve Liesje, ik moest even een paar dagen rust hebben en ik bracht je afgelopen weekend bij lieve konijnenmamma Marina. Ik zou je vandaag weer ophalen. Ik nam afscheid, maar niet voorgoed.
Maar vandaag was het zover… je werd met spoed naar de dierenarts gebracht, maar het werd helaas je laatste rit. Ik heb geen afscheid van je kunnen nemen.

Liesje, door jou en door je vriendinnetje Lotje weet ik weer waarom ik zoveel van konijntjes hou. Het was een eer je te kennen, ik vergeet je ondeugende snoetje nooit meer en ga nu maar spelen met Lotje. Wie weet kom je daarboven nog een leuk manneke tegen…

Dag liefste Liesje
Sabine



Rosalinde



Dag klein meisje,
Je kwam in mijn leven en ging uit mijn leven.
Het mocht niet zo zijn dat je bij mij mocht blijven wonen.
In de paar uurtjes dat je bij me was, had je mijn hart al gestolen, klein prinsesje.
Ik heb je een naam gegeven, Rosalinde. Die je waardig had kunnen dragen.
Ik ben heel verdrietig en heel erg boos over wat jou is aan gedaan.
Slaap zacht mijn mooie rode roos, dit was de betekenis van je naam.

Gastgezin Marjolijn

Hazel

Dag Hazeltje, kleine, lieve pruts. Je was maar korte tijd bij ons, een intensieve periode, je zat al snel in ons hart. Broos, lief knuffeltje, zo dankbaar. Je wilde nog vechten, maar je kleine lijfje had de kracht niet meer om die rot ziekte de baas te kunnen. Je genoot van de warmte en aandacht, je nestelde heerlijk tegen ons aan en lag dan tevreden te soezen.  Zo oneerlijk, jou leventje moest nog maar pas beginnen...
Dag lieverd, jou strijd is gestreden, ga jij nu maar lekker in de weide huppelen met vriendjes en vriendinnetjes, nooit meer pijn, nooit meer honger, nooit meer kou. Ooit zie ik je weer kleine mup, ooit kan ik je weer in men armen wiegen...



Isis en Mikah



Jullie waren helaas al te verzwakt, we konden jullie niet meer redden...

Lotje

Dag lief klein konijntje
 
Ik ben een katten mevrouw, ja ooit heb ik een konijn gehad: hij heette Gijs en werd 8 jaar.
 
Maar dat was zo lang geleden, ik moest er echt weer helemaal inkomen.

Je bent een Antwerps stadkonijntje en we hebben elkaar maar enkele weekjes gekend. Weet jij wel lieve Lotje dat ik ongelofelijk genoten heb van jou? Ik kon mijn hart ophalen bij jou en je zusje Liesje.
Ik vond jou zo grappig en moest elke dag weer lachen om je snoezige lieve koppie en die enorme tanden. Soms moest je gapen en dan keek ik met grote ogen naar dat bekkie van je :-)  Ook uitrekken was apart om te zien: je rekte je uit met alle vier de pootjes tegelijk.
Je was eerst heel bang voor me, maar dat veranderde snel, in je laatste levensdagen likte je eventjes mijn handen en mocht ik alles met je doen.

Je kreeg myxomatose en dat is zo'n vies en vreselijk virus!
Blind worden voordat je sterft, welk afschuwelijk virus doet dit een dier aan...
En de pijn die het doet, de pijn die het geeft. Ze zeggen dat myxomatose in het leven is geroepen om de konijnenplaag onder controle te houden: nou me hoela, van mij mag er door die ziekte een dikke streep worden getrokken.
 
Ik mis je echt heel erg lieve Lotje, je bent en blijft mijn snoezige nijnenbijn.
 
Je bent heel sereen in alle rust in slaap gegaan bij de dierenarts. Ik hield je vast en streelde je oortjes.
 
Je vriendinnetje Liesje is nu ook heel erg ziek geworden. Ik moest gisteren erg huilen te weten dat ook zij eerst blind ging worden.
 
Dag lief konijntje van me, dag meisje



Alana



Babette



Elsie