In herinnering 2013

Volg ons op Facebook

2013

Datum binnenkomst  - Datum overlijden

Kjell
oktober - 30 december



Een lief klein zieltje, hopeloos en verloren.
Alles wordt gegeven, een strijd voor het leven.
Vechten, krabbelen, genieten van de liefde en zorgen.
Maanden zuchten, strijden, lijken leven te geven.
Van futloos naar het leven omarmen, spelen, genieten.
Vreugde alom, genieten van de levenslust en het spel van kleine Kjell.
Niet wetende wat er om het hoekje loert.
Een sluipende moordenaar komt nabij.
Het spel wordt minder, de glinsterende oogjes doffer, het spel dooft uit...
Een steen op het hart, tranen in de ogen, zo'n machteloos gevoel.
Handen knijpen je binnenste plat, terwijl de strijd meer hopeloos wordt.
Willen vechten, waken, alles wat mogelijk is.
Weer wat meer leven blazen in dat kleine poezenkind.
Waarom? Wat heeft dat kleine onschuldige zieltje gedaan om dit te verdienen?
Hij heeft gestreden met al zen kracht en leek te winnen.
Als hij dan vol levenslust aan zijn weg wil beginnen, ondeugend en lief.
Komt die lelijke, vuile, sluipende, niets ontziende levensdief.
Dat vuile, gemene beest heeft een naam, een naam die ons allen doet huiveren.
Als die gemene, stille moordenaar genaamd FIP toeslaat, kunnen we enkel machteloos huilen.
Een gevoel van woede, onmacht, niet begrijpend waarom.
We kunnen enkel nog even koesteren wat ons lief is, wetende wat er wacht.

Kjell, ik had je beloofd dat je niet zou lijden, daar heb ik me aan gehouden. Rust nu maar zacht mijn dapper kereltje, geen pijn meer voor jou. Nu kan je eeuwig spelen op de groene weides, daar over de regenboog.
Ik heb je spijtig genoeg niet t leven kunnen geven, maar je kende nog wel enkele maanden liefde, warmte en geborgenheid. Kjell, ik zou zo weer voor je zorgen, je was het zo waard....
Dag lieverd, je leeft verder in mijn hart. Je vriendin Lucy mist je heel erg. Nog een laatste kusje van mij en een grote lebber van Lucy.

Je opvangmama, Marina

Joey
september - 30 oktober



Lieve Joey,

We missen je, en we zullen je dan ook herinneren als een super lief, knuffelkatje. Want als je een ding graag deed was het knuffelen dan lekker met je pootjes te trappelen en kopjes uitdelen, heerlijk vond je dat. En zodra er een schoot beschikbaar was je er al om je eens heerlijk nestelen. Maar je werd heel erg ziek en je lichaampje kon het uiteindelijk niet winnen. Niets mocht meer baten en je bent rustig heen gegaan. We zullen aan je blijven denken als onze kleine charmeur. Rust zacht lieve jongen.
Veel liefs je opvang mama en papa 

Scarface
24 oktober - 26 oktober



Poema
augustus - 22 oktober



Lieve Poema, eind augustus kwam je bij ons. Een schuw poesje, samen met je twee zusjes, om gesocialiseerd te worden. Jij was de dapperste van de drie, jij was de enige die zich durfde te laten zien als wij in de buurt waren en we hadden goede hoop voor jou. Toen je hier bijna een weekje was zagen we iets raars, een hele bloederige klont bij je kontje. Het was een rectumprolaps, je voering hing er een stukje uit. De dierenarts kon het opereren, er moest wel een flink stuk van je darm af, maar ze kon het maken en het genas. Jammer genoeg bleef je wel enigszins incontinent, maar daar had jij zelf geen last van.
Je was levendig, speels en vrolijk. Mensen vond je nog steeds niet zo heel leuk, maar andere katten wél. Eén van mijn andere opvangertjes kwam regelmatig bij je op bezoek, daar speelde je dan mee en o, wat genoot je daarvan! Je riep haar ook, prrr, prrr “kom je spelen?”. Je kreeg je eerste enting, de afspraak voor de castratie stond al gepland en er werd al gezocht naar een plaats voor je waar je kon wonen.
Totdat het noodlot toesloeg. Weer had je een prolaps. Er is nog geprobeerd om je te redden, maar het is je fataal geworden. Je laatste dagen heb ik niet meer meegemaakt, om praktische redenen was je naar een ander gastgezin verhuisd, dichter bij de dierenarts die je misschien nog kon helpen, maar naar wat ik hoor moeten die niet zo leuk voor je zijn geweest.
Dag lieve Poema. Dag monstertje wat een spoor van krabben en beten achter liet bij alle dierenartsen waar je geweest was. Dag klein vogeltje wat rustig werd als we een kleedje over je hoofd deden, dag meisje wat dan gewoon haar achterkantje liet wassen als dat zo onder de poep zat dat je het zelf niet meer schoon kon houden. Het spijt me dat je je laatste dagen zo hebt moeten afzien, het spijt me dat we je niet meteen mochten laten gaan toen je je tweede prolaps kreeg. Ik hoop dat je toch nog een beetje geluk hebt gekend in je korte leventje, spelend met het andere katje.

Joppe
1 oktober - 18 oktober



Arne
7 oktober - 10 oktober



Sjuulke
2 oktober - 8 oktober



Lieve Sjuulke, (For ever young)

Wat kwam jouw afscheid onverwacht en zo vroeg al. Amper een 5 weekjes jong. Ik heb je maar een kleine 5 daagjes in huis gehad, maar toch doet het veel pijn een kitten zo te zien. Vrijdag at je nog heel rustig en heel weinig en ik dacht nog: zo, dat is een rustige eter…Maar zaterdag roerde je je eten niet meer aan en ook zondag bleef dit zo. Ik voerde je met een klein lepeltje en later met een spuitje. Ook het bezoek aan de dierenarts mocht niet baten. Je bleef slap en knapte niet op en na je laatste nachtelijke voeding bleef je hangen met je hoofdje. Ik heb je in een fleece doekje gewikkeld en tegen me aan gehouden. Je vocht zo voor je leven en ineens was het stil…
Voor altijd jong, zo zul je in onze herinnering blijven,
Dag menneke vaan us, dag Sjuulke
 

Jesse
1 oktober - 1 oktober

Tibbe
9 september - 11 september



Lieve Tibbe

Niet alle mensen zijn normaal
voor jou was dat in dit geval niet ideaal
8 weken
en dan al zoveel breken.
Je hebt gevochten voor wat je waard bent
ondanks alles was je toch een stoere vent
Ik gunde je nog zoveel mooie jaren
je was en bent nog steeds een van mijn dierbaren.

Vechten en er voor gaan
je hebt haast alles doorstaan
Jammer genoeg was de laatste stap er een teveel
daarin waren we ook reëel.

De tranen lopen over mijn wangen nu ik dit schrijf
Ik ben helemaal koud en stijf
Zo jong en zo teer
Mijn hart doet enorm zeer
We zijn heel eerlijk naar je geweest
Er was niks meer dat je geneest
Dokter Brecht heeft jou ook zo lang mogelijk laten staan
Samen hebben we besloten je te laten gaan.
Ik zal altijd aan je blijven denken
Het liefst zou ik je een mooi nieuw leven schenken

Rust zacht lieve Tibbe
Je hebt een mooi plekje in mijn hart

Katinka xxx (12 jaar)


Mazzel
augustus - 4 september



Lieve lieve lieve Mazzel.
De tranen stromen over mijn wangen nu ik dit schrijf.  Ruim 3 weken geleden kwam je bij me, doodziek en broodmager. Samen overwonnen we jouw niesziekte en langzaam werd je beter. Afgelopen week ging je zo goed vooruit dat we al een gouden mandje voor je aan het zoeken waren. Ik wist toen al dat het moeilijk zou worden om jou te zien vertrekken want je was altijd bij me. Altijd lag je in mijn nek of op mijn buik, je duwde je gezichtje in mijn gezicht en gaf constant kusjes. Je hield maar niet op met spinnen. Naar de andere dieren hier keek je niet om en ook speelgoed had je interesse niet. Nee, knuffelen wilde je. Misschien was dat al een teken dat jij aanvoelde dat het niet goed ging. Binnenin jouw lichaampje zat het helemaal mis. De laatste dagen werd je steeds stiller, je wilde niet meer eten, en had hoge koorts of flinke ondertemperatuur. We bleven samen vechten maar je lichaampje was op. Gisteren bracht ik je naar de dierenarts en ik hoopte tegen beter weten in dat ik je vandaag toch nog zou kunnen gaan ophalen. Afscheid nam ik niet. Helaas is je lichtje vannacht toch uitgedoofd. Het spijt me dat ik niet bij je was. Je zit heel diep in mijn hart en ik zal je nooit vergeten lieve Mazzel! Je bent nu mijn sterretje. 

Zusje
begin augustus - 28 augustus



Dag kleine Zus
Je kwam bij mij op vakantie. Bianca zij je was een zorgenbaby, je wilde niet eten. Ik keek in die die grote kittenogen en was op slag verliefd. We moesten je dwangvoeren, maar als dat was gebeurd werd er uitgebreid en langdurig geknuffeld en het gespin kon je in de andere kamer horen. Je ontdekte het vast voer en dat was een schot in de roos: je ging zelf eten en werd zelfstandiger maar het knuffelen bleef.
Als ik de kittenkamer in kwam ging je meteen op mijn schoen zitten en moest ik je je dagelijkse aandacht geven en begon weer het spinconcert. Een dag voordat je weer naar Bianca ging was het mis. Je was al een mini katje,6 weken en nog maar 300gr. Dit kon je mini lijfje niet meer aan en 's avonds hebben we een besluit moeten nemen: je keek met die grote ogen en nam afscheid van ons. Speel nu maar fijn op de regenboog met Janneke en Jip. Ik geef je een laatste knuffel  maar het blijft stil!!! Geen gespin meer...
Je opvang moeders Bianca, Madeleine en Pia.

Janneke
24 augustus - 28 augustus

Toen je broertje ons verliet, waren je kansen nog groot om het te overleven. Je was een zeer krachtig meisje en dronk goed. De dag dat Zus ziek werd begon jij ook te sukkelen we hebben het nog geprobeerd om je bij een moederpoes te leggen om te drinken. De moeder was heel lief en heeft je nog gewassen maar je was te klein om bij haar te drinken. Ook voor jou hebben we een beslissing moeten nemen om je verdere pijn te besparen. Je poepte bloed - je darmpjes waren niet goed. Je bent samen met Zus op weg gegaan naar de regenboog om weer samen te zijn met je broertje. Dag mijn klein sterk meisje, ja sterk was je tot de laatste minuut.
Een dikke kus van je opvangmoeders Pia en Madeleine 

Pablo
20 augustus - 27 augustus



Kleine Pablo heeft de strijd tegen de niesziekte verloren.
Het was toch te zwaar.

Kleine man, het was een voorrecht om jou te mogen verzorgen.
Je heb je oneerlijke strijd verloren.
Je ligt nu op mijn schoot en ik neem even de tijd om afscheid van je te nemen.
Je kijkt me aan met een blik, niet verdrietig zijn het is goed zo.
Ik ben nu waar ik wezen moet.

Lieve pablo rust nu maar zacht.

Silvia

Jip
24 augustus - 26 augustus

Dag kleine Jip,
Je leven heeft maar kort geduurd, zeggen en schrijven maar drie dagen. De eerste twee zag het er hoopvol uit maar vandaag hield je het voor gezien en piepte je er tussen uit. Ik kon je nog even knuffelen voor dat je de regenboog op ging. Je kansen waren ook erg klein om zonder biest van mama te overleven. We hebben het geprobeerd maar jij besliste anders, en een lange lijdensweg is je gelukkig bespaard gebleven.
Een dikke knuffel van je opvangmoeders  Pia en Madeleine

Lucie
20 augustus - 20 augustus

Lucie, je werd binnengebracht bij een andere dierenarts. Toen ons gastgezin je ophaalde, was je er zo erg aan toe dat ze meteen met je naar onze eigen dierenarts reed. Je maakte geen enkele kans en we hebben besloten je niet meer te laten lijden...

Sienna
juni - 2 augustus



Ons kleine siennatje is niet meer, verdorie waarom kan het leven zo hard zijn, onbegrip, zo teer, waarom.
Je was zo`n vrolijke, lieve snorre koningin, eigenlijk een echt doorzettertje maar iets had je in zijn macht maar was helaas toch sterker.
Och ons kleine lieve meisje, je leven ging al vanaf het begin erg op en neer maar dit, nee, het doet me voor jou zo`n zeer.
Je bent gegaan en het zal voor jou lichaampje misschien beter zijn zo, maar waarom is het leven zo hard, net 9 weken oud.
Och moppje je hebt nu een mooie plek in onze tuin, waar vlinders en bijtjes vliegen, die je als je groot geworden was, had kunnen proberen te vangen, zo zal ik aan je blijven denken.
 
Dag en een dikke kus van Fred, Mitchell en Daniela


Glowy
29 juli - 2 augustus

Lieve Glowy,

je kwam samen met je broertje goed ziek binnen in de opvang.
De eerste dagen leek het redelijk goed te gaan. Je kwam altijd naar me toe,  je genoot ervan om op mijn schoot te liggen en geaaid te worden.  Je begon zelfs al te spelen. Tot die ene dag ik opstond en naar je toe ging. Je zat daar in een hoekje, je kwam niet meer naar me toe, je wou niet meer eten. Spelen met je broer wou je ook niet meer.  We zijn met je naar die dierenarts geweest. Nog steeds geen verbetering. Nog eens geweest en het lukte je niet meer. Je was veel te ziek om er nog door te komen. We hebben je moeten laten gaan.  Dit kwam heel hard aan.
Je was een super lieve poes.  We gaan je nooit vergeten.  

Dikke knuffel
Je opvanggezin,
Jamie, Noah, Ayden, Benny & Ester


Gallo
29 juli - 30 juil 2013



Jacala
juni - 22 juli 2013



Lieve kleine ukkepuk, lieve Jacala,
Je was nog maar 190gr toen je bij ons kwam. Een paar daagjes later volgde je broertje, net zo een kleintje! Helaas moesten we van jouw broertje veel te snel afscheid nemen, hij bleek niet gezond.
Jij groeide verder, langzaam dat wel. Je bleef een kleintje maar ohhh zo schattig en zo pittig voor zo een klein ding. Gister plaatste ik nog een foto van jou, je had het wc papier uitgerold en lag er heerlijk mee te spelen. Vannacht sloop je mijn kamer op en legde je je op mijn bed, onder de ventilator, geen vrees voor dat eng draaiende ding!
In alle vroegte troffen wij jou meer dood dan levend aan. We hebben alles geprobeerd je in leven te houden. Helaas, ook voor jou mocht het niet meer zo zijn!
Kleine Jacala, we hebben je naar dezelfde dierenarts gebracht zodat jij net als je broertje naar een mooi laatste plekje gaat. Jacala en Akela, weer samen als voorheen. Zeg je je broertje gedag van ons? En ook Pip, die  samen met jouw hier woonde en veel te vroeg vertrok?
Jacala, ons kleintje, ons zonnestraaltje. We missen je hier verschrikkelijk!
Rust zacht, lieverdje van ons!
Je opvanggezin, Sonja Kreyns


Jasper
21 juni - 18 juli 2013



Dag Jasper,
Het heeft niet zo mogen zijn. Ik dacht dat jij het zou redden en een gouden mandje zou krijgen. Je bent nu bij je zusje en broertjes op de regenboog. De beslissing is goed geweest. Je hebt nu geen pijn meer en kunt spelen met de andere op de regenboog.
Een dikke knuffel van mij en Marjolijn die je tot het laatst heeft bij gestaan.
Rust zacht ons mannetje
Opvangmoeders Marjolijn en Madeleine

Feniks
augustus 2012 - 9 juli 2013



Lieve Feniks
 
Je was een hoopje ellende, toen jij bij mij werd binnen gebracht. Er was weinig hoop, sterk vermagerd en een extreem dikke buik. Het bleek een kwaadaardig gezwel in je milt te zijn en omdat dit nog niet genoeg was, kreeg je ook nog diabetes erbij en moest je 2 maal per dag gespoten worden.
Je was een vechter, bleef ons verbazen, liet alles over je heen komen en was alleen maar lief en rustig. Met alles tevreden, zacht spinnend. Je wilde alleen maar je eigen plekje binnen en boven op de benche, terwijl ik je alle ruimte aan bood, maar dat wilde je niet.
Je zag andere poezen komen en gaan, degene die binnen kwamen vielen voor je lieve gezicht en je zachte kopjes, maar we konden jou zo niet meegeven.
En zo bleef je bijna een jaar bij mij, maar wij wisten dat het niet goed kon blijven gaan. Van het ene op het andere moment zakte je door je pootjes, werd je slap en je blik dwaalde af. Je miauwde zachtjes en ik wist dat de tijd was aangebroken om afscheid van je te moeten nemen.
De dierenarts bevestigde mijn angst en wij besloten je het verlossende spuitje te geven. Wat er met je gebeurd is, we zullen het nooit weten, maar je hebt niet hoeven afzien kleine meid.
Met je hoofdje in mijn hand sloot je jouw lieve oogjes en ik voelde je zachtjes spinnen. Zie je iets moois Feniks?
Dag lieve meid….
 
Jacqueline

Murphy
25 juni - 7 juli 2013



Murphy,

Rust zacht
Lieve schat
4 witte voetjes en een tijger velletje
12 dagen een kleine vechter.
14 dagen heb je je leven geleefd.

Ik heb je ogen zien open gaan
En genoten van elke moment dat ik je verzorgde.
Je spin geluidjes vond ik heerlijk.

Vanavond zou je op vakantie gaan
Ik heb je weer mee naar huis genomen.
Je lijfje was het aan het begeven.
Ik heb je bij me genomen.
Kleine man laat deze wereld maar los
Ga maar naar de regenboog.
Je bent hier nu klaar.
In de auto naar huis liet je deze wereld los.
Nu lig je op mijn schoot. Je pootjes gekruisd nog een laatste keer aai ik over je bol
Aai ik de witte voetjes.
Ik voel een traan over mijn wang glijden
als ik de laatste keer over je aai.
Nu geef ik je je laatste kus en neem ik voorgoed afscheid van jou.

Rust zacht

Silvia

Harry
3 juli - 6 juli 2013



Dag kleine Harry,
Je kwam binnen zo klein, maar toch dronk je elke keer je 5cc op. We dachten: dat gaat goed met dat kleine mannetje die komt er wel. Je hebt het een paar dagen zo vol gehouden dat gaf ons hoop. Die hoop werd teniet gedaan vrijdag nacht. Je hield het voor gezien, je dronk je fles niet meer en ging koud aanvoelen. Dat was geen goed teken, de natuur gaf aan dat je toch te zwak was om verder in het leven te gaan. Wat kunnen we hier tegen doen? "NIETS". We hebben het te nemen. Kleine Harry we laten je gaan, de natuur zal het altijd winnen van ons. We denken hem te slim af te zijn maar moeten dit seizoen moeten we vaker het hoofd buigen voor hem. Het doet pijn maar hopen dat je boven op de regenboog toch groot mag
worden. Dag klein mupke van ons!!!
Je opvangmoeders Marjolijn en Madeleine


Hannes
21 juni - 2 juli 2013
Dag lieve Hannes.

Je was een ongedurig mannetje ,het drinken ging je niet vlug genoeg. Dit heeft je eigenlijk het leven gekost, je kreeg melk in de longetjes en kreeg een ontsteking. Na de fles was je als maar onrustig tot je mijn vingers vond om op te sabbelen dan was het spinnen geblazen. Je broer zal je missen in de couveuse jullie lagen altijd tegen elkaar aan. Het ging ook zo vlug, ik kan het nog niet geloven. Je bent nu bij je zus en broer op de regenboog. Hopelijk mag ik Jaspertje wel nog een gouden mandje geven. Ik zal je missen klein mannetje.
Je opvang moeders Pia en Madeleine

Lightning
21 juni 2013 - 27 juni 2013

Zaza
25 juni 2013 - 26 juni 2013

Sterre en Luna
21 juni 2013 - 23 juni 2013

Dag kleine Sterre en Luna,
Daar sta ik dan met twee dode kleintjes. Er komt bij mij kwaadheid opzetten: "waarom" heeft diegene dat met jullie gedaan. Als dat onmens jullie bij de moeder had gelaten al was het maar een week geweest, dan hadden jullie meer kans gehad. Hij had jullie bij iemand voor de deur kunnen zetten dan hadden de vliegen ook geen vrij spel gehad. Telkens als ik jullie koude lijfjes weer warm probeerde maken kon ik diegene wel wurgen. We hebben het geprobeerd met zijn allen jullie te redden, het heeft voor jullie niet mogen baten. De maden hebben vrij spel gehad op die warme zomerdag. Ik hoop dat we jullie broertjes meer geluk hebben, en vanaf de regenboog mogen jullie mij helpen. Dag lieve Sterre en Luna een dikke kus.
Jullie opvang moeders Pia en Madeleine

Thunder
21 juni 2013 - 23 juni 2013



Akela
13 juni 2013 - 19 juni 2013



Lieve Akela,

Een weekje geleden hebben wij jou snel moeten ophalen. Jij bent nl geboren op een plek waar je niet gewenst was en gevaar liep. Je broertje was al hier. Jullie waren vanaf het eerste moment weer samen 1. Niet alleen je broertje was hier, ook 2 pleegzusjes die op die zelfde plek geboren waren. Helaas was een van die zusjes ziek geworden, had veel pijn. Wij moesten haar laten gaan. Jij was ook steeds niet lekker. Maar wij wilden er alles aan doen om jou groot te krijgen. Gisteravond kreeg jij ineens ook heel veel pijn. Teveel voor zo een klein mannetje. Wij hebben ook jou moeten laten gaan…
Lieve Akela, je bent op dezelfde plek geboren als onze Pip. Wij gunde jullie het leven zo! Maar voor jullie mocht het niet zo zijn. Zoek je je pleegzusje Pip nu op? Samen zonder pijn nu, samen 1 sterretje?
Hier worden jullie beide heel erg gemist, maar we gaan ervoor jullie broertje en zusje wel een mooi leven te geven. Waken jullie over hen?
Wij zullen aan jullie blijven denken!
Rust zacht ons klein mannetje!
Liefs, je gastgezin Sonja Kreyns.

Simon
18 juni 2013 - 18 juni 2013



Saartje
februari 2013 - 14 juni



Dag lieve Saartje! 22 jaar oud ben je geworden en je was op. We zijn blij dat we je nog 4 maanden een warme thuis in onze gastgezinnen hebben kunnen geven.

Myrthe
4 juni - 6 juni



Lieve kleine meid,  ik heb je niet kunnen redden.
Gisteren was ik nog zo blij dat je je kleine snormachientje liet horen en ik dacht echt dat je het zou gaan redden.
Vanmorgen lag je zo stil in de couveuse, te stil, het voelde niet goed, we gingen meteen met je naar de dierenarts.

En toen ging het allemaal zo snel, ook zij konden niets meer voor je doen. Onderweg naar huis ben je in mijn armen gestorven..
Het is een schrale troost dat je nog heel eventjes blij was, maar het is zo oneerlijk.
Ik had je zo graag een fijn leventje gegund, een leven bij iemand waar je wel gewenst was..

XXXX
Anki


Pip
28 mei - 3 juni



Lieve Pip,
Jij bent bij ons gekomen omdat je niet gewenst was op de plek waar je geboren was. Samen met je zusje, 2 hele lieve, mooie rustige poesjes. We vonden het zo gezellig jullie tweetjes bij ons te mogen hebben. Twee dagen heb je hier heerlijk geslapen, gegeten en gespeeld.
Maandag werd je ineens erg stilletjes, je sliep aldoor en hoe je zusje ook probeerde, spelen wilde je niet meer.
Wij zijn naar de dierenarts gegaan. Je kreeg medicijnen, er was hoop! Helaas werd je steeds stiller. We hebben opnieuw de dierenarts bezocht. Helaas kregen we heel slecht nieuws, je was ziek en had veel pijn! Je was te klein voor een operatie. We konden niet meer voor je doen dan je te laten gaan… Geen pijn meer…
Lieve kleine Pip. We missen je hier verschrikkelijk. Je zusje is haar speelkameraadje kwijt!
We hebben maar zo eventjes van jou mogen genieten,  maar we zullen voor altijd aan je denken!
Liefs, je gastgezin Sonja Kreyns.


Camelot
10 mei - 30 mei

Froekje en Fester
22 mei - 28 mei

Als 2 kleine muisjes kwamen jullie bij ons binnen, de 1 een paar uur oud
( jong) en de ander een paar dagen. maar wel alle 2 vechtertjes en ook
al weet je dat het moeilijk gaat worden je blijft goede hoop hebben.

Jullie dronken als uitgehongerde leeuwen en daar was ik blij mee want
goed eten en slapen zijn het beste medicijn om op te groeien tot een
mooie poes en een stoere kater.

Maar helaas gisteravond ging het mis jullie ontlasting werd wat dunner
en dat is nooit een goed teken, maar jullie dronken nog goed dus we
hielden de moed er in. Vannacht er wat vaker uit gegaan omdat het me
toch niet lekker zat. Maar ik merkte vanmorgen dat jullie je echt niet
goed voelden. Ieder uur jullie wat eten gegeven maar de zuigreflex werd
steeds minder en ik voelde jullie wegglippen.

En 2 uurtjes geleden toen ik weer ging kijken waren jullie helaas
vertrokken naar de regenboogbrug. 1 weekje heb ik voor jullie mogen
zorgen. ( veels te kort, helaas)

Ik weet dat jullie het daar naar jullie zin zullen hebben en niet meer
hoeven knokken.  ik zal altijd een plekje voor jullie in mijn hart houden.

Veel liefs Pauli & Arjan

Esmee
2 mei - 26 mei 2013



Lieve Esmee
Ik heb je tegen mij aan liggen. We nemen afscheid en de tranen rollen over je kopje terwijl jij met de laatste ademhalingen bezig bent. Ik kijk naar je broers en zus die in de tussentijd de couveuse afbreken en met elkaar spelen. Ik had je graag ertussen gezien op dit moment. Ik heb je net voor het eerst horen spinnen toen je net bij mij lag. Je was zo klein en dapper. Toen de andere diarree kregen bleef jij constant. Je dronk en alles bleef goed gaan: je ging langzaam maar gestaag vooruit. Tot gisterenmorgen bij de eerst voeding was het mis. Ik had nog hoop dat we het met glucose konden redden. Vandaag stribbelde je niet meer tegen met de maagsonde, dat was een veeg teken. Je bent op weg naar je moeder op de regenboog. Bedankt dat ik toch nog die drie weken voor je mocht zorgen, dag kleine schat.
Je opvang moeders Pia en Madeleine

Charlotte
10 mei 2013 - 18 mei 2013

Lancelot en Gia
10 mei 2013 - 16 mei 2013

Max
14 mei 2013 - 16 mei 2013



Klein, stoer ventje,
Je hebt gevochten maar helaas heeft het ook voor jou niet zo mogen zijn.
Je bent nu bij je zusje Maja.
Schitter maar samen!
Dikke knuffel

Maja
14 mei 2013 - 15 mei 2013



Lieve kleine Maja,
Ik heb je maar 1 dagje mogen kennen.
Helaas heeft het voor jou niet zo mogen zijn.
Schitter nu maar, sterretje...

Puck
9 mei 2013- 14 mei 2013

Dag kleine ukkepuck,

Het heeft niet mogen zijn
Jij was nog zo klein

Je strijd is gestreden
Je leeft niet meer in het heden.

Met pijn in mijn hart heb ik je laten gaan
Mijn vraag: heb ik wel genoeg voor je gedaan?

Zachtjes ben je in mijn armen heen gegaan
Je hebt nu een sterretjes bestaan.

Kleine muis, jij heb een plekje in mijn hart
Kleine muis rust nu maar zacht

Liefs silvia
 

Camilla
10 mei 2013 - 10 mei 2013

Nicky
december 2011 - 2 mei 2013

Lieve Nicky,

Toen jij bij ons kwam was je al meer dan een jaar in opvang. Je was vreselijk ziek weggehaald uit ‘het horrorhuis’ in Dendermonde. Na een jaar goede zorgen was je wel een stuk opgeknapt maar je bleef chronisch ziek, een speciale zorgkat. Toen wij jou op kwamen halen schrokken we ons rot, wat was je mager en wat zag je vachtje er mottig uit. Eenmaal bij ons thuis moest je erg wennen, de eerste dagen bleef je vooral laag bij de grond en sliep je in de mandjes die we overal hadden neergezet. Toen je wat vrijer werd merkten we nog iets aan jou, je had hele stramme pootjes. Op de bank springen ging nog net, maar hoger toch echt niet. Door slim te springen wist je toch overal te komen waar je wilde zijn. Veel had je niet meer nodig, je wilde vooral veel slapen, vaak kleine beetjes eten en vooral heel veel aaitjes en knuffeltjes en dat hebben wij je allemaal kunnen geven. Wat ons wel opviel was dat je, hoewel je erg mager was, een vrij forse buik had die na verloop van tijd langzaam maar gestaag toch groeide. Een bezoekje aan de dierenarts bracht het slechte nieuws, je had verdikkingen op je lever en een groot gezwel in de buikholte, een maligme lymfoom. Dat is ongeneeslijk, we namen je weer mee naar huis met de belofte dat we je niet zouden laten lijden. We hebben nog twee weken van je kunnen genieten en toen was het klaar. Je buik was zo groot en dik geworden dat die je in de weg zat, je at nog maar muizenbeetjes en je liep niet meer maar zwalkte. Vanmorgen ben je rustig ingeslapen. Dag lieve Nicky, het was fijn je gekend te hebben.

Margeeth

Tina
12 april - 30 april 2013


Xavier
10 april - 11 april 2013

Titus
februari- 25 maart 2013

Joia
21 maart - 23 maart

Lieve Joia,

je kwam bij ons, zo klein ondanks dat je toch al ouder was, je was zo ziek maar je knuffelde en gaf kopjes aan ons vanaf het begin. Het leek zo goed te gaan, je at en dronk en sliep. Toen werd je stiller en ademde moeilijker. We hebben alles voor je proberen te doen, maar helaas. Je bent te lang, te ziek geweest en helaas heb je hetniet kunnen overwinnen. We zijn blij dat we jou je laatste daagjes hebben mogen knuffelen. Rust zacht meisje.

Liefs Tim en Elaine en je maatje Arya.

 Toby

november 2012 - 8 januari 2013

Lieve lieve lieve zwart-witte (zo noemde ik je altijd en je luisterde ook naar die roepnaam)...
Die pootjes om me heen, in mijne nek komen hangen en kopjes geven, dat was je favoriete bezigheid. Al van toen je heel klein was samen met je broertjes wou jij de meeste aandacht.

1000den knuffels heb ik mogen ontvangen met die zacht pootjes van jou.

Het heeft niet mogen zijn, deel nu maar al jouw knuffels uit aan onze andere vriendjes over de regenboogbrug.

Ik zal je nooit vergeten!
Sabrina