Geplaatste dieren

Door de jaren hebben vele dieren van VZW Zwerfkat in Nood II een gelukkig huis weten te vinden. Op deze pagina's vindt u een archief van deze dieren, met een foto en verhaal van het nieuwe baasje.

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | Eerder geplaatste dieren

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

In MAART 2007 hebben 17 dieren een baasje gevonden:

Geplaatste katten
Ga naar geplaatste honden

Geplaatst op 31-03-2007
Nina22

Nina, je bent een schat van een kat en ik hoop dat je het goed krijgt bij je nieuwe gezinnetje. Maar daar ben ik eigenlijk wel zeker van. Je bent gaan wonen bij twee hele lieve mensen die thuis ook al een kater hebben. Ze gaan met hem wel eens wandelen aan een lijntje bij hun in een plantsoentje.
Je mag er door het hele huis lopen en de kater (Victor) slaapt zelfs bij hun op bed. En dat zal je wel bevallen.
Caroline

Reactie eigenaar:
Hallo,
Ik ben de nieuwe eigenaar van Nina, de 6 jaar oude poes. Gisteren was het nog even wennen en deze nacht om 5h moest ze opeens van alles vertellen. Maar toen ik net aan de pc ging zitten kwam ze op mijn schoot zitten en hebben we een ongelooflijk leuk knuffelmoment gehad. Ze vindt haar weg al heel goed in ons appartement en ze heeft mijn hart al volledig veroverd. Met victor (onze kater) is het nog even afstand houden, maar gelukkig geen geblaas of gekrab, dus met wat tijd worden dat gegarandeerd dikke vrienden. Hartelijk dank aan alle mensen van de VZW om mij in contact te brengen met deze nieuwe lieve huisgenoot.
Groetjes An

Geplaatst op 30-03-2007
Frank17

Hier het verhaal van Frank en Kim. Op Carnavals- zondag werd ik gebeld met de mededeling dat er twee zeer bange en schuwe poesjes op zoek waren naar een opvang gezin. Omdat ze nog zo jong waren wilde de stichting een poging wagen om ze te socialiseren. Wij vonden het een uitdaging en ik ben ze direct gaan halen. Daar zaten ze dan helemaal bang en gestrest en net gecastreerd en gesteriliseerd. Deze poesjes hadden heel veel liefde en geduld nodig. Dat hebben ze de afgelopen weken ook dubbel en dwars gekregen en wij weer van hun.Kim bleef een moeilijk persoontje dat duidelijk liet merken dat ze liever buiten was waar ze haar gang kon gaan. We hebben haar dan ook vaker moeten zoeken als ze door het huis op ontdekking was. Frank leek in eerste instantie vrij agressief maar bleek een echte scheet te zijn.Hij ontwikkelde zich als een heel nieuwschierige kat die al snel door had dat er s�vonds laat voor onze hond, poes en kat wat lekkers als extra's was te krijgen. Heel voorzichtig kwam hij dan onder de bank uit en naderde dan om zijn deel in ontvangst te nemen. Kim bleef dan op een veilige afstand en wachte en blies tot ze haar deel op een veilig plekje kon opeten. we hebben genoten van de late uurtjes als het rustig was in huis en we Frank zagen spelen met onze eigen schatten. Zelfs voor de hond was hij niet echt bang meer. S�vonds laat had hij echter wel zijn half uurtje dat hij zielig zat te mauwen en duidelijk liet merken dat hij graag naar buiten wilde. Omdat Kim erg aan hem was gehecht en ze toch heel veel samen deelden was het geen optie om ze uit elkaar te plaatsen. Vorige week kreeg ik dan ook bericht dat er iemand met een boerderij was gevonden die Frank, Kim,Doortje en Henkie wilde adopteren.We waren heel blij voor onze katten dat ze weer vrij en toch verzorgt een plekje zouden krijgen.Afgelopen vrijdag zijn we ze gaan brengen en het zag er als het walhalla voor katjes uit, veel andere dieren en muizen waar je achter aan kunt jagen. Ze blijven daar nog twee weekjes binnen en kunnen dan gaan genieten van een vrije en verzorgde toekomst. Het afscheid nemen werd hierdoor voor ons wat gemakkelijker omdat dit fijner voor hun is dan blijven proberen ze te socialiseren terwijl ze gewoon de vrijheid willen. Frank en Kim het ga jullie goed en we zullen jullie niet vergeten, het was een hele fijne tijd met jullie en jullie nieuwe baasje was heel gelukkig met jullie dus het komt allemaal wel goed.
Groetjes jullie pleegmoeder Francis en de rest van het gezin en de beestenbende.

Geplaatst op 30-03-2007
Kim17

Geplaatst op 30-03-2007
Henkie03

Lieve Doortje en Henkie,
Vandaag hebben we jullie naar een fijne plek gebracht. Jullie nieuwe baasje heeft een huis met heel veel ruimte voor jullie. Ik denk dat jullie daar wel heel veel plezier gaan krijgen. Jullie zitten er met 4 vriendjes, paardjes, een varken en een heeeeeleboel muizen.
Het is nu een beetje leeg zonder jullie. Geen praatjes meer van jou Henkie, je bent een echte kletskous. Geen zoektochten meer naar jou Doortje. Jij hebt ons voor het eerst de mogelijkheden van de de schoorsteen laten zien. Dag lieverdjes veel plezier.....
Michiel, Lianne Tom en Julie.

Geplaatst op 30-03-2007
Doortje03

Geplaatst op 25-03-2007
Josje115

Nou Josje, eindelijk is het dan zover voor jou!
Je gaat aan je leven bij een eigen baasje beginnen.
Veel zal er niet voor je veranderen muppie, het blijft voor jou gewoon zoals het is.
Lekker in je vertrouwde omgeving met je vertrouwde en door jou zeer geliefde kattenvriendjes om je heen.
Ik kan niet zeggen dat ik je ga missen...want dat is gelukkig niet nodig.
De tijd die je hier doorbracht als opvangkatje heb ik van je genoten...de tijd die je hier door gaat brengen als mijn eigen katje zal ik enkel nog meer van je genieten.
Liefs Welmoed en een warm welkom namens Katja, Kiki, Luna, Tobias, Sofie en Schuurman;-)

Reactie eigenaar:
Het was niet de bedoeling...maar het is toch gebeurd.
Ik was vandaag een nieuw website-verhaaltje voor Josje aan het schrijven en dus haar plus en min punten aan het afwegen.
En tja...ze heeft nou eenmaal errug veel minpunten :-))
Als ik een eerlijk verhaaltje over Josje zou moeten schrijven, dan beschrijf ik een soort mini leeuwin, die enkel van haar soortgenoten houdt en de rest van de wereld wel kan verscheuren.
En dat doet ze dus ook als je haar iets in de weg legt. Ook nu nog, na lange tijd hier, heb ik dit leeuwtje niet echt kunnen temmen.
Ik heb destijds met mijn eigen kat, Kiki, gezien hoe het zo

Geplaatst op 24-03-2007
Saskia117

Lieve Saskia,
Vandaag ben je vertrokken naar je nieuwe huis. Als een ziek hoopje ellende kwam je bij ons binnen. We dachten dat je 3 maanden oud was zo klein was je nog. Tot onze verrassing bleek je al 7 maanden oud door je ziek zijn had je letterlijk niet kunnen groeien. In het begin was je vooral een lief poesje dat veel op schoot wilde liggen en geaaid wilde worden. Dat bleef je maar toen je opknapte kreeg je ook energie! En hoe. Je maakte ons huis tot een speelplaats rennen kun je nu als de beste. Onze oude suffe kater kon je tot spelen bewegen. Je kan iedereen om je vinger winden.
Ik ben ervan overtuigd dat je dat ook met je nieuwe baasjes en de nieuwe huisgenoot gaat doen. Voortaan ga je als Puk door het leven. Een naam met pit die past wel bij je. Het gaat je goed Puk het was heerlijk om voor je te mogen zorgen.
Liefs Ingrid en de katten Mickey en Schuw.

Geplaatst op 23-03-2007
Flo113

Lieve lieve Flo,
Toen je begin januari bij ons kwam, was je zo ziek, onverzorgd en bang, dat je de mensen niet meer vertrouwde. Broodmager, je mondje vol rotte tanden, ataxie...en je was nog maar 7 maanden.
Het herstel viel niet mee voor je, al je tandjes moesten we laten trekken, 4 x per dag medicatie. Maar samen hebben we het uiteindelijk toch gered.
Je bent weer een ontzettende lieve, speelse poes geworden, blakend van gezondheid en vertrouwen. Je pootjes zijn weer mooi wit geworden, je speelt met andere katten en onze hond. 's Avonds lekker bij ons op de schoot liggen, kroelen, spinnen. Niets deed je liever. En gelukkig voor jou, kwam er ook een nieuw aardig baasje. Hij heeft al ervaring met de VZW, hij begreep naar wat voor baasje jij op zoek was. Wij weten zeker, dat je het bij hem net zo goed gaat krijgen als bij ons. Flo, wij zullen je zacht en lief karakter ontzettend gaan missen.
Je opvangouders, je broertje Fox en je kameraden Admiraal en Spike wensen je heel veel succes en liefde bij je nieuwe baas.

Geplaatst op 20-03-2007
Brinka en Kaik�111

Brinka en kaiké, twee moeilijke vangakties, twee vuurspugende tijgertjes…..
Brinka, jij liep met je kleine hummeltjes aan een taverne. Deze lieve mensen waren bezorgd om jou en je kleintjes. Al snel bleek dat het geen gunstige omgeving was voor jou en je kindjes en jullie mochten binnen komen. Je verdedigde je kleintjes als een leeuwin, wat was je een super mama. Toen 2 van de 3 kleintjes ziek werden, begreep je al snel dat je hulp nodig had, dit was boven jouw petje. Ondanks al jouw en onze goede zorgen, verloren we de 2 lieverds. Munka en Benne werden veel te vroeg van deze aardbol gehaald. Frauke was een klein mama's kindje en dat was haar redding, ze kreeg van jou voldoende afweerstoffen om die rotziekte de baas te kunnen. Trouw waakte je over je kleine dochtertje, liet ons toe om haar te helpen verzorgen en samen wonnen we deze strijd, jouw derde kindje was gered. Je mocht je dochtertje zien opgroeien tot een klein parmantig dametje, zij kreeg al eerder haar gouden mandje.
Brinka jij bloeide open, je gaf ons je volste vertrouwen en werd een kroelkontje. Je bleek een speelse meid, je kon echt door het huis razen, spelend met balletjes en muisjes. De speeltunnel was je favoriete speeltuig, die liet je dan ook alle hoeken van de kamer zien.
Nu is jouw moment aangebroken, jij hebt jouw gouden mandje gevonden. Je mag bij lieve mensen gaan wonen, het klikte meteen met jouw nieuwe baasjes, de lintjes waren onweerstaanbaar he meid. Het duurde lang voor het juiste baasje kwam opdagen, maar het was t wachten waard hé meisje, want wat bof jij toch !!!! Je mag nu samen met Kaiké vreugde brengen, bij een jong koppel in Schinnen. Geniet met volle teugen, lieve meid, je hebt 't dubbel en dik verdiend!!!!!
Kaiké, kleine piepe muis. Wat heb je ons toch ongerust gemaakt, maanden moesten we geduld oefenen, eer we je te pakken hadden. Je was ons steeds te sluw af..... Maar uiteindelijk hadden we je toch bij de lurven, na meer dan 4 maanden, mochten we je in onze armen sluiten. Je nam ons dit niet dadelijk in dank af, je was een kleine tijgerin. Als we door al dat geblaas en gegrom heen prikten en je in de armen namen, dan ging je genieten, je voelde je veilig in onze armen. En toch was 't steeds weer 't zelfde ritueel, een briesend leeuwke overmeesteren, om dan een mak lammetje in onze armen te houden. Wat was je klein en broos...zo fragiel. Al snel hadden we door, dat je niet oké was, er zat iets fout. Na bloedtesten werd duidelijk dat je niertjes niet goed werkten, je kreeg medicijnen en speciale voeding, daarvan knapte je op. We maakten ups en downs mee, slapeloze nachten om jou. Uiteindelijk knapte je op, je vachtje ging glanzen, je kwam zowaar aan!!! Misschien ben je een blijvend nierpatiëntje, maar toch is er nog een beetje hoop dat je problemen van voorbijgaande aard zijn. De toekomst zal het uitwijzen, lieve meid. Maar één ding is zeker, jouw baasjes hebben bewust voor jou gekozen en ze zijn bereid om samen met jou de strijd aan te gaan.
Brinka en Kaiké, zet 'm op meisjes, laat jullie mooie karaktertjes zien, geniet met volle teugen...
Ibbe en silke missen jou Brinka, wij missen jouw koffiekransjes en je doldwaze buien. 's Morgens geen Brinka die komt begroeten en vragen om als eerste geknuffeld te worden, geen streeltjes langs onze benen...Maar jouw baasje is zo lief om ons elke stap mee te laten beleven en dat voelt goed lieve meid, jij bent op goede weg, jij hebt echt je thuis gevonden.
Kaiké, we horen dat jij je vriendinnetje Dante mist... Dante mist jou ook lieverdje. Even moedig doorbijten, kleine meid, jij hebt een mooie toekomst voor de boeg, lieve mensen die van je houden, een veilige, warme thuis. Hopelijk vind je troost bij Brinka, gaat ze je weer over je bolleke likken, zoals ze deed als je ziek was, komt wel goed kleine piepe muis...
Meisjes, ik kom jullie zeker opzoeken, dat is beloofd!!!! Jullie zullen ook voor eeuwig in mijn hart wonen, mijn speciale meisjes, mijn zorgenkindjes...
Neusjes van al jullie speelvriendjes en dikke knuff van jullie opvangmama Marina, Kim en Sven. Wees lief, mijn schatjes...

Reactie eigenaar
Hallo!
Bij deze een berichtje over Brinka en Kaiké. Kaiké, die nu Ruby heet, voelt zich inmiddels echt volledig thuis en heeft zich ontpopt tot een vreselijk lief, speels knuffeltje. Ik lig dit nu op de bank op mijn laptop te tiepen en Ruby ligt nu bovenop mijn linkerschouder, stijf tegen mijn gezicht aan, in mijn oor te spinnen en zich (en mij!) te wassen. Het gaat echt ontzettend goed met haar, ze drinkt heel goed en eet ook meer dan prima van haar nierdieet en ze ziet er goed uit. Brinka voelt zich ook steeds meer en meer thuis, ze heeft nog wat meer tijd nodig om zich helemaal op het gemak te voelen. Maar ook zij eet en drinkt goed en durft steeds meer, ze duikt niet meer weg als ik in de buurt kom en gaat steeds vaker op onderzoek uit. Onderling zijn de dames nog een beetje elkaar aan het uittesten, ze zijn er zelf nog niet zo uit wie nou de baas in huis is. Maar de laatste 2 dagen zie ik ze toch steeds vaker vrij dicht bij elkaar liggen en samen dingen ondernemen, alhoewel er af en toe ook nog wel geblazen en gemept wordt (maar nooit heel heftig).

Ik laat de dames even zelf aan het woord:

Brinka:
Noujaaaaaaa, hoe durven ze! Ze hebben mij zomaar verhuisd! Dat kán toch niet zomaar? De eerste dag ben ik heel demonstratief in mijn reismandje blijven zitten, om duidelijk te laten merken dat ik teruggebracht wilde worden. Maar op den duur wordt dat ook saai en ‘s nachts ben ik dan maar onder de bank gaan liggen. Mijn nieuwe mama kwam een paar keer per dag op de grond liggen om met me te praten of met een lintje te spelen, maar ik ben er lekker niet meteen onderuit gekomen, wat denkt ze wel. Puh, als ik beledigd ben, dan ben ik ook goed beledigd! Dat heb ik lekker 2 dagen volgehouden. Maar ik ben ook wel heel nieuwsgierig aangelegd en ondanks dat ik het allemaal een beetje eng vond, ben ik toch maar eens onder de bank uit gekropen nadat ik wat gegeten had. Toen heb ik wat gespeeld en daarna op de bank gelegen, en ‘s nachts heb ik die lekker volgescheten. Ik mag dan wel onder de bank uit zijn, ik wilde wel nog even laten merken dat ik het er nog steeds niet mee eens was! Mja, de blikopeners houden vol en zeggen dat dit toch echt mijn nieuwe huisje is, dus beetje bij beetje ben ik toch maar op onderzoek uitgegaan. Je kunt er dan maar beter het beste van maken he. Ik had toch wel snel in de gaten waar mijn eten en drinken stond (eerst schoof mijn mama dat maar onder de bank in tot onder mijn neus) en ik weet nu ook waar ik naar het toilet kan.Omdat ik het eerst allemaal zo eng vond heeft mijn mama speciaal voor mij namelijk mijn eten naast de bank gezet en ook een extra toilet.

Zo langzaam begin ik me hier steeds meer op het gemak te voelen en ik lig nog maar af en toe onder de bank of achter de kast. Het is eigenlijk veel leuker om op de vensterbank te liggen en lekker naar buiten te kijken. Kaiké is met mij meeverhuisd, die komt altijd heel vriendelijk prrrrt roepend naar mij toe, en af en toe vind ik dat best maar af en toe moet ik wel even laten merken dat ik de baas in huis ben hoor! Zeker als ze me aan het plagen is. Maar soms ga ik ook wel naar haar toe en eigenlijk is het hartstikke spannend om samen naar buiten te kijken of de bovenverdieping te gaan verkennen! Weet je wat ik ook vreselijk leuk vind? Als mijn nieuwe mama met me speelt, vooral met dat lintje, dat vind ik fantastisch! Ik ben zo’n speelvogel, ik kan uren achter dat lintje aan en door de tunnel racen. En het hengeltje met die leren koordjes aan vind ik ook heel spannend. Als ik dan klaar ben met spelen en ik lig weer lekker op de vensterbank dan komt mijn mama er vaak bij zitten en even lekker met me kletsen en me kleine aaitjes geven. Een voorzichtig aaitje vind ik nu wel goed maar dan is het wel weer genoeg hoor, dan sla ik haar vinger weg, want ik vertrouw haar nog niet helemaal. En mijn papa houd ik ook goed in de gaten want die heeft zo’n grote schoenen dus dat vertrouw ik ook niet. Maar dat komt nog wel want ze geven me hartstikke lekkere brokjes en ze laten me gewoon mijn gangetje gaan, ik heb gewoon nog eventjes tijd nodig om me volledig op het gemak te voelen. Maar mijn mama zegt dat dat helemaal niet erg is en dat ik alle tijd van de wereld krijg.
Kaiké:
Hallo, ik heet nu Ruby, da’s kort voor Ruby Q heb ik me laten vertellen. Mijn mama maakt namelijk muziek in een bandje dat Quramitry heet en mijn papa in een bandje dat 21 Eyes of Ruby heet. En omdat ik ook nog op dinsdag verhuisd ben (het liedje Ruby Tuesday kennen jullie wel he) noemen ze me nu dus Ruby. Daar luister ik al heel goed naar als het me uitkomt! Het verhuizen vond ik een beetje akelig, in de auto moest ik soms een beetje piepen maar als mijn nieuwe mama dan tegen me praatte ging het wel weer. Toen we in mijn nieuwe huis kwamen hadden ze mijn reismandje vlak voor mijn oude vertrouwde huisje gezet, dus toen het deurtje openging ben ik daar meteen in gaan zitten.
Maar ik ben heel nieuwsgierig dus ik was er ook heel snel weer uit. Toen heb ik goed en luid piepend de kamer onderzocht, dat was hartstikke spannend. Af en toe ben ik ook Brinka gaan vertellen wat ik al allemaal gezien had maar die bewoog zich niet. Toen ik alles goed bekeken had ben ik in het holletje van de krabpaal gekropen om daar van alle indrukken te bekomen.

De volgende paar dagen heb ik veel in dat holletje gelegen, maar ook veel het huis verkend en al goed gespeeld. Er is hier veel leuk speelgoed, lintjes, hengeltjes, balletjes, muisjes (zelfs eentje die vanzelf loopt als mijn mama er even aan geprutst heeft!), speeltunnels, en ik vind het allemaal hartstikke leuk. Ik heb ook nog gezocht naar Dante, maar die is niet meeverhuisd. Ik heb haar wel heel erg gemist en daar ben ik een beetje verdrietig van geweest de eerste paar dagen maar nu gaat het goed met mij hoor. Want ik kan bij mijn mama of papa altijd aandacht vragen en die krijg ik dan meestal ook. Ik durf nog niet zo goed de hele nacht naar boven dus ik ben altijd heel blij als mijn mama ‘s ochtends naar beneden komt, want als ik haar dan roep krijg ik lekker veel knuffels en eten. Als ik dan klaar ben met eten dan zit ze meestal aan de tafel naar een groot stuk papier te staren en erin te bladeren, daar snap ik niks van, wat is er nou aan dat papier? Dus dan ga ik maar bovenop dat papier rondlopen of liggen, want als ik erop lig is dat stuk papier veel mooier natuurlijk. Bijkomend voordeel is dat ik dan weer lekker geknuffeld word. Ik vertel mijn mama dan hele verhalen over wat ik ‘s nachts allemaal heb gedaan en wat ik vandaag allemaal wil gaan doen. Als ik dan genoeg knuffels heb gehad ga ik lekker een tijdje ravotten.

Na het spelen dan gaat mijn mama meestal op de bank zitten en dan kruip ik bij haar. Lekker op haar schouder ga ik dan zitten. Dan was ik me eerst en daarna was ik ook mijn mama. Ondertussen houd ik de boel goed in de gaten: als ik een vreemd mens de tuin in zie lopen dan loer ik hem helemaal uit en als hij te dicht bij de deur komt dan ga ik heel hard grommen, net zolang totdat ik hem weggejaagd heb! En als ik dan moe geworden ben dan stop ik mijn kopje diep weg in mijn mama’s nek en dan val ik al spinnend in slaap.

Brinka woont hier ook, dat vind ik wel leuk. Ik ga telkens vragen of we samen iets zullen gaan doen, maar Brinka heeft niet altijd zin en dan doet ze niet zo aardig tegen me. Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik Brinka ook af en toe plaag en niet zo aardig terugdoe, maar we zijn steeds vaker aardig tegen elkaar en we gaan steeds vaker lekker samen op de vensterbank naar buiten zitten kijken of op de eetkamerstoelen slapen of de bovenverdieping verkennen. En samen met onze mama spelen is ook leuk. Ik denk dat we nog wel echte vriendinnetjes gaan worden hoor, ik blijf het gewoon proberen.

Ze hebben me trouwens verteld dat mijn niertjes niet zo goed werken en dat ik daarom ander eten krijg dan Brinka en dat ik ook niet aan Brinka’s eten mag zitten. Dat vind ik hartstikke gemeen want Brinka’s brokjes ruiken superlekker en Brinka eet meestal haar natvoer niet op, nou dan kan ik het toch zeker beter opeten dan dat het blijft staan? Maar het mag blijkbaar echt niet. Echt stom want ik ben helemaal niet ziek hoor, ik eet en drink heel goed en ik ben reuze actief, en mijn vachtje glimt van alle kanten. Dus ik geloof er geen barst van. Gelukkig is dat dieetvoer wel hartstikke lekker dus dat is tenminste iets! Ik ben heel erg blij met mijn nieuwe mama en papa en huis, nou nog hopen dat Brinka snel echt vriendinnetjes met me wil worden en dan hoop ik hier nog heel veel mooie jaartjes te hebben!

Veel liefs van Marjolein en Antoine en een neusje van Brinka en Ruby

Geplaatst op 20-03-2007
Kaik� en Brinka111

Ik laat de dames even zelf aan het woord:

Veel liefs van Marjolein en Antoine en een neusje van Brinka en Ruby

Geplaatst op 18-03-2007
Lotje21

Dit bange katje werd in Lanaken bedreigd door de buurt. Hij werd gevoerd door lieve mensen, maar de buurt was niet blij met het dier. Hij moest zsm weg, anders werden er andere maatregelen getroffen. We wisten dat het erg serieus werd, dus helaas kwam dit ongewenste bange wezeltje met spoed bij ons binnen.

Lotje aan het woord:
Hoi lieve mensen, ik moet jullie nog es effe wat verklappen. Ik heb gemerkt dat jullie, gekke tweevoeters nog zo slecht niet zijn. Ik krijg hier lekker eten, lig lekker warm en knus in mijn mandje.
Ik vind mijn opvangmama zo leuk dat ik al op haar schoot durf liggen, dan geniet ik echt. Omdat ze zo lief is, mag ze dan wel eens voorzichtig over men pootje aaien, meer vind ik nog wat eng. Gewoon aaien schrik ik nog van, maar dat went nog wel.
Spelen met Bert de kater en Mieke ( ook een opvangpoesje) vind ik geweldig. Met mijn opvangmama spelen is ook heel leuk, het stokje met pluimpjes is geweldig om mee te spelen. Ik laat me nu ook al eens op afstand bewonderen door bezoek. Ik heb iets heel speciaal hebben ze mij in men oortjes gefluisterd. Als je achter op men rugje kijkt, dan lijkt het of je twee zwarte vleugeltjes ziet. Mijn engeltje zegt men opvangmama dan

Geplaatst op 17-03-2007
Frodo116

Frodo stelt zichzelf voor:
Hi, ik ben Frodo!! Mijn mooi tijgerkleurig vachtje ziet er momenteel een beetje gehavend uit, maar dat komt wel in orde. Ook ben ook wat gewicht kwijtgespeeld, maar dat komt ook allemaal in orde verzekerd mijn opvangmama mij.
Ja, ik heb het de laatste tijd niet zo fijn gehad. Ik kreeg bijna of totaal geen eten en dan nog die huidontsteking op mijn rugje dat nooit verzorgd is geweest. En ik weet allemaal niet waarom! Want ik ben heel lief en doe geen vliegje kwaad. Maar nu zit ik op een betere plek. Ik word hier heel goed geholpen in de opvang. Ze zijn al bij mij naar de dierendokter geweest en ik krijg hier elke dag lekkers te eten!! Je ziet het momenteel niet zo goed, maar normaal ben ik een hele struise stoere ex-kater. Maar ik ben wel lief hoor! Ik krijg graag van die aaitjes op mijn bolleke.
Dus, nu moet ik wat eerst terug aansterken en mijn vachtje moet terug mooi worden en dan kan ik naar een definitief gezinnetje gaan. Maar de voorwaarde is wel, dat ik evenveel of zelfs meer liefde krijg dan nu in de opvang. Want anders blijf ik gewoon hier in de opvang hoor!
Pootje, van Frodo

Reactie eigenaar:
Hierbij een eerste schrijven over de kleine jongen Frodo.
Toen we bij jou zijn weggegaan heeft hij zich onderweg keurig gedragen, een paar keer een miauwtje, maar verder niks. Rond twee uur waren we thuis. In de kamer heb ik hem uit zijn, nu wel passende, reismand gehaald. Hij keek heel verbaasd en liep eigenlijk direct naar

Geplaatst op 10-03-2007
Bloem17

Vorige week zaterdag werd ik gebeld, door de toenmalige eigenaar van Bloem, met de mededeling dat ze Bloem terug wilde plaatsen. 's Avonds werd ze gebracht. Bloem sprong uit haar reismand en liep rond met een air van "hallo ik ben er weer". Onze kater, die een week gezocht had na haar vertrek, begroette haar uitbundig en er is het eerste uur wat af geknuffeld. Het was heel vertederend om te zien. De keus om Bloem nu te houden was niet moeilijk, omdat we eerder al van mening waren dat ze hier echt thuis was. Echter toen waren we net te laat met ons besluit en was ze al gereserveerd. Nu zijn we allemaal happy inclusief de hond met haar adoptie. We gaan met volle teugen van haar genieten en we hopen haar nooit meer kwijt te raken.
Groetjes Fam. Smith, Geronimo onze kat, Terra onze hond en de twee wilde katjes Kim en Frank.

Geplaatst op 10-03-2007
Oskar111

Oskar, lieve jongen. Je was flink ziek toen je werd gemeld, ik werd erop uit gestuurd om een kijkje te nemen. De eerste berichten waren niet rooskleurig, je liet je eerst niet zien. Ik ben rechtstreeks met je langs de DA gereden, daar kreeg je wat spuitjes en je moest een kuur krijgen. Je had wondjes in je bekje, dat bemoeilijkte het eten. Je ging dan naar opvangmama Sabine, daar werd je in de watten gelegd. Je mocht dan naar ons over komen, terug herenigd met je vriendinnetje Dante. Je was het niet helemaal eens met die verhuis, jij had je hartje verpand aan je opvangmama Sabine. Maar beetje bij beetje kwam je toch los en al die katten om mee te spelen, vond je toch echt wel prettig. Jouw super grote ogen, maakten plaats voor genietende oogjes, die geregeld een knipoogje zonden. Je kon zo genieten van de speelmomenten, een babbeltje slaan vond je ook gezellig. Je werd een genot om naar te kijken, wat hebben we van je genoten, lieve jongen.
Nu ben je met je kontje in de boter gevallen, er kwamen heel lieve mensen voor je kijken, mensen die jou namen zoals je bent. De klik was er meteen, voor ons geen twijfel mogelijk, dit werden jou baasjes.
Oskar jongen, grijp deze gouden kans, laat je zien zoals je bent, mooi van binnen en mooi van buiten. Je komt er wel, lieve schat, zeker weten.....
We missen je, lieve vent, wat laat je een leegte na. Het ga je goed jongen, geniet van je nieuwe thuis en je gezin, jou zal niks tekort komen.
Dikke knuff van je opvangmama Marina, Kim en Sven. Neusje van al je vriendjes, vooral van Dante en Grijsje.

Lieve Oskarito,
Ja jongen, jij had nog een opvangmamma...uit een ver verleden.
Ik zie je nog binnenkomen, met die grote rollende ogen van je, ziekjes, maar toch ook wel toegankelijk voor mij.
De medicijntjes gingen erin als koek en ik mocht toch, op aparte wijze, veel bij jou doen. Je kleine hartje sprak boekdelen lieve gekke jongen.
Ik was vereerd om bij jouw plaatsing aanwezig te zijn, en ik weet dat het jou heel heel goed zal gaan straks. Je hebt lieve baasjes gevonden die jou nemen zoals je bent. En zo hoort dat..
Geniet ervan, neem maar lekker je tijd, ik weet dat je het kunt, ik weet dat jij nog heel heel veel in je mars hebt!
Knuffel van je eerste opvangmamma Sabine

Reactie eigenaar:
Oskar is nu al een aantal dagen uit de bench. Hij zit nu op een kleine verhoging achter de bench. Maar hij gaat niet zoals we hadden verwacht in een dicht mandje of krabpaalhuisje zitten. Hij wordt nu erg nieuwsgierig naar wat er toch allemaal om zich heen gebeurt. Gister kwam hij uit zijn hoekje om eens even goed naar een andere kat te kijken. Vanmorgen toen ik opstond zat hij zelfs in een andere kamer. Als ik bij hem in de buurt ben en op de grond zit, begint hij op en neer te lopen, te gapen en zich uit te rekken. Ik vind dat hij al enorm vooruit is gegaan in die paar dagen. Ik merk wel dat ik het moeilijk vind om hem niet eens even te aaien, omdat ik dat met al mijn andere beesten zo vaak doe. Maar Oskar moet uit zichzelf komen.
Gister heeft hij een aanvaring met onze poes (Renske) gehad. Hij heeft haar flink op haar donder gegeven. De beste manier om Renske aan te pakken, anders blijft ze klieren.
Voor Doggie (de baas van de dieren en erg sociaal) heeft hij ontzag, maar hij vindt hem wel het leukste. Doggie heeft de eigenschap om heel hard te gaan spinnen als hij het naar zijn zin heeft. Daar wordt Oskar heel rustig van. Dus zit ik nu veel met Doggie in de buurt van Oskar. Ik denk dat het niet zo heel lang meer duurt voordat Oskar er ook bij in de buurt komt zitten. Je ziet hem steeds een stapje in onze richting maken en dan weer terug gaan. Ik hou jullie op de hoogte,
Groeten Werny en Harold

Geplaatst op 08-03-2007
Minoes115

Lieve Minoes,
Je hebt niet zo heel lang bij me gelogeerd, maar in die korte tijd heb je absoluut indruk op me gemaakt.
Je werd gevonden, dwalend op straat en kwam zodoende in de opvang. Je was vermagerd en had een ontstoken bekje. Daarnaast bleek je zo goed als blind te zijn.
Maar dat kon jou allemaal niet deren! Je liet direct zien dat je een hele lieve meid was. Je overstelpte me met knuffels, kopjes en miauwtjes.
Na wat onderzoekjes bij de dierenarts bleek je niet meer de allerjongste te zijn, maar afgezien van je zere bekkie en slechte zicht, was je in goede gezondheid.
Al snel werd je door hele lieve mensen gezien op onze website. Zij kwamen op bezoek en vielen direct voor jouw charmes. En de liefde was wederzijds, want ook jij liet je genoegen duidelijk blijken.
Je moest echter nog eventjes bij mij blijven, omdat je bekje nog behandeld moest worden. Dit is inmiddels achter de rug en vandaag is het dan zover...je gaat beginnen aan je nieuwe leven. Bij een nieuwe start hoort in dit geval ook een nieuwe naam: je zult vanaf nu Daisy heten.
Geloof me, je gaat het goed krijgen in je nieuwe huisje. Je krijgt de beste baasjes die je je wensen kunt en ook nog eens 5 kattenvriendjes! Reken maar dat je in de watten gelegd gaat worden.
Ik heb erg genoten van de tijd die je bij me bent geweest en ik zal jou en je warme knuffels nooit vergeten. Ik kom ook zeker nog eens bij je op bezoek.
Het ga je goed lief droppie, maak er wat moois van en geniet!!
Veel liefs en zacht kusje op je neusje,
Welmoed

Reactie eigenaar:
Hallo allemaal,
Daisy (voorheen Minoes) is nu 1,5 week bij ons en het gaat hartstikke goed met ons meisje. Wat zeg ik...het is een kranig oud dametje die zich niet op de kop laat zitten. De kennismaking met onze katten is rustig verlopen. Ze snappen dat het allemaal wat veel voor haar is en ze laten Daisy een beetje gerust als ze op verkenning gaat in haar nieuwe thuis... en er zijn heel wat plekjes te verkennen met 6 andere katten. Maar we merken dat Daisy het erg naar d'r zin heeft bij ons. Ze spint bijna continu en ze maakt er een sport van om zoveel mogelijk op schoot te zitten bij iemand. Ze laat zich lekker van boven naar beneden dragen en omgekeerd, trappen lopen vind ze maar niks, lekker op de arm gedragen worden bevalt haar beter. Haar natje en haar droogje staat steeds klaar, op tijd en stond een beetje buitenluchtjes opsnuiven en regelmatig heel veel knuffels, daar fleurt ze helemaal van op. Ze heeft inmiddels een voorliefde ontwikkeld voor lekkere tonijn uit blik. Mevrouw heeft ook al onze lekkere zachte zetels ontdekt en daar is ze niet meer uit weg te slaan, pal voor de haardkachel...tja wat kan je nou als poes nog meer verlangen. 's Avonds als we thuiskomen worden we verwelkomd door luid gemiauw, Daisy zorgt er wel voor dat ze haar portie aandacht krijgt.
Nou lief moppie wij zijn erg blij met jou erbij en wij zijn van plan van jou nog lekker veel te verwennen.
Heel veel lieve groetjes aan iedereen van Greet & Henk en onze katten Jip, Janneke, Pruts, Principessa, Pomezio, Formaggino en uiteraard Daisy!

Geplaatst op 07-03-2007
Luka19

Luka is een prachtige witte half langhaar kater, gecastreerd.
Hij is een lange tijd geplaatst geweest, maar helaas terug in onze opvang. De enige reden voor terugkomst is het feit dat Luca absoluut niet gediend is van andere katten. Hij wil graag het alleenrecht hebben, plus naar buiten kunnen is een echte must.

Update gastgezin:
Luka is een prachtige witte langharige ex-kater, met een wel zeer apart karakter... Het is een actieve, speelse rakker die geniet van menselijke aandacht. Andere viervoeters kan ie echter absoluut niet hebben! Hij is nogal hevig in spel en aandacht geven/vragen, een toekomstig baasje zal dus tegen een stootje moeten kunnen!
Luka is ook erg gesteld op privacy en netheid. Heeft u een plekje voor hem waar ie alleenheerser is en zich buiten kan uitleven? Houdt u van karaktervolle katers die eigenzinnig en onafhankelijk zijn? Dan is dit prachtexemplaar net wat u zoekt!

Geplaatst op 03-03-2007
FreddyBuddy Kat

Freddy, je bent weg nu, je bent geplaatst, je bent vertrokken. Je kwam op 4 december 2006 binnen in Buddy Kat (www.buddykat.be) , je was FIV positief getest, m.a.w je was/bent aidsbesmet. Maar Buddy kat stond borg voor jouw leventje en we namen je met alle liefde op in ons 5-sterrenhotel. Alle verzorgers waren op slag verliefd op je: je verschijning, een bonk van een kerel, was indrukwekkend, maar vooral je karaktertje was erg speciaal.
Je genoot met volle teugen in Buddy Kat, je tussenstation. Je was hevig in alle opzichten: je spel was krachtig en fel: lekker happen in onze handen, maar vooral hengelspelletjes waren zeer in trek bij jou. Lekker knuffelen op bed, hevig knedend met je pootjes op onze schoot en een lekker geronk kwam uit je keeltje...mmmm aandacht...daar luste je wel PAP van!
Wanneer je mijn stem ( Sabine) hoorde in de keuken, was je full alert: je ging rechtop tegen de plexiglasdeuren staan en je sloeg met je krachtige patserige poten keihard tegen het raam. Het gedrill ging dwars door het huis. Soms was ik bang dat je het plexiglas funest sloeg en Buddy Kat herbouwd moest worden, maar gelukkig bleef alles HEEL.

Plots kwam er interesse in jou lieve jongen....Rafael....een hele bijzondere jongen uit Brussel. Hij was op slag verliefd op jou. Maar eigenlijk was het NOG specialer.... Rafael voelde onmiddellijk een band met jou, Rafael is nl HIV positief. Er was meteen connectie. Hij wist als geen ander hoe jij je voelde, en jij zult als geen ander jouw baasje gaan begrijpen. Er was geen twijfel mogelijk: Jullie moesten samenkomen en voor altijd samenblijven, samen...
HIV en FIV samen hand in hand, een rode draad in jullie leventje, het moest zo zijn, het kon gewoon niet anders.
Hevig ontroerd waren wij, Buddy kat verzorgers, wat een bijzonder plaatsing, er was maar een half woord nodig. Rafael begreep onmiddellijk hoe het zat, HIV en FIV lopen parallel aan elkaar.
Je hebt nu een nieuwe naam gekregen lieve Freddy: je heet nu Buddy. Jij zal de Buddy voor Rafael zijn, en Rafael zal jouw Buddy zijn.
Het ga je goed lieve Freddy/Buddy, zorg goed voor jezelf en je maatje, geniet van elkaar en maak er iets magnifieks van!
De lichten zijn gedoofd in Buddy Kat, de verwarming is uitgezet, we hebben even geen gasten....en dat voel raar.
Alle Buddy kat verzorgers: Steffie, Malou, Cindy, Marina, Hanne,Kristof,Vanessa, Sofie en Sabine

Reactie eigenaar
Eerst en vooral willen Buddy en ik, iedereen van Buddykat en sympatisanten bedanken voor de goede zorgen en de vele lieve geschenken die we hebben mogen ontvangen.
Om jullie een beetje een beeld te geven waarom deze adoptie voor mij zo speciaal is...
Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik ook het onprettige nieuws mogen vernemen dat ik te maken had met het verveldende chronische HIV virus.
Moet je beseffen dat op zo een moment je wereld even in elkaar stort, want door veel onwetendheid denk je dat dit je doodsvonnis is. Wel, sta dan nou maar eens stil bij het feit dat wanneer deze lieve gezelschapsvolle poeze-diertjes dat akelig nieuws horen... ze niet veel keuze hebben en een genadeloos prikje krijgen om zogenaamd niet in pijn te moeten leven. Maar niets is minder waar, want of het nu HIV of FIV is... je kan nog perfect in volle gezondheid en met volle teugen van het leven genieten.
Kan je je eigenlijk inbeelden dat de dokters de beslissing zouden nemen mij ook een prikje te geven??? Ik denk het niet! Net daarom werd men hart en ziel geraakt toen ik via buddykat van deze lieve kater het nieuws vernam dat hij nog een liefdevol huisje zocht.
Na enkele mails met Sabine heb ik er dan ook geen seconde over getwijfeld om de stap te zetten en kort daarna stond ik al snel in de dierenwinkel om leuke en lekkere dingetjes voor mijn toekomstige metgezel uit te zoeken.

Buddy en ik hebben elkaar een weekje geleden voor het eerst ontmoet en hebben er al met volle teugen van genoten.
Toegegeven het was een hele lange rit, het voelde goed aan om eindelijk thuis te komen en de stress van de reis achter ons te plaatsen...
Zoals we zouden hebben verwacht was het in het begin nogal wat onwennig, maar een bordje met eten deed al vlug het ijs smelten en werd in dank afgenomen met lieve kopstootjes en zalig geronk. Je kan maar niet genoeg krijgen van dat strelen he ;-)
Buddy is het hele appartement rondgegaan om alle hoekjes te besnuffelen en kijken wat zich waar bevond. Je bent een grote kater met veel lef, want met al je moed ging je stoer van de keuken, los door de woonkamer om dan uiteindelijk ook nog eens elk kantje en hoekje van de slaapkamer te besnuffelen.
Niet lang daarna zijn we maar lekker onder de wol gekropen om van een goede nachtrust te genieten.

De dag erna (zondag) hebben we helemaal samen gespendeerd zodanig we lekker aan elkaar gewend raakten. De harde realiteit sloeg wel even in al ik je je hartmedicatie geven moest, wat niet zonder krap of stoot ging. Maar... oefening baart kunst en vandaag is het al een routine geworden en neem je gewillig je portie melk waar ik (geniepig) je medicijntjes in heb verwerkt. Je kijkt me nadien ook niet meer beschuldigend aan want met grote happen geniet je daarna van een lekker kommetje eten.
Het voelt ook zalig aan om je zo zien los te komen, want elke dag haal je iets meer kattekwaad uit dan de andere en soms krijg je zulke kuren in je koppie als je met je balletje het hele appartement rond rent en me duidelijk maakt dat ik met je mee moet spelen. Daarna plof je gewillig bij me op de zetel of je gaat als een koning in de relax zetel liggen ofwel vind ik je sierlijk uitgebreid liggend op het bed. Ja hoor, je kan best even lui zijn als ik en enkele uurtjes met mij slapen op het bed (ook als is het overdag :-s ).
We begrijpen elkaar zoals geen ander, je weet wanneer ik rust nodig heb zoals ik weet wanneer jij eventjes van alle geluid weg wil zijn.
Het is een perfect-match en daar hebben we Sabine en heel het buddykat team aan te danken!
Rafael en Buddy

Het overzicht van de te plaatsen dieren vindt u op de pagina baasje gezocht