Geplaatste dieren

Door de jaren hebben vele dieren van VZW Zwerfkat in Nood II een gelukkig huis weten te vinden. Op deze pagina's vindt u een archief van deze dieren, met een foto en verhaal van het nieuwe baasje.

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | Eerder geplaatste dieren

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

In MEI 2012 hebben 17 dieren een baasje gevonden:

Geplaatste katten
Ga naar geplaatste honden

Geplaatst op 30-05-2012
Bruno47- Maastricht

Lieve Bruno.
Twee weekjes hebben wij maar van jou mogen genieten. Je had het hier prima naar je zin. Lekker
spelen met je broertjes en zusjes. En vooral…..lekker eten! Als we twijfelde wie van de rood-witte
katertjes jij was, dan keken we stiekem naar de buikjes. Jij was ons dikkerdje!
Nu ben je naar je nieuwe baasje, je eigen plekje!! Zij zullen genieten van jou, lief, stevig, speels
Katertje!
Wij mogen nog eens naar je komen kijken en dat zullen we zeker doen!
Geniet van je nieuwe thuis!!!!

Liefs van je gastgezin; Sonja, Nadia, Noémi

Geplaatst op 29-05-2012
LewisDD - Hasselt

Deze kater is afkomstig van het Dendermonde-drama.

Dag lieve mensen! Ik ben Lewis, een stoere kater, gevonden in het huis in Dendermonde.
Hier zat ik samen met 55 andere katten, een heel werk om te onderhouden dus. Alle 56 zitten we momenteel bij gastgezinnen, aangezien we niet meer terug kunnen gaan.
Ik zit helemaal in Hasselt.
Eerst voelde ik me er niet zo op mijn gemak, omdat er zo veel volk over de vloer komt. Ik kroop dan snel weg onder de zetel, niet alleen omdat ik bang was maar ook omdat ik het stiekem erg leuk vond. Dit vind ik nog steeds leuk. Nu kom ik er wel onderuit gekrabbeld als mijn opvangmama me roept. Ik kom meteen naar haar toe en geniet van de aaikes die ik krijg.
Ik heb wat tijd nodig om me aan te passen maar ik ben een echte knuffelaar.
Tegenwoordig kom ik zelfs op de zetel liggen en zelfs aaikes vragen bij vreemde mensen! Dit hadden ze niet zien aankomen omdat ik een hele tijd nodig had voordat ik dit durfde. Maar ik laat me niet kennen hoor! Ze zijn dan ook erg trots op mij.
Helaas heb ik ook minder goed nieuws gekregen deze week. De dierenarts vertelde me dat ik hartruis heb. Dit kan van alles betekenen, daarom ga ik binnenkort naar de cardioloog. Hopelijk kunnen ze me daar meer informatie geven en valt de uitslag nog goed mee.
Voorlopig blijf ik dus nog even in Hasselt, totdat we meer nieuws hebben. Maar geen zorgen lieve mensen, ik hou jullie zeker op de hoogte! Dikke poot, Lewis

Geplaatst op 26-05-2012
Willis132 - Riemst

Dag mijn lieve wittekop , wat is het nu stil in huis zonder jouw.
We hebben samen woelige tijden meegemaakt met veel ups en downs. Je kwam met Nieuwjaar bij mij binnen met nog 2 poezenvriendjes van je. Wat was jij toch bang lieverd, wat had men jouw aangedaan, dat je de mensen niet meer vertrouwde?
Maar ik wist dat er ergens diep van binnen bij jouw iets was, en als ik dat kon bereiken……dan had je de “bewuste klik” gemaakt. Het heeft maanden geduurd voor die “klik” er kwam bij je, ontzettend veel geduld heb ik met je moeten hebben, en uiteindelijk vertrouwde je me.
Wat een heerlijk gevoel om dit te mogen meemaken, menige keren stonden de tranen me korterbij dan het lachen. Het doet dan enorm veel plezier om nu te zien wat voor een geweldige kater jij bent geworden. Iedere dag wordt je beetje bij beetje zekerder van jezelf !
Jij hebt dan nog een “duizendste” geluk gekregen, dat je bij een héél leuk gezinnetje bent terechtgekomen, waar ook 2 poezenvriendjes voor je zijn. Meerdere vriendjes bij je, en dan ben je zoooo gelukkig !! Zij begrijpen ook dat je in het begin eventjes tijd moet hebben om te wennen. Meer moet het niet zijn hé lieverd, lekker op je eigen tempo ontdooien….en het komt allemaal goed met je.
Ik mis je geklets heel erg, als je me ’s morgens kwam wakker maken met je pootje aan mijn tenen. Om mij duidelijk te maken dat je honger had, de kopjes en de likjes die ik van je kreeg, ohhhhh…..er zijn nog zovele herinneringen aan je, mijn lieverd !
Het afscheid van jouw was dan ook héél dubbel voor mij !
Vreugde…..omdat je niet je gouden maar je “diamanten mandje” hebt gekregen.
Verdriet….omdat je al een hele tijd bij ons in de opvang zat, en je een deel van ons gezinnetje was geworden. Maar ik gun je het allerbeste lieve schat, jij verdient het als geen ander. Jij hebt een heel bijzonder plekje in mijn hart Willis, vergeten doe ik je nooit…..ik wens je gewoonweg het allerbeste van het allerbeste.
Een kusje op je koppie en een aaitje over je rug,
Van je opvangouders Bina en Chris

Geplaatst op 25-05-2012
Deejay38- Maastricht

Hallo, ik ben Deejay. Ik ben dol op mensen, ik volg ze overal waar ze gaan. Ik snap niet goed waarom ze niet de hele dag in huis blijven, om met mij te spelen en te knuffelen, maar ze komen elke keer weer terug en dan krijg ik eten, dus wat heb ik te klagen.

Ik ben bijna 3 jaar, maar heb al best wel veel meegemaakt. Ik was een lief klein zwervertje in de buurt van Kortrijk, waar ze me een keer hebben gevangen om te opereren. Daar bleek ook dat er iets met mijn bloed was, ik heb kattenaids of zo… merk ik niets van. Maar toen mocht ik opeens verhuizen en kwam ik bij Buddykat terecht. Daar kon ik heel veel spelen, maar de andere katten vonden me te druk en dan speelde ik maar in mijn eentje. Na een tijdje hebben ze me weer verhuisd en nu naar een gastgezin. Daar woon ik nu en ik merk dat ik huizen en mensen helemaal het einde vindt. Ik gedraag me als een ras-huiskat, ik hoef echt niet meer de straat op!

Wat ik zoal doe op een dag? Nou ’s ochtends gaat er een deur open en dan mag ik bij mijn mensen op het grote bed. Daar hebben ze allemaal muisjes onder de deken, dus daar moet ik op jagen. Dan staat er eentje op en die gaat mij dan eten geven. Ik ren vooruit om de weg te wijzen en rek me uit tegen de krabpaal. Dat eten is zo op, dus dan kruip ik maar even bij de mensen op schoot om lekker geaaid te worden. Ook spelen we even met een hengeltje of laserlampje en dan ga ik lekker slapen. Ik heb heel veel verschillende plekjes om te slapen, ik hou van verstoppen, maar als de mensen ’s avonds weer thuis zijn, wil ik toch weer op schoot. En spelen. En eten. En knuffelen.

Ik ben helemaal niet eenkennig wat mensen betreft, ik vind iedereen wel leuk. Kinderen zijn een beetje druk, maar daar kun je dan ook wel weer leuk mee spelen. Ik zou best bij jullie willen komen wonen, gezinssamenstelling maakt niet uit, ik pas me wel aan. Maar ik ben geen doetje hoor, ik heb soms best een eigen willetje, maar het liefste maak ik de mensen blij.

Geplaatst op 25-05-2012
Mary-Jane45- Hasselt

Gevonden via via, helaas achtergelaten door mammapoes, ze werd gevonden onder een boom.

Leter meer info.

Geplaatst op 24-05-2012
Jesse47- Maastricht

Lieve Jesse.

Samen met 2 zusjes en 3 broertjes werd je ruim een week geleden bij ons gebracht.

Twee broertjes leken heel veel op jou. We moesten dus steeds goed kijken wie je was, en soms werd een naam van een van je broertjes naar jou geroepen.

Spelen met je broertjes vond je heerlijk! Samen naar de dierenarts was niet zo favoriet.

Na 8 daagjes bij ons kwamen mensen jou bewonderen en met succes, ze waren meteen verkocht!

Jij mocht mee!

Nu mag je gaan spelen met een pup en krijg je de stoere naam Hugo.

We wensen je heel veel plezier daar en zullen nog vaak aan je terug denken!!

Doeiiiiiiiii lieve Jesse!

Geplaatst op 24-05-2012
Gibby47- Maastricht

Lieve Gibby.

Je was pas 4 daagjes bij ons, toen kwam al iemand jou bewonderen!

En het klikte meteen! Je liet je heerlijk knuffelen , bleef om haar heen huppelen en bij het bekijken van het contract zat jij er bovenop! Het was duidelijk, jij zou het heel fijn vinden als dat je nieuwe baasje zou worden!

Van een nest van 6 was jij de eerste die naar een eigen plekje mocht!

Nu ben je 8 daagjes bij ons geweest, je bent in die tijd geënt, gechipt en gecastreerd, dus dat waren heftige dagen voor jou.

We hopen dat je nu een fijn leventje tegemoet gaat.

Eigenlijk zijn we daar wel van overtuigd, toen je gister zo heerlijk bij je nieuwe baasje in de armen lag, je weer liet knuffelen en zeer gewillig in het reismandje mee ging.

Speel lekker met je 2 nieuwe kattenmaatjes daar en geniet ervan!!!

Dagggg, lieve Gibby

Geplaatst op 17-05-2012
Siep en Moon

Daar ga je dan grote jongen. Je kwam terug in opvang omdat je agressief zou zijn en het meubilair kapot maakte. Wij kunnen ons echt geen lievere kat voorstellen dan jij hoor! Natuurlijk, hier had je wel het gezelschap van 5 kattenmonsters en na een tijdje ook nog die hysterische pup, dus voor kattenkwaad had je niet veel tijd.
Lieve Siep, je hebt echt alles mee: je hebt een guitig snoetje en een mooi kleurtje én je bent ongelooflijk lief. Je kon nergens gaan zitten of hop, daar kwam je al aangerend om op onze schoot te springen.
Wat hebben we gelachen met je gekke fratsen of boos geweest omdat je weer eens iets van het aanrecht had gestolen, want ja Siepje, dat is toch je zwakke punt hoor, eten stelen :-) Geen seconde kon een bord ergens alleen blijven staan of je was wel met iets weg. En dat in combinatie met een puppy die zindelijk gemaakt moest worden..
Siepeman, je woont nu bij een hele lieve familie, samen met Moontje. De kindjes daar zijn zo blij met jou, aan aandacht zal je zeker geen tekort hebben! Maak er een mooi leventje van, rosse kater!

Geplaatst op 17-05-2012
Moonlight en Siep103 - Antwerpen

Lieve Moonemeid, eindelijk ben je dan vertrokken naar je nieuwe thuis! Wat heb je lang bij ons gewoond zeg.
Je kwam binnen bij ons en je maakte het meteen je thuisje. Andere katten, die waren allemaal je beste vriendjes. Mensen daarentegen..
Je hebt iets ergs meegemaakt, want een kittentje dat zo jong binnenkwam en dat zo schuw is.. Gelukkig ben je bij ons wel een beetje opengebloeid. Je bent nog altijd bang van geluiden, voetstappen of mensen in het algemeen. Maar wat was het leuk om je met muizenstapjes vooruit te zien gaan. Vooral de laatste maanden ging het echt goed. In ons nieuwe huis voelde je je meteen thuis. Die eerste weken waren heel bijzonder, want toen sliep je 's nachts bij ons op de kamer (of beter, wij sliepen in de poezenkamer :-) ) en toen ben je op een nacht op mijn rug komen zitten. Je grote, witte kussen, dat was je lievelingsplek. Als je rondliep mochten we niet in je buurt komen, maar kwamen we boven dan ging je op je rugje op je kussen liggen en dan konden we heerlijk kroelen! De dag voor je vertrok naar je nieuwe thuisje ben je zelfs 's avonds heel even bij ons in de zetel gesprongen.
De dag van vertrek verliep niet zo van een leien dakje. Onze normale vangpoging mislukte en toen heb ik je moeten opnemen. Dat was voor ons allebei geen al te beste ervaring.. mijn hand zal zich jouw tandjes nog wel even herinneren. Maar meisje, we vinden het vooral erg dat iemand je zoveel kwaad heeft gedaan dat je het gevoel had alsof je voor je leven moest vechten.
Gelukkig ben je hierdoor niet van je melk geraakt, want de autorit ging behoorlijk goed, gezellig samen miepen met Siep en uit je bakje ging je meteen rustig het krabpaalholletje in, maar wel met 1 pootje eruit, dus toch min of meer relax.
Intussen kregen we al veel berichtjes van je nieuwe vrouwtje. Ze mocht je de volgende dag al even knuffelen en dinsdag zelfs al op je buikje kroelen! Wat zijn we trots op je lieve Moon! Doe het goed in je nieuwe huis, je woont nu bij een hele lieve familie met 3 schattige kindjes die maar wat graag met je willen spelen!

Geplaatst op 17-05-2012
Dennis132- Kanne

Lieve jongen,

Het is raar dat je niet meer bij ons bent! Jij bent een “langhaartje” en vereiste de nodige aandacht, zoals een “heer” hoort behandeld te worden.
Je bent niet zo heel lang bij ons in de opvang geweest, maar ik weet dat je een lieve, knuffelachtige, rustige kater bent. Jij houdt van lekker eten en op tijd en stond een heerlijke aai over je bol. Af en toe eens spelen met het hengeltje…en dan was je een heel tevreden mannetje.
Heel snel was er een lieve familie uit West-Vlaanderen, die jouw een 2de kans wilden geven. Ze hebben geduld moeten hebben met je, want je moest nog eerst herstellen. De vreugde was dan ook eens zo groot, toen het “groen licht” werd gegeven, dat je opgehaald mocht worden.
Lieve Dennis, je bent met je gat in de boter gevallen, zoals men zegt. Deze familie geeft je alle tijd om te wennen en je te leren kennen. Ik heb al gehoord dat de kennismaking met je andere poezenvriendjes en de hond, heel goed is verlopen.
Ik hoor je harde gespin nog steeds als ik je aaide en knuffelde. “Spin” maar verder lieve jongen bij je nieuwe familie, jij verdient als geen ander een heerlijke “thuis”. Het ga je goed, laat je maar lekker verwennen en mss komt er ooit een weerziens.

Van je opvangouders Bina en Chris

Geplaatst op 12-05-2012
Kosmo en Karma102 - Brunssum

Ik vond het leuk jullie weer eens terug te zien, maar niet op deze manier.
Ik hoop toch echt dat dit nu eindelijk wel jullie definitieve, zeer verdiende huisje zal zijn, maar ik zie het wel zonnig in voor jullie, ...dit lijkt mij echt een heel erg fijn plekje voor jullie.

Na een weekje bij ons terug geweest te zijn kan ik alleen maar zeggen dat ik stomverbaasd ben dat jullie niet meer bij jullie laatste baasje mochten wonen. Oké, jullie haalden kattenkwaad uit, achter elkaar aanrennen door de kamer, maar dat doen katten (vooral jonge katertjes) nu eenmaal, niks mis mee. Van hun vissen konden jullie ook niet afblijven, alleen maar een gezond teken niet ?? Of misschien dat ze het lastig vonden dat jullie 's avonds op schoot kwamen liggen ?!? Of graag iets lekkers wilden hebben als ze in de keuken waren..... Maar niks niet op het aanrecht springen, nee jullie bleven netjes op de grond zitten.

Dusssss geen idee waarom.
Maar wat heeft het voor nut hier nog op in te gaan. Misschien had het zo moeten zijn en waren jullie voorbestemd voor deze lieve mevrouw.
Het ga jullie goed kleine rakkertjes. Je zitten nu in Katwijk aan zee, wie weet hoeveel visjes jullie daar nog gaan vangen :-))

XXXXX
Harry, Anki, David en Jamo

Geplaatst op 12-05-2012
Karma en Kosmo102 - Brunssum

Geplaatst op 10-05-2012
Lenc en Pou27 - Landgraaf

Deze jongens stonden al een tijdje op de wachtlijst.

Hallo......
Ik ben Lenc, maar men noemt mij hier "spookje". Ik ben heel verlegen en laat me maar af en toe even zien. Als het rustig is in huis dan verschijn ik even uit mijn holletje en zweef door het huis. Mijn opvangmamma vind dat prima, want zegt ze "ik zie je steeds vaker spookje, en dat vind ik fijn". Soms lig ik stilletjes op de vensterbank wanneer ze slaapt en loer ik stiekem om het hoekje, maar 's nachts ben ik op mijn best en ga ik op onderzoek uit. Ik heb ook een vriendje, net zo wit als ik, ook een spookje. Dat is Pou. we zijn een echt stelletje.
Ik wil best nog een keer verhuizen, maar mensen dan moeten jullie wel geduld met me hebben. Kunnen genieten van de kleine stapjes die ik zet, want dat geeft mij zelfvertrouwen.
daag, misschien tot snel ??

Geplaatst op 10-05-2012
Pou en Lenc27 - Landgraaf

Deze witte jongens stonden al een tijdje op de wachtlijst.

Later meer gegevens.

Geplaatst op 05-05-2012
Udo en Ushi23-Opgrimbie

Ushi en Udo werden samen gevangen op een hooizolder in 's Gravenvoeren, waar ze de eerste drie maanden van hun leventje in het wild opgegroeid zijn.

Udo stelt zIch even voor:

Dag allemaal, ik kom heel even vertellen wie ik ben. Sinds ruim twee maandjes nu woon ik samen met mijn zusje bij onze opvangmama. Owé, wat vond ik het toen allemaal griezelig, die grote wezens die ze mensen noemen. Daarom verstopte ik me veel. Gelukkig wonen hier ook andere katten, daar heb ik toen wel kennis mee gemaakt en daar speelde ik ook mee. Verder ben ik gek op mijn kleine zusje die ook nog eens veel durft en dat vooral heeft me heel veel geholpen om wat vrijer te worden.

Ik zie eruit als een stoere bink met mijn mooie witte vacht en de tijgerstreepjes, maar echt stoer ben ik dus nog niet helemaal. Wel ren en speel ik nu lekker op mijn gemak door het hele huis. Ik ben stapelgek op mijn pingpongballetje en het is ook kei leuk om met onze speeltunnel door het huis te rollen. En stoeien met de grote vriendjes hier, dat doen we ook graag. Als ik eten van mijn opvangmama krijg, mag ze me nu ook altijd eventjes heel kort oppakken en aaien. En ’s avonds, als zij op de bank zit, ga ik aan het andere eind rustig liggen. Ze mag me dan niet komen aaien, maar ik vlieg ook niet meer weg als ze haar tenen beweegt. Oftewel…..als je nog een beetje geduld met me hebt, dan komt het allemaal helemaal goed.

Dus…..als je het met ons aandurft, maak dan een afspraak met mijn opvangmama en kom dan eens kennis maken.

Geplaatst op 05-05-2012
Ushi en Udo23-Opgrimbie

Ushi en Udo werden samen gevangen op een hooizolder in 's Gravenvoeren, waar ze de eerste drie maanden van hun leventje in het wild opgegroeid zijn.

Ushi stelt zich even voor:

Hallo, ik heb de naam Ushi gekregen. Ik ben een sierlijk en slank dametje met een mooi wit met effen grijs vachtje. Ondanks het feit dat ik in het wild ben opgegroeid, kon ik toch best snel wennen aan het leven binnenshuis. We worden hier goed verzorgd en krijgen lekker te eten, zodat ik inmiddels een mooi glanzend velletje heb gekregen. Ik vind het best fijn om af en toe opgepakt te worden en ik zit nu ook graag naast je als je op de bank zit en druk me dan lekker dicht tegen je aan om heerlijk gekroeld te worden en dan laat ik ook graag mijn buikje aaien.

Ik ben hier samen met mijn broertje Udo, maar die durft nog niet zoveel als ik. Ik probeer hem steeds te helpen en doe alles voor, maar hij blijft nog steeds een heel klein beetje bang voor de mensen. Maar ook is hij mijn beste kameraadje, omdat we van heel jong af het saampjes hebben moeten redden, daarom hangen we ook heel erg aan elkaar. Verder spelen we heel veel samen en dollen hier door het hele huis om met ons tweetjes de grote katten hier uit te dagen.

Dat is ook de reden dat we het liefst samen een plekje vinden zodat ik hem verder kan leren om nog vrijer en gemakkelijker te worden.

Als je eens met ons wilt komen kennismaken, dan kun je altijd een afspraak maken met onze opvangmama.

Geplaatst op 02-05-2012
Stevie Wonder20- Hoensbroek

Spoedmelding Neerpelt

S.O.S. Stevie

Hier de up-date van Stevie Wonder.

Voor wie het verhaal onbekend is, Stevie werd blind,doof en doodziek, zwervend buiten gevonden. Het was kantje boord voor deze man. Wij weten nog steeds niet hoe deze kat op straat terecht gekomen is. Al onze zoekacties zonder resultaat. We kunnen er vanuit gaan dat hij niet per ongeluk op straat terecht is beland. Zijn blindheid is niet van vandaag op morgen ontstaan, dit bestaat al langer, dus hij heeft een huis gehad, anders had hij zich nooit zolang kunnen redden.
Hoe dan ook, het gaat nu goed met Stevie. Het heeft lang geduurd, voordat zijn niesziekte over was. Het zou kunnen dat hij nu nog af en toe niest, maar dan zou dat chronisch zijn, doordat zijn slijmvlies beschadigd is omdat het zolang niet behandeld is geweest. Het hoeft niet besmettelijk te zijn voor andere gevaccineerde katten. Zijn doofheid is met het weg trekken van de niesziekte verbeterd. Nu hoort hij weer als je de deur openmaakt en begroet hij je met een zacht miauwtje, wat hij eerder niet deed omdat hij zich waarschijnlijk zelf niet hoorde. Zijn reuk is ook terug, hij kan zonder problemen zijn voerbakje vinden en eet dan ook prima. Hij is nu goed op gewicht.

Zijn witte waas is met het dagelijks zalven ver weggetrokken. De oogjes zien er nu wat vriendelijker uit en je kunt zelfs wat van de oorspronkelijke kleur zien. Maar blind blijft hij , helaas…..
Hij wordt nu gecastreerd, al is dit op dit moment niet echt noodzakelijk, omdat hij niet naar kater ruikt of sproeit. Ik denk dat hij het zo druk heeft gehad met overleven, dat zijn hormonen op een laag pitje gedraaid hebben.
Zijn mandje en kattenbak weet hij goed te vinden en hij speelt voorzichtig met een muisje waar kraaltjes in zitten.
Prachtig toch zou je denken…..

Maar nu hij zich beter voelt, voelt hij zich ook alleen in zijn kleine ruimte. Hij wil dolgraag, voorzichtig, op verkenning uit, om daarna weer veilig naar zijn vertrouwde mandje terug te keren. Hij zou graag wat vaker een paar benen voelen, om langs te strijken, om er een hard kopje tegenaan te geven.
Wat vaker opgepakt te worden en een knuffel te krijgen, gewoon, zomaar, om even te laten weten dat hij niet alleen op de wereld is. Dat er heus wel iemand is die van je houdt, ook al heb je een gebrek en ben je niet zo mooi in deze zo perfecte wereld.

Misschien wel even voorzichtig naar buiten, in een veilige tuin, of op een zonnig balkon, om naar de vogels te luisteren, die je helaas niet meer kan zien om ze achterna te jagen.
Een rustig kameraadje, waar je samen mee in een mandje kan liggen, tegen hem aan gekropen, veilig en warm.

Zou Nederland en Belgie dan zo klein zijn, dat er nog niet 1 persoon is, die Stevie nog kan laten genieten van zijn gehandicapte leven?
Hij is met zo weinig tevreden………
We wachten, vol hoop…..

Groeten van Stevie en zijn verzorgster Jacqueline

Het overzicht van de te plaatsen dieren vindt u op de pagina baasje gezocht