Geplaatste dieren

Door de jaren hebben vele dieren van VZW Zwerfkat in Nood II een gelukkig huis weten te vinden. Op deze pagina's vindt u een archief van deze dieren, met een foto en verhaal van het nieuwe baasje.

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | Eerder geplaatste dieren

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

In DECEMBER 2015 hebben 27 dieren een baasje gevonden:

Geplaatste katten
Ga naar geplaatste honden

Geplaatst op 30-12-2015
Fenna26

Deze kittens werden in de tuin gevonden van de melder.
 

Ja mag ik me nu voorstellen?

Ik zit hier samen met broer en zus die nogal haantje de voorste willen zijn, allebei! Ik ben het grootst maar altijd de laatste! Laatste uit de bench, laatste de fles, laatste in spel. En ja, laatste die mag voorstellen.

Bij mijn mama was dat anders. Hoewel, dat weet ik eigenlijk niet meer. Ik was nog maar heel klein toen onze mama niet meer voor ons kon zorgen, een dag of 10. Mijn oogjes nog dicht.

Nu wordt ik verzorg in een gastgezin. Dat is prima hoor. Mijn mandje wordt altijd voor verwarmd. We krijgen een lekker flesje en op zijn tijd mogen we even rondrennen , stoeien met elkaar en even knuffelen met onze opvangmama’s.

Het is de bedoeling dat ik een eigen plekje vind . Nu ben ik nog wat klein, maar ik zoek alvast voor als ik groter ben.

Kom jij een keer langs om wat over jezelf te vertellen? Misschien besluit ik dan wel om bij jou te komen wonen!

Tot gau een keer dan?

 

Pootje van Fenna!

Geplaatst op 27-12-2015
Jamesantms

Deze kater werd gevonden op de oprit van de melder met een pijnlijke rug en staart.

Hé hallo daar! Ik ben James. Een stoere knappe kater.
Tijdens één van mijn wandeltochten werd ik aangereden door een auto.
Gelukkig had ik niets gebroken, maar ik had toch enkele kneuzingen opgelopen.
Wat een pijn seg! Ik werd opgevangen door mijn opvangmama.
Door de pijn mocht ze ook alleen mijn kopje aaien. Anders werd ik heel erg boos!
Elke dag sta ik aan de deur te miaauwen, maar ik mag niet naar buiten van haar.
Dus dan kijk ik af en toe maar eens door het raam. Soms schrik ik dan wel door enkele
geluiden. Brrrr, het laat me herinneren aan mijn accident!
Brokjes vind ik verukkelijk! Nat voer vind ik maar niks. ik heb misschien al 10 smaken voor me gekregen.
Te veel gesmodder voor mij!
Hier lopen nog twee mooie poesjes. Ze vonden me niet aardig op het begin.
Blazen en grommen! Nou trok ik me toch lekker niets van aan hoor.
Ondertussen denk ik dat ze stiekem verliefd op me worden!
En nu ga ik verder doen met mijn favoriette bezigheid. Niks doen !
 

Geplaatst op 26-12-2015
Bartje104

Bartje kwam binnen via het zwerfkattenproject van de gemeente en de faculteit diergeneeskunde.

Later meer gegevens.

Geplaatst op 25-12-2015
Akke103

Welkom klein, lief muisje!

 

Alweer meer dan 2 jaar geleden kwam als kleine kabouter, samen met je zusjes, broertje en mama in opvang. Wat was je toch een bang, klein muisje. Jij was ook altijd rustiger dan de rest van de bende. Als we met het lasermuisje speelde werd je erg snel moe, je ging dan ook echt hijgen als een hondje. Je hartje en longen werden beluisterd, maar er was dan niets te horen. Iets meer dan een jaar geleden, bij je jaarlijkse vaccinatie, kwam daar verandering in, de dierenarts hoorde een hartruisje. We moesten naar een andere dierenkliniek voor een speciale echo van je hartje. Was wel spannend, met ons bange wezeltje. Hoe zou je dat ondergaan? Wat ging je hartje te keer in die vreemde ruimte. Maar je liet wel flink alles gebeuren!

 Je had HCM met als complicatie SAM. Je hartspier is verdikt en je  hartkleppen werken niet meer naar behoren. Bij het eerste onderzoek werd een levensverwachting van een half jaar tot een jaar gegeven. Dat was even slikken…. 

We kregen medicijnen, tips en goede raad mee naar huis en gingen aan de slag. Wat was je nog bang. Aanraken was nog erg eng. De eerste tijd was het vangen om je medicijntjes te geven. Maar toen je door kreeg dat het toch moest gebeuren, onderging je het gewoon. Je lichaampje verstijfde dan wel, maar de pilletjes gingen binnen

Een paar maanden later kwam de controle. Er werd verwacht dat je hartje enorm achteruit zou gegaan zijn. Maar je hebt ons en de arts aangenaam verrast, er was een lichte achteruitgang, de medicijnen deden hun werk. Misschien dat je dan toch nog wel een tijdje min of meer stabiel kon blijven.

Je was nog steeds geen aanraak poesje. Je wilde wel, je keek verlangend als we je zusje, Sietse aaiden. Schoorvoetend ging het vooruit. Je kwam toch wel snuffelen. Na de medicijnen mocht er heel even een aaike gegeven worden. Samen met Sietse ging je eindelijk de woonkamer en keuken verkennen. Je leefwereldje werd ruimer. Maar jullie kamertje bleef wel de veilige haven.

Je zusje werd geplaatst en je was een tijdje van slag. Je liet me nu wel een beetje meer in je wereldje toe. Je zocht wat toenadering. Ook bij Kim werd nu toenadering gezocht, wat een vooruitgang.

Intussen heb je de klik helemaal gemaakt, je geniet enorm van knuffelen. Kneden met de pootjes, snorren en genieten met de oogjes dicht, wat ben je toch een heerlijk ding.

Je bent dikke vriendjes met Matte en Lucy, onze hond, zie je ook wel zitten. Meerit moet nog een beetje bij draaien, maar dat komt wel goed. De rest van de bende heeft jou al lang geaccepteerd.

We weten niet wat de toekomst ons brengt kleine muis, maar we nemen het dag per dag en hopen dat je nog lang bij ons mag zijn. Je bent hier gelukkig en je voelt je geborgen. Voor jou geen verhuis, je hoort hier thuis. Welkom kleine, dappere muis! Welkom Akke!

Geplaatst op 20-12-2015
Dusty122

Dusty zwierf al een tijdje in de buurt rond en ging steeds verder achteruit. Slecht horen en zien, manken, en ziek, ziek ziek. Maar zich laten vangen, ho maar. Een van de buren had zelfs een gat in de muur van de garage gemaakt zodat Dusty in elk geval een beschutte plek had. Uiteindelijk is ze gevangen door toen ze in de garage lag een vangkooi voor het gat te zetten, de garage binnen te gaan en toen vluchtte ze zo de kooi in. Dusty is niet te reserveren.

Hallo Allemaal,
Ik ben het even, Dusty, ik ben nu al 10 maanden in opvang en bovenstaand stukje vertelt in een notendop hoe ik hier binnenkwam.
Ik was ernstig ziek, heel erg bang voor mensen en het herstel ging heel traag en na 2 FIV tests bleek dat ik aids heb. Maar toch voelde ik dat ze me wilde helpen en me geen pijn wilden doen en overwon ik mijn angst.
Op dit moment gaat het op en af met mij. In juli heb ik een darmontsteking gehad en daarna werd ik snotverkouden. Nou daar was ik even zoet mee. Maar gelukkig werd ik weer wat beter.
Sindsdien voel ik me aanzich goed, ik krijg iedere dag mijn medicijntjes, alleen mijn oogjes raken nog regelmatig ontstoken en dan doen we weer zalven en druppelen. Mijn 3e oogleden (zo noemen ze dat blijkbaar) zitten ver op mijn ogen en gaan niet meer terug, Eerst kon ik nog redelijk goed kijken, nu begin ik blind te worden en zie ik amper nog iets.  Maar gelukkig weet ik de weg blindelings hier en kan ik gewoon lekker rond daftelen. Ik vind het heerlijk! Lekker luieren, genieten van het zonnetje dat door het raam schijnt, lekker soezen.  Nee ik ben niet lui :p Ik geniet gewoon nog iedere dag intens, dat ik niet meer buiten hoef te dwalen. Ik mag lekker op bed en op de bank, dekentje over me heen en ik ben vertrokken hihi. Op tijd mijn natje en mijn droogje, tussendoor lekkers mjam. Dusja ik laat me nu lekker vertroetelen en verwennen. Heerlijk kroelen op schoot, Geef me eens ongelijk haha.
Als je het niet erg vindt ga ik nog even terug liggen voordat het zonnetje weg is ;)

Veel liefs, Dusty  

Geplaatst op 19-12-2015
Cherry1

Lieve Cherry,
 
Daar ga je. Het lijkt wel een sprookje: van broodmagere zwerfpoes op Samos naar diva met gouden mand.
Je werd het slachtoffer van een auto ongeval en liep een diafragma hernia op. De dierenartsen uit Nederland die op dat moment op Samos met een grote sterilisatieactie bezig waren, besloten dat jij daar niet door hen geholpen kon worden en actie werd ondernomen om jou hierheen te krijgen. Donaties werden gedaan want veel mensen gunden jou een mooi leven. Geweldig toch? Liefdevol werd je in de shelter van Mike en Eve opgenomen tot Iris van GCR geregeld had dat je op het vliegtuig naar Nederland werd gezet. Daar kwam je bij Zwerfkat in Nood en dus bij ons terecht. Na een paar daagjes rust en knuffelen, vooral hééééél vééééel knuffelen werd je weggebracht voor je operatie. De 3 dierenartsen van de 4 voeter hebben hard gewerkt om jou te redden. Het was een moeilijke operatie en af en toe was het spannend. Maar je bleek een zeer sterke levenswil te hebben.
Een paar dagen na de opratie mocht je weer naar ons toe om te herstellen. Nouuuuuu…… dat hebben we geweten. De bench??? Niet voor jou. Spelen tot je er bij neerviel. Je liet iedereen versteld staan van je veerkracht. Een onvermoeibare energiebom denderde door ons huis. We besloten ons interieur maar even aan jou aan te passen want letterlijk niets was meer veilig. Je sloot vriendschap met meerdere katten hier en genoot van de warme manden en het eten. Iedere dag liet je ons merken dat je ons graag zag.
En nu, na precies 3 maanden ben je vertrokken naar je nieuwe huis. Goed voor jou want bij je nieuwe huis is veel groen en kun je lekker buiten je energie kwijt. En zo krijgt het sprookje een mooi einde of, beter gezegd, een nieuw begin.
Ik moest even slikken toen ik je voor het laatst knuffelde en in de reismand zette want je was niet blij, je oogjes lieten onbegrip zien. Ik kon het je niet uitleggen en dat is altijd heel moeilijk. Maar met jouw veerkracht denk ik dat je gauw op je nieuwe plekje zult wennen.
Lieve Cherry, ik wens jou en je nieuwe baasje een lang en gelukkig leven samen  toe en, net zoals alle opvangkatjes voor jou, loop je de rest van ons leven met ons mee.
 
Je opvangmama en papa.

Geplaatst op 17-12-2015
Bono26

Deze kittens werden langs het kanaal gedumpt.

Mijn eerste kennismaking met de mens....
Liefde , warmte en aandacht was mijn wens.
Maar de man des huizes vond een zwarte kat maar vies,
ik moest maar buiten slapen en van het eten kreeg ik niets.
 
Zwerfkat in nood kwam mij halen, en ik kreeg een warm nestje,
eten in overvloed, liefde, geduld en een heerlijk bedje.
Het heeft even geduurd voor ik mensen vertrouwen kon,
maar stilletjes aan zag ook ik tussen donkere wolken de zon.
 
Ik ben nog een beetje bang voor vreemde dingen of vreemde mensen,
maar met wat geduld en liefde, kan je je geen lievere kater wensen.
 
Bel mij snel xxx Bono

Geplaatst op 16-12-2015
Nnenna34

Dit gezinnetje namen we over van onze collega's van de Poezencentrale te Mol.
 

Miauw ik ben Nnenna. Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik hier terecht ben gekomen. Op het ene moment heb ik een warm mandje en krijg ik dagelijks mijn hapje voorgezet en op het andere moment zit ik in de kou en moet ik maar zien hoe ik aan eten kom. Je begrijpt dat is geen fijne situatie als je 4 kids hebt. Ik ben dan ook behoorlijk mager geworden. Gelukkig ben ik ontdekt door de poezencentrale in Mol. Zij hebben mij iedere dag wat eten toegeschoven, zodat ik weer een beetje kon bijkomen. Maar op een dag was ik heel boos. De poezencentrale wilde me in een klein mandje stoppen. Je begrijpt ik heb me kranig verweerd. Iets waar ik nu heel veel spijt van heb. Sorry!!!

Nu woon ik bij een lief gezinnetje dat me dagelijks hapjes brengt en me lekker aait en knuffelt. Ik heb het hart gestolen van de familie. Ik ben dan ook een voorbeeldige loge. Blazen, krabben en/of bijten komt niet in mijn woordenboek voor. Ik ben ook niet bang. Nu mijn kindjes de deur uit zijn, mag ik ook naar een ander warm mandje. Een mandje waar ik voor altijd mag blijven.

Oh ja voordat ik het vergeet te vertellen. Ik heb pas een zware operatie ondergaan voor een buikbreuk (mijn darm stak door mijn buikwand). De dokter heeft goed zijn best gedaan om alles weer op de plaats te krijgen. En dat is nog gelukt ook. Ik voel me stukken beter. Een deel van mijn lijf is een beetje kaalgeschoren. Maar de dokter heeft mij verzekerd dat dat weer snel aangroeit. Het belangrijkste is dat ik gezond ben! Wie oh wie voelt zich geroepen om mij, een schat van een jonge poes (al zeg ik het zelf) een warm mandje te bieden?

Geplaatst op 16-12-2015
Olaf34

Dit gezinnetje namen we over van onze collega's van de Poezencentrale te Mol.

Piep Piep ik ben Olaf de zoon van Nnenna en het broertje van Pip, Sheba en Phoebe. Mijn vachtje is wit met rode vlekken. Als grote broer moet ik natuurlijk het dapperst zijn. Ik loop dus altijd voorop. Mijn zusje Pip volgt direct. Sheba en Phoebe hebben iets meer tijd nodig. Angst ken ik niet. Ik speel ontzettend graag. Als het kan gebruik ik hierbij het liefst mensenbenen. Ook bij het eten ben ik als eerste aan tafel. Als ik groot genoeg ben mag ik alleen de wijde wereld verkennen. Tot die tijd blijf ik gezellig bij mijn gastgezinnetje.

Geplaatst op 16-12-2015
Pip34

Dit gezinnetje namen we over van onze collega's van de Poezencentrale te Mol.
 

Hoi Hoi ik ben Pip een kleine zwarte rakker en dochter van Nnenna. Ik ben heel dik met mijn broertje Olaf. En samen kunnen wij de grote wijde wereld aan. Natuurlijk speel ik ook veel met mijn zusjes Sheba en Phoebe. Qua bouw ben ik de kleinste van het gezelschap maar ik doe hier niet voor onder. Ik ben niet snel bang. Ik speel graag maar ik zit ook graag bij je op schoot. Als ik groot genoeg ben mag ik alleen de wijde wereld verkennen. Tot die tijd blijf ik gezellig bij mijn gastgezinnetje.

Geplaatst op 14-12-2015
Lukas106

Dit katje zat luid gillend op straat. Hij blijkt een zwaar gekneusd bekken te hebben.

Hallo, ik ben Lukas; een vrolijke kater van nog geen jaar jong.

Ik ben onder niet al te beste omstandigheden bij mijn opvangmama binnengekomen; mijn bekken was zwaar gekneusd en ik had vreselijk veel pijn. Na een paar weekjes benchrust, mocht ik dan de wijde wereld (huis) gaan verkennen. Gezellig spelen met de andere viervoeters hier in huis. Ik snapte niet meteen wat de bedoeling was en kon soms wat hardhandig zijn, maar gaandeweg hebben de anderen mij geleerd hoe ik op een lieve manier kan spelen en ben ik echt vriendjes met ze geworden. Mensen, tsja, daar ben ik verzot op. Ga je zitten? Ik kom erbij. Ga je liggen? Nog beter zelfs.
Waar jij bent, ben ik. Ik help je met het huishouden, praat tussendoor wat tegen je en als je gaat rusten ben ik ook weer van de partij. Ik nestel me tegen je aan en neem mijn staartje tussen mijn pootjes en zo tutter ik mezelf in slaap. Mijn staartje is mijn slaapmutsje, mijn troost, mijn alles. Sommige mensen noemen het een afwijking, maar hoe kun je iets wat zo zalig is, een afwijking noemen?
Nee, dat noem ik intens genieten. Ze vinden mij hier heel lief, maar ik zoek wat meer vastigheid. Heb je wat speelkameraadjes voor me en zoek je iemand waar je samen mee in slaap kunt vallen? Dat ben ik! Kom je mij eens bezoeken? gezellig, dan zit ik al klaar om je te verwelkomen. Tot gauw...

Geplaatst op 13-12-2015
Sheba34

Dit gezinnetje namen we over van onze collega's van de Poezencentrale te Mol.
 

Hey ik ben Sheba een mooi zwart/wit poesje. Mijn mamma is Nnenna en Olaf, Pip en Phoebe zijn mijn broertje en zusjes. Eerlijk gezegd heb ik iets meer tijd nodig. Ik verstop me en kijk de kat uit de boom. Ik zie Olaf en Pip altijd voorop lopen gevolgd door Pip. Af en toe moeten ze me een beetje pushen om mee te doen. Dan ben ik ook helemaal niet meer bang en laat alles met me doen. Een beetje gek he? Als ik groot genoeg ben mag ik alleen de wijde wereld verkennen. Tot die tijd blijf ik gezellig bij mijn gastgezinnetje.

Geplaatst op 12-12-2015
Boris122

Lief Borisje,

Toen je binnenkwam had ik nooit verwacht en alleen maar kunnen dromen dat we op deze manier afscheid van je zouden nemen.
Jouw prognose was zo slecht, je zou niet lang meer leven en het enige wat we nog voor je konden doen was je zoveel mogelijk liefde geven en je verwennen.
Maar dagen werden weken en weken werden maanden, je krabbelde terug op, genietend van al die aandacht. Jouw zieke niertjes kregen jou er niet onder, je stabiliseerde zelfs en deed het zo goed dat we besloten op zoek te gaan naar een gouden mandje.

En nu vandaag was het zover, jouw koffertje al ingepakt, op weg naar je gouden mandje waar een nieuw vriendinnetje op jou wacht, een nieuwe familie die heel bewust heeft gekozen voor jou!

Lieve Boris, we zullen je missen! het ga je goed mannetje, geniet maar lekker!

Geplaatst op 12-12-2015
Bijoux118

Kleine indiaan van me,

Ik herinner me nog goed hoe je hier binnen kwam. Bang van de wereld en alle enge dingen erin. Maar al snel gaf je me je vertrouwen en werd de woonkamer jouw speeltuin.  Je zat op wacht voor de grote raam, om ons te beschermen tegen indringers. En je nam je taak erg serieus, want daar kon je uren zitten. Lieve meid, zoals jij van het leven houdt, daar kan menig mens iets van leren. Naar buiten kijken, door de woonkamer rennen, pluimenstokjes vangen en ermee aan de haal gaan, mooi liggen wezen en dutjes doen. Alles vindt je even fijn. En wat zal ik je mooie gezelschap missen. Maar je adoptiegezinnetje kwam op bezoek, en ze deden alles wat we vroegen. Ze deden voorzichtig en lieten je met rust als je dat wilde. Je liet je van je bangste kant zien, en toch waren zij verkocht. Vooral de heren des huizes wond je zo om je pootje.

Mijn kleine schattebout, doe het maar op jouw tempo. Deze lieve mensen hebben daar alle begrip voor en ik beloof je dat ze geduld met je zullen hebben, dat heb ik hen op het hart gedrukt. Maar wees niet bang, want alle liefde die je voorzichtig durft te geven zal je dubbel en dik terug krijgen.

Lieve aai over je zachte lijfje.
Van je opvangmama

Geplaatst op 12-12-2015
Phoebe34

Dit gezinnetje namen we over van onze collega's van de Poezencentrale te Mol.
 

Hi hallo ik ben Phoebe zusje van Olaf, Pip en Sheba en dochter van Nnenna. Ik heb een mooie witte vacht met tijger grijze vlekken. Ik ben het rustigste van het viertal. Kijk even de kat uit de boom en doe dan uit mezelf actief mee op een hele beheerste manier. Soms verstop ik me, maar kom ook weer te voor schijn.  Ik lig het liefst met mamma, mijn broertje en mijn zusjes op bed. Daar is het lekker warm. Als ik groot genoeg ben mag ik alleen de wijde wereld verkennen. Tot die tijd blijf ik gezellig bij mijn gastgezinnetje.

Geplaatst op 11-12-2015
Feline20

Later meer gegevens.

Geplaatst op 09-12-2015
Pim41

Pim liep in zeer slechte conditie pardoes de meldster haar huis binnen. Deze geweldige meldster heeft hem de eerste zorgen gegeven, is met hem naar de dierenarts gegaan en heeft haar uiterste best gedaan om een opvangplek voor hem te vinden. Pim is namelijk aidspositief en daar durven maar weinig opvangen aan te beginnen. Gelukkig hadden wij een plekje voor hem.

Hallo, ik ben het .... Pim!
 
Ik zal jullie eerst iets over mijn buitenleven vertellen, maar dat wil ik het liefst zo snel mogelijk weer vergeten. Heel lang heb ik rond gezworven en voelde me zo ellendig dat ik een huis ben binnen gelopen. Ik had dringende hulp nodig en wilde nog niet sterven, dus ik waagde de gok. De mevrouw waar ik het huis ben binnen gelopen, was zo aardig en lief voor mij en is met me naar de dierenarts gegaan.
Ik voelde me echt zooooo ontzettend slecht, niet normaal. Ik was ontzettend mager, mijn botjes kon je zo tellen. Mijn vacht was smerig en vervilt, ik had pijn aan mijn tandjes en nog zoveel meer. Kreeg ik bij de dierenarts te horen dat ik sowieso aidspositief was en hoogstwaarschijnlijk ook nog leucose positief.
Nou, mijn hele wereld viel in duigen!
Gelukkig heeft die lieve mevrouw ervoor gezorgd dat ik in de opvang van Buddy Kat mocht komen. Bij mijn opvangmama aangekomen kreeg ik eerst een badje en met de tondeuse een modern kapsel.
Zij deed mijn oogjes meerdere keren per dag zalven en gaf me medicijntjes.
Bij de dierenarts werden mijn tandjes getrokken en ik kon eindelijk weer gewoon eten. Ik kreeg lekkere hapjes geserveerd zodat ik mijn buikje goed kon vullen. Maar het mooiste cadeau dat ik kreeg bij de dierenarts was te horen dat ik geen leucose had.
De test was negatief, joehoe!!!!
Ik voel me nu hartstikke prima, slaap graag en lig vooral graag bij je. Om te knuffelen mag je me altijd wakker maken, dat vind ik helemaal toppie!
De hele dag door krijg ik te horen dat ik de liefste kater op de aardbol ben, sjiek hé ... that's me ;-)
Ik heb wel mijn medicijntjes nodig om me zo goed te blijven voelen.
Ik ben lief, rustig en momenteel fit genoeg om naar een definitief gouden mandje te verhuizen. Ik ben op zoek naar een rustig plekje, graag alleen, waar ik heerlijk verwend kan worden.
Nu woon ik bij een opvanggezin met oudere kinderen en die vind ik ook de max!
Ben jij die hele speciale voor mij?
 
Hopelijk snel tot ziens, Pimmetje x
 

Geplaatst op 09-12-2015
AmieCW

Deze poes zwierf al een tijdje rond bij de meldster. Ze werd steeds dikker en bleek zwanger te zijn. Het was moeilijk een plekje voor haar te vinden, maar het is gelukt: de meldster is zelf gastgezin geworden.

Hoi, hier even een update van deze lieve mamapoes, Amie! Nadat ik nu intussen negen weken geleden het leven heb geschonken aan 6 snoezige kittens heb ik me toch wel een tijdje een beetje schraal gevoeld. Intussen zijn mijn lieve kindertjes al lekker zelfstandig waardoor ze niet meer zoveel van mijn energie opeisen en ik weer lekker aan kan sterken. Mijn vacht ziet er dan ook weer stralend uit.
Ben je op zoek naar een heel lieve, aanhankelijke kat, die toch dolgraag een stapje in de wereld zet, dan heb je aan mij een droomkat gevonden. Tja, ik heb het eerste stuk van mijn leven op straat geleefd en dat maakt dan ook dat de natuur mijn eerste liefde is. Nadat ik lekker buiten gestoeid heb, kan ik zalig genieten van een avondje op de bank, en dan het liefst dicht tegen je aan.
Ik hoor je denken... jammer dat ze zwart is... wel, verrassing.... ik heb enkele witte vlekjes in mijn vacht waardoor ik er uniek én vertederend uitzie. Geef jij mij de kans die ik zo hard verdien? Geef dan snel een seintje!
Ik beloof je eeuwige trouw en massa's liefde!

Geplaatst op 09-12-2015
Casper22

Deze jongeman werd herenigd met zijn eigenaar!

Geplaatst op 05-12-2015
Kaya14

Deze kittens namen we over van onze collega's van asiel Genk.

Ik ben het zusje van Bing, pfff die drukke en stoere broer van me. Ik had wat moeite met mensen te vertrouwen. Maarrrrr, ik ben veranderd van een bang, bijtend, blazend en krabbend kitten in een lief dametje, al zeg ik het zelf. Ik zoek steeds meer de grote mensjes hier op, om even lekker geaaid te worden en te kroelen. Mijn pleegmama is dan ook heel trots op mij en zegt mij dat tientallen keren per dag.

Geplaatst op 05-12-2015
Lobke108

Dit kitten dook opeens bij de meldster in de tuin op en bleef daar diverse dagen rondhangen.

Later meer gegevens.

Geplaatst op 02-12-2015
Butterfly, Romana en Santana116

Deze katjes lagen tussen de buizen van een industrieel complex.
 

Later meer gegevens.

Geplaatst op 02-12-2015
Romana, Santana en Butterfly116

Deze katjes lagen tussen de buizen van een industrieel complex.
 

Later meer gegevens.

Geplaatst op 02-12-2015
Santana, Butterfly en Romana116

Deze katjes lagen tussen de buizen van een industrieel complex.
 

Later meer gegevens.

Geplaatst op 02-12-2015
Beer en Muis112

Beer is de broer van Muis en werd later gevangen.

Later meer gegevens.

Beer is nog niet te reserveren.

Geplaatst op 02-12-2015
Muis en Beer112

Voorlopig niet te reserveren wegens socialisatie.

Geplaatst op 01-12-2015
Vector6

Deze kittens werden gevangen bij een zwerfkattenproject. De directeur van de lokatie waar ze gevangen werden stelde voor om ze maar in de septische tank te gooien. Ze zijn een beetje bang.

Eigenlijk kun je mij beter gewoon Vicky noemen, want ik ben gewoon een meisje. Een heel verlegen meisje. Ik bekijk alles het liefst van een afstandje. Beetje bij beetje geef ik wel toe en ik loop voorop in het ontdekken van nieuwe loungeplekken. Tijdens een hapje ben ik best eventjes, maar ik moet er nog wel aan wennen hoor! Spelen daarentegen is wel leuk, lekker achter de veertjes aan jagen! Maar het liefst hou ik toch gewoon een schoonheidsslaapje.

Het overzicht van de te plaatsen dieren vindt u op de pagina baasje gezocht