Logo VZW Zwerfkat in Nood II

Wat maken we mee


2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

28-02-2019
Anna update

Anna is terug van haar operatie!
Onze dierenarts is niet zuinig geweest met zijn scheermachientje Anna is rigoureus geschoren, het was nodig... zo'n vervilt velletje.
Ze had een dramatisch bekje, al haar tandjes zijn getrokken. Nou meiske.. gelukkig is dat nu achter de rug! Nu lekker uitslapen onder de warmtelamp en de komende tijd medicijntjes nemen

28-02-2019
Anna en de geldkwestie

Soms heb je niet zoveel geluk als zwerfkat. Wanneer het kwijl uit je bekje druipt, je vacht helemaal vervilt is, en het dichtsbijzijnde asiel geen budget voor jou heeft om je te helpen...
Dat overkwam Anna, een schuw katje uit Eksel.
Anna voelde zich enorm beroerd, ze kreeg eten van de meldster. Haar zieke oogjes vroegen om hulp, zo kon het niet langer meer.
Allereerst nam de meldster contact op met een dierenasiel van haar regio. Helaas, er was geen budget om een ziek dier te helpen. Bel maar naar de gemeente en vergeet niet te zeggen dat het om een heeeeel wild dier ging, misschien konden die wel helpen. De gemeente gaf op haar beurt weer aan dat zij enkel castraties en sterilisaties subsidieerden, geen behandelingen voor zieke dieren.
Nou, weer een belletje naar het asiel: Tja... helaas, zij hadden daar ook geen geld voor, bel maar naar een andere opvang...
Pardon? Jongens joehoeee, er loopt daar een doodziek dier, zouden jullie niet eens gewoon in de auto springen en proberen het diertje te vangen??
Een zwerfkat heeft niemand, zij is overgeleverd aan de goedheid van passanten en organisaties.
Een andere kattenorganisatie belde zelf naar het dierenasiel. Druk werd uitgeoefend, help verdorie het diertje eens, geld komt later wel.
Opnieuw benaderde de meldster het dierenasiel. Het diertje had echt hulp nodig! Nou vooruit dan maar. Wel eerst 75 euro betalen om de vangkooi te gebruiken. En mocht Anna worden gevangen, dan moest ze wel de medische kosten ook nog erbij gaan betalen.
Toen we dit hoorden, zakte de moed in onze schoenen.
Wat moet je als zwerfkat nog meer aan den lijve ondervinden om hulp te krijgen? Wat moest Anna nog meer duidelijk maken...
Nou weet je wat, Anna komt fijn naar ons, zij is prior 1, geen bureaucratie nu please.
Gelukkig heeft ons meiske al die heibel niet meegekregen, zij ligt nu bij onze dierenarts op de behandeltafel. Ze krijgt een roesje, omdat ze zich niet laat benaderen. Haar vachtje gaat tevens geschoren worden. We duimen voor haar, ze heeft al zoveel ontberingen doorstaan, nu verdient ze alle zorg. Laat ons maar doen Annaatje, we gaan je helpen...
En nee, wij krijgen geen enkele subsidie, maar daar gaan we nu niet wakker van liggen, wat een flauwekul allemaal.

18-02-2019
Welkom lieve Bebo, Belia en Fatouta

Vandaag eindelijk in onze armen, en helemaal zelf opgehaald uit Egypte, Caïro!
Maandenlang naartoe geleefd, zo hard gezocht naar een reisbegeleider. De nood was zo hoog, zeker voor Fatouta met zijn enorme grote wond.
Uiteindelijk zijn we zelf naar Egypte afgereisd, want de tijd drong. We vonden een hele lieve mevrouw die de reis van onze vrijwilligster betaalde. Zwerfkat in Nood betaalde de reis van de drie katten.
Het was koud in Caïro.
Heidi, de lieve dame uit Egypte haalde onze vrijwilligster op en samen brachten ze het weekend door met de diertjes.
Er werden zwerfhonden op straat gevoerd. Deze dieren hebben geen enkel recht in dit land. Ze mogen zelfs gewoon worden vergiftigd, geen probleem. De magere puppies aten dankbaar het voer, dan breekt je hart letterlijk in twee.
Maar toen gebeurde het... er was nog 1 diertje in zeer hoge nood. Binnenkort komt er nog 1 diertje naar ons toe, hij/zij kon nog eventjes niet mee.
Hero het konijn! Dit konijn werd aan zijn oren de overvolle kooi uitgesleurd om te worden geslacht. Maar hij ontsnapte op straat! Echter liepen een aantal kinderen achter hem aan te jagen en gooiden stenen naar hem.
Heidi en Silke ( onze vrijwilligster) kwamen tussenbeide, maar hij werd alsnog gevangen. Wij pakten het konijn van hen af en gaven geld voor wat hij daar waard was aan kilo....
En nu is Hero veilig.... en wij gaan hem ook een nieuwe toekomst geven. Binnenkort zal deze kanjer richting Belgie komen
Het leven voor de dieren daar, is totaal niet te vergelijken met ons. Zo weinig hulp, zo schrijnend en hartverscheurend.
Bebo, Fatouta en Belia konden wij in elk geval hulp bieden, ook al is een druppel op de hete plaat. Zulke kwetsbare wezentjes...
Maar omdat de terugweg een stop maakte in Oekraïne en we hoorden dat daar best met reismanden gesmeten kon worden, hebben we een nieuwe rechtstreekse vlucht moeten boeken. Aankomst: Amsterdam! Veiligheid dieren prior 1!!
Een andere lieve dame haalden ons op van het vliegveld, en kon de reis naar Villa Vagebond beginnen.
En daar zijn ze dan! Moe van de reis, maar oooohh zo hongerig. Nou, meteen lekker eten jongens!

Morgen komt onze dierenarts hen alle drie inspecteren en zullen de lieverds onderverdeeld worden bij gastgezinnen. Welkom thuis kanjers van ons, alles komt nu goed

11-02-2019
Nu kan je loslaten, jouw diertje is veilig

Tina was de beste vriendin van een lieve meneer. Ze waren altijd samen en de vriendschap was heel intens en - voor het leven- . Maar meneer was ziek, heel erg ziek. Zo ziek zelfs, dat hij niet meer wilde leven.
Hij zat in een dubio. Zijn alllerliefste vriendinnetje Tina... wat gaat daar dan mee gebeuren.
Hij had geen familie meer, ook geen vrienden. Hij leefde heel bescheiden. Zijn Tina was zijn alles. Hij wilde eigenlijk niet gaan, vanwege haar..
Hij sprak zijn bezorgdheid uit en deelde deze met de thuisverpleegsters. Ze mocht niet naar het asiel, want 'dan krijgt ze een spuitje'. Daar was hij van overtuigd. Dan nog liever op straat....
Tina liet zich enkel door hem benaderen, samen waren ze 1. De thuisverpleegsters konden haar moeilijk benaderen, maar er moest heel heel dringend toch een oplossing komen.
Meneer had niet lang meer te leven, hij kreeg al een sedatie om rustig te gaan. Het zou nog maar een kwestie van een paar uur zijn en nog altijd was er geen oplossing voor zijn Tina.
De lieve verpleegsters waren er het hart van in. Wij werden gebeld. De tijd drong en of wij Tina wilden opvangen. Nu.
We kregen tranen in onze ogen. Natuurlijk wilden we Tina met open armen ontvangen, het is al verdrietig genoeg allemaal.
In allerijl werd Tina in het huis gevangen, ondertussen lag haar baasje al in een soort van coma. Tina was erg overstuur en namen haar met alle liefde aan.
Momenteel is Tina nog niet te benaderen, maar we snappen het zo goed. Grote bange ogen en een pootje klaar om zichzelf 'te verdedigen'. Maar ze krijgt alle tijd om te acclimatiseren, niets zal haar gebeuren.
De twee fantastische hartverwarmende thuisverpleegsters zullen haar baasje in zijn oor fluisteren dat zijn grote liefde nu veilig is. Hij kan nu loslaten, hij kan nu gaan zonder zorgen....
Lief baasje, Tina zal niets gebeuren, wij zullen haar zoveel mogelijk liefde geven, beloofd. Rust nu maar...

11-02-2019
Bang en ziek

Deze week zijn er twee kittens van ongeveer 5 maandjes oud binnengekomen. De meldster voerde hen al een tijdje, ze vertoefden in de aangrenzende tuin, waar overigens meer zwerfkatten lopen.
Op een gegeven moment kon dit katje niet meer eten. Het neusje zat potdicht, oogjes ontstoken, het voelde zich verschrikkelijk beroerd.
Mevrouw was er emotioneel erg bij betrokken en wist zich geen raad meer. Toen wij aangaven dat we ze alle twee wilden helpen, kwam de ontlading
Uiteindelijk met binnenlokken, konden we op pad om de twee boefjes te vangen in de badkamer.
Nu zullen de medicijntjes hun werk gaan doen en mogen ze allebei tot rust komen bij ons opvanggezin.
Het zijn twee briesende leeuwtjes, dus de geslachtsbepaling volgt later

07-02-2019
Nilo

Vandaag was het eindelijk zover, de redding van Nilo....
Er was eens een hele lieve dame die woonde ( en nog) in Dubai. In haar vrije tijd gaf ze zwerfkatten te eten op straat.
Maar het noodlot sloeg toe en Nilo werd aangereden op straat. Hij werd naar de dierenarts gebracht en daar kreeg hij medische verzorging. Echter.... hij bleek positief te zijn op kattenaids en de bedoeling was dat hij werd ingeslapen.
Maar gelukkig werd dit tegengehouden. En toen... want de straat kon hij niet meer op. Ook kon hij nergens terecht. Zijn lot lag in de handen van de lieve dame, anders was hij ten dode opgeschreven.
Hij werd vervolgens ergens in het geheim ondergebracht, totdat er een oplossing kwam. Maar ja, die oplossing lag niet voor het oprapen natuurlijk. Wat een drama...
We kregen een noodkreet via email. We besloten onmiddellijk ja te zeggen, want de tijd tikte en elke dag was het spannend voor onze lieve jongen.
En vandaag was het dan EINDELIJK zover. Nilo mocht aan zijn lange reis beginnen, zijn reis naar ultiem geluk, een letterlijk tweede kans. Zo spannend...
Hij werd via de luchthaven halverwege gebracht, waar wij hem dan weer zouden oppikken. Ja hoor, alles liep vlotjes en vanmiddag kon eindelijk het reismandje open in onze aidskattenopvang Buddy Kat, en kon hij zijn nieuwe plek gaan ontdekken!
Nilo was en is nog altijd erg onder de indruk, en wil eventjes met rust worden gelaten. Dat snappen wij maar al te goed, wat een belevenissen allemaal.
Wij hebben geen haast Nilo, doe maar op het gemakje, samen komen we er wel. 

03-02-2019
Een terugblik

 

Een terugblik op ons 20ste jubileum jaar en hoe het allemaal is begonnen.
Onze voorzitster Sabine vertelt: een impressie van het ontstaan, de groei en onze Vzw de dag van vandaag....

Hoe ben je gekomen op het idee om Zwerfkat in Nood op te richten? Hoe begin je aan zoiets?

Ik was altijd al erg met dieren begaan, dus ik besloot een opleiding (naast mijn job) voor dierenasiel-pension te volgen. Ik liep stage in het dierenasiel in Maastricht, waar ik mijn eerste kennismaking met asieldieren had. Dit was in 1994.
Ik schrok enorm van de manier van aanpak. Schuwe katten werden verzameld in troosteloze dichte kamer… De dierenarts kwam 1x per week en de aanwezige katten werden met jutezakken gevangen, waardoor de laatste spuit werd gezet. Terwijl ze nog leefden, werd de jutezak omgekiept in een ton waar meteen de deksel op ging. Ik zie nog altijd de ton schudden... Terwijl ik dit zeg, ril ik weer bij die beelden. Ik moest aanwezig zijn bij dit afschuwelijke drama, omdat ik een ‘watje’ zou zijn, ik moest maar wat harder worden, DUS ook deze moordpartijen aanschouwen.
Schuwe kittens werden ook doodgemaakt, seniorkatjes kregen ook de laatste spuit. In die periode probeerde ik zoveel mogelijk katjes te redden en nam ze mee naar huis. Maar ik was getekend voor het leven..
Juist omdat een deel katten het blijkbaar niet waard was om te leven, nam ik mezelf heilig voor dat ik dit anders ging doen. Ik moest hen helpen, ik moest voor hen opkomen.
Ik wilde een eigen organisatie oprichten waarbij elk dier belangrijk was, een opvang waar de dieren in gezinnen konden bijkomen, waar geen gevaar was.. waar veiligheid op nummer 1 stond.
Ik vond mezelf nog niet capabel genoeg om een vzw te runnen, dus sloot ik mij aan bij een plaatselijke kattenorganisatie. Daar kon ik mijn hart ophalen 😊
Na enkele jaren meegedraaid te hebben, besloot ik dat het moment daar was. Ik ging voor mijn eigen vzw…
In 1998 was Zwerfkat in Nood een feit!
Ik had geen internet, ik had nog niks, helemaal niks. Geen geld voor de vzw, geen mankracht. Ik plakte posters op muren, ik benaderde de krant, ik belde in het rond en schreef alles op in mijn notitieboekje. Langzaam kwam alles op gang

Had je ooit kunnen denken dat het zo een hit zou zijn?

Ik was daar helemaal niet mee bezig, ik wilde zoveel mogelijk katten redden, het was voor mij nog altijd net ietsje te weinig. Al mijn vrije uren stak ik in de vzw, ik wilde groter worden, groeien, redden, redden redden.. En als ik nu terugkijk? Nee, dan had ik nooit gedacht dat we zo groot zouden worden.

Welke momenten springen er voor jou uit?

Oprichting van Buddy Kat. Toen ik voor het eerst in contact kwam met een aids-positieve kat, wist ik dat er meerderen zouden volgen. Ik was niet van plan hen vanwege plaatsgebrek te laten inslapen, ook zij waren net zo belangrijk. Ik was net verhuisd naar Lauw, dus besloten mijn man en ik onze stal volledig om te bouwen tot luxe resort voor de fivjes ( ook dankzij toffe hulp van vrijwilligers!).
Oprichting van Villa Vagebond. Een ultieme droom werd werkelijkheid. Ik droomde al jaren over een No Kill kattenasiel waar geen kooien zouden zijn, maar hele fijne gezellige kamers, waar elk dier kon uitrusten en zelfvertrouwen kon opbouwen. Dankzij veel hulp van vrijwilligers werd ook dit een FEIT!

Hoe zien jullie de toekomst van Zwerfkat in Nood?

Hopelijk blijven we nog heel lang bestaan, in onafhankelijkheid met onze eigen missie en idealen. Ik hoop stiekem dat we eens van die geldzorgen afkomen, maar dat is een utopie. Ik droom over nog meer gastgezinnen, nog meer reddingen, nog meer bekendheid, waar we nog zoveel fantastische hulp kunnen bieden aan hen die ons zo hard nodig hebben
 


Foto: Casper, één van de oudste ex-opvangertjes van Zwerfkat in Nood. Bijna 19 jaar nu!

03-02-2019
Daar doen we het toch voor

Onze Lou kwam op 20 december bij ons binnen. Even een opfrisser:
"Lou is niet benaderbaar en woonde buiten. Hij werd, nadat het baasje vertrok, uit compassie door de melders gevoerd en mocht daar ook blijven. Maar toen we Lucas ( de tamme binnenkat die ook was buitengezet) kwamen halen, zagen we Lou zitten... Er droop slijm uit zijn bekje, zijn vachtje zo vies, hij zag er zo beroerd en ziek uit. Hij had medische zorg nodig, dringend. Lou moest OOK mee.
Onze dierenarts bracht hem in slaap om zijn bekje goed te kunnen bekijken en dat was maar goed ook. Er zat een lelijke zweer op zijn tong en de tandjes waren niet goed. Zijn tandjes werden schoongemaakt en hij kreeg de nodige medicaties."

We zijn nu een dikke maand verder en er is een hoop veranderd
Lou gaat zich steeds beter voelen en hij vindt het gewoonweg zaaaaaaalig om gestreeld te worden. Lekker knorren en kroelen, zo'n zachtaardige jongen. Hij krijgt nog altijd medicijntjes, maar hij ziet er een heel stuk beter uit en we genieten enorm van hem!



Adoptie
Adoptieformulier kattenbemiddeling@zwerfkat.com
0031 (0) 6-27301673 (NL)
0032 (0) 475-749636 (B)
Steunen
Belgie
IBAN: BE11001382313048
BIC: GEBABEBB

Nederland
IBAN: NL29INGB0009480375
BIC: INGBNL2A

t.a.v. Zwerfkat in Nood II,
Postbus 58, 3630 Maasmechelen
Belgie



© VZW Zwerfkat in Nood II. Alle teksten, foto's en videomateriaal vallen onder het copyright van VZW Zwerfkat in Nood II.
Geen van deze teksten, foto's of video's mogen zonder schriftelijke toestemming gebruikt worden door derden.
ANBI Status
Provincie Limburg