Wat maken we mee

Hij liep bij een serviceflat in Tongeren heel beroerd te wezen. Maar liefst 10 jaar had hij erop zitten in deze omgeving. Hij liet zich niet vangen, zijn pootjes werkten nog uitstekend, maar hij zag er zo verschrikkelijk uit... Zo vuil en onderkomen, hij kon amper eten. Hij verzorgde zichzelf niet meer. Hij liet zijn ontlasting lopen en sliep zelfs in zijn eigen plas en ontlasting.
Samen met de verpleegster en Fientje (een oudere dame die in de serviceflat woont), hebben we Fred kunnen pakken. We hadden een grote reismand neergezet, een dekentje met een warme kruik erin, daar had Fred wel oren naar. Fientje heeft het deurtje dichtgedaan, en zo konden we hem helpen!
Onze dierenarts heeft hem meteen geopereerd. Alle tandjes getrokken, er is bloed genomen en zijn kontje werd geschoren ( hij zei helemaal kaal, maar dat was schromelijk overdreven ). Na een nachtje bij de dierenarts, waar hij extra vocht kreeg, medicijntjes en pijnstillers, mochten we onze vriend vandaag al ophalen!
Hij verblijft nu tijdelijk in de verwarmde quarantaineruimte in ons kattenasiel Villa Vagebond. Er zijn schuilplekjes voor hem gemaakt, zijn kruikje werd weer klaargelegd, zodat hij geheel zijn eigen keuzes kon maken.
Zijn bekje is nog erg gevoelig, dus we maken nu papjes eten voor hem.
Fred heeft geen enkele keer gegromd, geblazen of een pootje uitgeslagen. Onze verzorgster is rustig bij hem gaan zitten en kon hem al zachtjes over zijn koppetje aaien... Dat raakt, weet je dat. Fred onze hartenbreker.
Hij schrikt nog erg van harde geluiden en plotselinge bewegingen, maar we nemen alle tijd voor hem.
Lieve lieve Fred. Je snoetje ziet er nog beschadigd uit, je bent nog niet oke. Maar wij gaan voor jou zorgen. We geven je zelfvertrouwen terug en met alle medicijntjes gaan we je beter maken.
Daarna zoeken we een gezellige leefkamer voor je uit en mag je kennismaken met de andere katjes. Lijkt je dat wat? Oh, en je vriendin Fientje? Die gaat jou binnenkort komen bezoeken!

Gisterochtend kregen we een bezorgde melding uit Tongeren. Er loopt al een jaar of 10 een schuw katje op het terrein van de serviceflat. Hij krijgt eten en drinken van de bewoners, waaronder een hele lieve speciale oude dame. Maar het was goed mis met onze kleine vriend, dus besloten we meteen in te grijpen.
Gewapend met een vangkooi, reismand, een warme snuggle, dekens en goed eten, gingen we op zoek naar de rooie zieke verzwakte kater. Met de hulp van een fijne verpleegster, konden we hem vrij snel traceren. Hij lag troosteloos onder een afdak in de modder wat te slapen. Echter, toen hij ons hoorden, nam hij de pootjes en konden we hem machteloos nakijken. De achtervolging werd ingezet. We zagen hoe vies en vuil hij was. Ook zijn zieke smoeltje liet niets aan de verbeelding over.
Hij was te snel.... we moesten het anders aanpakken. Het lastige van alles was: hij had heel veel moeite met eten, dus of hij de vangkooi zou ingaan, hmmm. Maar goed, vangkooi op scherp en de grote warme reismand werd op zijn slaapplekje klaargezet. Wie weet ging hij daar in slapen, kon men zo het deurtje dichtdoen.
Het lieve oude dametje Fientje (die hem altijd eten geeft), kreeg van ons de 'instructies'. Wel eerst even oefenen met het deurtje, want die klemde nogal en zelfs wij moesten kracht bijzetten.
We gingen naar huis en bleven standby. We waren nu afhankelijk van Fientje, want de zieke kater vertrouwt haar meer dan ons.
Twee uurtjes kregen we telefoon van de verpleegster.... Hij was gevangen!!! Onze Fientje ( ja, nu is ze onze heldin hoor!) had het gefikst. Hij was gaan slapen in de reismand en heel stilletjes had Fientje de deur dichtgedaan.
We belden onze dierenarts, hij was standby. Hup naar de serviceflat om onze rooie vriend op te halen. Na een high five met Fientje en tevens de plechtige belofte wat van ons te laten horen, vertrokken we snel naar onze dierenarts.
De autorit was rustig. Hij lag op zijn snuggle, zijn droevige oogjes staarden ons aan. Dan breekt je hart eventjes. Konden we het je maar uitleggen jongen, we willen je alleen maar helpen.
Hij zag er zo beroerd uit, hij rook ook heel erg vies.
Hij gaat nu een roesje krijgen, zodat onze dierenarts hem helemaal kan onderzoeken en bloed kan nemen. Ze gaan hem opfrissen, wat scheren, zorgen dat hij zich wat lekkerder gaat voelen. Later weten we meer, nu gaan we heel hard duimen. We willen hem zo zo ontzettend graag helpen!