Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
22-11-2017
Hoe gaat het met Lisa
Ons allerliefste schattige meisje heeft hele zware herpes op haar oogjes.
Lisa is momenteel blind, daar is ook onze zorg op afgestemd. Onze dierenarts heeft haar gisteren bekeken, en het is nog de vraag of ze haar linkeroogje kan behouden. Er moet sowieso flink gezalfd blijven worden met verschillende soorten oogzalfjes, in de hoop op.
Maar ze ziet niks, dat is een feit....
Onze dierenarts zei al dat ze net op tijd is gevonden, anders was het anders met haar afgelopen.
Gelukkig eet ze als een gulzige wolfje en is ze enorm goed aangekomen in gewicht. En speels? Jazeker! Balletjes met geluid, knisperende muisjes, ze vindt het allemaal geweldig! Ze krijgt ook al een eigen willetje en dat is zeer positief. Bij elk geluid staat ze al recht om vertroeteld te worden, de lieve schat.
We zijn er nog lang niet, maar we gaan het weggetje samen met haar afleggen...we zijn zo ontroerd door haar!
22-11-2017
Heb je even?
Drie minuutjes? We hebben weer een nieuw filmpje gemaakt van ons fantastische No Kill kattenasiel Villa Vagebond! Ditmaal laten we jullie alles zien, dus ook de operatiekamer, de ziekenboeg etc.
Een katje komt bij ons binnen en dan...
Dit allemaal zonder geen enkele subsidie. Zwerfkat in Nood is de mama en samen houden we onze Villa draaiende.
We hebben ook een heel leuk Facebook, zeker eens spieken of fan van worden 
;-)
Ohhh, en als je denkt... wat is het rustig daar! Wel... ze zitten graag in de buitenren, of liggen ergens in een klimpaal te pitten!
www.facebook.com/villavagebond
22-11-2017
Lisa
Lisa zat in de buurt van een school op een doodlopend weggetje. Ze was ziek en had duidelijk hulp nodig. De melder raapte het scharminkel lijfje op en nam haar mee naar huis. Dat werd haar redding.
Thuisgekomen werden we gebeld.. of er een plekje bij ons vrij was. Zo te horen klonk het niet goed, dus we besloten lieve Lisa op te halen.
Och meisje, wat ben je mager en wat heb je aan je oogjes? Dat leek op herpes. Meteen maar even een ritje naar onze dierenarts. Jawel hoor..., haar oogjes zijn zeer ernstig aangetast door het herpesvirus en het was nog de vraag of 1 oogje gered kon worden. In elk geval gaan we daar flink hard ons best voor doen. Met verschillende zalfjes zullen we haar oogjes zo goed mogelijk verzorgen.
Lisa is een ontzettend lief dankbaar poesje. Ze geniet met volle teugen van de zachte aaitjes en een prrrrr geluidje ontsnapt uit haar keeltje.
Buiten was het knokken om te overleven he meisje, maar nu mag je veel slapen en lekker eten. We gaan je vertroetelen en laten voelen dat alles helemaal goed komt!
22-11-2017
Daar is ze dan, Soef uit Griekenland!
Wekenlange voorbereiding, wij wisten ervan, maar hielden het nog een beetje stil.
Soef werd gered uit de straten van Griekenland. Ze had rugletsels en kon niet fatsoenlijk lopen. Haar blaas ook was verlamd, en ze kon niet uit zichzelf ontlasting maken. Soef had dagelijkse hulp nodig. Maar ondanks alles bleek dit jonge diertje ontzettend blij te zijn. Een vrolijke bengel vol ondeugende trekjes
Onze hulp werd gevraa...gd... we besloten ja te zeggen.
Na veel voorbereiding was het gisteren dan zover! We besloten haar zelf op te halen van het vliegveld, vol verwachting klopte ons hart!
Het vliegtuig had vertraging, maar dat boeide niet, geduld is een schone zaak nietwaar!
En daar was ons meisje dan! Lieve kleine Soef 
Ze voelde zich goed in haar mandje, maar kom, we gaan toch snel nog een ritje doen naar jouw opvangmama.
Daar aangekomen was ze meteen al vol bewondering en nieuwsgierigheid. Binnen 5 minuten had ze de hele onderverdieping onderzocht en waggelde en schoof ze als een aanhankelijk kindje achter ons aan.
Wacht, we moesten wel even haar blaas leegmaken ( dat zal altijd zo blijven), maar daarna mocht ze weer crossen.
Aan zelfvertrouwen ontbreekt het haar niet. Ondanks de lange spannende reis, voelt ze zich meteen al helemaal thuis.
Welkom lieve gekke meid, nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen... en dat allemaal voor JOU!
22-11-2017
Vic
Hij liep al zwalkend over straat. Zijn kopje zat vol abcessen en de maden hadden ook al hun slachtoffer uitgekozen. Zijn tongetje hing uit zijn bekje, hij voelde zich zo beroerd...
Vic is een mager mannetje en bleef even een nachtje bij onze dierenarts om wat op krachten te komen.
Omdat onze dierenarts het niet vertrouwt, heeft hij bloed genomen. Even zien of er meer aan de hand is met onze Vic.
Nu mag ons stille kereltje bij zijn opvangmama bijkomen van alle ellende. Wondverzorging, pijnbestrijding, antibiotica, slaap, veel liefde en goeie vitamientjes zijn nu van groot belang. Maar we gaan er weer voor! Komt goed lieve Vic, beloofd!
22-11-2017
Lieve Bob
Onlangs kregen we een vraag van de Dierenbescherming in Born (NL). Bob zat maar liefst 2 JAAR in de opvang en er is nog nooit interesse in hem geweest.
Misschien konden wij hem overnemen en hem meer kansen bieden? Twee jaar al, hoe komt dat nou?
Welnu... hij is aids-positief en een beetje speciaal. Hij heeft een heel lief karakter, maar zou af en toe (zonder agressie) naar je benen happen....
Was het dat? Ehm ja. Dus daarom zit Bob al 2 jaar in het asiel... en wilde niemand hem adopteren.
Nou Bob, komt u maar! Dat dingetje van die benen boeit ons niks, en dat je aids-positief bent al helemaal niet. Gelukkig ontstond er een fijne samenwerking en konden we Bob in onze armen sluiten. Na 1 dag hadden we al in de smiezen dat Bob het geweldig leuk bij ons vond! Hij had veel meer ruimte en de buitenren met echt gras kon hem ZEER bekoren!
En wat een plakkerdje zeg. Gezellig meelopen met de verzorgers tijdens de poets, knuffelen, spelen, gek doen... en ja, 1x het benen dingetje meegemaakt. Je voelt er helemaal niks van! Wat ben je toch een leukerd Bob, en wij gaan keihard ons best doen om voor jou een gouden mandje te vinden, beloofd!
10-11-2017
Doden of vergiftigen, wat doe ik ermee?
Laat ik beginnen met te zeggen dat we de twee kittens in veiligheid hebben kunnen brengen.
Goed. Eergisteren kreeg Poezencentrale Mol een hele akelige mail van een 'dame' die het leuk vond om ons de stuipen op het lijf te jagen:
"Deze is de kleinste van de 2 kittens,wat doe ik er mee? Doden of vergiftigen, ik vind ze wel ok, maar ze terorriseren mijn kippen, en jaagt hen weg van mijne komposthoop. Groeten, Reena"
We waren allemaal zo ontdaan van haar mail, dat we in samenwerking met Poezencentrale Mol een plan de campagne gingen maken. Wij zouden de kittens overnemen, zij zouden voor ons de kittens gaan vangen.
Ondertussen kreeg Poezencentrale Mol de 1 na de andere lelijke sms van de meldster en werden ze zeer bot benaderd.
Diezelfde avond werd besloten nog een vangactie te starten. Prior nummer 1 was: de kittens veilig stellen. En ja hoor, dankzij de fijne hulp van onze collega's, konden wij de twee kleintjes onderbrengen bij onze opvangmama.
Ook wij wilden nog eens met de dame bellen, want we waren not amused. Nadat we aangaven niet gediend te zijn van zulke uitspraken, begon de dame hard te lachen... Blijkbaar is het grappig allemaal, maar wij zijn een bloedserieuze organisatie.
We zijn allemaal vrijwilligers die keihard ons best doen om katjes in nood te helpen. In onze spaarzame vrij uurtjes nemen wij ons werk enorm serieus en wegen we telkens af: 'welk dier loopt gevaar'. Het is totaal niet grappig om te lezen dat iemand ons een vraag stelt. 'Wat te doen... doden of vergiftigen?'
Blijkbaar is het respectvol omgaan met dierenlevens niet aan iedereen uitbesteed en komen ze soms in de klauwen terecht van bruut volk.
Onze twee kleintjes zijn erg van slag momenteel, ze moeten even op adem komen en de socialisatie kan van start gaan. We gaan jullie een mooie wereld tonen, beloofd! En Reena?
' De beschaving va een samenleving valt af te meten aan de wijze waarop ze omgaat met dieren' - M. Gandhi
10-11-2017
Wij willen heel groot nieuws met jullie delen!!
Gisteravond was het dan zover... ineens, patsboem.
Onze verlamde kater Tijn, na 3 maanden revalidatie, vanuit een heel diep dal, waarin we altijd geloof en vertrouwen hebben gehad, kon ineens op zijn pootjes staan!! Er zijn zelfs al enkele stapjes zetten!!
Nu, we gaan geen woorden meer gebruiken, we gaan het jullie tonen, want het is vastgelegd op beeld. YES Tijntje, kerel, you did it!!
10-11-2017
Fientje voor en na
Deze kleine meid kwam samen met nog 5 nestgenootjes op een ongewone wijze bij ons binnen. Zij waren de inhoud van een dichtgeplakte doos bij iemand op de stoep! Deze meldster kreeg ineens een hele grote verantwoordelijkheid op haar schouders.
Gelukkig konden ze bij ons binnenkomen.
Alle kittentjes waren ziek, dus onze dierenarts kreeg al enkele bezoekjes van deze viervoeters.
Onze crisisopvangmama deed de intensieve zorg, daarna konden ze door naar de volgende opvanggezinnen. Samen hebben ze het gefikst! Kijk nou eens naar het blije smoeltje van Fientje, heerlijk toch!
10-11-2017
Achtergelaten door haar baasje in Neeroeteren...
Jawel, het gebeurt nog altijd hoor, voor ons helaas geen apart nieuws. Kaatje was niet meer welkom bij haar baasje, zo ook de hond des Huizes. De kat werd op straat gezet, de hond opgesloten in de garage en... vertrekken maar! Je moet het maar kunnen, wat een gewetenloze actie!
De hond werd gered, maar nu de kat nog, wie o wie kon haar opvangen...
Kaatje is een allerliefst katje, snoezig en zo aanhankelijk.
Verhip! Er was plek in een plaatselijk asiel vlak in de buurt, maar ze mocht helaas niet gratis binnenkomen. Er moest afstandsgeld betaald worden door de eigenaar die allang was vertrokken, anders kon ze niet binnenkomen. Beetje lastig, wanneer je als kat er alleen voor staat en geen pinpasje hebt. Kleingeld had ze ook niet op zak. Nah jammer dan, geen plekje voor jou Kaatje! Had je maar moeten sparen!
Toen wij dit nieuws hoorden, werden we een beetje boos. De kat is toch belangrijker dan geld! Flauwekul. Dus hebben we haar meteen met open armen ontvangen in Villa Vagebond. Het gaat om jou he meiske, en we zijn heel blij dat we jou nu mogen vertroetelen! De baasjes zijn jou niet waard en verder... tja.
Jij gaat het helemaal maken, let maar op lieverd
10-11-2017
Merveille update!
Onze super knappe meid Merveille, heeft het gered! Jullie sloten haar massaal in jullie hart en dat heeft ze gevoeld.
Achtergrond:
In de gemeente Zonhoven, werd een stuk grond afgemaakt met draad en touw. Niet zo bijzonder eigenlijk. Maar dit enorme arme poesje raakte verstrikt in de afrastering. Het draad sneed in haar lichaampje en hoe meer zij worstelde, hoe erger ze verstrikt raakte.
Haar overlevingsdrang was zo sterk en ze was waarschijnlijk zo wanhopig, dat ze aan het touw begon te knagen en hele delen gewoon heeft opgegeten...
Zo kon ze ontsnappen, maar wel met een halve poot minder en een afgerukte staart. Juist ja, tijdens haar wanhoopsdaad om te ontsnappen, zijn haar halve poot en staart eraf gerukt. De vliegen hadden al snel hun maaltijd in de gaten en in een mum van tijd krioelde het van de maden. Hoeveel pijn moest Merveille doorstaan, hoe sterk was haar kracht om te overleven. Het is niet te bevatten...
Ondertussen heeft Merveille twee operaties gehad. Haar poot en staart werden heel hoog geamputeerd en de maden uit haar lichaampje geplukt. Haar wonden moesten goed verzorgd worden en ondertussen haalde ze heel veel slaap in...
Het is een ontzettend lief zachtaardig diertje en we mogen nu met trots zeggen... ze is OKE! De zon is doorgebroken en schijnt speels op haar koppetje.
Ze mag nu lekker op ontdekking gaan, de wonden zijn genezen en ze redt zich uitstekend op drie pootjes 
Nog even en dan gaan we ook voor deze dappere sterke persoonlijkheid een gouden mandje zoeken
04-11-2017
Welkom Yvor en Donya!
Het is me wat, we zijn nog een beetje onder de indruk he kleintjes.
Yvor en Donya werden samen met hun mama gevonden in Tongeren. Mama liep al geruime tijd wat rond in de buurt en kreeg ondertussen al verschillende nestjes. Echter zag de meldster amper nog kleintjes van haar terug, dus wat er aan de hand was? Geen idee.
Maar ditmaal was het dus weer prijs... Mama was schuw en mocht gelukkig bij de meldster blijven. Ze wordt nu gesteriliseerd en goed verzorgd. De kleintjes hebben we overgenomen, de socialisatie zal geen problemen geven...
Momenteel zijn ze nog erg bang en onder de indruk, maar ze laten zich toch al goed oppakken en zachtjes aaien Komt goed..
Nou, jullie hebben wel een grote knuffel gekregen zeg! Bofkontjes! Kom maar een beetje tot rust, strakjes lekker spelen en ravotten, want dat hoort bij jullie leeftijd dame en heer!
04-11-2017
Hoe gaat het met Tijn!
In augustus dit jaar, kwam Tijn als spoedgevalletje bij ons binnen.
Hij was beschoten en vanachter verlamd geraakt. Er zat een kogeltje in zijn ruggenwervel en moest met spoed geopereerd worden. De delicate operatie was geslaagd, de druk op zijn wervel die voor helse pijn zorgde was weg.
Maar toen kwam het volgende probleem: hij kon niet plassen, de blaas kon niet handmatig worden leeggedrukt. Hij kreeg tijdelijk een sonde ingebouwd. Echter, deze zorgde voor infecties en Tijn werd beroerd. De trukendoos was bijna op. Er werd voorzichtig euthanasie geopperd, maar dat wilden we niet. Tijn wilde nog zo graag, een jonge kater in de bloei van zijn leven, zo dapper en lief...we gingen op zoek.
Onze vaste dierenarts was op vakantie, dus we lieten Tijn opnemen op de universiteit in Luik. Zijn laatste kans.
Ook daar kreeg hij verschillende onderzoeken en werd er andere medicatie toegediend. Maar liefst 5 dagen en 4 nachten, konden de artsen zich over Tijntje buigen, en verhip. Op dag 4 lukte het handmatig zijn blaas te ledigen!!
Ondertussen zijn we een paar maandjes verder en Tijntje is een ondeugend manneke geworden. Het ledigen van de blaas gaat nu uitstekend! Tijntje heeft een eigen kamer gekregen bij zijn opvangmama en sindsdien gaat ie lossss. Heerlijk om hem zo bezig te zien, onze olijke speelvogel.
Wie had dat ooit gedacht, op het randje van euthanasie, zo ontzettend veel meegemaakt, maar we konden hem zijn leven teruggeven. Zijn leven is GOUD waard
03-11-2017
Bommel heeft nogal wat meegemaakt!
Gistermiddag is deze lieve jongen bij ons binnengekomen via een ander project.
Bommel was een zwerver die in zijn buurt altijd eten kreeg van mensen, totdat het noodlot toesloeg. Hij werd aangereden en een buurtbewoner bracht hem binnen bij een dierenarts. Hij bleek een bekkenbreuk te hebben en een breuk in de achterpoot. Zijn poot moest geamputeerd worden en de melder besloot alle kosten op zich te nemen, wat natuurlijk ontzettend lief is.
Hij moest 6 weken benchrust krijgen, maar omdat de melder op vakantie ging, werd hij overgebracht naar iemand van een zwerfkattenproject. Ook daar kon hij echter niet blijven, dus besloten wij Bommel gister over te nemen.
Gelukkig zou onze dierenarts die middag langskomen, dus werden de foto's van Bommel bekeken. Helaas was een pootamputatie niet nodig geweest, de breuk had prima kunnen helen. Maar goed, het is nou eenmaal zo, en Bommel bleek een ontzettend lief diertje te zijn! Helaas heeft hij voorlopig een overloopblaas, dus moet zijn blaas handmatig worden leeggedrukt.
Bommel hoeft geen benchrust, hij mist zijn poot, dus de kant van de bekkenbreuk wordt niet belast, en dat merken we .... hij is sneller dan het licht!!
 (1).jpg)
.jpg)
