Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten
November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
20-05-2010
Drama Dendermondse kittens
Gisteravond zijn er met spoed 3 zieke kittens van 16 dagen oud bij me binnengebracht uit Dendermonde.
Ja, tis een eindje van ons vandaan, maar de meldster kennen we goed en ze doet zo hard haar best om de dieren aldaar te helpen.... Soms kunnen we uithelpen, zoals ook nu. Ik was benieuwd.
Mammapoes kon hen namelijk niet meer voldoende helpen,de kleintjes werden ziek na haar moedermelk, ze raakten zwak en onderkomen. We laten hier de natuur zijn gang niet gaan, hier grijpen wij IN.
Drie verzwakte diertjes kwamen bij me binnen: twee van de drie hadden al zo'n typisch doodskopje. Het was enkel: op goed geluk en kei hard mijn best doen.
Ik heb nog 3 gezonde olijke kittens van 2 weken in huis, ik moest hen echt goed afschermen, want hen mocht niets gebeuren.
De ziekjes kregen alle drie een maagsonde, natuurlijke biologische medicijntjes, milde antibiotica, en veel liefde en zorg...Deze morgen stierf de zwakste kitten. Het was een katertje, tijger met wit en ik gaf hem toch een naam: Bo. Zo verdrietig, het kleine ventje was gewoon veels te zwak. Ik werd ook beetje radeloos, want sterftes gaan er bij mij even niet meer in. Het raakt telkens weer en dan ben je plots alle verstand kwijt.
Oja, ik moest hen naar Maastricht brengen, overdracht met gastgezin Anki. Daar kregen ze de verdere zorg. Ik was veels te laat.
De dierenarts snel afbellen, want ik wilde toen Bo nog laten euthanaseren. Ik liep wat heen en weer en dacht: oja, ik moet naar Maastricht. Kruikje maken, knuffel in de mand, en snel snel vertrekken.
Fotos heb ik niet gemaakt, ik kon het niet...Ik zou bij elke foto een herinnering hebben, maar dat trok ik effe niet.Snel de auto in.
Onderweg lag de zwakste tegen de knuffel aan, ik moest even checken. Leeft ze nog? Ja, gelukkig, ik voelde twee knedende pootjes op mijn vingers, en ze leek zich te ontspannen. Maar zo klein en zo zwak.... kleintje toch.
Na de overdracht in Maastricht moest ik hen loslaten: ook daar wordt er met de grootste zorg voor hen gezorgd: ze liggen nu in een couveuse en opvangmamma Anki zet zich nu keihard in. Ze zijn veilig.
Ik wilde wat bijslapen na een lange wakkere nacht, maar het lukte niet.
Ik duim voor deze twee, ze moeten, ze moeten.....
Sabine