Wat maken we mee

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten

November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

06-06-2010
Ons wondertje, hij leeft!

Dashuri, jij bent zo bijzonder dat ik wel een verhaaltje over je moét schrijven.

19 mei kwam je via Sabine bij ons in de opvang. Helemaal vanuit Dendermonde, 3 kittens van 16 dagen oud.
Ons werd gezegd dat je moeder ziek was en de melk niet goed meer was. Een van je broertjes was al gestorven. Jij arriveerde met een zusje en een broertje bij Sabine.
Met je broertje Bo ging het helemaal niet goed, hij overleed al gauw na aankomst.

Jij kwam met je zusje bij ons. Jullie waren broodmager, jullie ribbetjes kon je zo tellen. Maar ik en mijn gezin gingen ervoor.
Jij wilde niet drinken aan een flesje, je zusje Cinta wel, met haar leek het al wat beter te gaan. Maar weer sloeg het noodlot toe, ook Cinta stierf.
Jij bleef en blijft het flesje nog steeds weigeren, de kaakjes stijf op elkaar.Dus met pijn in het hart iedere keer weer een sonde geven en maar hopen dat je snel zelf zult gaan eten. Iedere keer weer een beetje voer in je mondje stoppen zodat je de smaak een beetje te pakken krijgt.

Nadat je een weekje bij ons was probeerde je te lopen. Ik kreeg al gauw argwaan, dit was niet goed, je was wel nog jong, maar een kitten valt niet telkens om en wiebelt ook niet zo met zijn hoofdje.
Na wat heen en weer gemaild te hebben, kregen wij in de gaten dat het ernstig was.
Vlug met je naar onze dierenarts en die bevestigde alleen maar waar wij al bang voor waren, cerebellaire hypoplasie, een afwijking aan de kleine hersenen die al bij het vruchtje ontstaat tijdens de zwangerschap. Je zou nooit normaal kunnen lopen....
Maar de VZW zou de VZW niet zijn als wij niet alles zouden proberen wat er te proberen valt. Injecties met vitamine B zouden bij diverse kittens met dit handicap een goede uitwerking gehad hebben, met een duidelijke verbetering. Hier gaan we dus nu voor.


Jamo en Dashuri

Maar telkens al ik je zie stuntelen op de grond,als je je koppie stoot of als je uit de bench valt doet het me pijn aan mijn hart, maar kleine kerel wat ben jij een moedig ventje en zo blij, onvoorstelbaar. 
Ook een zware longonsteking kreeg jou niet klein.
Ik zag het niet meer zitten, dacht dat je stervende was, je was helemaal slap en ik wilde je de rit midden in de nacht naar de dierenarts besparen, maar dankzij de vasthoudendheid van Sabine en haar overredingskracht is mijn man toch met je gegaan. 
En toen ik je dan vandaag zo blij bezig zag met Jamo onze zoon, denk ik alleen maar: wat is het leven mooi.
Dashuri, wij zijn er voor je, je bent een geweldig katertje, met een handicap, so what, we gaan ervoor. We maken ons geen zorgen om morgen, het is vandaag waar het om gaat. De toekomst laten we de toekomst.
En dadelijk ga ik lekker op de bank samen met jou Tatort kijken, ik vraag mij af wie dat leuker vindt, jij of ik:-))
Anki

Lees het vorige bericht | Lees het volgende bericht