Wat maken we mee

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten

November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

25-09-2011
Niet enkel mais in het maisveld

Relaas van onze veldwerkster Marjan

Maar liefst 9 kittens werden er door voorbijgangers geteld in een maisveld in Meeswijk. Hoogstwaarschijnlijk 2 of 3 nestjes.
Donderdagavond nog op pad, maar aangezien Meeswijk veel, heel veel maisvelden heeft, vonden we de aangegeven plaats niet.
De meldster was toch wat ongerust en na een vroeg telefoontje de volgende ochtend, heeft ze ons vanuit Maaseik naar de juiste plaats gebracht.
Daar aangekomen bleken er toch al meer mensen deze kittens te hebben gezien en ook terug naar de plaats gekeerd om hulp te bieden.
Gelukkig zijn niet alle mensen zo gemeen om dieren te behandelen als grof vuil.
Na 3 dagen aanvang plaatsing vangkooi, wachten en heen en weer rijden, hebben we er uiteindelijk 5 kunnen vangen.

Eén van de kleintjes kreeg van een voorbijgangster een goed tehuis. De andere 4 liggen nu lekker in een mandje bij ons gastgezin.
En de andere 4 dan, vraagt u zich misschien af, wat gebeurt daar mee? Tja, die wilden we wel vangen maar iemand vond het nodig om onze vangkooi mee te nemen. Om het maar grof te zeggen...... te jatten!!
Uiteindelijk hebben we een nieuwe vangkooi geplaatst en hopelijk blijft deze staan, zodat we de anderen ook nog kunnen opnemen.

Relaas Wendy

Het ziet ernaar uit dat er een einde is gekomen aan het veld Meeswijk-verhaal.
Deze morgen nog een klein kittentje gevangen; een katertje van een week of 5, donker getijgerd met lichte puntjes aan de haartjes, net een egeltje... Totaal niet schuw, SUPERLIEF!! Geniet er zienderogen van geknuffeld te worden... Gezondheidstoestand vrij goed, wel mager en een beetje uitdrogingsverschijnselen, maar verder wel ok. Oh ja, ook wel barstensvol vlooien...
Lekker badje gehad, Marjan toegesneld gekomen met vlooienspul en 's avonds opgehaald door pleegmama Sylvia. Samen noemden we hem ' Pip'  van ' Woezel en Pip' , omdat zij al een Woezel heeft rondrennen bij haar. Klaar om in de watten gelegd te worden!

Restte er nog 3 katjes in het veld. Ik (Wendy) had ze 's middags nog gezien. Aan me voorbij zien flitsen, is misschien beter uitgedrukt. Twee grijze getijgerde katjes en een wit/grijs gevlekt katje. De vangkooi terug uitgezet en 's avonds gezellig samen met Marjan, Nele en Dehlio gaan kijken of we beet hadden.
En inderdaad, we hadden beet! Maar het katje bleek ontzettend schuw, zelfs agressief en ook te oud om nog sociaal te kunnen maken. Een écht wild katje was dit dus. Dus contact opgenomen met Leonie, onze gsm-draagster van het moment, die op haar beurt Martine van het Felix-project contacteerde. Het leek ons beter dat zij deze katjes onder hun hoede zouden nemen.
Martine stemde toe en het gevangen katje werd alvast meegenomen om aan haar af te geven. Na castratie/sterilisatie wordt het katje dan na volledige revalidatie terug in zijn natuurlijke habitat geplaatst. Veld Meeswijk dus in dit geval.
Het was me wel een weekend! Van donderdagavond tot maandagavond 4 à 5 maal per dag op en af fietsen naar het veld, met mijn transportkooitje aan de fiets! De mensen hier in de buurt hebben me vast gek verklaard! De dorpsgek van Meeswijk.
Nu, moe, maar voldaan...!


 

Lees het vorige bericht | Lees het volgende bericht