Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
27-02-2014
Metamorfose Zeno
Zeno kwam een kleine drie maanden geleden in onze opvang. Hij was zeer ernstig verwaarloosd. Al jarenlang zat hij in wind en weer bij de eigenaar buiten. Hij kreeg amper te eten, geen medische zorg en hij had ook geen beschutting tegen de regen en de kou. We namen hem in onze opvang.
Zeno bleek een enorme pechvogel te zijn. Zijn huid was vreselijk ontstoken en vertoonde grote kale zeer jeukende plekken. Zijn oren waren rood opgezwollen. Hij had enorme ontstekingen in zijn bekje en tot slot: hij was vies en vuil, rook enorm en zat onder de klitten.
Zeno kon bijna een tentje op gaan zetten in de tuin van de dierenarts, want hij moest heel vaak terug op bezoek.
Na wekenlange behandeling van antibiotica, medicatie tegen de gistcellen en vele wasbeurten met speciale shampoo, is zijn vacht prachtig geworden!
Maar toen kreeg hij een aanval bij de dierenarts... ook dit werd onderzocht en nu blijkt hij een zeldzame zenuwaandoening te hebben. Vanwege deze aandoening, hangt de rechterkant van zijn snuitje wat scheef.
Onlangs vond de dierenarts nog blaasjes in zijn oren en hij moest onder narcose. De blaasjes werden geïnjecteerd met ontstekingsremmende vloeistof. Nu hopen dat alles onder controle is... poeh. Zeno toch, en dit allemaal is terug te herleiden naar jarenlange verwaarlozing, het werd van kwaad tot erger.
Maar deze ongelofelijke lieve teddybeer, die je als een kindje kan dragen, is zo vreselijk braaf en zo enorm aandoenlijk en koddig. We hebben dit allemaal voor hem over gehad en kijk eens hier wat een enorm verschil!!
Speciale dank aan zijn opvangmama's, want samen hebben zij een hele intensieve weg afgelegd met lieve Zeno. En Zeno? Die is dankbaar, zijn jarenlange verwaarlozing heeft zijn hartje gelukkig nooit aangetast, we zijn trots op je kleine jongen...
27-02-2014
Jazzy terug in de opvang
Jazzy kennen we goed, zij kwam twee jaar geleden als kitten met haar broers en zusje bij ons binnen. Daarna kreeg zij een warm liefdevol huisje, waar ze 1 1/2 jaar heeft mogen vertoeven.
Helaas ging het niet meer, haar baasje kreeg een ernstige kattenallergie. Na herhaaldelijke pogingen en zoektochten naar oplossingen, moest men haar met heel veel pijn in het hart terugbrengen. Er zijn veel traantjes gevallen, maar het ging echt niet meer.
Ze kwam terug bij haar vroegere opvangouders en het was niet van: "Ow, wat is het hier eng." Neen, het was: "Goed... het huis is dus voor mij. Daar is de koelkast, pompidom, ah de magnetron, mijn aanrecht, even boven spieken, yep de slaapkamers. De mensen zijn van mij. Prima!"
Aan zelfvertrouwen ontbreekt het Jazzy niet en dominante katten vindt ze maar stom. De rustige katten daarentegen kan ze wel waarderen en ook de hond is leuk, zolang zij de regeltjes bepaalt. Natuurlijk is ze helemaal gericht op de mensen, want die zijn er voor haar.
Ons kleine prinsesje weet wat ze wil en ze heeft natuurlijk haar looks ook mee. Welkom in onze gewone, bescheiden opvang Jazzy!
25-02-2014
Welkom Gijsje
Je hebt je huisje gevonden lieverd, jij blijft bij Peter en mij.
We hebben lang getwijfeld, want je zet ons leven op z'n kop, weet je? Je bent nl. een bijzonder katje. Ik heb in de loop der jaren heel wat gehandicapte diertjes voorbij zien komen, maar jouw ernstige handicap was toch wel het meest intensieve. Je hebt cerebellaire ataxie, wat betekent dat je ongecoördineerde bewegingen maakt, maar jij kunt zelfs niet lopen.
Ons andere katertje Tobias heeft hetzelfde. Hij kan ook niet lopen en windt ons nu al jaren om zijn pootje. Maar Tobias heeft een manier gevonden om door het huis te schuifelen. Dit kun jij niet, jouw coördinatie is ver te zoeken.
Toen jij bij ons kwam logeren, enkel logeren he, werden wij jouw opvangouders. Maar je snoetje was zo snoezig en man, wat straalde jij een plezier uit!
Veel mensen die jou niet kennen, vinden jou zielig, maar daar trek ik me niets van aan, want ik ken jou. Ik herken zelfs je piepjes, wanneer je op de kattenbak moet, wilt drinken, honger hebt en zelfs wanneer je enkel aandacht nodig hebt. Op schoot! Je geniet zo van het leven:-)
Lieve gekke Gijsje, wees maar lekker jezelf. Die pretoogjes zijn schattig en je onstuimigheid is vertederend.
Een mooi moment is de ochtend. Ik sta op en ik zie dat je nog slaapt. Maar door mijn geluid word je wakker en dan gaat dat lijfje alle kanten op. Je slaat met je pootjes in de lucht en je wilt jezelf naar mij toegooien, weliswaar de verkeerde richting, maar dat boeit niks. Dan pak ik je op en dan volgt er een oorverdovend gespin:-)
Vandaag waren we zelfs voor het eerst samen in de tuin, lekker in het zonnetje en je probeerde grassprietjes te vangen!
Nou Gijsje... nu mogen we voor altijd genieten van je gekke capriolen. Welkom kleine smurf. x
Sabine
23-02-2014
Een tweede operatie voor Nessy
Nessy werd een kleine twee weken geleden in Kortenberg bij de dierenarts gebracht. Zij werd gevonden onder de motorkap en raakte gewond toen de motor van de auto werd gestart. Een open breuk aan de staart en een flinke brandwond was het gevolg. De staart werd geamputeerd en ze werd vervolgens overgebracht naar Limburg.
Maar het ging helemaal niet zo goed met Nessy. Het stompje van de staart zag er niet goed uit, het bleef wat bloeden en er kwam etter uit. Toch maar eens naar onze dierenarts. Helaas kon ze daar meteen blijven, want het zag er heel fout uit, ze moest helaas opnieuw worden geopereerd, nl.een amputatie van het stompje. Een delicatie operatie, want hij kon nog maar amputeren tot aan de sluitspier.
Nadat het priegelwerk was gedaan, wist onze opvangmama weer wat te doen. Ontsmetten, antibiotica en pijnstillers geven en de brandwond ook heel goed insmeren.
Nessy laat zich goed verzorgen en heeft nog een lange weg te gaan. Aan liefde en verzorging zal het niet ontbreken, ze wordt in de watjes gelegd. We merken nu ook dat de tweede operatie haar goed heeft gedaan, want ze voelt zich stukken beter! Ze komt al lekker om onze benen fletsen, ze spint als een tierelier en iedereen mag haar aaien, hoe meer mensen hoe liever:-) Haar vachtje ziet er ook al wat beter uit en ze begint echt te genieten van een lekker maaltijdje.
Maar de fikse brandwond, die zal nog intensieve zorg nodig hebben.
Ja Nessy, ook voor jou gaat straks de zon weer schijnen, je bent een schatje. x
20-02-2014
Gevonden in Herent ( vlakbij Leuven)
Op maandagavond rond 23.00 uur kregen we een melding van een dame. Er zou een poes al luid miauwend aan de voordeur zitten. Dit diertje liep toch al een maandje daar rond en kreeg met nog enkele zwerfka...tten in de straat wat eten.
Maar haar gedrag zou ongewoon zijn en ze had ook nog eens een dikke buik. Onderhuids zag ze bobbels? Ze zou hoogstwaarschijnlijk zwanger zijn, oei!
We konden niets doen op dat late tijdstip, het was ook niet in de buurt, de volgende dag konden we pas iets regelen.
De hele nacht heeft het dier voor haar voordeur gelegen.
Onze veldwerkster heeft haar op dinsdagavond opgehaald. Mmm.. zwanger? We zagen geen dikke buik, zucht. Volgens ons niet zwanger hoor, toch maar even checken bij de dierenarts.
Nou, dit meisje is ong. een jaartje oud, ze is niet zwanger en niet gechipt. Ze ziet er heel gezond uit en is ontzettend lief en aanhankelijk. Het is een klein spinnertje mevrouw Zwart:-)
Het meisje dat de zwerfkatten voert, zou het in de gaten houden en navraag doen of ze misschien toch niet iemand was. Wij gaan maar weer eens op zoek naar de eventuele eigenaar, want ze heel duidelijk mensen gewend. Je weet maar nooit! En anders blijft ze gewoon lekker bij ons.
20-02-2014
Ons spoedkatje van afgelopen zondag
Dit poesje van ca. 5 maanden werd opgehaald door onze veldwerkster en naar de dierenarts gebracht. Helaas bleek het rechter voorpootje vanaf de schouder volledig verlamd te zijn. Er werd besloten de volgende morgen het pootje te amputeren. Het olijke meisje boeide dat niet, die was alleen maar vrolijk en gezellig en ontzettend lief.
De operatie verliep goed en gisteravond mocht ze worden opgehaald. Ze was helemaal in haar nopjes en had meteen zin om in het rond te springen. Omdat ze nog niet geheel vlovrij en oormijtvrij is, is ze eventjes apart gezet. Maar mevrouw heeft energie voor tien en doet er alles aan om zich maar op schoot te wurmen. Ze spint als een bromtol en kruipt het liefst in de nek... mm zalig!
Jij komt er wel lieverd, een echte hartenveroveraar, das nu al duidelijk. En op drie pootjes? Pfff, eitje! Straks mag je de boel op stelten zetten.
19-02-2014
Rust zacht Els
Gisteravond kregen we het schokkende nieuws. Nieuws wat niet te vatten is.
Jij bent er niet meer.
Je was 7 jaar lang onze vrijwilligster en hebt heel mooi werk verricht.
De laatste jaren deed je het wat rustiger aan en hield je je bezig met de adviesgroep bij Zwerfkat in Nood. En omdat je zo begaan was met de katten die vermist waren, richtte je je eigen Facebook op, om zoveel mogelijk katten terug te vinden en te kunnen herenigen bij hun baasje.
Je ging plots heen, pats boem, zonder ziekteproces, 32 jaar oud. De verslagenheid is groot en iedereen is er muisstil van.
Lieve Els, je was een koppige en eigenwijze dame. Pittig ook. Jij wist wat je wilde en je had een doel voor ogen. De katten waren jouw leven. In de adviesgroep was je niet weg te denken en je gaat ons vast nog verbeteren daarboven, we kennen je.
We denken terug aan de mooie momenten, de grrrr momenten en we komen maar tot 1 conclusie: Je had nog zoveel te doen, je had nog zoveel te ontdekken, te jong, veel te jong! Je zet ons heel erg aan het denken Els, hoe fragiel het leven is.Het is allemaal niet vanzelfsprekend.
Het is nu stil in de vzw.
Dag... wees gelukkig met Amina, Tommy, je oudje en Sammy en waag het niet om ons daarboven op de vingers te tikken! We houden je in de gaten dame!
Namens het hele team van Zwerfkat in Nood, rust zacht...
We wensen familie, vrienden en collega's heel veel sterkte toe.
18-02-2014
Een bijzonder verhaal en een ontroerend weerzien
Afgelopen donderdagnacht werd er ingebroken in een woning te Tilburg (NL). Toen de dieven met de buit vertrokken, lieten ze de achterdeur openstaan. Prince, de kat des huizes, was in paniek en vluchtte naar buiten. Maar hij kende het buitenleven niet en verstopte zich iets verder onder een geparkeerde auto. Hij vond zijn schuilplek in de motorkap...
De volgende dag stapte de bestuurder nietsvermoedend in zijn leaseauto. Hij kwam helemaal uit
België, 110 km verderop en was op bezoek bij zijn vriendin. De motor maakte een raar geluid, maar de auto reed.
Die avond reed de bestuurder naar Rotterdam. De motor bleef kuren houden, maar goed. Op zondagmiddag ging hij weer huiswaarts, richting Genk (B).
Tien meter voor zijn huis, begon het lampje van de motor te branden en viel de auto stil. De takeldienst kwam en de auto werd naar Rekem vervoerd. In de garage werd de motorkap opengemaakt en jawel... Daar zat Prince, in complete shock, klem tussen de distributieriem. Jemig!! We werden gebeld: Wat te doen! Naar onze dierenarts...
Prince bleek brandwonden te hebben en moest aan het infuus. Maar liefst drie dagen heeft het arme dier vastgezeten en het is een wonder dat hij dit heeft overleefd.
Ondertussen gingen we op zoek naar het baasje en we vonden een treffende gelijkenis. Alles klopte gewoonweg. Al heel snel was het contact gelegd en zijn baasje was zwaar geëmotioneerd. Prince werd verschrikkelijk gemist en het gezin was in rep en roer. Hij mag nog niet naar huis vanwege zijn wonden, maar dat kon het baasje niks schelen, als ze hem maar even kon vasthouden en zien.
Vanavond was het dan zover, een gelukstraantjes moment. Wauwww! We zijn ongelofelijk blij. Een onwaarschijnlijk verhaal met een fantastische afloop. Nu beter worden he vriendje!
17-02-2014
Wat is dat toch met die spoedmeldingen
De derde spoedmelding op een paar dagen tijd, en het gebeurt ook nog eens in het weekend...
Gisteravond was het weer prijs, een melding uit Kinrooi. De meldster had een jong katje gevonden in haar tuin. Ze was een beetje vermagerd en 1 van haar pootjes bungelde er maar wat bij, ze kon er niet meer op steunen. Het poesje zelf leek niet echt last te hebben van haar pootje. Dit schattige ding speelde, was erg lief en zeer aanhankelijk. Wordt ze gemist?
De meldster besloot haar even binnen te nemen en apart te zetten. De dierenartsen die ze belde, hadden geen dienst, helaas kon ze het katje niet houden, dus besloot ze ons te bellen.
Onze veldwerkster is het gewonde diertje gaan halen en na overleg met onze dierenarts, moest ze toch diezelfde avond nog langskomen.
Het kleine meisje had verwijde pupillen (shock) en inderdaad hing het pootje maar wat los te hangen, hmm.
Eenmaal bij de dierenarts bleek het rechter voorpootje vanaf de schouder volledig verlamd te zijn, helaas minder goed nieuws.
Dus wat is nu het plan van aanpak? De dierenarts vreest dat het een pootamputatie gaat worden, maar ze blijft daar nu tot dinsdag ter observatie en dan zal er een beslissing genomen worden. Dit allerliefste poesje heeft nu pijnstillers en antibiotica gekregen en we gaan heel heel hard duimen dat het stiekem toch nog haar pootje mag houden. En zo niet? Dan is het een pootamputatie, so be it.
Lieve meid, we denken aan jou ...
Het gaat om een poesje, bruin getijgerd, ca.5 maanden oud, niet gechipt.
16-02-2014
Nachtelijke spoedmelding
(Foto verkrijgbaar via info@zwerfkat.com)
Gisteravond laat kregen we een spoedmelding uit Zonhoven. De melder had een kat aangereden en vroeg wat hij moest doen. Naar de dierenarts rijden natuurlijk... De politie werd ook gebeld en deze zeiden: " Leg haar maar langs de kant van de weg, want als je naar de dierenarts gaat, krijgt ze toch een spuitje." Pardon?? Is dat het antwoord van oom agent? Dus haar maar laten sterven aan de kant van de weg? Wij zullen nog een klacht neerleggen bij de politie!
Maar goed, de kat had eerste hulp nodig en ja... wie gaat dat betalen. Dit was geen discussie voor ons, wij betalen wel. Rijden, rijden, rijden. Ook onze vrijwilligster is om 00.30 uur nog in de auto gesprongen om zeker te zijn dat de kat bij de wachtende dierenarts zou arriveren.
Helaas is het poesje bezweken aan haar verwondingen..
Maar we gaan wel op zoek naar haar eigenaar, het zou erg zijn als deze in het ongewisse blijft.
Het is een kattinnetje van ong. 5 jaar, ze was niet gechipt en droeg geen halsbandje. Ze is bruin zwart getijgerd.
Het katje is nu nog bij de dierenarts in Zonhoven.
Voor meer info indien iemand dit katje mist, kan contact opnemen met de dierenarts: DAP Melotte telefoonnummer: 011- 821561 of met het meldnummer van VZW Zwerfkat in nood telefoonnummer: 0495- 285127
14-02-2014
Katrientje nu 8 maandjes oud
Kent u ons wonderkindje Katrientje nog? Ze was maar een paar uurtjes oud, toen ze bij ons binnenkwam. Ze werd moederziel alleen op straat gevonden, haar mama heeft ze nooit gekend, ze was ten dode opgeschreven.
Het is heel anders om een net geboren kitten groot te brengen, omdat zij minder weerbaarder is: zij heeft nooit biestmelk gehad van mama.
Maar Katrientje besloot heel dapper te zijn en bereikte steeds weer een nieuwe mijlpaal. Even ging het mis en lag ze op sterven, we dachten haar voor altijd kwijt te zijn. Maar toen kroop in de hand van haar opvangmama en langzaam kwam er weer kracht in dat lijfje. We gingen gestaagd door, met een bang hartje, maar hey! Ze redde het en hoe!
Ze vond haar voor altijd huisje en kreeg er een vriendinnetje bij. Samen met Kitty is ze nu opgebloeid tot een parmantig dametje van 8 maanden oud:-)
Ze ravotten er op los, Katrientje is niet weg te slaan van schoot en bedelft haar mensen met knuffels en kusjes. Er is niets meer over van dat hulpeloze schepseltje, sterker nog: ze is de vinnigste van de twee en haalt behoorlijke kattenkwaad uit. Ze haalt o.a brood uit de broodtrommel en smijt deze vervolgens door de keuken, chips zakken worden opengescheurd en de gordijnen zijn niet meer zo nieuw als eerst.
We zijn trots op je Katrientje, zo horen wij dat graag, maar voor jouw opvangmama blijf je toch altijd haar kleine meid:-)
13-02-2014
Hoe gaat het met haar na twee dagen
De melding uit Kortenberg..
Haar staart werd ondertussen geamputeerd en we hoopten dat we haar gisteren konden ophalen, maar helaas. Ze is niet stabiel genoeg, ze eet redelijk, maar loopt moeizaam en 1 pupil is groter dan de ander, hmm. Haar ongeval pakte nog lelijker uit dan we dachten.
Hopelijk kunnen we haar zsm ophalen, zodat ze in alle rust in de huiskamer kan revalideren, maar voor nu.. geniet ze zichtbaar van de lekkere warme lamp op haar lijfje. Lief meisje zet 'm op he!
12-02-2014
Gered onder de motorkap
De autobestuurder probeerde zijn auto te starten, echter blokkeerde de motor. Wat scheelde er? Toen men ging checken, bleek er een poes onder de motorkap te zitten!
De politie/ brandweer werd gebeld en men kon het dier bevrijden. Het gewonde poesje werd naar de dierenarts gebracht en gestabiliseerd. Dit lieve dier hield er een open botbreuk aan over en naast enkele schaafwonden en blauwe plekken, was ze verder oke.
De dierenartsenpraktijk lanceerde een oproep via hun Facebook en de zoektocht naar haar baasje werd gestart. Tot op heden heeft zich nog niemand gemeld.
Maar de poes had een operatie nodig aan haar staart, dus we besloten eens contact op te nemen met de dierenarts. Men zat vooral met de handen in het haar: stel dat de eigenaar zich niet meldt... wat dan? Opgelost! Ze mag bij ons binnenkomen en de dierenarts heeft de operatie gepland:-) Indien het baasje zich niet meldt, zullen we haar lekker gaan vertroetelen. Dank aan de dierenarts, want! Zij hebben besloten de operatie zelf te betalen.
Indien iemand deze kat herkent, gelieve contact op te nemen met DAP Akuut 02/7210610 of de politie van Kortenberg 016/853400
11-02-2014
Vier moederloze puppies kwamen logeren bij Zwerfkat in Nood
Afgelopen weekend heeft een vrijwilligster van ons, 4 moederloze puppies van 20 daagjes oud, onder haar hoede genomen. Hun echte flessenmoeder had een zeer welverdiend weekend Parijs voor de boeg, zij is vrijwilligster van de Poezencentrale Mol. Gelukkig konden we de puppies afgelopen weekend even overnemen, zodat zij lekker de Eiffeltoren kon beklimmen!
Wat is de achtergrond van deze pups?
"Een dame op leeftijd, wilde de mama van deze pups nog mooie jaren geven, maar wist niet dat ze zwanger was. Mama liep op het einde van haar zwangerschap en voelde zich duidelijk niet goed. De dierenarts werd erbij gehaald, maar greep helaas te laat in. Mama verzwakte en stierf toen haar kleintjes amper 1 dag oud waren...
Mama liet twee teefjes en twee reutjes achter. Er werd met spoed gezocht naar iemand die kon 'flessen' en zo kwamen ze terecht bij Sandrine, de opvangmama van de Poezencentrale Mol."
Diesel, Liesl, Noor en Thor zijn vandaag 20 daagjes oud en doen het goed. Ze hebben ondertussen vele hartjes geraakt, maar hebben nog een weggetje te gaan.
Onze opvangmama heeft weer een mooie ervaring opgedaan, ze mist nu al haar baby's met hun murmel geluidjes...
09-02-2014
Pasha was achtergelaten
Daar sta je dan, overgeleverd aan de goedheid van de nabije omgeving, want hij moest zichzelf zien te redden.
Gelukkig zijn de buren hem uit compassie eten gaan geven, maar dit was ook geen echte oplossing. Zijn vacht zat helemaal in de klit en hij moest hoognodige zorg gaan krijgen.
De meldster kon hem helaas niet houden, zij had al 12 katten onder haar hoede, daarom werden we gebeld.
Dit ongecastreerde ventje is nu in onze opvang, maar hij was eergisteren volledig de kluts kwijt. Niet echt op zijn gemakje, hij kroop weg, maar gelukkig konden we hem voorzichtig aaien. Maar wat een klitten...
De volgende dag was het al een stuk beter. Hij vertrouwt het nog niet helemaal, maar zijn ronkmachientje is toch in de olie gezet. Hij geniet van zijn aaitjes en begint met zijn pootjes te kneden. Jaaahh, er zit een heel aanhankelijk karaktertje achter dat muurtje van hem. Binnenkort wordt zijn vachtje aangepakt en laten we zijn bekje eens bekijken, want hij kwijlt toch wel geregeld.
Welkom lieve Pasha!
07-02-2014
Saar en haar verrassing
Saar kwam twee weken geleden bij ons binnen. Ze werd al maanden gevoerd door een lief oud vrouwtje, maar de buurt zag Saar liever vertrekken dan blijven.
Saar bleek een allerliefst poesje te zijn van 8 maanden. Ze is duidelijk mensen gewend en laat zich heerlijk kroelen en verwennen. Maar goed, ze moest natuurlijk naar de dierenarts om gesteriliseerd te worden, dus eergisteren was het dan zover. Maar o ow, de dierenarts onderzocht haar en kwam tot de conclusie dat mevrouw zwanger bleek te zijn! Ai, ze bleek zelfs al ongeveer 5 weken zwanger te zijn! Even de radartjes aanzetten en terugdenken... dit is dus gebeurd rond eind december, vol in de winterperiode. Gaan we nog meer verrassingen krijgen? Is dit een signaal dat er meer zwangere poezen rondlopen?
Na overleg hebben we besloten de kittens niet te laten aborteren, zij mogen bij ons geboren worden in een veilige beschermende omgeving. Het spreekt natuurlijk voor zich dat dit dan ook meteen haar allerlaatste nestje zal zijn. Nou Saar... tis me wat meid.
06-02-2014
Mooie Lewie
Lewie kwam bij ons binnen, omdat hij aids-positief was en dringend medische zorg nodig had. Zijn tanden werden getrokken, hij heeft wekenlang lopen kwijlen, zijn vacht was kletsnat, het viel allemaal niet mee.
Maar zijn opvangouders hadden engelengeduld, en ook de dochter in het gezin spendeerde uren in zijn nabijheid. Heel langzaam begon Lewie te ontdooien... de man in het gezin was een beetje bang voor Lewie geworden, gezien zijn meppen die hij kon uitdelen, maar Lewie bedacht een ander plan. Na twee maanden opvang, liep Lewie op hem af. Niet om te slaan, maar hij kroop juist zachtjes tegen hem aan en maakte pardoes de klik. Hij fluisterde vast: 'Toe maar, aai me maar, ik geef me aan je over.'
En ja... het ijs was gebroken, sinds die dag is Lewie omgeslagen en is hij zijn demonen aan het verslaan. Aaien, aaien, aaien, mmmm lekker! Zijn opvangmama kreeg traantjes van ontroering. Ja... dit is waar we het voor doen.
Lewie zijn vachtje wordt steeds mooier en het kwijlen is gestopt. You rock opa Lewie!
05-02-2014
Hoe gaat het met Bagheera
Een dikke twee weken geleden kregen we een melding uit Aalst. Dit broodmagere meiske zat volledig onder de kale plekken en had een riempje om dat zwaar knelde en helemaal vastgeklit zat aan haar huid. De melder heeft dit gelukkig eruit kunnen knippen. Dat ze medische zorg nodig had, bleek een feit, daarom kwam ze bij ons, we zijn zo blij dat we haar konden helpen!
Het zat lieve knuffelige Bagheera helemaal niet mee: Kale plekken, rotte tanden, gezwelletjes voelbaar aan haar tepels en ze is aids positief getest.
Bagheera was een klein broos hulpeloos oudje, maar in dat oude hart verschool een echte vechter.
Hoe gaat het nu met haar...
Wel beter, ook al baren de gezwelletjes ons grote zorgen. Ze kon niet geopereerd worden, vanwege haar zwakte, maar nu is ze meer aangesterkt en we mogen niet te lang meer wachten met de operatie.
Ze krijgt speciale voeding in papjes en elke dag een infuusje. Ze eet nu als een tierelier, ze wordt zelfs wat voller en haar huid begint te genezen. Ze is 1 brok liefde en ondanks alle ontberingen is ze het liefste diertje wat je je maar kan wensen. Dapper schatje van ons! Onze duimen blijven overuren draaien, ze is nog lang niet uit de gevarenzone.
01-02-2014
Het staartje eraf
Onze kleine Percaya maakt nogal wat mee. Eerst werd ze aangereden, waardoor ze verschillende breuken had in het bekken en de knie. Toen kreeg ze een ingewikkelde botoperatie. Maar de laatste dagen had ze pijn. Je zou zeggen dat dit was vanwege de breuken, maar de pijn werd erger ipv minder.
Ze had een wond aan haar staart en deze begon groter te worden en plots zagen we een donkere streep lopen. Dit kon niet anders dan necrose zijn (afsterving van weefsel). Ze begon te piepen als ze werd opgetild, ze zat helemaal niet meer lekker in haar velletje. Snel naar de dierenarts en daar constateerde de dierenarts inderdaad necrose. Beslissing: staartamputatie. Vanwege het infectiegevaar is besloten de operatie diezelfde dag nog te doen. Ach meiske toch,het is me wat. Gelukkig was de dierenarts heel erg tevreden over de heling van haar breuken, komt goed!
Toen de operatie achter de rug was, merkten we al heel snel dat Percaya zich heerlijk voelde! 's Nachts begon het al: Honger! Eten!! De volgende morgen wilde ze al niet meer in de bench. Ze is actief, wilt continu spelen, er is niets meer over van dat kermende schatje.
Ze rolt als een kitten, mept tegen haar pluche lint in de bench, ze is een bruisende energiebom en een staartje armer:-)
Jij komt er wel!
 (1).jpg)
.jpg)
