Wat maken we mee

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

29-09-2014
7 kittens

Gisternacht vond de meldster 7 hele kleine kittens, zonder mama. Ook kwam de mama niet meer opdagen, dus hellup! Zo'n groot nest.... wat te doen!
De meldster had nul ervaring, maar daar ging ze wat aan doen. Ze nam ze alle 7 mee naar huis, ging zich inlezen op internet en haalde bij de dierenarts speciale melk.
Maar ze kon hen echt niet houden, wat we heel goed begrepen, dus de vraag of wij hen wilde opvangen. Oei, oei, 7 stuks, das niet evident. We zitten hartstikke vol, en iedereen heeft kittens, dus we moesten het nest gaan opsplitsen.
Op deze manier konden we hen alle 7 redden. Poehhh wat een drukte weer!
Ze drinken allemaal goed en liggen nu tevreden in twee couveuses:-)

23-09-2014
Spoedmelding Hoeselt

Vanmiddag kregen we een telefoontje: Er was een kat aangereden en lag langs de baan. Ze had de poes in een doos gelegd en sprak vervolgens onze voice- mail in. Het was blijkbaar niet duidelijk of ze het zou overleven, maar naar de dierenarts rijden zag de meldster niet zitten. Het is dubbel op dat moment: enerzijds snappen we het feit: "Het is mijn kat niet", maar anderzijds als het stervende zou zijn, zou men eigenlijk geen minuut mogen wachten. We laten het maar in het midden.
In elk geval was het even stressen voor ons, omdat we dit niet zo snel intern konden regelen. Gelukkig lukte het alsnog en zijn we de poes gaan ophalen. Nou, ze had een hele diepe wond en waarschijnlijk een breuk aan haar achterpoot.
Het allerliefste dier ligt nu bij onze dierenarts aan een infuusje en morgen weten we meer.
Maar eh.... heeft zij geen baasje? Ze is enorm lief, helaas geen chip, en wie weet wordt ze heel hard gemist!!

23-09-2014
Pluisje

We kregen gisteren een melding over een piepklein kittentje, gevonden in de tuin. Zijn oogjes zaten volledig dichtgeplakt van de etter en het kon alleen nog maar kruipen... Ach jee, dat klonk als heel jong, dus maar snel gaan halen!
Deze kleine friemel had inderdaad medische zorg nodig, de oogjes moesten echt eerst geweekt worden.
Gelukkig was er niets mis met zijn gezonde eetlust, want hij kan heel goed uit een flesje drinken!
Zijn naam is Pluis en ligt nu lekker tussen zijn knuffelvriendjes in de couveuse!

21-09-2014
Bregje krijgt een huidtransplantatie!

Dit meisje kwam een kleine week geleden bij ons binnen. Ze lag gewond in het gras. Ze had open wonden aan beide achterpoten en de maden hadden al vrij spel gekregen. Ze had haar hakje gebroken en er was iets mis met haar bekken.
De breuk was geen ramp, dit was de minste zorg van onze arts. Maar haar wond was enorm diep, zo diep, dat haar botten zichtbaar werden.

Wilt u die foto zien? http://www.zwerfkat.com/index.php?DocID=321#.VBvpLGP3fvY

Maar Bregje was zo ongelofelijk lief en aanhankelijk. Ze maakte indruk op het medisch team! Ze ligt nu al 6 dagen aan het infuus en haar wond wordt gespoeld en verzorgd. Wij opperden of huidtransplantatie niet iets was voor haar. Hmmm, dat zou inderdaad de oplossing kunnen zijn!
En weet u wat? Dit gaat ook gebeuren!! Het is wel even slikken ivm de medische kosten, maar als ze hierdoor geholpen kan worden, dan moet het.
Er is kunstmatig huid besteld, en ze krijgt nu alle kans op herstel. Ze verdient deze ingreep dubbel en dwarrs.
Voor jou, lieve Bregje...gaat de zon weer schijnen. De dierenarts is positief, maar je gaat nog wel een hele lange revalidatie krijgen. Maar dat maakt niks uit, jij krijgt die tijd.
Dit is de eerste keer dat we een huidtransplantatie laten doen, dus het is best heel spannend!

19-09-2014
Bishi

Dit kleine meisje komt van dezelfde plek als waar Timo vandaan kwam.
Het is niet zijn zusje hoor, want dit kleine handenbindertje is nog maar 4 weekjes oud. Bishi is haar naam!
Bishi is van een hooizolder gevallen, gelukkig vond men dit meisje op tijd en ze kwam ze gezellig bij ons in de opvang.
Bishi is een echte zwaan kleef aan. Het opvanggezin mag haar nauwelijks neerzetten, ze wilt constant aan hen plakken:-)
Plakt ze niet aan haar mensjes, dan huilt ze. Afgelopen nacht hebben ze nauwelijks kunnen slapen, door kleine mevrouwtje.
Eten kan ze ook zelfstandig. Heel gulzig duikt ze met alle 4 haar pootjes in het bakje. De andere katten in huis mogen dan niet in haar buurt komen, dan kunnen ze een blaasconcert verwachten met het nodige gegrom:-). Dus niemand durft iets af te pikken van deze kleine pittige dame.
De kleinste, maar haar wil is hier nu al wet en de hele kattengroep schijnt haar te begrijpen en heeft respect.

17-09-2014
Dag liefste Timo....

Onze grote dank aan onze dierenarts en dank aan jullie allemaal voor de steun! Dit hoort helaas ook bij ons werk, maar wel met grote waardigheid..
Het afscheidsverhaal van onze opvangmama...

Mijn allerliefste kleine mannetje,
Vanaf het eerste moment dat ik je zag, had je mijn hart veroverd.
Heel diep van binnen wist ik al dat ik je niet meer kwijt wilde.
Je was er erg aan toe, je oogjes waren flink aangetast door de niesziekte en je was ontzettend mager.
Daarbovenop had je ook een keelontsteking en had je een complexe breuk in je pootje.
Zo jong, zo klein en al zoveel meegemaakt, hoe is het toch mogelijk?
Er was geen twijfel mogelijk dat we er samen voor zouden gaan om je terug beter te krijgen.
Eerst kreeg je de zware pootoperatie die gelukkig goed verlopen was.
Ik was zo blij toen ik je weer mocht ophalen om thuis verder te verzorgen.
Maar plots ging het bergaf met je, zelfs zo slecht dat ik je dacht te verliezen van vrijdag op zaterdagnacht.
's Morgens met spoed naar de dierenarts en het was hoogtijd dat je aan het infuus kon.
Je was aan het uitdrogen, je tandvlees was wit aan het worden, je oortjes begonnen gelig te worden, totaal foute boel.
Maar jij was een lichtje, een zonnetje in huis.
Ondanks alles wat je had, was je zoooo ontzettend lief.
Als ik tegen je sprak, begon je meteen te spinnen, kopjes geven, pootjes kneden.... gewoonweg niet te doen.
Je genoot van mijn aanwezigheid, maar ik ook heel erg van jou, ventje.
Ik had je helemaal in mijn hart gesloten.
Mijn grote dank aan onze dierenarts Brecht dat hij een uitzondering voor je heeft gemaakt.
Ik mocht iedere avond bij je op bezoek komen om je te helpen met eten geven en knuffelen.
We hadden gemerkt dat je dat goed deed, alles wat jou ook maar een beetje kon vooruit helpen, werd gedaan.
Gisteren had je een topdag!
Je zat zelfs een heel moment rechtop, begon te mekkeren toen ik mijn fototoestel nam om een foto van je te maken.
Wat deed dat deugd om te zien, de hoop werd groter dat je het ging redden.
Je had zelfs een klein kommetje met voeding bijna helemaal leeg gegeten.
Weliswaar heb ik het je met de spuit moeten geven, je deed het nog niet zelfstandig.....maar wat was ik ontzettend trots op jou.
Met volle moed heb ik afscheid van je genomen gisteren, een kusje op je kopje, je toegefluisterd dat je moest blijven vechten
want ik wilde je zo graag weer mee naar huis nemen.
Het was allemaal ingepland dat ik iedere dag rond 18u naar jou toekwam.
Vandaag kwam ik aan bij onze dierenarts en ik zag aan de gezichten dat er iets niet klopte.
Een half uurtje voor ik aankwam, heeft mijn dapper mannetje de strijd verloren.
Ik ben verdoofd, verscheurd van verdriet.
Mijn kleine Timo is er niet meer!!
Het spijt me zo ontzettend lieve jongen dat ik er niet voor je was, net toen je me het meeste nodig had.
Ik heb nog afscheid van je mogen nemen, dit doet verschrikkelijk pijn.
Jij zal voor altijd in mijn hart zijn Timo, je had iets speciaals dat niet te beschrijven valt.
Ik zal voor altijd van je blijven houden schat,
Je opvangmama xxx

17-09-2014
Deel 3 Timo

Hier is ons dappere kereltje weer...
Hij zit nog in de kritieke zone, daarom verblijft hij nog even bij onze dierenarts.
Vanavond mocht onze opvangmama weer bij hem op bezoek gaan.
Vandaag is hij heel eventjes rechtop blijven zitten en moest er geaaid worden. Zachtjes duwde hij tegen haar hand: Meer!
Maar toen ze eventjes wegliep om haar fototoestel te pakken, begon hij rare geluidjes te maken dat hij het hier NIET mee eens was. Terugkomen! (zie foto)
Hij is er nog lang niet, maar toch weer ietsiepietsie beter dan gisteren. Zijn tandvlees is nog witjes en zijn oortjes nog wat gelig, maar er zit weer wat meer leven in hem!
En tadaaa... hij heeft zijn kommetje vloeibare eten op:-) Weliswaar via een spuitje gekregen, maar ditmaal weigerde hij niet.
Hij heeft er wel bijna een uurtje over gedaan want tussendoor wilde hij getut en geknuffeld worden en spinde de sterren van de hemel:-)
Daarna was hij natuurlijk doodop..
De dierenarts heeft redelijke hoop dat hij met voldoende tijd en medicatie zal herstellen, maar hoogstwaarschijnlijk zal hij wel blind blijven.
Timootje, Timootje toch, jij sluipt bij vele hartjes naar binnen, als je dit toch allemaal eens wist...

15-09-2014
Het vervolg Timo

Timo's leven hing aan een zijden draadje... We gingen met een bang hartje slapen: deze lieve kleine jongen heeft in zijn korte leven enkel ontberingen gekend, hij moest in leven blijven. Hij moest een tweede kans krijgen, we willen hem nog zoveel moois laten zien en voelen.
Timo had de nacht gehaald!! Beter nog... er is ietsje vooruitgang:-)
Onze opvangmama is de helende wond voor Timo, daarom mag ze nu elke avond bij hem op bezoek.
Vanavond ging ze weer naar onze dierenarts, op bezoek bij haar mannetje.
Timo was een beetje in paniek toen hij gehaald werd, maar zodra hij haar stem hoorde, was het meteen stil. Timo is nl. blind, hij moet het hebben van zijn gehoor.
Ze schreef: " Toen ik me voorover boog, kreeg ik weer kopjes, begon hij te spinnen en met zijn pootjes te kneden. Ik heb hem opgepakt en tegen me aangelegd. Hij was zo aan het genieten, dat doet zo goed dat er meer leven in zit."
Ze mocht een uur bij hem blijven. Gelukkig was er niets mis met zijn lever, maar heeft hij de ergste gradatie van het calicivirus te pakken. Maar wij geven hem absoluut NIET op.
De dierenarts zag hoe Timo reageerde op zijn opvangmama en ze mocht hem proberen wat eten te geven. Hij heeft enorm veel last van zijn keeltje, en kan daarom niet tot nauwelijks eten. Maar hij heeft vanavond toch ietsjepietsje willen likken van haar vinger en hij heeft ons laten verstaan, absoluut het leven niet op te geven.
Het was moeilijk om weer afscheid te nemen van Timo, maar gelukkig zei onze dierenarts: "Tot morgen". Men beseft wel degelijk dat zijn genezing hand in hand gaat met liefde en vertrouwdheid.
We denken aan je lieverd. Blijf sterk. Een aai over je lieve bolletje x

15-09-2014
Het verhaal van Timo...

Ik ben de opvangmama van Timo, kennen jullie hem nog? Sommige van jullie hebben een toffe donatie gedaan, enkel voor Timo. Dank jullie wel!
Toen ik jou zag lieve Timo, brak mijn hart. Je was een kitten van ongeveer 3 maanden oud, de oogjes zo aangetast van de niesziekte, zo mager, helemaal onder de vlooien.Ook had je een hele complexe botbreuk.
Wat een ellende, het was niet zeker of je ooit je zicht zal terugkrijgen. Het pootje moest met spoed geopereerd worden, want je had een spiraalbreuk. Ik moest mijn kleine mannetje achterlaten met pijn in het hart.
Gelukkig was de operatie goed verlopen. Na 2 dagen mocht ik je ophalen. Ik was zo blij, maar de blijdschap duurde niet lang.
Het spinnen werd minder, je wilde weer niet meer eten, dwangvoederen lukte heel moeilijk. Je kreeg ondertemperatuur, je lag er futloos bij en kroop constant in de kattenbak. Eten kreeg ik er niet meer in. De hele nacht ben ik niet van je zijde geweken.
's Morgens met spoed naar de dierenarts, het was zeer ernstig. Je was aan het uitdrogen, je tandvlees werd wit, je oortjes werden geel. Ik werd gewaarschuwd dat er grote kans was dat je zou sterven.
De kans dat je zou overleven was miniem..
Ik kreeg het niet over mijn hart om je NU alleen te laten. Ik mocht afscheid nemen, ik wilde je in je laatste momenten bijstaan. Wat er toen is gebeurde, was zo bizar.
Een half uurtje voordat ik arriveerde, heb je een beetje eten gelikt van de dierenarts haar vinger. Je leek opeens wat meer leven te krijgen. Toen ik je zag kreeg ik tranen in mijn ogen, je zag er zo beroerd uit. Ik riep je naam en plots ging je koppie omhoog en je begon me te zoeken. Ik mocht je op mijn arm nemen en je begon te spinnen. Ik kreeg kopjes, duwde je neusje in mijn hand. Tranen van geluk dat je me herkende. We hebben een half uurtje intens van elkaar genoten en toen werd je moe hè jongen. Tijd om je te laten rusten.
Vandaag heb ik weer gebeld, je zit meer rechtop en hebt weer enkele keren het eten van de dierenarts haar vinger afgelikt. Ik wilde je zo graag zien, jij gaat geen moment uit mijn hoofd, klein mannetje. Ik kreeg toestemming en ben meteen de auto ingesprongen richting jou Timo.
Ik riep je naam en hup....daar ging dat koppie weer omhoog. Je draaide je om en begon een beetje te piepen. Je herkende mijn stem, dat doet zo deugd om die kleine dingen te mogen meemaken. Ik heb je weer lekker bij me genomen en geknuffeld. Je moed ingesproken dat je moet vechten. Ik wil je weer graag mee naar huis nemen om verder te verzorgen. Je hebt weer liggen spinnen, pootjes kneden, kopjes en neusjes geven tot het een lust was. Je hebt zelfs ook een beetje eten van mijn vinger afgelikt.
Ik weet dat je nog steeds in de gevarenzone zit, maar ben dolblij met deze kleine verbetering.
Ik hoop dat je volgende week weer naar huis mag komen, ik heb je in mijn hart gesloten Timo xxx
Jouw opvangmama

14-09-2014
Kiekeboe

Deze 5 koters kwamen gisteren bij ons binnen, zij stellen zich aan u voor: Mik, Ozzie, Mats, Eefje en Tess.
Ze kwamen goed doorvoed bij ons binnen, zonder mama...
Hun achtergrond is wat dubieus, soms weten we niet zo goed hoe we hiermee moeten omgaan. Laten we hopen dat de nieuwe wetgeving van 1 september (wie een kat wil verkopen of weggeven, zal altijd eerst het dier moeten laten steriliseren/castreren) hier geen rol in speelt.
We zullen in elk geval goed voor deze bonte familie zorgen van drie weekjes oud!

13-09-2014
Roze staat je goed

Een paar dagen geleden, vond de melder een gewonde poes in het gras in Riemst. Het zag er niet goed uit voor dit meisje: ze had open wonden aan beide achterpootjes en de maden hadden al vrij spel gekregen...
De melder nam haar voorzichtig op en nam haar mee naar huis.
De melder paste de eerste zorg toe. De maden verwijderen en de wonden schoonmaken! Maar het diertje was verzwakt, uitgedroogd en in shock...
Het was al wat later op de avond en onze veldwerkers reden meteen uit om haar op te halen.
Gelukkig konden we uiteindelijk terecht bij onze dierenarts. Het was inmiddels al bijna nacht, maar ze had directe eerste hulp nodig. Ze kreeg anti-shock, de wonden werden gespoeld, maden verwijderd en hup lekker warm onder de lamp en aan het infuusje.
De volgende dag werd duidelijk dat ze haar hakje had gebroken, er was iets geraakt thv haar bekken, dus ze was aangereden.
Arme meid! Maar ze wond iedereen om haar pootje, want ze was zoooo lief!! Iedereen kreeg een kopje en ze leek opgelucht en dankbaar.
Ze heeft een paar nachten bij onze arts moeten blijven, maar stilaan wordt ze sterker en sterker en kan ze naar ons opvanggezin:-)
Maar dit prachtige meisje zou wel eens een baasje kunnen hebben... ze is zo tam, en nog jong, rond de 1 jaar.
Komt goed allemaal, maar dat roze past wel heel goed bij een schattig meiske:-)

11-09-2014
Kleine Ewout

We kregen een spoedmelding te verwerken vandaag. Op het werk van de melder zaten drie hele kleine kittens van 2 1/2 week oud. Mamapoes was al 2 dagen niet komen opdagen en de kittens raakten slap, onderkoeld en kregen hun oogjes niet meer open. Ze dachten dat ze alle drie aan het sterven waren. Helaas heeft 1 collega 1 van de 3 kittens mee naar huis genomen voor opvang, maar de kitten zou gewone drinkmelk krijgen. We hebben aangegeven dat de kitten zsm herenigd moet worden met de rest, we willen deze ook bij ons hebben.
De twee kleintjes bij ons, waren duidelijk enorm ziek. Ze waren apathisch en koud..eentje was zelfs nog slechter. Ze moesten zsm de couveuse in en dit gebeurde dan ook.
Helaas stierf Stef al na een paar uurtjes, nu is onze Ewout de enige survivor.
We gaan heel hard voor hem knokken. Hij heeft geen zuigrefelx, dus krijgt nu maagsondevoeding. Hij is ook nog eens ziek, dus dat wordt knokken! Kom op Ewout zet op kleine vriend x

10-09-2014
De hond redde zijn leven

In Wonck gebeurde er iets heel bijzonders... en de hond speelde de hoofdrol! We weten niet exact wat er gebeurde, maar deze hond vond een kitten die het enorm moeilijk had. Zeer ziek, broodmager, onder de vlooien,... een kwestie van tijd en hij had het niet gered.
Deze hond nam het kittentje voorzichtig in zijn bek en liep ermee naar zijn baasjes. Alsof de hond wist dat deze kitten in de problemen zat en voelde dat hij enorm ziek was. Dieren zijn zo gevoelig en reageren vanuit hun instinct.
Dit kittentje heet nu Timo en is tijdelijk blind. Zijn oogjes zijn erg beschadigd, de pupillen zijn aangetast, hij schrikt wanneer je hem aanraakt. Zijn oren zijn ook aangetast, hij ruikt niets, zijn botjes steken uit zijn velletje, we denken dat we net op tijd waren. Maar hij zoekt geborgenheid en kruipt heel dicht tegen onze opvangmama en zegt prrrrr. Wat een schatje!
Timo is een taaie rakker, hij dankt zijn leven aan de hond. Bij deze is de hond onze grootste held, en nu kunnen we beginnen met de intensieve zorg voor kleine Timo.
Dank je wel lieve hond en zet em op kleine lieve zachtaardige Timo!

07-09-2014
Net geboren, zonder mama...

Vandaag kregen we een verdrietige spoedmelding te verwerken. Een mamapoes is vanmorgen begonnen met bevallen, 1 kleintje was al geboren, maar de anderen zaten vast. Er moest onmiddellijke hulp worden geboden!
Bij de dierenarts kreeg ze meteen een spoedoperatie, nl de keizersnee.
Helaas was er al 1 kittentje gestorven, drie konden levend ter wereld worden gebracht. Maar na de operatie is hun mama overleden...Hoe verdrietig is dat. Rust zacht lieve mama.
Poezencentrale Mol vroeg ons om hulp. Of wij de net geboren kleintjes willen opvangen. Natuurlijk... ze zijn levensvatbaar(!), dus we gaan ons 200 % voor haar baby's inzetten, dat is een belofte aan mam.
Helaas stierf er nog 1 kittentje, maar de twee sterke survivors zijn meteen hup de couveuse in gegaan.
Het zijn vermoedelijk twee kereltjes. Gelukkig hebben ze een goede zuigreflex, YES! Lieve mam, wij zullen ons nu over jouw schatjes ontfermen. Je bent nu samen met je overleden kindje, jullie zijn samen bij elkaar gelegd..
Doe het goed lieve kleine wondertjes!

07-09-2014
Komt goed nu

In de Ardennen, woont een meneer in een caravan. Er komen geregeld zwervers bedelen en hij geeft hen eten. Uiteraard bleven zij hangen.
Maar de meneer is heel erg ziek, zo erg zelfs, dat hij binnenkort komt te overlijden. Maar... ja, wat met de zwervertjes...
Er waren twee moederpoezen met kittens en een tam lief kittentje. Zijn laatste wens was dat zij allen onderdak zouden krijgen. De mensen die ook een caravan hadden tegenover hem, maakten zich ook zorgen en begonnen organisaties af te bellen. Nergens vonden ze plek, alles zat vol. De dierenarts gaf uiteindelijk zijn conclusie: Het beste is om hen allemaal in te laten slapen. Inslapen? Twee moederpoezen met kittens en een oudere kitten???
De eigenaar was ten einde raad en hij besloot voor de euthanasie te kiezen.
Maar daar konden wij ons niet mee vereenzelvigen. Het was echt super moeilijk, maar we wilden hen niet in de steek laten, we vonden uiteindelijk plek voor allemaal!
De oudere kitten Ben (foto) en mama met kittens zijn nu veilig binnen. Komt goed, daar gaan we allemaal fijne huisjes voor zoeken! We hopen dat meneer nu meer rust vindt, hij hoeft zich in elk geval geen zorgen meer te maken om de beestenboel...

06-09-2014
Ach...

Vanmiddag vonden de melders tijdens het wandelen een nestje van 5 kittens in een bosrijk gebied.
Ze lagen in een hoopje bladeren heel hard te gillen en helaas was mama was de grote afwezige. Men heeft nog gewacht en gezocht, maar niets. Men besloot het nestje mee naar huis te nemen. Vervolgens zijn ze verschillende malen terug het bos in gelopen om de mama te zoeken. Maar niets. Waren ze gedumpt??
Morgen weer zoeken, maar in de tussentijd moest er wel een oplossing gevonden worden voor dit piepjonge nestje.
Ze hadden hun navelstrengetje nog aan hun buikje en het gewicht van een pasgeborene. Vanzelfsprekend moesten zij in leven worden gehouden, met de fles of misschien wel bij mama Renske proberen? Renske kwam onlangs binnen met haar zoontje, zou ze hen accepteren?
Spannend! We gingen het proberen!
En weet u wat? Mama bekeek de kleintjes en accepteerden hen onmiddellijk! Ze mochten lekker bij drinken en ach.. allen kregen een uitgebreide wasbeurt van Renske. Hoe geweldig is dat!! Wat een hartverwarmend plaatje en wat ben jij een TOP moeder zeg lieve Renske!

06-09-2014
Vier op een rij

Er lag al 2 dagen een overreden egeltje op straat. Het buurmeisje kon het niet langer meer aan zien en besloot het diertje aan de kant van de weg te leggen. Terwijl ze dat deed, hoorde ze gepiep uit het bos komen. De straat zag er nl. als volgt uit : 1 kant huizen, overkant bos...

Toen ze een kijkje ging nemen zag ze daar 4 kleine hummeltjes bijeen zitten, geen mama aanwezig. Nog even gezocht, maar niks...
Ze nam het nestje op en bracht hen naar de meldster. Deze dame van 70 jaar oud, kocht voeding en probeerde hen met een pipetje te voeden. Maar ja, wat nu....
Duidelijk, ze zijn nu bij ons! Wat een leuke 4 op een rij:-) Het zijn maar lichtgewichtjes, maar dat maakt niet uit, we gaan daar eens lekkere ronde bolletjes van maken! Welkom Ploeska, Tiana, Abu en Mika!

06-09-2014
Mama en zoontje

Een paar dagen geleden beviel er een ongelofelijke lieve zwerfpoes van twee baby's. Ze koos een plekje uit in de struiken op het terras van een cafe/restaurant.
Toen de mensen haar hadden opgemerkt, was er helaas al een kittentje gestorven.... Arm beestje. Mamapoes liet zich door iedereen aanhalen, men mocht zelfs aan haar kindje komen. Maar voor wat hoort wat, ze had honger, ze bedelde om eten....haar buikje rammelde. Drie dagen verstreken, men was bezorgd over dit kersverse gezinnetje, en men ging rondvragen. Had ze een eigenaar? Niemand kende de mama. Maar wat nu? Men begon rond te bellen. Het was overal vol, nergens konden zij terecht. Ook wij zaten even met ons handen in het haar, want er komen nog meer diertjes binnen..
Na wat puzzelwerk was het gelukt! Nu is ze veilig en warm bij ons opvanggezin waar ze naar hartelust kan eten en in alle rust haar kindje kan verzorgen. En ze is een prachtig moedertje, heel zorgzaam.
En daar zijn ze dan: Mama Renske en haar zoontje Rino:-)

01-09-2014
En de maand augustus is voorbij...

en maar liefst 54 viervoetertjes, groot en klein, vonden een gouden mandje! We zijn altijd zo blij als we hen aan een super fijn huisje kunnen helpen! Speciale plaatsingen zitten er ook altijd tussen, zoals onze aids-positieve katten. Twee vonden in augustus hun definitieve huis!

Dit jaar alleen al, hebben wij in totaal 191 dieren geplaatst:-) Hoe mooi is dat!
Maar we hebben nog heel veel leukerds in de opvang, meer dan 110! Hmm, veel he.
Op de foto ziet u Zakiya. Zij heeft ook haar vleugeltjes gespreid. En dan te bedenken dat ze als moederloos kittentje binnenkwam en de eerste dagen geen zuigreflex had.

Dag allemaal, veel plezier in jullie nieuwe huisjes!