Geplaatste dieren

Door de jaren hebben vele dieren van VZW Zwerfkat in Nood II een gelukkig huis weten te vinden. Op deze pagina's vindt u een archief van deze dieren, met een foto en verhaal van het nieuwe baasje.

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | Eerder geplaatste dieren

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

In MAART 2011 hebben 13 dieren een baasje gevonden:

Geplaatste katten
Ga naar geplaatste honden

Geplaatst op 30-03-2011
Blick7 - Maastricht

Dit kitten werd gevonden in Boorsem.

Blick is een heel lief meisje van 10 maanden oud. Ze is nieuwsgierig, ondeugend en erg knuffelig!

Toen Blick voor het eerst bij me binnen kwam was ze een enorm schuw katje. Ze kroop dicht tegen de muur aan en de angst stond in haar gouden oogjes. Het was echt zielig om te zien. Als je haar aankeek ontweek ze je blik en probeerde nog verder weg te kruipen. Bij iedere beweging die je maakte, schrok ze. Op de eerste dag waren we haar kwijt! Ze had zich zo goed verstopt dat we haar nergens meer konden vinden. Maar na een dag kwam ze toch maar uit haar schuilplaats om eens rond te kijken. Het duurde enkele dagen voordat ze zich liet aaien. Beetje bij beetje leerde ze zich meer ontspannen.

Nu is ze niet meer te stoppen. Zelfs op dit moment, dat ik met het verhaal bezig ben, eist ze aandacht. Ze springt op mijn schoot en laat zichzelf tegen me aanvallen om aandacht te vragen. Als ik thuis kom dan komt ze miauwend op me af of dan zit ze rustig te wachten op de bank om me te begroeten. Ze wil nog niet opgetild worden, maar ik heb nu geleerd dat ik met veel aandacht en geduld veel kan bereiken. Ik denk dat op ze op den duur alles leert waarderen.

Ze vindt het nu heerlijk om gekriebeld te worden en komt graag naar je toe. Ook speelt ze graag met een balletje of speeltje dat ze achterna kan zitten.

Verder is het een enorm goed gemanierde poes, ze houdt alles netjes en krabt haar pootjes goed aan de krabpaal. Ze is een flinke brokjes eter en laat ook wel weten wanneer haar bakje leeg is.

Het leukste van haar karakter vind ik dat ze soms wat uit de hoogte doet. Als je haar een aai wilt geven laat ze zich één keer aaien en dan loopt ze met opgeheven hoofd weer weg. Maar wanneer je haar dan geen aandacht meer geeft, komt ze toch wel even om het hoekje kijken waarom ze geen aandacht meer krijgt en moet ze uiteindelijk wel toegeven. Dan komt ze weer huppelend bij je op de bank zitten en tegen je aan liggen.

Blick is al veel gegroeid de laatste tijd en het gaat nu heel goed met haar. Nu moeten we nog een leuk vast thuis voor haar vinden waar ze nog meer kan leren en kan liefhebben. 

Geplaatst op 30-03-2011
Poezel35

Dag Poezel! Veel plezier bij je nieuwe baasje! We vonden het erg leuk om jou een tijdje in huis te hebben en missen jouw gespin en gepraat best wel. Maar jouw nieuwe baasje is daar vast net zo blij mee!

Geplaatst op 22-03-2011
Gaia119 - Schinnen

Hallo Allemaal,

Ik zal mij hier even voorstellen aan jullie. Mijn naam is Gaia en ik woon sinds een week hier in het opvanggezin. Eerst liep ik buiten en daar was het vies, koud en nat. We moesten iedere dag op zoek naar eten daar en sommige waren ziek. Toen kwamen die mensen en namen me mee. Ik heb wel even moeten wennen hoor! Weet ik veel wat ze met me gaan doen. Heb misschien een beetje lelijk gedaan op het begin maar daar schrikken ze hier niet voor terug! Eigenlijk is het best wel aangenaam hier heb ik gemerkt. Het is er lekker warm en ik krijg iedere dag eten en drinken. Daar hoef ik niet meer naar te zoeken. Mijn opvangmama is wel een leuke. Dat ‘kroelen’ hoe ze het hier noemen is mij nog wat vreemd al vind ik het wel heerlijk die aandacht hoor. Nooit gedacht dat ik dat zo fijn zou vinden:-)
Ze geeft me ook medicijnen en al ben ik er natuurlijk niet super blij mee ik neem ze toch maar braaf want ik zit nu toch al veel lekkerder in mijn velletje. Ik heb hier zelfs een eigen kamertje, maar ze hebben me al gezegd dat ik mag blijven zolang nodig maar dit niet voor altijd kan zijn. Daarom zoek ik nu een vaste stek. Heb jij nog kamertje voor me vrij? Of ja een eigen kamer is nog niet eens zo nodig, ik kan ook bij jou op de kamer hoor :-)
Wil je eens met me komen knuffelen? Bel dan snel naar kattenbemiddeling en maak een afspraak met mijn opvangmama.

Ik zal snel weer iets van me laten horen! Kopje van Gaia.

Geplaatst op 20-03-2011
Anna en Tobias38 - Leiden

Lieve Anna en Tobias, eens moest het er toch van komen dat er mensen waren die jullie samen wilden adopteren. Het heeft een hele poos geduurd maar toen ineens stonden ze zomaar bij ons op de stoep om kennis te maken met jullie lieve snoetjes en geweldige karakters. Want ja, jullie zijn twee bijzondere katjes met wat gekkigheidjes in je karakter, dus zouden jullie zelf wel uitmaken of die mensen goedgekeurd werden.

Mijn liefste Anna, ik wilde je eigenlijk helemaal niet laten gaan. Jij had het voor elkaar, meissie, je had jezelf een heel speciaal plekje veroverd in mijn hart, en ik had al besloten dat je mocht blijven als je dat wilde. Ja, dat wilde je heel graag, maar je wilde ook heel graag bij Tobias blijven. Ik kon niet aan beide wensen voldoen. Mijn andere katten konden het niet zo goed met Tobias vinden als met jou, en ook zijn eetobsessie was een probleem hier in huis. Dus moesten we kiezen: of Tobias en jij bleven bij elkaar, of jij en ik en dan moest Tobias alleen verhuizen. We vonden het allebei verschrikkelijk, maar samen hebben we gekozen voor de eerste optie.

Lieve muis, ik laat je gaan uit liefde voor jou en je broer. Ik loop al weken te huilen, eerst omdat ik wist dat je zou gaan verhuizen, nu omdat je uiteindelijk echt verhuisd bent. Maar ik ben ook zó blij, want het is wel duidelijk dat jij je plekje helemaal hebt gevonden. Toen ik je wegbracht samen met je broer voelde jij je eigenlijk direct al thuis. Je was braaf en paste goed op Tobias zoals we hadden afgesproken, maar je wilde ook maar dolgraag je nieuwe huis en je nieuwe familie ontdekken.

Ook nu hoor ik verhaaltjes over jouw belevenissen, en die zeggen allemaal dat mijn kleine konijntje zich er hartstikke goed doorheen slaat. Jij vindt alles spannend, jij vindt alles leuk, en je moet alles ontdekken en besluipen en zien en beleven. Nee, meisje, ik zie ook wel dat de gewenningsperiode nog niet voorbij is, maar je doet iedereen versteld staan om je flexibiliteit. Dat je zelfs voor jouw doen best goed eet is echt een wonder!

Want dat eten, dat is echt een probleem geweest. Toen je net bij mij kwam wonen kreeg je nog je flesje, en dat vond je heerlijk. Pittige dame als je was ging dat natuurlijk wel helemaal op jouw manier, en als je genoeg had liet je dat ook duidelijk merken door eens goed met je tanden te knarsen. Je melkhoektandjes waren zelfs aan de zijkanten helemaal afgesleten door al dat geknars. Als ik je hielp ontlasten ging dat ook met het nodige protest gepaard. Het was wel duidelijk, ik had een zwart poesje in huis genomen en dat kreeg ik te weten.

Na een poosje werd je ziek, en een tijdje rolde je bijna van de ene ziekte in de andere. Tot slot kwam het calicivirus als laatste ook bij jou aan, en dat heeft een enorme impact gehad. Natuurlijk hadden jullie allemaal pijnlijke pootjes. Je broertjes waren een paar dagen wat hangerig en wilden niet zo goed eten. Ik heb wat smaakjes eten uit de kast gehaald om jullie weer aan het eten te krijgen. Bij je broers lukte dat wel, maar jij bleef weigeren. Je at geen brokjes, je moest geen natvoer, de carnibest liet je ook staan. Het enige wat je lustte was gekookte kip.

Wekenlang (!) heb je alleen kip gegeten, liefst vers uit de pan, en natuurlijk wel alleen als ik je voerde. Gelukkig at je na een tijdje wel weer een heel klein beetje brokjes, zodat je tenminste wel wat vitamientjes binnen kreeg. Maar deze periode heeft wel zijn weerslag gehad op je gewicht. Je kwam nauwelijks aan, en ik mocht al van geluk spreken als je niet was afgevallen. Nog steeds ben je hartstikke klein en mini voor je leeftijd. Ik heb me al die tijd ontzettend veel zorgen om je gemaakt, iedereen werd gek van mij.

Ik ontdekte langzaam hoe ik je weer voorzichtig kon laten eten. We speelden eetspelletjes en ik prees je de hemel in als je een paar hapjes had gegeten. Wat was je dan trots, lieve meid! Je ging dan compleet lopen rollebollen omdat je van trotsigheid gekroeld wilde worden. Ja, dat was dus ook het moment dat onze verbondenheid zo sterk werd.

Je hebt heel wat meegemaakt in je jonge leventje, je hebt de dierenarts regelmatig gezien. Maar niets deed je jouw vertrouwen verliezen. Je bent een geweldige meid geworden, echt een mama’s kindje, maar ondertussen ook een dame met een flinke eigen wil, een stoere meid die weet wat ze wil. Ik hoor al dat je in je nieuwe huis de scepter zwaait, jouw wil is duidelijk wet. Een prachtige opstap naar het aanrecht, een heerlijke slaapplaats in de poppenwagen, tenen knabbelen en fijne tentjes in bed… Anna’s paradijsje!

Lieve meid, het gemis is verschrikkelijk. Ik kan niet aan je denken of naar jouw foto’s kijken zonder tranen. Ik mis je gekke buien, je lieve zachte karakter, je sterke wil. Ik mis het dat ik je geen 100x per dag eten moet geven. Ik mis je ’s avonds in bed, lekker warm onder mijn benen. En ik mis je ’s nachts en ’s ochtends, lekker slapend op mijn schouder of op mijn keel. Het is zo raar om ineens weer alleen te moeten slapen, alleen met Tanne en Feniks op mijn buik.

Lieve schat, geniet maar van jullie nieuwe leventje. Je hebt geweldige, zorgzame mensen gevonden die er alles aan doen om het jou naar het zin te maken. Ga ze maar de oren van het hoofd eten en zet de boel daar maar op stelten! Geniet ervan, kleine piepemuis, je hebt het zó verdiend.

Lieve Anna, ik zal je nooit vergeten, jij hebt voor altijd een heel speciaal plekje in mijn hart.

Judith.

Geplaatst op 20-03-2011
Tobias en Anna38 - Leiden

Lieve Tobias en Anna, eens moest het er toch van komen dat er mensen waren die jullie samen wilden adopteren. Het heeft een hele poos geduurd maar toen ineens stonden ze zomaar bij ons op de stoep om kennis te maken met jullie lieve snoetjes en geweldige karakters. Want ja, jullie zijn twee bijzondere katjes met wat gekkigheidjes in je karakter, dus zouden jullie zelf wel uitmaken of die mensen goedgekeurd werden.

Tobias, mijn lieve bolle, wat is het nog moeilijk om aan je te denken. Wij waren onafscheidelijk, je volgde me overal waar ik ging. Zo klein als je was, zelfs toen je nog nauwelijks kon lopen, vond je alles wat ik deed maar razend interessant. Je was bij binnenkomst de grootste van het nest en dat ben je al die tijd gebleven (al gaat je broertje Abel je inmiddels toch voorbijstreven!). Dat kon ook omdat jij als enige niet zoveel ziek bent geweest als de rest.

Dat betekent natuurlijk niet dat jij helemaal niks hebt meegemaakt. Ook met jou heb ik aardig wat te stellen gehad. Al vrij snel na binnenkomst zag ik dat je zo’n kriebel aan je oren had. Krabben kon je nog niet echt, daar was je nog te klein voor, maar je liet duidelijk merken dat die oren niet fijn waren. Ik nam je mee naar de dierenarts omdat er wellicht oormijt in het spel was, maar je oortjes leken schoon te zijn. Desondanks bleek een poosje later dat er toch mijtjes huisden in je oren. Arme jongen, al die tijd die kriebel maar!

Je groeide op tot een vrolijke peuter en kreeg al een flinke buik van al die flesjes die je dagelijks leegdronk. Want jij kon er wat van, je had elk tweede uur HONGER! Mijn flesjes trokken helemaal vacuüm door dat harde zuigen van jou, zodat jij maar zoveel mogelijk melk binnen kreeg. Je was onverzadigbaar – en dat ben je altijd gebleven.

Met acht weken had je plots een pijne pootje, dus moesten we de enting een poosje uitstellen. Toen we dan uiteindelijk gingen, kreeg je een aantekening in je boekje dat je toch zo’n dikke buik had. En bij de tweede enting werd neergezet “nu nog dikker”. Jouw dikke buik is wel tekenend geweest voor alle maanden dat je bij me woonde.

In december werd die buik zó dik, dat ik uit nood maar een activity board en een voerbal aanschafte, in de hoop dat je dan wat gedoseerder zou eten. Maar luie Tobias liet zich niet in doekjes doen, hoor! Nee, tante Flo moest de brokjes uit de kokertjes vissen, en jij at ze dan keurig op. Flootje viel zienderogen af, terwijl jij nog net zo bleef aankomen als eerst!

Lui ben je ook altijd geweest. Toen je binnenkwam was je nog piepjong en kon je jezelf nog niet verzorgen. Je broertjes en zusje ontdekten na een poosje hoe ze zichzelf moesten wassen, maar jij vond dat teveel moeite. Daar had je een lieve moederpoes en een aardige mama voor. Ik moet nog altijd lachen bij al die foto’s van jouw smerige toetje, omdat je weer eens wat vleespapjes naar binnen had geslurpt maar niet de moeite had genomen om je mondje even schoon te vegen.

En die luiheid zette zich dus voort toen je groter werd. Waar de anderen door de kamer raceten achter een balletje, een muisje, of het laserlampje aan, hield jij het na een paar keer heen-en-weer wel voor gezien. Je kon dat spel ook wel volgen vanuit je luie stoel terwijl Flootje je waste. Arme Flo heeft jou al die maanden gewassen en betutteld, totdat ze er helemaal zat van was.

Maar ik denk dat er nu wel verandering gaat komen in jouw luiheid. Je bent terechtgekomen in een gezin met drie jonge kinderen, en zij zullen je wel bezig houden. Momenteel vind je het allemaal nog een beetje eng, maar ik ben ervan overtuigd dat jullie je gouden mandje helemaal hebben gevonden. Laat je maar lekker op sleeptouw nemen door je stoere zusje. Zij heeft beloofd dat ze goed voor je zal zorgen, dus laat je maar lekker meeslepen door haar, en ga fijn met haar knuffelen.

Lieve jongen, toen ik jullie wegbracht naar jullie nieuwe huis zagen we meteen dat jij het allemaal een beetje te spannend vond. Je kroop maar direct in het hoekje tussen de kast en de muur, en vervolgens onder de bank en onder de kast. Je trilde als een rietje, en liet je pas na een lange tijd in mijn armen een beetje geruststellen. Ik hoor dat je nu ook nog soms even gaat schuilen als het je teveel wordt. Sla je door die moeilijke gewenningsperiode heen. Ik beloof je dat je het over een poosje prima naar je zin gaat hebben in je nieuwe huisje!

Mijn lieve bollebeer, je woont nu bij een heel liefhebbend gezin, dat het allerbeste voor jullie uit de kast wil halen. Jullie krijgen een prachtige kattenren, zodat je veilig buiten kunt spelen nu het mooi weer wordt. Jullie hebben zelfs een eigen nepkitten gekregen, waar je voor mag zorgen en die je op haar plaats mag zetten als ze even te ver gaat. Het enige wat je in je nieuwe huis niet mag (maar dat mocht je hier eigenlijk ook al niet) is héél veel eten. Probeer maar gauw wat liefde terug te geven, laat je geweldige purrrrrrr maar horen, zo hard dat ze het bij de buren kunnen horen!

Mijn lieve grote kleine jongen, ik denk voortdurend aan je. Het is zo moeilijk om nu dit verhaaltje te schrijven, elke keer moet ik weer stoppen. Maar jullie verdienen een goed afscheid, jullie verdienen een prachtig verhaaltje. Ik zal je nieuwe mama vragen het voor te lezen voor jullie, zodat je weet: voor altijd in mijn hart…

Judith.

Geplaatst op 07-03-2011
Swit24

Dit katertje is gevonden in Opglabbeek, hij zat in het kippenhok van de meldster.
Het is een schat van een beestje, en maar spinnen prrrrr... 

Onze lieve Swit is nog maar net nieuw bij ons maar is nu al een hele grote knuffelbeer, dat voorspelt veel goeds voor de toekomst!
Want hij heeft de 3,5 maand dat hij nu leeft voornamelijk buiten geleefd. Hij is nog een klein beetje schuw omdat het allemaal nog nieuw is maar als je hem eenmaal oppakt ligt hij heel graag in je armen te spinnen en je handen te wassen. Ons aqurium is zijn televisie, daar zit hij dan ook graag bovenop om de visjes te bekijken.
 

Geplaatst op 06-03-2011
Jelte22 - Zeeland

 

Ik ben Jelte, een prachtig katertje met cyperse bontjas en een mooie volle staart, ik ben gevonden in Kerkhoven bij Lommel toen ik ongeveer 8 weken was.

Ik woon nu 5 maanden in een gastgezin en ben dus nu 7 maanden.

Ik zit met een probleempje; ik kan hier niet blijven ook al ben ik nog zo lief, het is namelijk zo dat er hier nog 4 andere katten wonen die nogal bang zijn en ik neem dat gedrag ook over. Als hier de deurbel gaat of er komt bezoek dan zijn de poezen hier zo bang dat ze alle kanten uit stormen en overal in en onder kruipen, nu ben ik gaan denken dat dat normaal is en doe ik het ook maar eigenlijk wil ik heel sociaal zijn, snap je?

Ik zou het nu zo fijn vinden als er voor mij bij iemand een plekje zou zijn waar mijn mandje voor altijd mag blijven staan. Een plekje waar 1 of een paar andere sociale katten wonen want ik ben dol op katten-gezelschap en spelen.

Ook zoek ik een rustig baasje die dol is op kroelen want ik kom graag op schoot, ook slaap ik graag naast u op bed, ik ben namelijk heel aanhankelijk en rol al op mijn rugje als ik geaaid word. Ik heb nog wel wat angst voor onbekende dingen en geluiden, ook vreemde mensen vind ik even eng maar dat hebben de katten mij hier aangeleerd, prikt u daar doorheen zegt u??? Gelukkig maar want dan gaat het vast goed komen en hebt u aan mij een vriendje voor het leven…

Ik ben heel makkelijk wat mijn dagelijkse kostje betreft; ik ben gewoon dol op eten en absoluut niet merkgevoelig, ik krijg meestal ’s avonds zacht eten en dan ga ik echt helemaal uit mijn dak, heerlijk vis of vlees kom maar op….

Denkt u nu; dat gaat helemaal goed komen met die Jelte, neem dan maar eens gauw kontact op met kattenbemiddeling.

Tot gauw hè, knuffels van Jelte

 

Jelte woont bij een gastgezin in Zeeland

Geplaatst op 06-03-2011
Mekelle111 - Lommel

Gevonden in Lommel.

Hoi,
Ik ben Mekelle, een mooie tijgerdame. Ik heb pas ontdekt dat knuffelen leuk is, wat ben ik toch stom geweest om niet onmiddellijk van al die heerlijke knuffels te genieten. Ik ga nu telkens voor meer aaikes en knuffelkes. Soms werp ik me gewoon voor mama's voeten, mama zegt dat ik dat niet moet doen, dat ze haar nek nog ne keer gaat breken zo. Maar ja sinds ik ontdekt heb dat knuffelen zo fijn is, wil ik al de gemiste knuffeltjes in halen natuurlijk.
Als ik verhuis naar een echte thuis zal ik vast wel weer even moeten wennen, maar met een beetje geduld word ik echt wel een heuse knuffelbeer. Ik heb wel nood aan een poezenvriendje, een lief poezenvriendje als het kan. Eentje die weet hoe hij een dame moet behandelen. Ik speel hier met mijn zusje en broertjes en er zijn nog een paar andere poezenvriendjes, gezellige bende is het hier hoor.
Heb jij een vriendje voor mij, en speelgoed? Ja want spelen vind ik ook heel erg leuk, met muisjes, balletjes, pluimpjes, ik vind t allemaal leuk. Volgens mama weet ik hoe ik mensen om mijn pootjes moet draaien. Ik weet niet zo goed wat dat betekent, maar u zal het vast wel weten.
Kom maar eens snel een kijkje nemen, ik wacht op u.
Kopje van Mekelle.

Geplaatst op 03-03-2011
Lotje115 - Brunssum

Deze katten kwamen aanlopen bij een lieve mevrouw in Maasmechelen.

Later meer gegevens.

Geplaatst op 01-03-2011
Nessy en Nikos23 - Maasmechelen

Dag lieve Nessy,
Dag mooie meid van me. Het heeft lang geduurd, maar eindelijk heb ook jij, samen met de broertje Nikos, een eigen gouden mandje gevonden. Negen maanden zijn jullie bij ons geweest, wat is die tijd eigenlijk omgevlogen. Je kwam hier begin juni, samen met Nikos geplukt uit een zwerfkattengroep, en vooral jij was zo doodsbenauwd en schuw, zo'n klein angstig hoopje katje van vier weken oud en o, wat vond jij mensen toch verschrikkelijk eng. De eerste dag kon ik je nergens meer vinden, je was compleet verdwenen, al wist ik dat je de kattenkamer niet uit had gekund. Eindelijk vond ik je terug, je was achter een kast loodrecht tegen de muur opgeklommen. Hoe je dat had gekund, is me nog steeds een raadsel. Heel langzaam wonnen we je vertrouwen, beetje voor beetje, stapje voor stapje kwam je dichterbij. Want je broertje durfde het ook, en met hem gebeurde niets, dus moest je het voorzichtig ook maar eens proberen. En toen je onze eigen Bebíca zag, kwam je echt wat losser, want waar hij ging, wilde jij ook heen.
Al kwam je later ook gewoon 's avonds op schoot liggen om te knuffelen, het moest wel vanuit jezelf komen, want je liet je niet zondermeer oppakken. Speels en ondeugend was je wel. Vooral dat laatste, want uiteindelijk hebben we de helft van de planten maar uit de huiskamer weggehaald. Je sloopte ze allemaal. Gelukkig mocht je buiten in de ren wel je gang gaan, en dat vond je dan ook heel erg leuk. Zelfs de sneeuw in de winter vond jij best interessant.
Van dat angstige hoopje kat werd je een heel mooie slanke poes, met je witte sokjes en befje en vooral je opvallend grote en mooie witte snorharen. Samen met Nikos waren jullie hier een leuk stelletje, hij zo stoer, jij zo sierlijk. Jullie hoorden hier eigenlijk al helemaal thuis, al lag je de laatste tijd ís avonds wel liever bij een van de mannen op schoot dan bij mij. Die konden je ook roepen, naar mij luisterde je helemaal niet meer.
En na al die maanden ging dan eindelijk de telefoon. Jullie werden daarna geadopteerd, door Lindsay en Nico en hun kinderen, waar ook nog een klein zwart vriendje woont, die Seven heet en wat schuw is. Maar daar kunnen jullie hem wel over zijn angsten heen helpen.
En jijzelf, O je hebt het helemaal gevonden, want zo moeilijk als je broertje de verhuizing vond, zo makkelijk was jij. Twee uurtjes na je vertrek stond er al een foto op Facebook van jou, heerlijk op schoot bij Lindsay, alsof het altijd zo geweest was. En zo is het goed.
Lieve kleine eigenzinnige meid, we wensen je samen met je broertje en je nieuwe baasjes een heel gelukkig leventje toe.

Veel liefs van je opvangmama Ilse en opvangpapa Martin, van Guido, en natuurlijk ook van Tommie, Sunny, Azrael, en jullie maatje Bebíca.

Geplaatst op 01-03-2011
Nikos en Nessy23 - Maasmechelen

Dag lieve Nikos,
Dag lieve lekkere knuffelbeer van me. Eindelijk heb je dan samen met je zusje Nessy je gouden mandje gevonden. Negen maanden lang zijn jullie hier geweest en wat hebben we van jullie aanwezigheid genoten. Ternauwernood vier weekjes oud waren jullie toen jullie als vlooienbaaltjes  uit een zwerfkattengroepje geplukt werden en jullie hebben ons nu als vrolijke kerngezonde pubers verlaten. Het is nu maar stilletjes zonder jullie, en vooral Bebíca blijft maar zoeken naar zijn vriendjes.
Nikos, jij was hier echt de stoere bink. Je was gelukkig al snel over je angsten heen en aan het leven bij mensen gewend. Dat was maar goed ook, want jij moest toch als voorbeeld dienen voor je angstige zusje. Alles wat jij deed, deed Nessy in een rustiger stadium wel een keer na. Overdag speelden jullie, als het weer het tenminste toeliet, buiten in de veilige kattenren en anders maakten jullie het hele huis wel onveilig. Overal zaten jullie in en aan, er zijn de afgelopen maanden heel wat bloempotten gesneuveld. Heerlijk vond je het, om ís avonds op de bank in mijn hals te komen sabbelen, en lekker samen naar ons soapje te kijken. Je hoorde al helemaal bij ons en maakte deel uit van ons kattengezin alsof het nooit anders geweest was.
En toen we het eigenlijk bijna niet meer verwachtten, belde Lindsay en daarna kwam ze samen met Nico en de kinderen kennismaken. Het klikte allemaal, je mocht samen blijven met je zusje en jullie kregen, net als hier, weer een klein zwart kattenvriendje. De eerste dagen had juist jij het even heel moeilijk om de weg in je nieuwe huisje te vinden, maar inmiddels heb ik je op foto's gezien, en je lag, net zoals hier, heerlijk te kroelen. Dag lieve knuffelkont, we wensen je samen met je zusje en je nieuwe baasjes een heel gelukkig leventje toe.

Veel liefs van je opvangmama Ilse en opvangpapa Martin, van Guido, en natuurlijk ook van Tommie, Sunny, Azrael, en jullie maatje Bebíca.

Geplaatste honden

Geplaatst op 06-03-2011
Nelson

We hebben Nelson vandaag bij zijn adoptiefamilie langsgebracht. Hij voelde zich daar relatief goed op zijn gemak en had alleszins geen grote schrik. Hij kon het weerom heel goed vinden met Pim.
Toen wij vertrokken en hem achterlieten blafte en huilde hij, maar een uurtje later belde Ann om te laten weten dat het heel snel overgegaan was, en dat hij intussen al veel gespeeld had met Pim. Toen zij belde lag Nelson te slapen op hun zetel. Ik denk dat het wel snel goedkomt daar. Ik heb er in elk geval een heel goed gevoel bij.

Reactie eigenaar:

Graag geven we jullie een kort verslag van een bewogen dag in een hondenleven.
 
Nelson had het even moeilijk toen jullie hem achterlieten maar al na 5-10 minuutjes ging zijn aandacht volledig uit naar Pim.
Al spelend heeft hij in de namiddag zijn nieuwe thuis kunnen verkennen en Pim gedroeg zich als een perfecte gastheer.
Het was (is) nog even wennen aan al die bewegende dingen in de tuin (vaak de wind die door het gras speelt of een vogel) en de mensen (met andere dieren) die wandelen op de zandweg naast ons huis. Nelson vindt het raar dat hij ze wel kan zien in de living (grote ramen tot op de grond) om vervolgens naar de keuken te lopen en ze daar niet meer te kunnen zien (geen raam op zijn ooghoogte).
 
De 3 poezen was ook een ontdekking waar tegen veel geblaft diende te worden, maar deze waren zelf nauwelijks onder de indruk. Na een uurtje kennismaking achter glas, hebben we ze binnengelaten voor hun avondmaal, wat ook zonder noemenswaardige problemen verliep. De poezen hebben normaal gegeten en zijn dan wat vroeger dan normaal terug buitengegaan, waarschijnlijk uit verveling met de drukdoenerij van Nelson.
 
Nelson heeft al enkel malen van zijn brokjes gegeten – daar heeft hij kennis gemaakt met onze standaardbrokjes en deze heeft hij ook zonder problemen opgegeten.
Het drinkbakje heeft hij ook al ontdekt.
 
We zijn meerdere malen plasjes gaan doen en, buiten wat kleine accidentjes van opwinding, zijn er binnenshuis geen problemen geweest.
Pim neemt buiten steeds het voortouw maar Nelson ontdekt zelf ook leuke plekjes om te plassen. Soms is hij nog wat schichtig vooral als er andere personen zijn pad kruisen maar we zagen zijn vertrouwen in deze korte tijd al groeien – we denken dat ook dat dit snel ook een routineklus wordt.
Wandelen doet hij zeer graag.
 
Hij heeft het moeilijk als één van ons zich uit zijn zichtveld gaat, maar gezien de ingrijpende verandering in zijn leven vandaag is dit niet verwonderlijk.
Gezien we volgende week een paar dagen verlof hebben, kunnen we alle aandacht aan de integratie van Nelson wijden.
We brengen hem ook naar onze huis-veeartsen zodat zij hem en zijn medische achtergrond kunnen leren kennen.
 
Ondertussen ligt hij rustig pal naast Pim en Ann te slapen in de zetel, ondergestopt in een warme fleecedeken.
 
Alvast hebben we zijn eerste foto erbij gevoegd.
 
Tot gauw met meer info,
 
Tom

Foto gemaakt bij eigenaar:




Geplaatst op 05-03-2011
Rocky

Hallooo

Ik ben Rocky de Jack Russel (er zit er toch ook wat boerenfox in hoor, vind je niet?), 10 jaar oud, maar dat zou je mij niet geven hoor. Met mijn gezondheid kunnen er nog heel wat jaartjes bij! En ik zeg altijd maar: je bent zo oud als je jezelf voelt ... dus ik ben ... 5! Vind ik trouwens ook leuker klinken als 10.

Er moet me toch iets van het hart. Jullie mensen veralgemenen véél te veel, en daar moeten jullie eens mee stoppen! Ik durf te wedden dat het eerste wat je dacht toen je zag dat ik een Jack Russel was: 'och, weer zo'n hyperactief ding!' maar neeeee hoor ... ik ben lekker rustig. Ik lig graag in mijn mandje en voor de rest wandel ik je graag achterna door het huis. Dat is gewoon om je te laten weten dat ik je graag heb. Dan heb ik ook een trucje ... met mijn onweerstaanbare blik probeer ik meer aandacht te krijgen. En dat lukt dan ook meestal wel, hehe. Vrouwen, jullie zijn bij deze gewaarschuwd!

Ik ben een echte fletser, een allemansvriend. Maar een tikkeltje eigenwijs. Uiteindelijk luister ik wel, maar men heeft soms een beetje doorzetting nodig. Tja, je bent een man of je bent het niet hé.

Men beschuldigt mij van (enig) gesnurk, maar dat wil ik niet gezegd hebben. Mensen snurken zelf vreselijk. Ik blaf wel niet hoor, dus lawaaierig kan je mij niet noemen!

Voor een wandelingetje ben ik zeker te motiveren. Ik loop gezwind aan de leiband en pas mijn tempo makkelijk aan. Af en toe ben ik wel eens afgeleid door een geurtje. Spelen in de tuin doe ik met mate. Ik ga alleen op ontdekking als je meegaat, het is altijd leuker als er iemand wilt meespelen hé. Een frisbee wil ik ook wel eens achterna zitten. Voor de rest ben ik niet zo'n grote speelvogel, ik krijg meer voldoening aan een lief aaitje af en toe en om eens lekker tegen je aan te kruipen.

Heb jij misschien een plaatsje voor me vrij bij jou? Kom me dan maar snel eens bezoeken, dan zie je dat ik niet gelogen heb!

Pootje Rocky

Het overzicht van de te plaatsen dieren vindt u op de pagina baasje gezocht