Geplaatste dieren
Door de jaren hebben vele dieren van VZW Zwerfkat in Nood II een gelukkig huis weten te vinden. Op deze pagina's vindt u een archief van deze dieren, met een foto en verhaal van het nieuwe baasje.
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | Eerder geplaatste dieren
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
In APRIL 2011 hebben 19 dieren een baasje gevonden:
Geplaatste katten
Ga naar geplaatste honden
Geplaatst op 27-04-2011
Bicky132 - Riemst
Dag lieve schat, wat hebben wij nog van elkaar genoten voor je naar je nieuwe huisje ging. Alle aandacht voor jou alleen want je andere broertjes en zusje waren al weg. Wat heb je daarvan geprofiteerd ?
Lekker zielig piepen en een pruillip opzetten, zodat we je zouden opnemen en knuffelen. Klimmen in de grote klimpaal en dan niet meer weten hoe je eraf moest komen. Als ik je opnam, wriemelde je net zolang tot je met je kopje onder mijn haren lag op mijn schouder. En ik je dan kleine korte kusjes geven, en dan ging het motortje van je aan zonder moeite.
Nu ben je terechtgekomen bij 5 jonge meiden, en verwend dat je wordt door hen ? Maar jij hebt niets liever hé ? Lekker tuttelen, op tijd en stond je eten, een dutje doen en dan alleen maar spelen, spelen , spelen en achter je eigen staartje vangen. Het zal je daar aan niets ontbreken, hoe kan het ook anders, zo een leuk ventje als jij bent, en zo slim. Ik ben er zeker van dat je je “gouden mandje” hebt gevonden, en daarom lieve jongen…..geniet ervan, je verdient het.Nog een hele dikke kus op je koppie van je opvangouders Bina en Chris.
Geplaatst op 25-04-2011
Jerry132 - Riemst
Dag lieve jongen, jij was de rustigste van de 5 kittens. In het begin deed je niets liever dan lekker luieren en slapen, spelen hoefde echt niet voor jou.
Maar toen je het eenmaal ontdekt had, was het huis te klein voor jou. Je kon me soms zo betoveren met je oogjes, smekend kijken zodat ik je zou knuffelen. Wie kon daar nu aan weerstaan ? Jij en je broertje Micky zijn de grootste van de bende geworden, maar jij was ook de beschermengel van je zusje Dolly.
Waar jij was, was zij ook en andersom, lekker rennen door de kamers, tikkertje spelen, op het wipje spelen, maar je kon je ook goed in je eentje vermaken. Nu heb je een schat van een mama gekregen die goed voor je gaat zorgen en superblij is met je komst. Ze heeft me al laten weten dat je het heel goed maakt bij hen in huis, en ik heb al enkele foto’s van jou ontvangen.
Ik gun jou je “gouden mandje” uit de grond van mijn hart, het ga je daar goed jongen. Laat je nieuwe baasjes net zo van je genieten als wij hebben mogen doen.Vergeten zal ik je nooit, een dikke kus op je koppie van je opvangouders Bina en Chris
Geplaatst op 25-04-2011
Micky132 - Riemst
Dag rakker, jij was ons race-machine in huis. Soms kon je uren slapen op het donskussen in de korf; lekker genietend van het zonnetje. Maar als je dan ook wakker was, dan was het kermis. Jij hebt je broertjes en zusje geleerd dat jullie onder het bed konden kruipen, en ik dan maar zoeken waar jullie waren. Maar je kon ook zo intens genieten van iedere knuffel, aaitje en kusje. En eten…..daar hielp je me wel aan herinneren als het etenstijd was, jij was de eerste die zelfstandig is beginnen eten, wat knap van jou, kerel.
Nu ben je in een gezin terechtgekomen waar er nog een kindje en een baby is. De eerste dag was even wennen voor jou, maar zo een stoere vent als jij heeft daar niet lang problemen mee hé ? Ik weet wel bijna zeker dat ik je nog ga terugzien, want je woont immers niet zo ver van mij af. Tot die tijd jongen, amuseer je in je “nieuwe thuis”, en maak je baasjes net zo aan het lachen en gelukkig als je met ons heb gedaan.
Nog een dikke knuf van je opvangouders Bina en Chris.
Geplaatst op 25-04-2011
Spooky132 - Riemst
Jij had je naam echt niet gestolen want jij was een echt “spook”. Je verstoppen deed je het liefste, en als het dan te lang duurde voor ik je vond, ging je heel hard piepen en dan plots stond je voor mij. Ik kon niet anders dan je oppakken en lekker betuttelen, jij was nog zo een beetje het baby’tje van de familie. Ook overal opkruipen en alles gaan ontdekken was voor jou een spel. Met je witte pootjes was het net of je sokjes aanhad, zo schattig. Je kwam ook vaak bij mij liggen op je rugje, en ik dan lekker je buikje aaien, dat vond je zo geweldig….zo kon je uren blijven liggen. Ook jij had de weg onder het bed gevonden, en ik heb je meermaals eronder uit moeten halen. Jou heb ik ook zelf moeten leren eten, want jij vond het maar al te gemakkelijk om steeds bij je mama te gaan drinken. Maar na enige dagen had je door dat ook jij een grote jongen was en dat best zelf alleen kon. Je baasjes waren ook meteen verliefd op jou, en tot de tijd dat je klaar was om het “nest” te verlaten, zijn ze je iedere week komen bezoeken. Als dat geen liefde is ?
Ook jij woont niet zo ver van mij af, en ik ben er zeker van dat wij ons ook nog weer gaan ontmoeten. Dus kereltje…,tot die tijd nog een hele dikke knuf en aaitje van je opvangouders Bina en Chris.
Geplaatst op 25-04-2011
Dolly132 - Riemst
Ons kleine meisje, wat was jij schattig, zooo klein ten opzichte van je broertjes, maar zo bij de pinken. Je liet je echt niet doen hé ? En voor een kleine stoeipartij was je wel altijd te vinden. Toch vond je bij Jerry één of ander bescherming, want jullie waren altijd bij elkaar.
Ook heb ik jou moeten leren zelfstandig eten, maar jij maakte de klik veel sneller dan je broertje Spooky. Maar….je zou geen meisje zijn als je ook niet kieskeurig was met je eten. Lekkere paté, fijn geplet, een apart klein bakje speciaal voor jou, daar ging je dan rustig voor zitten en begon lekker alles op te eten zonder je ook maar door iets te laten afleiden. Je deed niets liever dan slapen in het zonnetje en dan spelen als een jongetje, hoe kan het ook anders hé ? Jij was ook de eerste die de weg naar de zolder had gevonden, wat een avontuur!
Toen je toekomstige mama je is komen bezoeken was je heel voorbeeldig. Je ging zelfs naar haar toe om je te laten aaïen, wie had dat gedacht. Ik noemde jou mijn “hyper”kindje, steeds rennen door het huis, spelen op het wipje, met de hengel spelen enz….Je was met momenten niet moe te krijgen. Maar als de tijd rijp was, viel je als een blok in slaap, zo mooi en lief om naar te kijken. Ik zal je gekke fratsen missen, maar misschien zien we ons ooit nog eens. Jij woont immers ook niet zo ver van mij vandaan, wie weet?
Het ga je goed lieve meid, nog een heerlijk kusje op je koppie van je opvangouders Bina en Chris.
Geplaatst op 23-04-2011
Patriek23 - Maasmechelen
Dag Patriek,
Als derde van onze vijfling hebben wij jou uitgezwaaid, toen je samen met je nieuwe bazinnetje Astrid naar Brunssum vertrok. Ruim vijf weken ben je bij ons geweest. Van de vijfling was jij verreweg de grootste en sterkste, weliswaar met niet zulke heel lange haartjes, maar je mooie streepjestekening met je witte pootjes maken jou tot een supermooi katertje. Terwijl je kleinere broertjes en zusje nog moeite deden om de kunst van het rennen zonder omvallen onder de knie te krijgen, was jij al bezig met het oefenen van keurig afgepaste sprongetjes. En klauteren en klimmen deed je ook al graag. Je was hier onze deugniet en onze brutale bengel, echt haantje de voorste, maar als je moe was, dan lag je o zo vlot ook heerlijk te knuffelen op schoot. Je at goed en je groeide hard, maar met al dat genies van de rest kon het niet uitblijven of ook jij moest toch ook aan een antibioticakuurtje. Gelukkig herstelde jij weer snel en ook na de enting was jij vlug opgeknapt, zodat het al gauw tijd was om afscheid van je te nemen. Want ook jij had inmiddels al een eigen gouden mandje gevonden, waar een al wat groter vriendje op je zit te wachten. Dag lekkere belhamel, dag onze lieve Patriek, ook jij hebt een blijvend plekje in ons hart veroverd. We wensen je samen met je nieuwe vriendje een heel gelukkig leventje toe.
Veel liefs van je opvangmama Ilse en opvangpapa Martin, van Guido, en natuurlijk ook van Tommie, Sunny, AzraÎl, BebÌca en je broertje Pinto.
Geplaatst op 21-04-2011
Pinto23 - Maasmechelen
Welkom Pinto,
Samen met je zusje en je drie broertjes was je door mama zwerfpoes in een open kelderruimte van een huis in Dilsen neergelegd, toen je vijf weekjes oud was. Jullie konden daar niet blijven, omdat de grote honden, die daar woonden, jullie beschouwden als een paar hapklare brokken. Daarom kwamen jullie allemaal bij ons in de opvang. Toen ik je koppetje voor het eerst zag, was ik eigenlijk al helemaal voor je gevallen. Maar nee, aan gezinsuitbreiding werd toch echt niet gedacht. Naast onze eigen ex-zwervertjes hadden we opvangertje Azrael al geadopteerd en twee jaar later namen we ook BebÌca in ons gezin op. Je kunt niet blijven adopteren. Dus: nee, nee en nog eens nee.
Je was de kleinste en magerste van het stel, met heel veel lange en vieze haartjes, die alle kanten uitstonden, natuurlijk niesziekte en de daarbij horende vieze oogjes en neusje. Eten wilde je zelf niet, terwijl je dat best zelf zou moeten kunnen op die leeftijd. Dus telkens maar weer spuitjes voer in je bekje duwen, en ja, dat werkte je dan ook met smaak weg. Tot we na een paar dagen modderen ontdekten dat jij ìstofzuigertjeî speelde, want het lukte je wel om alle restantjes van het eten van de andere katjes van het laminaat weg te pikken. Nou, dan kun je ook zelf uit een bakje eten, vonden we! Toen moest je gewoon wel en je deed het dus ook uitstekend.
Ook had jij de meeste diarree van allemaal, maar jezelf schoonmaken, ho maar. Dat lukte je van geen kant, dus jij was degene die iedere avond opnieuw in de babyshampoo gedompeld moest worden en vaak ís morgens ook nog eens. Maar het ging allemaal over en ook jij werd een gezonde kitten met een bol buikje, mooie oogjes en glanzende haartjes en zo kwam je op de website terecht.
Tot mijn grote verbazing werd jij, toch met het lolligste koppie van allemaal, er niet als eerste kitten uitgeplukt en daarna ook niet eens als tweede. Tegelijkertijd bleek, dat onze eigen BebÌca, die na het vertrek van zijn speelkameraadjes, de opvangertjes Nikos en Nessy, een paar weken heel diep bedroefd en echt zoekende in huis had rondgedwaald, door jullie gezelschap weer helemaal opbloeide. Vooral jij kon je zo heerlijk tegen hem aan schurken. De beslissing werd toen heel snel genomen, lieve Pinto, jij mag hier lekker groot worden en een fijn kattenleventje leiden, en wij zijn allemaal heel blij met jou!
Liefs van mama Ilse, papa Martin, en je broertjes Tommie, Sunny, Azrael en BebÌca.
Geplaatst op 21-04-2011
Pjotr23 - Maasmechelen
Dag Pjotr,
Vanmiddag hebben we jou uitgezwaaid toen je samen met Judith en Chris richting Sittard vertrok. Als tweede ging jij, uit ons nestje van vijf, dat we een maandje geleden in de opvang kregen. Onder wat stof en na schoongemaakte oogjes en neusje kwam een super mooi klein donker tijgertje tevoorschijn. Je haartjes waren wel wat minder lang dan die van sommige van je broertjes en van je zusje, maar je tekening is wonderschoon. Je was een van de kleinste van het stel, supermager, maar in alle opzichten deed je niet onder voor de rest. Met eten was je hier haantje de voorste en goed vechten kon je ook, of het nu met de kleinste, Pinto, of met de grootste, Patriek, was, je liet je niet kennen. Dat al jullie oortjes heel gebleven zijn met al dat bijten is voor ons een wonder. Maar op andere momenten was jij juist weer de rustigste van het stel, die graag de rest van de katjes uit de boom keek. Je lag dan ofwel heerlijk op schoot ofwel bovenop de grootste krabpaal de kamer te overzien. Je bent inmiddels uitgegroeid tot een lekker, vrolijk en gezond, speels bengeltje, en daarom is het tijd voor ons om afscheid van je te nemen. Bij Judith en Chris staat je gouden mandje op een fijn plekje, met de inrichting van hun huis hebben ze al rekening gehouden met jouw komst en als je daar voor het eerst uit je reismandje kruipt, staan je bakjes met brokjes en met water al klaar. Dag lekkere belhamel, dag onze lieve Pjotr, vanaf nu ga je Mido heten. We wensen je samen met je nieuwe baasjes een heel gelukkig leventje toe.
Veel liefs van je opvangmama Ilse en opvangpapa Martin, van Guido, en natuurlijk ook van Tommie, Sunny, AzraÎl, BebÌca en je broertje Pinto.
Geplaatst op 21-04-2011
Punky23 - Maasmechelen
Dag lieve Punky,
We hebben je net uitgezwaaid, toen je in je reismand met je nieuwe bazinnetje Melissa vertrok naar het verre Maldegem. Een maandje geleden kwam je bij ons, als een van een gevonden vijfling, jij met je zwarte, pluizige en langharige velletje en met dat ene leuke witte plekje onder je kinnetje. Je haartjes stonden en staan nog steeds alle kanten op, een echte Punky dus. Net 500 gram woog je, wat magertjes, met vieze oogjes door de niesziekte en je had ook nog eens behoorlijk last van diarree, die in je vachtje bleef hangen. Maar na een medicijnkuurtje en een goed poedelbad in de Zwitsal babyshampoo knapte jij op tot een leuke en gezellige zwarte wolbaal, zoals Oma je bleef noemen. Van het stel was jij de grootste knuffelkont, want o zo graag lag jij 's avonds op schoot om flink vertroeteld te worden zodra je je kans daartoe zag. En overdag speelde en dolde je heerlijk met je broertjes en je zusje in het rond, eerst in de kattenkamer, toen door het hele huis en vanwege het uitzonderlijk warme weer de laatste dagen ook lekker in de buitenren. En zo groeide je op tot een vrolijke en gezonde kitten en dat betekent dat het dan voor ons tijd is om afscheid van je te nemen. Je bent de eerste die het nest verlaat. Lieverd, we hebben een leuke tijd met je gehad, en je hebt een blijvend plaatsje in ons hart veroverd, maar we weten dat je bij Melissa je gouden mandje hebt gevonden. Dag lieve knuffelkont, dag mijn lieve Punky, zoals je blijft heten, we wensen je samen met je nieuwe bazinnetje een heel gelukkig leventje toe.
Veel liefs van je opvangmama Ilse en opvangpapa Martin, van Guido, en natuurlijk ook van Tommie, Sunny, AzraÎl, BebÌca en je broertje Pinto.
Geplaatst op 20-04-2011
Norah en Morris6 - Geleen
Geplaatst op 20-04-2011
Morris en Norah6 - Geleen
Lieve Norah (Swiep) en Morris (Knor).
Jullie zijn weg. Het huis voelt vreemd stil. Jullie hebben samen met onze Lola de boel heel wat keren op stelten gezet.
Ondanks jullie vele problemen maakten jullie van iedere dag een feestje.
Wat hebben we toch allemaal met jullie meegemaakt en alles werd goedgemutst verdragen. Steeds opnieuw.
En gaandeweg werd duidelijk dat jij, Morris, altijd wat last zult blijven hebben van dat vervelende virus. Maar weet je wat Morrie?
De mensen die jou geadopteerd hebben maakt dat niet uit. Ze vinden je lief. En het allerbeste is dat Noor bij je mag blijven.
En dat was precies wat ik voor je wenste. Dat je niet je leven in je eentje hoeft te slijten. Jij die het met iedereen goed kan vinden.
Al onze katten kregen kopjes van jou en je speelde met iedereen. Maar Noor was toch wel je favoriet.
En als klap op de vuurpijl krijg je een grote omheinde tuin. Je hoeft niet meer de straat op en zult nooit meer honger lijden.
En dat geldt ook voor jou, lieve Noor. Kleine mopperpot. Je had altijd heel wat commentaar op me.
Ondertussen kreeg ik wel heel wat kopjes van je en mocht ik je uiteindelijk ook even oppakken om te knuffelen. Heel even dan.
Want anders....
En juist dat gemopper mis ik nu.
Ik neem mijn hoed af voor jullie, wetende hoe jullie eraan toe waren en
dan toch de kunst verstaan je in het volste vertrouwen volledig over te geven aan ons mensen.
Ik wens jullie een lang en heel fijn leven toe met jullie nieuwe baasjes.
Ik hoop dat jullie net zo van elkaar zullen genieten als wij de afgelopen 10 maanden gedaan hebben.
Heel veel liefs van Steef en Han en natuurlijk Lola.
Geplaatst op 09-04-2011
Ion21 - Lommel
Deze kittens liepen helemaal alleen langs een drukke weg in Lommel.
Later meer gegevens.
Geplaatst op 06-04-2011
Rikke111 - Lommel
Ik blËËËËr als een schaap, mekker als een lammetje en roep mama als een zeurende peuter, rarara wie benne kik??? Ikke ben rikketikketik oftewel Rikke.
Ik ben een kleine, verwende meid. Ja nou, niet zo maar verwend hoor, ik was erg ziek. Mijn pancreas zorgde voor problemen, ik werd misselijk bij eten en had veel pijn. Door die problemen ben ik ook minder gegroeid dan mijn nestgenootjes. De laatste tijd ben ik wel steviger geworden, mijn opvangmama zegt dat ik begin door te wegen als ik op arm zit.
Met mijn gezondheid gaat het nu beter, maar er zal toch rekening moeten gehouden worden met mijn zwakke plek.
Ik ben op zoek naar een goede kok, die me lekker kip en vis kan klaar maken. Een lieve verpleegster, die voor me wil zorgen, mocht ik terug ziek worden. Een ervaren iemand met een waakzaam oog, dat herkent als ik me niet lekker voel. Een lekker zachte schoot, waar ik me geborgen mag voelen. Een tolerant iemand, die begrijpt waarom ik gefrustreerd ben als ik in een dipje zit en niet kan eten, maar wel honger heb. En soms heb je stalen zenuwen nodig volgens mijn opvangmama, als ik weer eens loop te blËËËren en mekkeren. Ik kan echt mama roepen in verschillende toonaarden.
Maar ik kan ook leuk met je kletsen, ik kan je bekoren met gekir en mijn prrrrttttt. Ik antwoord als je me wat vraagt, je kan heuse conversaties met me voeren.
Met mij kom je nooit in de sleur. Met mijn rosse kam, ben ik een punker vol tegenstrijdigheden. Soms ben ik hyper, de andere keer ben ik rustig en vredig. In een dolle bui kan ik lekker puberen om even later net zo rustig en vredig in een mandje te liggen slapen. Met zoín schattige toet, dat menigeen de neiging krijgt om een kusje te geven.
In de nacht ben ik heel braaf. Als ik zie dat mijn opvangmama gaat slapen, dan leg ik me al klaar om dicht bij haar de nacht door te brengen. Ik laat dan geen kik en blijf ook stilletjes liggen.
Ben jij iemand, die veel thuis is en kan jij een beetje aan mijn wensjes tegemoet komen? Dan wil ik je graag life ontmoeten, bel maar snel voor een afspraak.
Neusje van Rikke.
Rikke heeft pancreatitis door gemaakt, dat kan terug de kop op steken.
Geplaatst op 06-04-2011
Mimi131 - Geleen
Dag lieve Mimi,
Je kwam bij ons vanuit een ander opvanggezin, met je 2 kleintjes. Je was bang en schrikachtig. Je begon pas op te bloeien toen je kids de deur uit waren, en zelfs toen was er nog een lange weg te gaan met jou.
Je bent hier best lang in de opvang geweest en Peter en ikzelf hebben een speciale band met jou opgebouwd…. We gaan je enorm missen hier in huis!
Gisteravond kreeg ik een telefoontje … er wou graag iemand naar jou komen kijken hehe fijn ik hoopte eindelijk een goed thuis voor je te vinden, want lieve meid, je verdient niet anders.
Gelukkig ging vandaag alles goed en ik heb er echt vertrouwen in dat je nu op je plekje zit, zoals je hier binnenkwam als een bang “muisje”… Ik had nooit verwacht dat je zo zelfverzekerd hier weer naar buiten ging.
Dag lieve Mimi het gaat je goed!!
XXX Peter en Angela Lucas mink en Nova.
Pootjes van Django, Jane, Ozzy en Lizzy
Geplaatst op 06-04-2011
Milly10 - Buggenhout
Dag lieve, lieve, lieve Millymuis,
vandaag hebben we jou uitgezwaaid naar je nieuwe thuisje, wat ga je het daar goed hebben lieve meid. Je hebt nu een baasje die van je houdt en 2 zusjes waarmee je kan spelen, dollen, knuffelen,… Wat vonden we het leuk om jouw opvangmama’s te zijn. Jij was hier echt het zonnetje in huis. Je was werkelijk een katje met een gouden randje. Altijd in voor een kroel en een knuffel. Haha, je kon dan zo grappig beginnen kronkelen en op je rugje gaan liggen om geaaid en geknuffeld te worden. We hebben echt bewondering voor katjes zoals jij. Je had veel pijn aan je oortje en je kin omdat je uit een rijdende auto gesmeten bent… Maar je gaf geen krimp, integendeel, je was een super flinke meid. Daarbovenop bleek je ook baarmoederontsteking te hebben, maar bij onze dierenarts was je altijd dapper. We gaan je echt missen meisje, maar we zijn ook blij voor jou: eindelijk je gouden mandje waar je gelukkig mag worden. Dag lieve meid, vergeten doen we je nooit. Dikke kus op je lieve snuitje.
Smakkerdesmak,
je opvangmama’s
Diny en Sab
Geplaatst op 05-04-2011
Erin30 - Gingelom
Deze hoogzwangere poes werd weggehaald van een vreselijke plek en heeft ondertussen 4 kittens gebaard.
Helaas zijn deze kittens allen overleden aan een vreselijk virus dat ze mee had genomen vanuit de plek waar ze eerst verbleef.
Erin heeft al heel wat meegemaakt in haar jonge leventje...
Als hoogzwangere poes werd ze weggehaald van een enge plek waar ze niet de nodige zorgen kreeg...
Reeds nadat ze twee dagen bij haar gastgezin woonde, schonk ze het leven aan haar vier mooie kittens, drie ventjes en één meisje. Jammer genoeg droeg Erin nog heel wat ziektes die ze opgedaan had in haar vorige verblijf.
Ze werd na de bevalling erg ziek...
Na enkele dagen sloeg het noodlot toe, ook de kleine kittens werden ziek.
Tot ons groot verdriet zijn alle kittens overleden aan deze enge ziektes...
Erin, een heel goed moedertje, is hier nu nog, helemaal alleen, zonder haar kleintjes...
Ondertussen is ze aan de beterende hand, maar ze mist haar kroost...
Ze is op zoek naar een goede thuis waar ze met veel liefde wordt verzorgd.
Hondjes en kleine kindjes vindt ze iets te opdringerig.
Geef haar maar wat grotere kinderen en mensen die goed weten wat ze graag heeft!
Erin is heel speels, kan enorm genieten van een strelende hand als je haar voorzichtig benadert...
Erin is nogal angstig door wat ze allemaal heeft meegemaakt, het kost wat tijd om haar vertrouwen te winnen maar eenmaal Erin jou vertrouwt is ze een echte vriendin!
Heb jij een plaatsje vrij in je hart voor Erin, zodat ze eindelijk die goede thuis krijgt wat ze verdient?
Je mag altijd eens kennis komen maken, ze zal je hartelijk ontvangen!
Geplaatst op 04-04-2011
Elmo08 - Utrecht
Deze super sociale jongeman werd al zwervend in Lommel aangetroffen.
Later meer gegevens.
Geplaatste honden
Geplaatst op 15-04-2011
JaneH2
Dag allemaal,
Ik ben Jane, een golden retrieverteefje van net 9 jaar oud. Mijn trieste levensverhaal is helaas het verhaal van zovele andere hondjes… Ik bracht mijn hele leven tot nu toe door in een kwekerij. Jarenlang zag ik mijn puppietjes na enkele weken vertrekken naar hun (hopelijk) liefdevolle gezinnetjes, maar ik mocht niet mee. Ik moest altijd weer nieuwe puppies krijgen, opvoeden en dan gingen ze weg. Een maand voor mijn negende verjaardag bracht mijn ‘baasje’ mij dan uiteindelijk naar het asiel want zo’n oud mevrouwtje als ik produceert natuurlijk niet genoeg puppies meer. Van het hok in de kwekerij verhuisde ik naar een hok in het asiel samen met een paar van mijn vriendjes die ook ‘op pensioen’ mochten.
Vorige week kwamen er plots mensen naar mij kijken, ze namen mij mee voor een wandeling en ik mocht kennismaken met hun hond Zino. Ik vind alles nog een beetje eng, maar Zino was alleszins wel een toffe gast! De mensen beloofden dat ze mij twee dagen later zouden ophalen in het asiel en voilà, hier lig ik dan nu bij die mensen thuis! Ik ben wel nog heel erg verlegen, maar dat is normaal als je weet dat ik nog nooit in een huis ben geweest, in de tuin heb gespeeld, een tv heb gezien, … Alles is nieuw en spannend, gelukkig helpt Zino mij om al die enge dingen te leren kennen. Als ik naar hem kijk, weet ik wanneer ik bang moet zijn van iets en wanneer dat niet nodig is. En blijkbaar is dat bijna nooit nodig!
Ik heb intussen ook al kennisgemaakt met Sushi de kat en haar vind ik best wel interessant. In het begin was ik natuurlijk wel bang van haar, maar nu durf ik al naar haar toe te gaan.
Verder ben ik een heel zachtaardig hondje, een echte golden retriever dus! Ik zou geen vlieg kwaad doen! Ik ben rustig in huis, maar ik kan ook best wel enthousiast zijn. Vooral als we gaan wandelen, want dat doe ik best wel graag! Knuffelen doe ik ook heel graag, al durf ik mij nog niet helemaal over te geven.
Wil jij me de kans geven om de echte wereld te leren kennen? Mag ik nog enkele mooie jaren bij jou doorbrengen? Dan weet ik eindelijk welk leventje de puppietjes kregen die ik jarenlang opvoedde. Ik heb daar toch ook recht op, niet?
Je kan mij altijd eens een bezoekje brengen, dan kunnen we elkaar een beetje beter leren kennen!
Lieve groetjes,
Jane
Geplaatst op 02-04-2011
Luna
Later meer gegevens.
Hallooo
Jaja, jullie hebben er lang moeten op wachten maar er is hier dan ook zoveel te doen dat ik nog geen tijd heb gehad om achter mijn pc te kruipen. Maar laten we maar eens beginnen:
Ze zeggen dat misschien wel eens vaker maar ik meen het!
Ik ben de perfecte hond voor u. Mijn ras is al in mijn voordeel: labradors zijn eniggg.
Ik heb een jaar in het dierenasiel gezeten, waar ik me niet lekker voelde. Een jaar he, daar wordt je echt niet vrolijk van, dus laten we die periode maar snel vergeten.
Wat is de perfecte hond, welnu:
Deze blaft zelden, wandelt graag, kan goed overweg met soortgenoten, luistert, trekt niet aan de riem (dus u mag lichtgewicht zijn) en is lief en braaf!
Ik heb blijkbaar alle facetten in huis en oke, oke, soms ben ik een beetje lui. Geef het toe, maar wat wil je als er zoveel te doen is hier en ik heb zoveel vrienden! Ik luister graag naar hun verhalen en af en toe een sterk verhaal terug, maar poeh hee, die kunnen me tetteren… dan ben ik zogenaamd moe, en wil gewoon heeeeeerlijk kroelen en draaien en slapen in mijn mandje, mmmm…
Wandelen is goed voor mijn conditie, en dat zorgt voor een strak lijf voor al dat mannelijk schoon wat ik tegenkom. Maar wees gerust, ik ben braaf hoor... ik luister heel goed naar je, heb graag je aandacht. Jij bent echt het allerbelangrijkste!
Nog altijd niet overtuigd? Misschien moet je dan maar eens kennis komen maken met me en je zult zien dat ik niet gelogen heb.
Tot binnenkort?
Likje
Luna
Het overzicht van de te plaatsen dieren vindt u op de pagina baasje gezocht