Geplaatste dieren

Door de jaren hebben vele dieren van VZW Zwerfkat in Nood II een gelukkig huis weten te vinden. Op deze pagina's vindt u een archief van deze dieren, met een foto en verhaal van het nieuwe baasje.

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | Eerder geplaatste dieren

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

In MEI 2011 hebben 19 dieren een baasje gevonden:

Geplaatste katten
Ga naar geplaatste honden

Geplaatst op 29-05-2011
Obelix14

Lieve, gekke Obelix,

Geplaatst op 29-05-2011
Aïssa102 - Brunssum

Dag Aïssa,

Jij was het eerste babytje dat binnenkwam. Een paar daagjes oud, de oogjes nog dicht.
Nu ben je al een hele dame, je moest wat langer bij ons in de opvang blijven omdat je ernstig ziek was geweest.
We hadden niet gedacht dat je het zou halen, maar meisje je hebt je er doorheen geslagen, kleine taaie rakker.
Je bent nu vertrokken, we zullen je kattenfratsen en je ontdeugende snuitje missen.
Het ga je goed Aïssa.

XXXXX
Harry, Anki en de Kinderen

Geplaatst op 29-05-2011
Jenna102 ( Brunssum)

Dag Jenna,

Je kwam binnen als een prulletje van 333 gram. We dachten dat je pas een weekje of 3 was, een flessenkindje.
Je bleek totaal ondervoed te zijn, je was al zeker 6 weken en dood- en doodziek.
Maar wat knapte je snel op, 3 nachten achter elkaar hoorden we je aan je voer knabbelen, je had zo'n honger en had heel wat in te halen. Dat is je dan ook heel snel gelukt.
En nu ben je al naar je nieuwe fijne huisje vertrokken kleine zwarte panter.

We zullen je aanvallen op onze voeten missen :-)

XXXX
Harry, Anki en de kinderen

Geplaatst op 26-05-2011
Ginger104 - Maastricht

 Lieve Ginger,

6 weken geleden kwam je bij ons, een mager poesje met een gebroken kaakje en blind aan 1 oogje. Je had nog nooit binnen gewoond en je was best schuw maar je had je eigen kamertje en daar voelde je je wel thuis. Langzaam bloeide je open en werd je een lieve knuffel poes. Soms durfde je zelfs in de gang, de keuken en de woonkamer te komen piepen, maar niet te lang hoor! Snoepjes vangen deed je graag, dat gaan je nieuwe mama en papa vast ook met je doen. Veel plezier in Nijmegen met je nieuwe vriendje Juul.

Dag lieve Ginger!!

Je opvangmama’s Joyce en Chris
 

Geplaatst op 24-05-2011
Noike en Iebel10 - Buggenhout

Dag lieve, lieve Noike,

 

sorry, dat jouw afscheidsverhaaltje eventjes op zich heeft laten wachten, maar we moesten het even laten bezinken. Jouw vertrek naar je nieuwe thuisje was geheel onverwacht. Eigenlijk stond dinsdag in teken van het vertrek van Iebel, want zij zou verhuizen naar haar nieuwe thuis in Duitsland. En we hadden verwacht dat jij nog wel een hele lange tijd bij ons in opvang zou blijven. Want wie wilt er nou een poesje van 8 jaar adopteren met daarbovenop nog een schildklierprobleem. Je moet gans je leven (dure) pilletjes slikken. En toen Gudrun hier was viel ze als een blok voor jou en nam je “mankementje” er graag bij. Eigenlijk speelde jouw leeftijd en schildklierprobleem in jouw voordeel, want Gudrun heeft een zwak voor katjes die extra zorg nodig hebben. Lieve Noi, wie had dat nou gedacht? Toen we hoorden dat Iebel en JIJ mochten verhuizen, stonden we hier eventjes te shaken. Zo emotioneel waren we… Langs de ene kant super blij, eindelijk dat huisje dat je zo hard verdient en op de koop toe een super lieve mama die goed voor je gaat zorgen. Maar dat betekende ook dat we afscheid van je moesten nemen. Maar jij had er vrede mee. Toen je hoorde dat je mee mocht, kwam je vanuit jouw favoriete mandje naar hen toegelopen en liet je ons merken dat het goed was. Ondertussen hebben we al nieuws ontvangen dat je het super goed doet in je nieuwe huisje en dat je geeneens hebt moeten wennen. Je kwam thuis! Lieve lieve lieve Noiesproi, geniet nou maar van je nieuwe leventje en word maar lekker gelukkig. Vergeten doen we je nooit. We hebben wel moeten wennen dat je er niet meer was, geen zingende Noi meer die vraagt om haar melkje met medicijntje te mogen hebben. Geen Noi meer die komt slapen op onze schoot. Geen Noi meer die af en toe een liefdesbeetje gaf. Maar we genieten ervan te weten dat je thuis bent, een super mama hebt en vriendschap hebt gesloten met je nieuwe familie (andere poesjes, hondjes, chinchilla’s en papegaai). Zet ‘em op Noi!

 

Dikke knuffel en dikke kus,

je opvangmama’s Diny en Sab

Geplaatst op 24-05-2011
Iebel en Noike10 - Buggenhout

Gekke, lieve, grappige Iebel,

ook van jouw vertrek waren we even ondersteboven. Ook jij laat hier een grote leegte achter, want je was echt aanwezig in al je doen. Je was een gekke meid die af en toe zo gek achter een vliegje aan kon zitten, dan was je weer even kitten. Maar speelgoed, nee, daar paste je voor. Als ik computerwerk deed kwam jij steevast tussen het toetsenbord en scherm liggen en dan gaf je af en toe een dikke lik op m’n neus. ’t Zijn de kleine dingen die we missen, want nu had je gegarandeerd -terwijl ik dit verhaaltje typ- me al verschillende likjes gegeven en gekronkeld om op je buikje geaaid te worden. Maar we zijn ook zo blij dat jij een fantastische thuis gevonden hebt. Je was niet het makkelijkste katje dat we ooit in opvang gehad hebben, je kon super lief zijn en zomaar ineens omslaan. En dat vond je nieuwe baasje absoluut niet erg. Toen ze pas binnenkwam zag ze al gelijk hoe jij in elkaar zit en ze heeft daar alle respect voor. We moesten bij jou echt uitkijken naar een super thuisje waar je gewoon jezelf mag zijn en waar er respect is voor jou en dat hebben we bij Gudrun gevonden. En ook jij liet merken dat je Gudrun aardig vond, je sprong in haar armen en gaf haar kusjes. We weten dat je erg gelukkig gaat worden en daar zijn we blij om. Lieve Iebel, we zijn blij dat jij in ons leven bent gekomen en dat we zo’n 6 maandjes jouw opvangmama’s mochten zijn. Word nou maar héél erg gelukkig daar in Duitsland want dat verdien je. We denken vaak aan je lieve meid…

 

Daaag lieve meid,

je opvangmama’s Diny en Sab

 

Geplaatst op 23-05-2011
Idun en Djurre111 - Lommel

Hoi, hoi,
Ik denk dat mijn naam Idun is, maar ze noemen me hier dikwijls klein piraatje. Soms ook wel eens "kapitein eenoog", omdat ik ondanks ik maar 1 oogje heb, goed mijn mannetje kan staan, ik laat niet op men kop zitten. Mijn oogje is operatief verwijderd toen ik pas in opvang was, het was niet meer te redden.
Mijn vriendinnetje Afke heeft nu al wel erg lang geleden  een leuke thuis gevonden, ik wil dat ooooook!!!! Ik wil ook leuke baasjes, waar ook plaats is voor mijn makkertje Djurre. Djurre is mijn ridder in nood, als ik schrik ( gebeurt wel eens dat ik iets niet zie aan komen omdat t net in mijn " dode hoek" zat) dan komt mijn koene ridder mij troosten. Djurre en ik vormen een leuk team, samen ravotten en de kapoen zijn, om dan moe en zelfvoldaan in mekaars pootjes in slaap te vallen. Als we apart ons dutje doen gaan we mekaar roepen als we ontwaken.
Wat zoek ik nog meer ? Een beschermende arm, die me troost als ik ergens van geschrokken ben. Een hand, die lekker kan knuffelen. Een warm schootje waar ik op kan liggen als ik zin heb. Een veilige plek waar ik me thuis kan voelen. Een thuis waar ook plaats is voor mijn eigen plekje waar ik me geborgen kan terug trekken als het nodig is. Als beloning krijg je dan het heerlijkste spinconcert dat je maar denken kan.
.
Wat zei je daar??  Lijk ik wel een poesje dat bij jou past?? Waar wacht je dan nog op??  Pak die telefoon en maak een afspraak om me een bezoekje te brengen!!
Neusje van Idun, de kleine piraat.

Geplaatst op 23-05-2011
Djurre en Idun111 - Lommel

Hoi,

Ik ben Djurre, een mooie langharige bengel. Mijn zwart-witte vachtje is zijdezacht en ligt altijd in de plooi. Ik draag dan ook heel goed zorg voor mijn mooie manteltje. Ik ben een beetje verlegen, maar wel een kapoen eerste klas. Ik kijk wel even de kat uit de boom, maar eens ik zie dat het okÈ is, dan geef ik me helemaal. Ik ben een echte knuffelbeer, kan nooit genoeg krijgen van aaien en kroelen. In de ochtend lig ik al op de loer als mama op staat. Dan zorg ik dat ik als eerste bij haar ben, ik moet immers alle knuffels in halen, die ik in de nacht heb moeten missen.
 Ik ben ook een beetje de beschermheer van kleine Idun, of "kapitein eenoog" zoals ze hier wel eens genoemd wordt. Idun schrikt soms, is door haar ene oogje, ze ziet niet alles aan komen. Dan heeft ze even een steuntje nodig en dan schiet deze galante ridder haar te hulp. Wij zijn goede maatjes, Idun en ik. We spelen veel samen, om dan nadien in mekaars pootjes in slaap te vallen. Als we apart een dutje gedaan hebben, dan gaan we mekaar roepen als we wakker zijn. Idun gaat dan zo mooi kirren en ik laat dan mijn mooiste prrrttt horen

Ik zoek een huisje waar ik lekker veel knuffels en veel lekkers krijg, want ik ben een echte lekkerbek. Een huisje waar ook plaats is voor mijn vriendinnetje Idun. Wij zijn een onafscheidelijk stel.

Heb jij dit te bieden? Dan hoop ik je vlug te zien verschijnen !!!!

Snoezelig kopje van ridder Djurre

Geplaatst op 23-05-2011
Izzy6 - Geleen

Lieve Izzy,

Vier weekjes oud kwam je bij ons. Een beetje bang en aangeslagen maar zusje Nele zorgde ervoor dat jullie niets overkwam. En ook bij jou duurde het niet lang voordat je ging genieten van alle aandacht en    knuffels, onder toeziend oog van je zus. Ook jij bleek een schat van een dame te zijn, opgewekt en speels. Je klom regelmatig op schoot om geknuffeld te worden. Isolde en René hebben jou ook geadopteerd. Je blijft dus lekker samen met je zusje en speelkameraadje Nuna. Ik wens je een lang en gelukkig leven toe samen met Nuna en je nieuwe baasjes.
Een dikke knuffel van Steef en Han.  

Geplaatst op 23-05-2011
Nele6 - Geleen

Lieve Nele,

Vier weekjes oud kwam je bij ons. Een fel poesje dat met opgeheven pootje duidelijk maakte dat we van je broertjes en zusje af moesten blijven. Gelukkig vertrouwde je ons snel en het duurde dan ook niet lang voor je op mijn schoot op mijn vingers lag te kluiven.Voetballen kun je als de beste. Een aluminium propje werd overal grommend mee naar
toe genomen. Maar ook spelen met je zus en broertjes was een geliefd tijdverdrijf. Je werd een lieve knuffel en nu ga je alweer verhuizen. Je gaat wonen bij Isolde en Rene. Lieve mensen met een groot hart voor katten. Ze hebben niet alleen voor jou gekozen maar ook voor je zusje Izzy. Je nieuwe naam is Nuna. Lieve Nele/Nuna, ik wens je een lang en gelukkig leven toe. Samen met Izzy en je nieuwe baasjes.
Een dikke knuffel van Steef en Han.
 

Geplaatst op 23-05-2011
Noppes6 - Geleen

Lieve Noppes,

Vier weekjes oud kwam je bij ons. Een beetje bang en aangeslagen maar zusje Nele zorgde ervoor dat jullie niets overkwam. Het duurde echter niet lang voor je op ontdekkingsreis ging. Je was de lichtste van het stel,
maar je maakte een inhaalslag en al gauw liet je broer Pelle achter je. Je bent een echte rooie: een kleine, mollige, beetje luie knuffel. Overal als laatste behalve met eten en als eerste naar bed, lekker uitbuiken. Ook jij gaat naar een gezellig huis, met lieve mensen en een paar kattenvriendjes. Je gaat een zonnige toekomst tegemoet Nop. Het ga je goed knul.
Een dikke knuffel van Steef en Han.

Geplaatst op 23-05-2011
Pelle6 - Geleen

Lieve Pelle,

Vier weekjes oud kwam je bij ons. Een beetje bang en aangeslagen maar zusje Nele zorgde ervoor dat jullie niets overkwam. Het duurde echter niet lang voor je op ontdekkingsreis ging. Je was de kleinste, maar ook de snelste en de grootste durfal. Je bleek een kleine kamikazepiloot te zijn die ons verschillende keren de stuipen op het lijf joeg met zijn stunts.
Ook eten bleek gaandeweg een grote hobby van je te zijn. De vaat werd altijd door jou gedaan. Een kleine knuffel ben je, maar zul je een beetje voorzichtig doen, lieve onstuimige Pelle, anders ben je wel erg snel door je negen levens heen. Je bent geadopteerd door aardige mensen die je meteen in hun hart sloten en je krijgt bovendien nog een kattenvriendje. Alle reden dus om een beetje rustig aan te doen. Maak er wat van knul.
Een dikke knuffel van Steef en Han.

Geplaatst op 20-05-2011
Pruts27 - Sint-Truiden

Miauuw,
Mij is de naam Pruts gegeven,
nu zo al euhm, jah heel mijn leven.
Naar het schijnt moet ik hier mijn verhaal vertellen,
en zo ga ik dan aan jullie mijn positieve kanten voorstellen.
Negatieve kanten heb ik namelijk niet,
alhoewel mama vaak zegt: "Jij bent een echte kleine deugniet!"
Wat ze daarmee bedoelt valt niet te verstaan,
ik heb haar nog nooit iets aangedaan.
Toen ik 6 weken was ben ik hier aangekomen,
wat een geluk, net aan het zwerfleven ontkomen.
Ze hadden me op een boerderij afgegooid,
de missie van die gruwelijke mensen was voltooid.
Hier hebben ze me vanalles geleerd,
ik heb echt al veel geprobeerd.
Op de kattenbak gaan is geen probleem,
mama heeft dat van in het begin geprogrammeerd in mijn systeem.
Vriendjes zijn hier gekomen en gegaan,
ik weet dus al dat er nog van die wezens zoals ik bestaan.
Na 6 maanden ben ik iets groots verloren,
dat waren namelijk mijn mannelijke hormonen.
Hierdoor mag ik nu ook de buitenwereld ontdekken,
zo kan ik mijn beentjes ook even strekken.
Mijn hobby's zijn samen slapen in het bed,
na een hele dag buiten te ravotten is dat dolle pret.
Eten doe ik, zoals je kunt zien, ook heel graag,
je hoort van mij dan ook geen geklaag.
Drinken doe ik op een speciale manier,
kijk maar naar het filmpje hier.
Zoals nu kan ik nog even verdergaan,
ik heb dan ook al heel wat doorstaan.
Ben jij ook benieuwd naar wat ik allemaal kan?
je gaat zien ik ben voor jou de ideale man!

Geplaatst op 13-05-2011
Marieke118 - Zaventem

Daaaag Marieke,
 
1 jaartje lang hebben wij alles gedeeld en plots was "het" zover, de grote stap voor JOU & mij, jij hebt een thuisje met hele lieve, zorgzame bediendes en ook een vriendinnetje gevonden.
Het ga je goed m'n "kleine meisje".
Knuffels van mij en likjes van de grote kater ,hij is nog steeds op zoek naar jou.

Geplaatst op 08-05-2011
Peggy23 - Maasmechelen

Dag lieve Peggy,
Eindelijk mag jij dan ook vertrekken. Je was het enige meisje tussen vier broers uit het nestje kittens van vier weekjes oud, en wat voor een meisje! Een waar schoonheidskoninginnetje kwam tevoorschijn na een uitgebreid bad in de Zwitsal babyshampoo, want dat bad hadden jullie allemaal heel hard nodig. En wat had jij een mooie lange haren, en wat was je lief en mooi met dat witte befje, je witte sokjes en je witte snorharen. Al heel snel al waren er twee lieve mama's die jou in hun gezinnetje op wilden nemen, maar we mochten jullie zelf nog een paar weekjes houden tot jullie groot genoeg waren. We hebben toen een enorm gezellige tijd gehad met jullie als vijftal in ons midden. Natuurlijk hadden jullie alle vijf tegelijk diarree, en natuurlijk begonnen jullie alle vijf tegelijk te snotteren, maar de meeste tijd hebben we van jullie allemaal genoten. Wel was jij ook duidelijk de meid in het gezelschap. Als je iets niet wilde, verzette jij je duidelijk feller dan je broertjes. Zowel je nageltjes als je tandjes waren duidelijk scherper. Met eten was jij net weer iets kieskeuriger en met spelen wist jij ook precies wat je wilde. Jullie dolden gezellig door het hele huis en leerden van elkaar en van de andere katten hier alles wat een katje moet leren, vooral natuurlijk het kattenkwaad. En toen kwam de tijd dat jullie groot genoeg waren om te enten en zo langzamerhand te vertrekken. Maar helaas, op de dag dat we naar de dierenarts moesten, werd jij een beetje koortsig en je oogjes begonnen weer te tranen. Dus terwijl al je broertjes wel een prikje kregen, mocht jij pilletjes antibiotica gaan slikken. Natuurlijk een teleurstelling voor je nieuwe mamaís, die zich zo verheugd hadden op je komst, maar die toch nog iets langer geduld moesten hebben. Een voor een vertrokken je broertjes, eerst Punky, dan Pjotr en twee daagjes later ook Patriek, alleen Pinto hield je gelukkig nog als gezelschap over, omdat die ons heel duidelijk maakte, dat wij hem zelf moesten adopteren. Maar je herstelde gelukkig wel al ging het langzaam, en na twee weken nog samen met Pinto te hebben kunnen spelen, vaak met het mooie weer ook buiten in de kattenren, brak de tijd aan, dat we ook jou konden uitzwaaien, op weg naar je gouden mandje.
Dag kleine wolbaal, je krijgt een mooie nieuwe naam, waar je wel snel naar zult luisteren, want Pebbles lijkt toch nog best een beetje op onze Peggy.
Dus: lieve kleine Pebbles-Peggy, van een kleine schoonheid zul je beslist uitgroeien tot een grote schoonheid, maar belangrijker is dat jij een heel fijn en vooral gelukkig leventje gaat krijgen bij Carine en Judith, en je nieuwe vriendjes daar.

Geplaatst op 08-05-2011
Mickey Blue Eyes19

Deze mooie en sociale jongen met zijn blauwe ogen liep in een zwerfkattenpopulatie rond. Wie adopteert deze knuffelbeer?

Hallo, ik ben Mickey Blue Eyes, maar vrienden mogen me kortweg Mickey
noemen.
Sinds kort woon ik bij een pleeggezin omdat ik buiten op straat rondzwierf. Ik werd al wel regelmatig gevoerd en ben dus al gewend aan mensen; sterker nog, ik ben gek op ze!
Ze geven me niet alleen te eten; het blijkt dat ze uitstekend kunnen knuffelen en daar hou ik erg van. Voorkeur heb ik niet: kort, lang, dun, dik, jong, oud of sproeten; ik hou van iedereen!
Soms hebben ze er geen tijd voor, maar dan ga ik gewoon naar de hond, en dan geef ik hem kopjes. Het enige wat ik nu een beetje vervelend vind is dat ik nu niet naar buiten kan. Ik ben nog niet echt gewend, en ze zijn bang dat ik buiten verdwaal. Ik ben al een keer ontsnapt, maar dat hadden ze snel in de gaten, jammer!
Ik ben dus nu op zoek naar een huis waar ik veel kan knuffelen, en waar ik lekker de tuin in kan.
Ben jij ook een knuffelkont? Regel dan een date met mij, het klikt vast tussen ons!!!

Geplaatste honden

Geplaatst op 27-05-2011
TuurkeH9

Hallo,

Ik ben Tuurke. Ik ben al bijna 10 jaar maar nog heel actief voor mijn leeftijd.

Ik heb vele jaren samen met mijn baasjes in huis geleefd en werd daar veel geknuffeld en verwend, maar omdat zij verhuisden naar een appartement kon ik helaas niet mee. Ik miste al die aandacht wel, en daarom hebben ze bij Adopteer een hond ervoor gezorgd dat ik bij een opvanggezin terecht kon. Ik woon nu bij een gezin met twee lieve dochtertjes, die met mij knuffelen en ravotten en dat maakt mij reuzeblij. Als ze mij nog maar aankijken begin ik al te kwispelen, en komen ze dan ook nog met een voetbal op de proppen, dan ga ik helemaal uit de bol. Nu ja, eventjes toch, want ik kan geen half uur meer rennen, he?!

Ik heb trouwens wat last van artrose. De dokter gaat daar iets aan doen, zegt hij. Ik hoop het maar, dan moet je maar eens zien hoe ik de voetbal zal wegdribbelen van die twee meiden!

Wat kan ik verder nog over mezelf zeggen zonder al te pretentieus te klinken? Welnu, ik ben lief en vriendelijk, een echte softie zeggen ze hier. Maar dat vind ik niet erg hoor, zolang ze mij maar goed over mijn bol aaien en op mijn buik krabben. En weet je wat, als niemand kijkt, dan spring ik snel op de sofa, want daar is het zo lekker zacht en warm, hmmm, daar kan ik nog eens lekker slapen, zeg. Natuurlijk doe ik uitermate verbaasd als iemand mij daar ziet liggen en uiteraard spring ik dan ook meteen van de zetel af, alsof ik zelf helemaal niet eens wist dat ik daar was gaan liggen... Hihi, ze trappen er elke keer in, en dan glimlachen ze, en denk ik, joepie, volgende keer doe ik het lekker weer!

Ik laat mij ook graag eens lekker borstelen, met zo'n zachte borstel, en als ze daarna over mijn zachte vacht aaien, dan voel ik mij de koning te rijk. Verder ben ik geen moeilijke klant, hoor. Als mijn baasjes mij even alleen moeten laten, dan kunnen ze dat met een gerust hart doen. Ik doe dan even een dutje, en als ze terugkomen, dan ben ik klaar en uitgerust voor een fijne wandeling of een spelletje op het gras. Ik lig ook graag op de schoot of naast mijn baasje en ik luister echt heel goed. Ze zeggen hier dat ik een hele pientere kerel ben. Verder ben ik natuurlijk een jachthond, dus de konijntjes van mijn gezin vind ik echt superinteressant. Als ik mijn blik op hen gevestigd heb, kan niks of niemand mij nog afleiden. Mijn baasje heeft daar iets op gevonden, zij gaat tussen mij en de konijntjes staan en wijst met haar vinger de andere kant op. Ik druip dan af, en denk bij mezelf, de volgende keer dan maar. Ach ja, je kan niet alles hebben, he?

Nu ben ik al een heel tevreden hond, en heel gezellig vind ik het hier ook wel, dat is niet het probleem, maar liefst van al zou ik toch een lief baasje of gezin vinden dat mij een vaste thuis wil geven voor de rest van mijn leven. Ik ben een rustige hond, ik hou van complimentjes en knuffels, ik speel graag een beetje voetbal en ben soms een ietsiepietsie ondeugend, daar kun je toch niet aan weerstaan?

In ruil voor een zacht kussen met een warm dekentje erop en elke dag een spelletje, een wandelingetje en een goede knuffel, wil ik jouw toegewijde vriend zijn en je al mijn genegenheid geven, nog vele jaren lang. Wil je mij graag beter leren kennen, kom dan eens langs.

Groetjes,

Tuurke

Geplaatst op 11-05-2011
StellaH6

Stella komt uit Libanon: Lees het reisverslag hier:  http://www.zwerfkat.com/index.php?DocID=265

Mijn naam is Stella.
 
Ik ben een kruizing van een Pointer en een Labrador schijnt het, maar zeker zullen we dat nooit weten. Maar volgens alle mensen die me de afgelopen tijd leren kennen hebben ben ik best wel een schatje, mooi, knuffelig en nog héél veel meer goede dingen! :-))
 
Ik ben van heel ver weg. Hoe ver dat weet ik niet precies, maar ik heb in ieder geval heel lang in zo'n ijzeren vogel gezeten. Dat was best wel eng hoor! Maar gelukkig ben ik een stoere meid ...
 
Mijn jeugd is niet zo prettig geweest. Ik ben op straat geboren en mijn mama heeft geprobeerd om ons zo veilig mogelijk op te voeden.
Maar dat was niet makkelijk, want na de melk van ons mama moesten wij zoeken naar ons eten. En ik kan je verzekeren dat dat niet mee valt in zo'n grote stad als Beiroet waar er heel veel verkeer is.
 
En op een kwade dag is het dan ook fout gegaan: ik ben aangereden door een auto. Het viel gelukkig wel mee op het eerste zicht, ik had wat schaafwonden en mijn poot was gebroken dus ik dacht ach, dat overleef ik wel hé ...
 
Al deed het natuurlijk wel verschrikkelijk veel pijn (dus nog een geluk dat ik zo stoer ben!) en het werd ook steeds moeilijker om er mee te lopen. Na een tijdje lukte dat dus helemaal niet meer.
Gelukkig werd ik gevonden door hele lieve mensen en die hebben me lekker eten gegeven. Ze namen me onmiddellijk mee naar een plaats waar er een man in zo'n witte jas aan me begon te prutsen. Ie keek ook naar mijn pootje en vertelde toen dat ik geopereerd moest worden. Geopereerd? Is dat leuk?
 
Uiteindelijk bleek het toch niet zo leuk te zijn als ik gehoopt had, ik werd 2x geopereerd en ik had nog steeds pijn. Ze gaven de hoop op, ze konden mij niet meer helpen. :-((
Maar die aardige mensen hadden nog een idee. Die hebben gebeld met Adopteer een Hond en die waren naar het schijnt volledig verkocht toen ze mijn snoetje op foto zagen. Ik mocht naar België! Daar zou ik voor de 3e keer aan mijn poot geopereerd worden en dan zou het eindelijk wel goed moeten zijn! Joepieeee!
Toen ik wakker werd, was de pijn volledig weg! Wat is dit nu voor een gevoel ... heerlijk! Toen ik het van nader bij bestudeerde merkte ik dat ie helemaal weg was! Wat hebben ze nu met mij gedaan? Ga ik nu nog wel kunnen wandelen en ravotten? Even proberen: één, twee, hup .... *zoeffffff* Hey, dat gaat eigenlijk stukken beter! Wie heeft er nu ook 4 poten nodig hé ... dat is zo ... 'normaal' ...
 
Ik zit nu in een gastgezin en daar heb ik het super naar mijn zin, maar een eigen plekje zie ik toch ook wel zitten. En het liefst met een soortgenootje, want door alles wat ik heb mee gemaakt ben ik niet zo graag alleen. Ik heb best wel nog wat dingetjes te leren, maar gelukkig ben ik ook leergierig ... dus dat gaat best wel snel hoor. Maak je maar geen zorgen!
 
Ik vind iedereen van klein tot groot even leuk. Andere dieren vind ik ook leuk of het nu honden, poezen of varkens zijn ... allemaal geen probleem! Maar de kippen hier vind ik een beetje te leuk volgens mijn opvangmama. Hihi.

Jullie horen het dus, ik ben dus een beetje gehandicapt (al valt dat helemaal niet op hoor, ik kan goed doen alsof ik 4 pootjes heb!) maar er moet toch iemand zijn die een plaatsje in zijn hart kan vrijmaken voor me?

Jij misschien? Hopelijk tot snel!

Likjes Stella.

Geplaatst op 04-05-2011
ObyH2

Hoi Lynn en Jasper,
Het gaat goed met Oby, we merken iedere dag dat hij ontspannender wordt waardoor hij steeds meer de echte Oby laat zien.
De eerste keren wandelen liep er een mak hondje netjes met me mee, nu rent en springt hij door het veld.
Met zacha gaat steeds beter, hij heeft nu al momenten dat hij er rustig naast ligt met een balletje te spelen.
We zijn hem nu aan het leren met de scoot mobiel met mijn vader mee te gaan.
Hij vindt het zelfs leuk om er op te zitten en reageert dan veel minder op auto’s.
De eerste dag alleen heeft hij een dekentje kapot gebeten, vandaag had hij een bot en niks kapot gebeten.
Bij mijn ouders is hij heel rustig, gaat lekker liggen slapen. Misty laat hij nog steeds met rust, ruikt er eens aan en dan is het goed.
Groetjes van Oby, Jo en Karin.

 

Het overzicht van de te plaatsen dieren vindt u op de pagina baasje gezocht