Wat maken we mee

Onlangs kregen we een oproep van een dame die voor een andere "opvang" opving.
Ondertussen is deze opvang gestopt, maar viel dit gehandicapte kittentje nog altijd onder de hoede van deze dame, ze werd niet meer geholpen.
Hannah had een ongelukje gehad; er was een losstaande deur bovenop het kittentje gevallen. Gevolg: blindheid en gedeeltelijke doofheid....
We vonden haar vraag om hulp zo verdrietig, het raakte ons hart meteen, dus mocht Hannah bij ons binnenkomen.

Gisteravond kreeg ik telefoon van onze gsm draagster. Auto vlug aan de kant, en eens horen wat er loos was. Oei! Dat klonk niet goed. Een kitten was gepakt door een hond. Of het kleintje nog bij ons terecht kon. Tja tis al vol huisje, maar tegen zo’n spoedgeval zeg je niet neen en tis in elk gastgezin nog razend druk, er lijkt geen eind aan te komen dit jaar.

Maar vlug naar huis haasten en meldster bellen. Mevrouw vertelde dat ze van de wandeling thuis kwam met haar hondje. Ze liet het hondje de tuin in en hij/zij vloog in een struik. Een hoop kabaal, gejank van een katje. Mevrouw aarzelde geen minuut om tussenbeide te gaan. Hondje weg geduwd, katje gegrist en veilig binnen gedragen. Maar wat nu? Hondje razend op de kitten, geen goed plan om kitten in huis te houden.
Mevrouw herinnerde zich de kleine bench die ze nog in huis had en gaf de kleine daar even een onderkomen terwijl ze op zoek ging naar hulp. Ze heeft verschillende organisaties gebeld en kreeg geen hulp. Ook bij ons de voice mail, maar ze was aangenaam verrast dat ze gebeld werd door onze gsm draagster nadat ze ingesproken had dat het spoed was. Mevrouw had de kleine vluchtig kunnen bekijken, ze twijfelde of er iets mis was met de achterpootjes.

Tuimeltje is niet meer

Tuimeltje is vertrokken,
ze vond dat het tijd werd.
Een aaitje en een kusje, lekker tussen de warme dekentjes op de bank.

We kregen een melding uit Genk: Een mamapoes met 6 bange kittens van 5 maandjes oud. Men zou gaan bouwen op hun voederplekje, en dat voelden ze, want ze begonnen uit te wijken naar de veel te drukke straten. Zaterdag dus met drie man erop af! Want 7 katjes vangen, da’s niet niks!

Alle kooien werden opgesteld. Al snel zagen we een mama- tijger en een klein tijgertje nieuwsgierig snuffelen rond onze kooi. En even later: pats! Ja hoor, de eerste was gevangen. Nou dat ging snel, hopelijk lukt de rest even vlot.
Al snel volgen mama-tijger en een wit vriendje. Is dat wel 1 nestje?! Dat kan haast niet

Ja hoor, het gebeurt gewoon nog altijd, niet te vatten, maar het is een feit.
Een aantal kinderen zouden hem laat op de avond in het bos hebben gevonden, in een doosje. Ach ja, er zat nog wel een dekentje bij...hoe attent.
Een regelrechte dumpactie dus! En dat ook nog eens met deze kou!...
Jason is ongeveer 2 weekjes oud en is een beetje ziekjes. Wat ontstoken oogjes en beetje niezen.
Maar het mannetje is nu veilig en lekker warm in onze couveuse. Waarom? Omdat hij hier WEL welkom is.
Je bent een mooie mannetje, lieve kleine Jason x

Gisteravond zijn er weer twee jonge katjes binnengekomen!
De melder zat in een vakantiehuisje en hij zag een mama met kittens rond zijn huisje dralen..
Echter heeft hij er tot nu toe 2 kunnen vangen, en broer en zus zijn dan ook veilig nu bij ons opvanggezin! Uiteraard gaat het vangen door, totdat mama en de laatste kitten OOK veilig gesteld kunnen worden....
Gelukkig zien de kleintjes er niet slecht uit, zelfs geen vlooien, joehoe :-)
Linka en Bokkie (foto, nog even in de bak waarmee ze gebracht zijn) laten zich zelfs al aaien, wat super fijn is.
Welkom kleintjes!

Bommeltje kwam een week geleden bij ons binnen, kennen jullie hem nog? Hij had kromme pootjes, een stijve staart, halve oortjes, oormijt, en heel veel pijn in zijn bekje.
Meteen werd er een operatie voor Bommel gepland voor zijn gebit, en gisteren was het dan zover! Eindelijk verlost van die pijnlijke tanden en kiezen, en hij is vandaag zo vrolijk! Een klare blik, een lief guitig smoeltje, goede eetlust en hele goeie zin :-)
Zijn vergroeide botjes, daar is niks aan te doen, dat is een vorm van artrose.

We hebben 6 volwassen katten overgenomen uit Aalst. Hun lieve baasje was plotseling heel erg ziek geworden, en onlangs overleden... Ze liet haar 6 lievelingen achter. Wat zou er van hen terecht komen?
Er werd op korte tijd wanhopig gezocht naar een oplossing, maar ze kregen nergens gehoor. Het verhaal raakte ons diep, want de katten waren eigenlijk nu weesjes geworden, zonder enig zicht op een nieuwe toekomst.
Neen, we twijfelden geen seconde, wij moesten deze diertjes helpen, er zat zelfs een opaatje bij van 16 jaar!
Een beetje puzzelen, en we waren eruit. Ons oudje kreeg vandaag een opvangplekje bij ons opvanggezin. Vier andere katten van 2 en 10 jaar, kregen een warm welkom in ons kattenasiel Villa Vagebond, en een bang katje van 8 jaar gaat straks naar onze opvangmama met veel socialiseringservaring.
Poeh poeh, allen onderdak!
Niet elk diertje was kalm vandaag, maar wat wil je, als je zolang in een vertrouwde omgeving hebt gewoond en noodgedwongen moet verhuizen. Neem jullie tijd maar....

Gistermiddag is dit lieve kereltje bij ons binnengekomen. We hebben hem overgenomen van Poezencentrale Mol.
We zagen meteen al dat dit een bijzonder diertje was, want hij had kromme pootjes, een stijve staart en halve oortjes.
Gelukkig kon hij meteen worden bekeken door onze dierenarts, en ook bij hem kwam er een dikke frons op zijn voorhoofd....
Tja, zijn pootjes zijn vergroeid, kunnen niet meer helemaal meer gebogen worden, wervels zijn vergroeid, kortom: een vorm van artrose. Ook leken zijn oortjes geamputeerd te zijn, met in de oren flinke ontstekingen en nog eens oormijt. Zijn bekje is er ook ernstig aan toe, al zijn tandjes zullen getrokken moeten worden.
Nou zeg, Bommel, das allemaal niet fijn he vriend! Maar we gaan jou helpen. Over een paar dagen worden jouw tanden getrokken, we behandelen je oortjes nu, en we zullen jou ondersteunen op alle vlak.
Maar wat een schatje ben jij! Kopjes geven, genietend van alle aandacht. Een echte lieve schat!

Wat een vreemde bedoeling. Pipo liep helemaal in zijn eentje langs het kanaal in Neerpelt een beetje sociaal te wezen. Een alleraardigst kereltje, in de middle of nowhere, zonder vriendjes en vriendinnetjes. Het is een mager en fragiel manneke, maar o zo pittig!
Amper 7 weekjes oud, en nu al op jezelf aangewezen Pipo? Dat kan toch helemaal niet! Jij komt maar lekker bij ons, daar mag je de clown uithangen, in een veilige omgeving...
Pipo is... een zeer sociaal, onstuimig en druk katertje, maar ach.. hebben we weer wat te lachen in Huize Opvang. Welkom!

Eergisteravond, toen we op weg waren naar de luchthaven om een katje op te halen, zagen we aan de andere kant van de baan een aangereden (en gestorven) poes liggen. Ze zag er heel verzorgd uit, dus even stoppen om het katje aan de kant te leggen en de eigenaar te zoeken. Dit was een hele drukke straat, waar mensen ongelofelijk graag de hardrijheld uithangen.
We gingen dus even snel iemand in de buurt zoeken die het katje kende, zodat ze waardig afscheid konden nemen. En daar kwam ineens een koppie piepen. Oh nee... En er volgde nog een koppie. Die gingen natuurlijk op zoek naar mama.
Ons vermoeden werd bevestigd, toen de eigenaars naar buiten kwamen met nog een kitten "Ah ja, dat is hun mama".