Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
28-08-2016
Oma Molly
We hebben weer een oudje in ons midden.
Onlangs kregen we een telefoontje, dat er een kitten zou zijn aangereden in Houthalen. Natuurlijk zijn we het jonge ding gaan ophalen, maar toen we haar zagen , wisten we al dat we met een bejaard poesje te maken hadden!
Oma Molly was heel mager en ernstig verzwakt. En of dat niet genoeg was, stonden haar oogjes vol pus, zat ze onder de klitten en teken, haar voetzooltjes lagen open,en ze liep al zwalkend op de behandeltafel. ...Dus 1 brok ellende... maar niet in haar hartje, want ze is verschrikkelijk lief! Ondanks alles, werden we bedolven onder haar liefdevolle kopjes, en ze spint dat het een lieve lust is.
Bij het aanbieden van een bordje pap waar heel veel vitamientjes in zaten, vloog ze aan! Het kon haar niet snel genoeg gaan. Al schrokkend en knoeiend, werkte ze het goedje naar binnen, waardoor ze daarna lekker vol hing ;-)
Omaatje heeft geen chip trouwens...
Ze moest nog even bij de dierenarts blijven, want haar gebit was ook verschrikkelijk. Dus haar tandjes werden getrokken, en haar voetzooltjes behandeld, verder is er nog behoorlijk wat werk aan deze kranige oude dame.
Nu mag ze lekker bijkomen in ons opvanggezin. Beetje rondzwalken, veel slapen en lekker eten. Ze is dankbaar, zo zo lief... Ze krijgt een berg aan medicatie, maar dat laat ze prima doen, die is allang blij dat ze van de straat is!
Welkom Oma Molly, we zijn blij dat je bij ons bent!
27-08-2016
Pfff, tel maar even mee!
Maar liefst 8 moederloze kittens, jawel uit 1 nest, zijn gisteravond bij ons binnengekomen.
We kregen weer een schrijnende melding te pakken. Mamapoes was al 2 dagen vermist, maar had een week daarvoor maar liefst 8 kittens gebaard!
De kittens lagen buiten in de schaduw te schreeuwen, honger! Ze kregen wel wat melk uit een flesje, maar lang niet genoeg. Ze waren ook nog eens broodmager, want ook al waren ze een week oud, ze hadden maar een gewichtje van 80-100 gram. Een geboortegewicht!
Maar ehm... 8 baby's das nogal wat om die samen te houden... Onze opvangmama zal ze de komende paar dagen even allemaal bij zich houden, hen voeden, en leren kennen. Daarna zien we wel of we de boel gaan splitsen. In elk geval is er veel werk aan de winkel, want de 1 is de ander niet en men zal flink moeten aansterken!
ps ondertussen blijft de zoektocht voortduren naar hun mama.
27-08-2016
En dan word je ineens een zwerver, met alle gevolgen van dien
Een tijdje geleden, zagen we een oproep van een Nederlandse mevrouw die in Griekenland verblijft. In het dorpje waar zij woont, leeft al 10 jaar een kater, genaamd Plume. Tot een half jaar terug, had hij zijn eigen mandje en eigen bazinnetje. Helaas moest zij vanwege de crisis noodgedwongen Griekenland verlaten, en Plume kon niet mee. Plume werd op zijn oude dag ineens... een zwerfkat.
Hij kreeg een fistel bij zijn oog en werd geholpen door het lokale sheltertje aldaar. De wond genas niet goed, en hij werd even opgenomen voor zorg, maar daarna zou hij gewoon weer de straat op moeten.
De Nederlandse mevrouw zocht hulp, dan kon hij begin september mee naar Nederland. Maar toen werd er een bloedtest genomen... aids-positief. Zijn kansen waren verkeken.
Hij moest meteen shelter verlaten, en aangezien hij ook niet meer vrij naar buiten mag, bleef er alleen nog euthanasie over.
We laten normaal in het hoogseizoen nooit katten uit het buitenland overkomen, maar omdat hij kansloos is zonder hulp, mag deze jongen bij ons binnenkomen :-)
Begin september zal ons kattenasiel Villa Vagebond hem met open armen ontvangen! En hey, natuurlijk zal zijn kans op een toekomst, van 0 naar 100 % gaan, reken daar maar vast op Plume! Tot binnenkort lieve jongen x
24-08-2016
Daar zijn wij dus heel blij mee!
Gisteravond, kregen we een wel heel aangename verrassing ;-) Twee lieve dames, moeder en dochter, hadden ontzettend veel spulletjes voor onze kleine hummels in de opvang!
In maar liefst twee overvolle wagens, werden deze prachtige klimpaaltjes, mandjes, speelgoedjes, etc gebracht...
Nou, dat wordt uitdelen ;-) Superrrrr bedankt lieve Michelle en Carine, wat gaan ze hiervan genieten xxx
24-08-2016
Frodo
Frodo is ons zorgenkindje, maar een heel dappere mannetje!
Hij komt uit een heel groot nest van maar liefst 6 kittens! Maar vanaf het begin van de opvang, bleek het een zeer moeilijk nestje te zijn. Ze werden bijna allemaal ziek, de 1 na de ander moest aan het infuus bij de dierenarts, en helaas heeft 1 kittentje het niet gered.
Het was vechten met de overige vijf, alles werd uit de kast gehaald....
Gelukkig hebben ze het nu allemaal gered, maar Frodo begon ineens een hele dik buikje te krijgen. Ojee, wat nu weer... Er zaten allemaal wondjes en ontstekingen aan zijn buik, en alweer ging het mis...
Frodo werd met spoed alweer naar de dierenarts gebracht en moest daar een nachtje blijven. Zijn buikje werd schoongemaakt, nu was het nog een kwestie van helen.
Het is ondanks alles een heel vrolijk mannetje, twee prachtige kijkertjes, en een lief hartje.
De komende dagen zal de wond verschillende malen met compressen verbonden moeten worden, en zal hij medicijnen innemen.
En ach, eigenlijk ziet hij er heel schattig uit, met zijn buikpakje, nietwaar ;-) Dag lieve Frodo!
20-08-2016
Toen en nu!
Hoe gaat het met enkele ex-opvangertjes van ons?
20-08-2016
Tuimel
Eigenlijk heette Tuimel eerst anders, nl. Bredero. Maar pssttt het bleek een meisje te zijn.
Tuimel kwam als moederloos kittentje bij ons binnen en we zagen al meteen dat ze speciaal was. Ze heeft cerebellaire ataxie, een afwijking in haar kleine hersentjes. Ze gaat een beetje "onhandig" door het leven. Ze wiebelt en trilt een beetje, en als ze blij rent, wil ze nog wel eens omvallen. Maar ze staat meteen recht en maakt haar spurt af! Pittig ding, die Tuimel.
We hebben een aandoenlijk filmpje van haar gemaakt, waarin ze halverwege toch even een tuimel maakt ;-) Een grote glimlach op ons gezicht, want hey... het maakt haar niet uit, haar leven bestaat gewoon uit vallen en weer doorgaan
20-08-2016
Twee moederloze kittentjes binnengekomen...
Het is weer druk op onze gsm, en de kleintjes stromen de afgelopen dagen binnen. Vandaag zijn Kenzie en Mauzy (foto) bij ons gearriveerd via de Poezencentrale Mol. De meisjes komen van een boerderij, waar veel dieren gedumpt worden. Ze zijn in een tuin gevonden en hebben bijna 2 dagen in een mandje buiten gelegen, om te zien of mama nog terugkwam. Dus ook bijna 2 dagen geen eten gehad...
Ze zijn rond de 5 daagjes oud en wegen rond de 90 grammetjes.
In het begin dronken ze helemaal niet goed, maar nu zijn ze vertrokken! Er zit beweging in de zusjes en die vinnigheid is belangrijk.
Nu samen lekker in de couveuse slaapje doen en heel goed drinken!
20-08-2016
Je moet me gewoon even met rust laten, oke?
Onlangs kregen we een melding uit Beringen, daar liepen al een paar dagen 2 kittens rond. We besloten een kijkje te nemen. Hmm, ze zijn nog niet zo heel oud, weekje of 8, die kunnen we wel vangen om te socialiseren. Vangkooi op scherp en hopla, in no time hadden we beet. Alle twee gevangen!
Maar oei, oei wat waren ze bang... Toch wilden we hen even onderzoeken, dus opgerold in een handdoek, probeerden ze zich in alle bochten uit te wringen, want ze waren al tegen de muren opgevlogen!
Bah, ze zaten helemaal onder de beestjes, eentje had zelfs een dikke teek midden op het koppetje. Vlooien, luizen, slechte vacht, de hele reutemeteut. Aan het werk!
Dat was geen eenvoudige opgave, de stress level zat behoorlijk aan zijn piek. Maar wat moet dat moet, dus echt even behandelen, om daarna snel in de veilige bench weg te kruipen.
We snappen het, we laten jullie nu eventjes. Gewoon even tot rust komen, buikje vullen en ervaren dat wij mensen het echt zo slecht niet bedoelen...
16-08-2016
Minoes onze brokkenpiloot
Onlangs kregen we een melding van een dierenarts. Er lag een poes langs de kant van de weg, aangereden...
Ze werd binnengebracht bij een dierenarts, maar na de eerste zorg, kon het meiske niet blijven, want de praktijk zou wegens vakantie een tijdje sluiten.
We besloten Minous over te nemen, maar och och, wat was ze bang en boos. Ze vertrouwde ons mensen voor de meter niet....
We hielden haar klein in een bench vanwege een breuk, maar besloten vandaag toch maar even naar onze eigen dierenarts te gaan.
Haar achterpootje en dijbeen zijn gebroken, en ze laat haar plas lopen. Dit heeft even tijd nodig, dan zal het plasprobleempje wel opgelost worden.
De kaak was tevens gebroken en deze is vandaag opnieuw geopereerd, Maar Minoesje toch! Drie breuken, dat betekent wekenlange benchrust. Kunnen we in die tijd ook rustig contact met haar gaan maken, want ze is helaas nog niet te hanteren... arm ding. Wie weet heeft ze de mens nog nooit zo dichtbij gezien, we weten het niet.. we gaan haar dan ook wat rustgevende bachdruppeltjes geven.
16-08-2016
Darwin
Hij lag bij mensen in de tuin, achtergelaten door mama. Misschien omdat hij ziek is? Wie zal het zeggen...
Darwin heeft flinke niesziekte te pakken, en dat al op zo'n jonge leeftijd. Hij proest, snottert, en weigert natuurlijk het flesje te drinken, daar krijgt hij het benauwd van. Als Darwin zachtjes gaat slapen, ademt hij met zijn bekje open, manneke toch!
Hij krijgt nu zijn medicijntjes en via een maagsonde, proberen we hem voeding toe te dienen, wat trouwens een flink gevecht is. Wil ik niet!
Nou, we slaan ons er wel doorheen kleine prul, slaap maar weer een beetje x
13-08-2016
Lieve Vondel
Je zat op een stoepje voor een deur, gewoon, te zitten. Wilde je hulp, of zocht je eten?
Je zieke oogjes keken zo droevig. Maar je werd gespot en we werden gebeld. Of we nog een plekje voor jou vrij hadden.
Ja Vondeltje, die hadden we. Je oogjes even verzorgen, een hapje eten, even knuffelen, en nu lekker op een warme kruik bijslapen, want dat verdien je... en straks? Vriendjes maken!
13-08-2016
En nu zijn jullie veilig
Onlangs lazen we over een zeer schrijnende melding (we noemen voor de veiligheid even geen woonplaats).
Een dame woont al geruime tijd in een krot van een woning en leeft in zware armoede. We hebben het zelf gezien, en daar gaan de tranen van in je ogen staan. Ze zorgt ook zomaar even voor een 12tal zwerfkatten, en je kunt je voorstellen dat zieke dieren niet geholpen kunnen worden vanwege het financiële plaatje.
Maar ze moest uit het krot en kreeg een andere woning toegewezen. Eigenlijk moet ze al uit haar 'huis' zijn, maar ze weigert haar dieren in de steek te laten. Wie weet welke toekomst hen wacht, ze zijn ook nog eens allemaal 10 jaar oud en er scheelt van alles aan.
Een kleinschalige kattenorganisatie kon dit niet dragen en vroeg hulp aan allerlei organisaties. Maar overal zat het vol. Men zat met de handen in het haar, want de tijd drong...
Elk moment kon het vrouwtje de toegang worden geweigerd, dus de dieren hadden zsm opvang nodig!
We besloten er 4 over te nemen, en vooral de dieren die ons het hardste nodig hadden. We namen daar een kijkje, en eigenlijk waren er nog 2 katten die absolute medische zorg moesten krijgen.
We keken elkaar eens aan. Ons kattenasiel Villa Vagebond is nog maar jong, en kunnen we dit dragen?
Moet maar, we nemen er 6! Zo gezegd zo gedaan, gisteren was dan hun grote dag!
We besloten tevens voor de overige katten een grote noodoproep te plaatsen, maar gelukkig was dit niet meer nodig, ook zij vonden elders onderdak :-)
Maar och beestjes toch, wat zijn we blij dat jullie bij ons zijn! Rustig maakten we hun plekjes warm en knus, en bekeken we elke kat van top tot teen. Tot in de late uurtjes werden onze 6 schatten verzorgd en konden we vandaag al met de meest zieke bij onze dierenarts terecht. Zij had flinke niesziekte.
Velen hebben een vervilte vacht, vlooien, oorontstekingen, en Noortje heeft allemaal gezwellen in haar oren en het stinkt enorm.
En ons Mutsje, zo lief, en zijn vachtje zo vervilt. Zachtjes kamden we zijn vacht, en dat vond hij zo fijn, hij bleef ons maar kopjes geven, zo dankbaar.
Er is nog heel wat werk aan de winkel, maar dat komt helemaal goed. Welkom arme zieltjes, een dikke knuffel van ons x
Ons kattenasiel Villa Vagebond kan deze medische kosten met moeite dragen, dus wie een klein steuntje wil geven aan de medische kosten? Dank je wel alvast!
Villa Vagebond
BE57 0016 9018 9735 (B)
NL67INGB0007712739 (NL)
09-08-2016
Dank je wel!
Niet alleen particulieren verwennen onze katjes, maar ook enkele dierenwinkels stoppen ons wel eens wat toe, en HOE!
Enorm bedankt Aveve in Riemst, Horta in Tongeren, en Maxi Zoo in Bilzen! Onze opvangertjes gaan weer heerlijk smullen :-)
09-08-2016
Gijs rende gillend achter fietsers aan
Dit ontzettende lieve mannetje komt van een vakantiepark in Zutendaal. Volgens de meldster, zou hij daar gebracht zijn met een fiets en.. uitgezet. Men denkt zeker dat er vast genoeg volk op een camping is, die hem mee wil nemen? Goh.
Maar Gijs nam hier geen genoegen mee! Echt niet, wat is me dat nu! Hij begon contact met mensen te zoeken, en rende al gillend achter fietsers aan. Aandacht, joehoeee, neem mij meeheee. Kijk naar mij!
Nou, er werd goed naar hem geluisterd, want nu zit Gijs lekker bij ons!
Dit ontzettende sociale katertje van 4 maandjes oud, is naast wat vlooien, kerngezond.
Welkom lieve schat...
07-08-2016
Mooie plaatsingen in de maand juli!
Maar liefst 56 lieve snoetjes, hebben in de maand juli een heerlijk huisje gevonden! Wat te denken van: Morris, onze aids-positieve kater, James onze kapitein eenoog, Tiger uit Libanon volledig blind ( beiden oogjes zijn eruit gehaald, maar boeit hem niet), Shmie nog een aids-positieve kater met 1 oogje, zachtaardige mama Pnina. Een diabeet nl. King Silva, timi...de Yana die na een verlamming weer kon lopen, en heeeel veel kittens. Zij mochten allen vertrekken naar hun gouden mandje :-)
Het ga jullie goed lieverds, we zijn heel heel blij voor jullie... Van klein tot groot, gehandicapt en/of aids-positief, alles kan.
Hey, daar is Fleurtje, net gesteriliseerd. Zij mocht ook haar koffertje pakken en zeg nu zelf... zo klein zijn de littekentjes bij vroegsterilisatie!
07-08-2016
Bredero
Vanmorgen ging de deurbel bij onze vrijwilligster. Eigenlijk was bellen niet eens nodig, want een luid gekrijs, was hoorbaar tot in de huiskamer. O jee, wat gaan we nu krijgen, hmmm...
Een koppel had een kittentje in de tuin gevonden, en er was geen familie te bespeuren. Twee kleine kraaloogjes keken ons overstuur aan, en het kermen bleef aanhouden.
Maar ventje toch, wat is er met jou gebeurd, kom, gaan we flesje maken. Zijn vachtje voelde ruw, helemaal niet zo zacht als we gewend waren bij kleine kittentjes. Logisch ook, want over heel zijn lijfje, lag een dik tapijt van vlooienpoepjes en de vlooien krioelden in het rond. Ieks.
Nu is dat allemaal voorbij :-) Bredero drinkt lekker uit zijn flesje, maar moet nog wel een beetje zijn draai vinden... maar we horen ook een prrrr, prrr uit zijn keeltje komen, dus dat komt helemaal goed!
07-08-2016
Hoe gaat het nu met ons "madennestje", Knir, Knar en Knor?
Onlangs kregen we de verschrikkelijke melding van 4 kittens, die onder de vliegeneitjes en levende maden zaten. Helaas stierf 1 kittentje ter plekke. Knor, Knar en Knir hadden heel veel zorg nodig. Ze dronken niet altijd genoeg uit het flesje, waardoor ze een maagsonde toegediend kregen. Er werden nog wat laatste maden uit de oogjes gespoeld en daarna waren ze gelukkig schoon.
Inmiddels zijn de kleintjes bijna 4 weken oud. Ze drinken zelfstandig en heel voorzichtig gaan ze al eens op de kattenbak.
Hun buikjes zijn goed gevuld en de grammetjes vliegen eraan. Ze spelen met elkaar en zoeken geborgenheid bij elkaar, zoals het een hechte familie betaamd. Drie kleine snuitertjes, zo'n vreselijk slechte start, maar nu zo lekker mollig en gezond. Daar worden wij echt heel erg blij van. Hun opvangmama loopt over van liefde bij het zien van hun tevreden snoetjes, en dat begrijpen we maar al te goed. Op de foto ziet u Knir, die met een vrolijke blik de wereld in kijkt. Heerlijk toch, zo'n kleine vechtertjes
07-08-2016
Ilvy
Veel mensen zullen haar nog kennen, maar voor de mensen die haar niet kennen, zullen we het verhaal nog eens kort samenvatten.
Ilvy kwam, 7 maanden geleden, na een vangactie op een camping, bij ons binnen. Bleke slijmvliezen, een oedeem oog, ze rochelde en zat vol met luizen. Volgens de dierenarts hing haar leven aan een zijden draadje.
De lange weg van herstel zou een zware opgave worden, maar daar deinzen wij nooit voor terug, dus gingen we aan de slag. Ze kreeg injecties in haar oog en we zalfden meerdere malen per dag haar oogje, verder kreeg ze medicatie en werd haar hele vacht geschoren.
Ze knapte enorm op, maar het rochelen bleef. Na een consultatie bij de cardioloog bleek dat ze een ernstige hartafwijking heeft. Hier krijgt ze sindsdien medicatie voor.
We laten Ilvy zelf aan het woord.
Hallo lieve mensen, ik ben nu eindelijk in staat om mijn verhaal eens te doen. Jarenlang heb ik als "katje van niemand" rondgezworven op een camping. Ik werd steeds zieker en vermoeider, en voelde dat ik de winter niet ging overleven.
Opeens waren daar die lieve handen, die mij in een reismand tilden, en mij meenamen. Ik wist niet waarheen, maar ik was ook te ziek om me daar druk over te maken.
Ik kwam bij een meneer die mij in slaap bracht, en de volgende morgen toen ik goed wakker werd, lag ik in een zachte mand en stond er lekker eten voor mij klaar. Ik besefte niet goed wat er gebeurde, maar ik vond het wel heel prettig. Ondanks dat ik een "zwervertje" was, vond ik het zo fijn dat mijn opvangmama mij verzorgde. Iedere dag stond ze voor me klaar en kreeg ik alles wat ik nodig had. Na al die jaren was er iemand die zich om mij bekommerde. Het duurde dan ook niet lang, of ik durfde haar te bedanken met een kopje en zacht gespin.
Nu ben ik al een aantal maanden hier, ik krijg iedere dag mijn tabletjes voor mijn hart, en ondanks dat ik wel eens moeilijke dagen heb, gaat het al een stuk beter met mij.
Ik ben dikke vriendjes met de andere katten hier, ze hebben mij meteen opgenomen als een familielid en ik knuffel heel graag met ze, een neusje, een kopje, ik geef alles. Mijn hartje is broos, maar loopt over van liefde, en ik ben iedere dag blij dat ik deze kans gekregen heb. Een engeltje op mijn schouder, heeft mij een vreselijk lot bespaard.
Zie mij nou eens, ik ken mezelf niet meer terug. Van een schim, weer naar de prachtige dame die ik eens was....wie had dat nou ooit nog gedacht?
Mijn motto, er is altijd hoop...dat heeft mijn leven uiteindelijk gered.
Zacht pootje van Ilvy
Ilvy is momenteel enkel op afstand te adopteren, mail naar adoptieopafstand@buddykat.