Wat maken we mee

Meldingen blijven binnenstromen... Het is geen loze opmerking als we zeggen: we zitten vol! We houden elke dag ons hart vast.
Gisteren een mama met kittens uit erbarmelijke omstandigheden gehaald. Mama is nog wat verzwakt, dus we letten nu een beetje extra op haar kindjes. En nog eens wat kittens binnen laten komen, want het stopt maar niet.
We krijgen trouwens van geen enkele gemeente subsidies, en komen rond van giften. Op 10 weken tijd, hebben we maar liefst 18.000 euro uitgegeven aan medische kosten. Pfffff...
Alle dieren, werkelijk alle dieren, krijgen de zorg die wij aan onze eigen dieren zouden geven. Zij verdienen het net zo hard, niets minder, liever meer.
Speedy is ook onze nieuwkomer. Mooie lieve jongen! Beetje timide, beetje niesziek, maar dat komt helemaal goed!

Het was te verwachten vandaag... broeierig warm weer, de vliegen massaal in de lucht.
En dan krijg je een spoedmelding uit Houthalen.
Vier moederloze kittens in de tuin gevonden, eerst piepten ze nog hard, maar nu was het geluid aan het verstommen. Medewerking kwam er niet. De melder had bezoek, en wilde ons helaas niet een beetje tegemoet rijden....
We moesten 45 minuten rijden om daar ter plekke te komen, maar het idee dat de kittens aan het verzwakken waren, maakten ons gek. De melder legde ook het nest niet warm,.. hij zou de poort wel openlaten. Ach, en iemand van de visite stelde voor het nest te verdrinken. Nou, dat werd gelukkig afgeraden.
We schrokken heel erg, toen we deze vier hele kleine ukkies van 10 dagen oud zagen. Ze zaten van top tot teen onder de vliegeneitjes, en ook zagen we een hoop krioelende maden.... Onze vrees kwam uit, snel snel snel naar huis en ongeacht de leeftijd, het bad in, en alles verwijderen.
Hulp werd opgetrommeld, en met drie vrijwilligers, werd er begonnen aan de vieze taak. De kittens begonnen luidkeels te schreeuwen. Hun kontjes waren ontstoken, de maden kropen eruit. Bloedplasjes.. 1 groot drama! Met pincetten en vlooienkammen, waren ze driftig in de weer. Snel zachtjes droogfohnen, en de eerste voeding toedienen. De maagsonde werd bovengehaald, want de zuigkracht was niet optimaal.
Daarna allemaal lekker op de warme snuggle en in zachte dekentjes gerold. Er zat een heel zwak kittentje tussen, deze is na een uurtje helaas al gestorven....rip x
Nu hebben we nog drie ukkies over, en we gaan heel hard ons best voor ze doen. Zij... zij hebben de slechtste start gemaakt die je je maar kan bedenken, maar we geven niet op.

In mei, werden er 4 katjes geboren op het terras van de stacaravan van de meldster. Omdat de mamapoes heel erg schuw was, besloten we een bench te brengen, zodat de meldster hier een schuilhuisje van kon maken, tevens kraambed. Ze beloofde ons goed op de hoogte te houden en wanneer de kittens oud genoeg waren, zouden we hen overnemen en de mama werd gesteriliseerd.
Na een maandje, zouden de kittentjes ziek zijn geworden. We namen een kijkje, gelukkig viel het allemaal erg mee, en lieten de nodige medicijntjes achter.
Weer een tijdje later, kregen we bericht dat 1 kitten niet goed was geworden. De meldster had geen tijd, dus we zijn het meteen gaan halen, en hup naar de dierenarts, want het was uitgedroogd en onderkoeld. Onze dierenarts had nog voor hem geknokt, maar het was te laat....
Nogmaals zou de meldster het nestje goed in de gaten houden, ze waren niet meer ziek, en de mama zoogde hen nog goed.
Na een tijdje, besloten we het nestje op te halen, en we schrokken enorm! Ze zagen er totaal niet goed uit, ze waren allemaal ziek! Zucht zucht...
Onze opvangmama begon aan de intense verzorging zoals o.a oogverzorging. Gelukkig eten ze alle drie heel goed, das een voordeel.
Mampoes is in orde, zij wordt gesteriliseerd. Maar nu zijn de kleintjes aan de beurt, en wij gaan hier gezonde vrolijke bengels van maken

Eergisteren, kregen we een telefoontje van een gastgezin van ons. Ze was boodschappen gaan doen, en plotseling zag ze op de parkeerplaats, een graatmagere, zeer onderkomen kater zitten...
Hij liet zich makkelijk strelen, en zijn oude blik, zijn continu gemiauw, het knokerige lijfje, verraadde al, dat hij er iets helemaal niet in orde met hem was.
Er was een appartementencomplex grenzend aan de parkeerplaats.
""Oh die kat? Die zit hier al zo lang, hij krijgt van iedereen af en toe wat eten toegeworpen." Weer een ander gaf aan: " Ja hoor, die zit hier al effe." Blijkbaar een gekende kat... maar hij was wel doodziek.
Na overleg, hup, mee de auto in, en rechtstreeks door naar onze dierenarts.
Zeer foute boel! We moesten hem achterlaten, zodat hij een infuusje kon krijgen en de nodige medicijntjes. Ook is er bloed genomen.
Julien zit in zijn laatste fase van nierfalen... Maar desondanks, geniet hij van de liefde, de warmte, het fijne eten. Hij mag nog eventjes met ons mee, bij ons gastgezin lekker in huis. Nog even de nodige en laatste zorg, en dan weten we dat er afscheid gaat komen. Maar hey, hij geniet nog te veel, dus ervaar nu maar eens, hoe het voelt, om binnen lekker warm te liggen. Na zoveel ontberingen, mag dat. x

We beginnen zo'n beetje uit te puilen... 149 katten in de opvang, en elke dag komen er kittens bij.
Deze twee kleintjes komen uit Dilsen- Stokkem. In een woonwijk, lopen er helaas een aantal niet gesteriliseerde poezen rond, dus het is een beetje dweilen met de kraan. Gelukkig heeft de meldster al contact met de gemeente gehad en is er 1 poes al gesteriliseerd.
Dit zijn Quick en Flupke :-) Zij zaten onder een struik, waar op dat moment gesnoeid werd.
Welkom lieverdjes!