Wat maken we mee

We puilen ondertussen uit. Er zijn veel volwassen katten bij ons binnengekomen, we zitten eigenlijk zo goed als vol...
We zijn altijd wat huiverig wanneer de gsm gaat, we hopen zo dat het geen spoedmelding is!
Maar gisteravond was het dan toch raak....
We kregen een melding uit Riemst. Er loopt al een tijdje een poes op straat en krijgt her en der wat te eten. Maar nu was ze toch wel enorm beroerd geworden. Ze kon alleen nog maar rochelen en hoesten. Ze verslikte zich geregeld in haar rochel, en met haar neusje potdicht en tussen alle hoestbuien door, probeerde ze af en toe een hapje te eten.
De meldster stuurde ons een filmpje van haar, en ja.. toen we dat zagen, wilden we dezelfde avond nog een plekje vrijmaken.
Normaal konden we haar pas maandag opvangen, maar nu zit ze eventjes voor een paar dagen bij een ander opvanggezin, we konden geen dag meer wachten.
En ja, gisteravond kwam het rochelende zieke meiske bij ons binnen. Och kijk nou toch eens naar dat neusje vol met korsten.
Ze heeft een vuile vacht en ja, het gesnotter was van ver te horen.

We hebben weer twee nieuwe aidspositieve katjes in de opvang! Er stonden al eventjes 2 katten uit een dierenasiel op de wachtlijst, dus deze konden nu binnenkomen!
Een mooi meisje Miesh, en een lieve Schmie (zie foto).
We zijn toch maar even een bezoekje gaan brengen aan onze dierenarts, want we vonden Schmie een beetje ziekjes....
Helaas heeft Schmie entropion aan zijn linkeroogje, dwz: de vetmassa achter zijn oogbol is weg, waardoor het onderste ooglid naar binnen krult. Hiervoor zal hij onder het mes moeten. Echter bleek het ook behoorlijk mis te zijn met zijn gebitje. Bijna alle tanden zullen ook nog eens getrokken moeten worden.
Maar ventje toch...
Schmie is al ouder dan 10 jaar. Vermoedelijk heeft hij lang rondgezworven, voordat hij in het dierenasiel kwam. Hij heeft zijn lichaamsreserves moeten aanspreken, waardoor hij amper nog spiermassa heeft. Je voelt duidelijk overal opgezette lymfeknopen. Schmie waggelt wat op zijn pootjes, en heeft af en toe de neiging om om te vallen. Mager ding! Maar oh wat kan hij genieten op schootje, samen met zijn opvangmama!
Maar we gaan je oplappen jongen, je krijgt je broodnodige operaties, en we zullen wat vet op je botjes gaan kweken!

Via Facebook, vervolgens via onze meldingstelefoon, kregen we een melding uit Vrasene ( buurt van Antwerpen). Gistermiddag zag de meldster een hele zieke kat in de bosjes. Met zijn zwaar ontstoken oogjes, keek hij maar triestig. Hij liet zich aaien, en ging hoopvol bij de dame zitten.
De meldster wist niet goed wat te doen, dus toen ze thuiskwam, ging ze op zoek naar hulp.
Wij werden gebeld en vandaag ging onze collega uit Antwerpen eens een kijkje nemen.... Adhv een foto, kon ze de plek lokaliseren. Daar zat hij, verstopt!
Hij reageerde pas toen onze vrijwilligster "poes, poes" begon te roepen. Al miauwend, kwam hij voorzichtig uit de struiken gekropen.
Even een blikje tonijn opendoen, lokken naar de reismand, en hupsakee. Bingo!
Ons meneertje is nu veilig, lekker bij ons. Het is een ongecastreerde kater, vlooienfamilie aanwezig, vieze oren, vuile geurende vacht, kortom: hij is toch al een tijdje buiten, zonder enige verzorging.
Hij heeft enorm last van niesziekte en zijn oogjes zijn er het ergste aan toe. Zijn linkeroogje is hij kwijt, maar het rechteroogje zit er nog.
We hebben hem eerste hulp gegeven, lekker eten voorgeschoteld, en vooral veel laten drinken, hij had verschrikkelijk dorst!
En wat is hij toch lief!!! Zo schattig! Hij komt maar om knuffels en stopt niet met spinnen. Zou hij blij zijn , eindelijk van de straat :-)
Binnenkort een bezoek aan de dierenarts! Maar voor nu? Slapen, veel slapen. Even alle avonturen verwerken he vriend!

Ook Bindi heeft veel geluk gehad

Dit mooie meisje werd enkele dagen geleden door de eigenaresse naar de dierenarts gebracht. Niet voor een check-up of vaccinatie, maar voor de euthanasie!
Ze kon niet meer voor haar zorgen, haar zus was allergisch voor de kat, dus tja, dan doen we maar dit.
Gelukkig heeft de dierenarts dit geweigerd en meteen naar ons gebeld! Of we misschien een plaatsje voor haar hadden......
Dus nu is deze gezellige meid bij ons binnen! Poeh hey.
Bindi is een ontzettend lief dier, heel knuffelig en speels. Ze trippelt
vrolijk achter haar opvangmama aan, kruipt lekker op schoot en dan is het kroeltijd! En maar spinnen....
Welkom lieve meid, wat zijn we blij dat de dierenarts jouw leven heeft gespaard, denk er maar nooit meer aan terug hoor!

Wat is me dat nu! Jij hebt je gouden mandje gevonden!
Onze schuwe grote flinke meneer, en ook nog eens aids positief. Tjee zeg.
Alim kwam in de kerstperiode 2014 bij ons. We hebben hem zelf gevangen in een recreatieoord, waar hij er maar mistroostig bij zat.
Toen hij ook nog eens aidspositief bleek te zijn, zaten we met de handen in het haar. Alim, zo bang, schuw en soms boos.
We besloten dat hij als mascotte in Buddy kat verder mocht vertoeven. Een buitenrennetje om een frisse neus te halen, en verder hem gewoon zijn ding te laten doen. Voor ons hoefde hij geen knuffelkat te worden, alhoewel we hem stiekem zo graag wilden strelen. Maar ja.
Alim was Alim en hij vond ons ook prima, zolang we niet te dicht in zijn buurt kwamen.
Totdat er een telefoontje kwam....
Een lieve dame zocht een heel moeilijk plaatsbaar dier. Ziek, schuw, maakte haar niks uit. Ervaring genoeg, want ze had in dierenasiels gewerkt en de oudjes en de zieken, gingen vaak met haar mee.
En wie kwam er in het telefoongesprek naar boven? Onze Alim! Hij zou een afgezette tuin krijgen, drie vriendjes, waaronder nog een aidspositieve kat, plus veel geduld en en liefde. Eigen mensen, geen wisselende gezichten meer. Dit is wat Alim zo hard nodig had!
En om de daad bij het woord te voegen: ze sprong in de auto, om zomaar even 2 1/2 uur naar Tongeren te rijden :-)
Gisteravond was het een feit.
In alle rust, lieten we hem in een extra grote reismand overlopen. Een laatste blik gewisseld, een "doe-het-goed jongen" gefluisterd...
Alim begon aan zijn grote avontuur. DE meest bijzondere plaatsing van het jaar.
Lieve lieve Alim, dit is toch niet te geloven, jij, juist jij hebt DE kans van je leven gekregen. We gunnen het jou met heel ons hart.
Het zal wennen zijn, maar wie weet.... ga je nog een knuffelkat worden. Kan, mag, hoeft niet. Dag lieverd, geniet!! xxx

Deze allerliefste opa werd een tijdje geleden gespot in een zwerfkattenpopulatie in Winterslag. De meldster voert daar zwerfkatten en ze vond het raar dat hij zo tam was. Is hij verloren gelopen? Afgezet?
De dierenarts heeft hem even bekeken en schatte hem op 14 jaar. Hij ziet er eigenlijk helemaal niet zo slecht uit!
Het dierenasiel wilde hem niet aannemen, want hij was al te oud......
Jammer, want oude katten tellen toch ook gewoon mee?
Goed lieverd, geen gedoe, kom maar bij ons. Jack is jouw naam nu en je wordt liefkozend al Jack de zachtaardige piraat genoemd.
En maar lekker op schoot spinnen en kroelen. Daarna rustig op het gemak het huis verkennen. Er schuilt geen greintje boosheid in deze jongen. Sterker nog, we moeten buikje aaien, hij gaat er al voor liggen: Doe mij buikje aaien?
We vragen ons toch wel echt af wat er met jou gebeurd is Jack. Je hebt liefde gekend, je bent mensen gewend. We zullen op zoek gaan, misschien word je ontzettend gemist...
Wie herkent deze mooie jongen? Gevonden in Winterslag, hij was tevens al gecastreerd.

Afgelopen weekend heeft onze veldwerkster zich mogen amuseren met het vangen van een mamapoes en 4 kinders. Ze waren daar niet meer welkom, ze zouden geen eten meer krijgen en de buurt vond het maar een stelletje rotkatten.
Nou, oke dan, aan de slag met de vangkooien!
Op een paar dagen tijd was het gelukt om het hele gezin te vangen. Of ze daar nu blij mee zijn? Nog even niet, maar dat komt wel....
Dit bonte gezelschapje vertoeft nu het liefst ergens onder en hebben geen behoefte aan aaitjes. Hoeft ook niet, we nemen de tijd.
Onze opvangpapa brengt zijn tijd nu liggend door op de vloer, al knipperend met de ogen :-)
We gaan de poezenkinders ook ondersteunen met Bachbloesems, en een stekkertje Feliway in het stopcontact kan ook geen kwaad.
De socialisatieperiode is begonnen!
Oja, helemaal links, zie je een beetje de mama, en een ander tijgertje had geen zin om te poseren.
Komt goed... altijd.

Gisteren zijn er weer twee schatjes bij ons binnengekomen. Ze vinden zichzelf nog niet zo schattig, maar dat komt heel snel!

Op de camping Parelstrand in Lommel, liepen twee schuwe kittens die hoognodig medische zorg konden gebruiken....
We zijn de twee meiskes gaan halen, en gelukkig viel de ernst van de ziekte reuze mee. Oke, ze hebben niesziekte en eentje heeft ontstoken oogjes. Gelukkig valt de schuwheid ook wel mee, we zijn veel erger gewend.
Gelukkig laten ze zich redelijk goed behandelen, dus de medische zorg is gestart!
Dieuwke (genaamd naar het meisje die hen even onderdak heeft geboden) en Chanel liggen er nu lekker warmpjes bij en kom nu maar eens lekker tot rust....

Boeleke rulessss, ja!

Een dikke maand geleden, kwam Boeleke met spoed bij ons binnen. Hij was aangereden en had een hele ernstige bekkenbreuk. Tevens had hij een hele grote wond in zijn lies, waar de maden vrij spel hadden gekregen....
Hij bleek ook nog eens een chip te hebben, maar zijn baasje vroeg enkel naar de kosten, niet naar zijn toestand. Hij wilde dat zijn kat werd ingeslapen.
Lees het hele verhaal van Boeleke hier:
https://www.facebook.com/zwerfkatinnood/photos/a.143524619025106.28021.143522669025301/1083387445038814/?type=3&theater

Gisteren kregen we een melding ivm klein katje.
Er liep al enkele dagen een tam lief kittentje in de tuin en kon er niet blijven. De meldster had navraag gedaan in de buurt, maar blijkbaar was ze van niemand.
Het arme poesje was mager, had een dik wormenbuikje en wat teken en vlooien. Kom maar lekker bij ons Lobke, komt helemaal goed....
Lobke is een schatje van een katje. Ze spint de sterren van de hemel en trappelt met haar pootjes. Ze is blij en voelt zich geborgen.
Ze snottert wel een beetje, maar daar krijgt ze nu medicijntjes voor, ze laat zich lekker verwennen!

Kasia! Dit bejaarde dametje drentelde doodziek op straat, uitgedroogd, zwalkend, zo ziek... Ze zocht hulp bij onze vrijwilligster, en kwam in onze opvang. Ze is zo ontzettend lief! Maar haar slijmvliezen waren spierwit, ze had zware bloedarmoede. We dachten snel afscheid van haar te moeten nemen.
We lieten een bloedonderzoek doen en de uitslag kwam binnen. Haar schildklierwaardes waren verschrikkelijk hoog, en ook heeft ze een nierprobleem. Ze krijgt nu enkel nog nierdieet en schildkliermedicatie.Haar oortjes hoeven enkel met dat product te worden ingesmeerd.
Vorige maand stonden we op het punt haar te laten inslapen, maar omdat haar eetlust prima was, hebben we even gewacht. En maar goed ook;-)
Lees hier het verslagje van onze opvangmama:

Bella werd gevonden in Lanaken. Er zaten 4 kittentjes voor het hek, dichtbij de straat van de meldster.
De meldster is bang voor katten, dus werden wij gebeld.
Onze veldwerkster is meteen gaan kijken, het was echter al donker, dus ga dan maar eens zoeken... dit was niet te doen, dus de volgende dag weer terug.
Er liet zich gelukkig een kittentje gezien, maar wat helemaal niet tof was: er lag al een dood kittentje op straat! Verdorie, dit is erg! RIP lief kleintje.
Helaas vonden we de andere twee kittens niet, dus Bella ging in elk geval mee. Natuurlijk vergeten we haar vriendjes niet, dus we hopen snel de andere twee ook te vinden, zodat zij veilig gesteld kunnen worden..
Ondertussen amuseert Bella zich wel. Het is een vrolijke meid, helemaal niet bang en heeft al kennisgemaakt met een ander opvangertje van ons. Bella vindt Piper geweldig! Maar Piper heeft er nog even geen trek in. Ach dat komt wel goed.
Welkom mooi meiske!

Daar is ze weer!
Cherry komt uit Griekenland (Samos), en we hadden haar laten overkomen, omdat ze een levensreddende operatie nodig had.
Ze was een verkeersslachtoffertje, waardoor er een ernstige middenrifbreuk was ontstaan. Dit veroorzaakte ademhalingsproblemen, en als ze geen spoedoperatie kreeg, zou ze komen te sterven. We gaven haar DE kans van haar leven met alle plezier!...
Onze drie dierenartsen hadden zich voorbereid, en de klus zou heel zwaar worden. De breuk was enorm gecompliceerd. De lever en de milt zaten zelfs in de borstholte, inclusief de darmen.
Met drie dierenartsen zijn ze 1 1/2 uur in de weer geweest. Cherry kon niet zelf ademen, ze raakte zelfs in coma, en moest continu aan de beademing liggen.
Het ging eventjes mis, na de operatie lag ze kritiek in de zuurstofbox.

Daar is onze kleine meid.
Twee weken geleden kwam ze doodziek bij ons binnen. Ze werd gevonden onder een stel houten paletten. Haar oogjes zaten dichtgeplakt en men hoorde haar rochelen...
Ze leek wel een klein vleermuisje. Grote oren en een klein spits snoetje. Nou, ze had het echt flink zitten. Dit meisje werd niet beter met een kuurtje antibiotica, er moest verneveld worden, vaak en lang.
Haar lieve karaktertje hielp heel goed, tijdens de intensieve verzorging. Alles mocht, en maar kopjes geven en spinnen, schatje toch.
Meerdere malen per dag ging ze in onze zelfgemaakte aerosolbak, waar ze dankbaar de geneeskrachtige stoom inademde. Het deed haar zichtbaar goed.
Het gaat echt heel goed nu met onze stoere dame, want ze ontpopt zich tot een zelfverzekerd kittentje! Vrolijk speels, en voor de duvel niet bang!
Ze vindt iedereen leuk: katten, honden, kinderen, maakt niet uit. Alles is gezellig!
Ze wordt nog altijd verneveld, maar we zijn er bijna ;-) Kijk eens naar het verschil, kijk eens naar dit levende zieltje, zo dapper en klein.

Ayla zou een maand geleden terminaal ziek zijn...
Ik kopieer:
"Ayla: De allerliefste mamapoes, zo schattig en lief. Ineens ging het mis met ons meisje. Na een bloedonderzoek, bleek ze een zeldzame ziekte te hebben. Haar alvleesklier heeft het begeven. Waarom zij.. nog zo jong in het leven. Haar opvangmama beschermt haar, ze is zo geliefd, ze krijgt speciale medicatie, maar het is echt afwachten.."
Ayla krijgt speciale enzymen (pancrex poeder) door haar eten, en wordt ook ondersteund met Fibre Respons brokjes. Een tijdlang sloeg het niet aan.. Ze zat in een vreselijke dip. Elke dag verloor ze gewicht, en werd haar buikje juist dikker. Ze werd zo mager.
Moedeloos keken we toe, want er waren geen andere medicaties meer die haar konden helpen.Moesten we echt binnenkort afscheid nemen van dit super lieve poesje?
NEEN!
We zijn nu een dikke maand verder en ons meisje is stabiel en komt goed aan in gewicht, yessss!
Haar vachtje glanst weer, haar dikke buik verdwijnt en ze begint overal lekker vol te worden.
We weten nu precies waar Ayla goed en niet goed op reageert, dus de voeding is voor haar aangepast. Ook de hoeveelheid wordt in de gaten gehouden. Het werkt vrij nauw bij haar, maar dan heb je ook wel wat ;-))) Een vrolijke actievere poes die zin heeft in het leven!

Zo’n tweetal weekjes geleden, gingen we op zoek naar Romy’s forever huisje en weet je wat…vandaag was het zover.
Stress alom bij de opvangmama’s :-)
We zochten en droomden van een baasje met heel veel geduld en liefde voor ons bangerikje. Een plekje waar ze gewoon zichzelf kan zijn en zich gerust nog even mag verstoppen voor alle nieuwe dingen die zouden gebeuren. En we droomden samen verder van dat éne huisje met hopelijk een kattenvriendje.

De hemel is weer een sterretje rijker

De Griekse zon. Voor ons een heerlijk vakantie zonnetje met zoete herinneringen, maar voor Mike een leven vol strijd en ontberingen. Een zon die zijn ondergang werd. Als kitten spelen in de Griekse zon. Als je wit bent met een roze neusje loop je een heus gevaar op verbranding en huidkanker.